لاپید در پی تحقق اهداف شخصی از جنگ غزه بوده است

به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)، "لیراز مارگالیت" پژوهشگر "رفتارهای سیاسی درعصر دیجتال" و استاد دانشگاه "رایخن" در مقاله ای که روزنامه معاریو آن را منتشر کرده است معتقد است که لاپید از حمله اخیر به غزه 5 هدف شخصی را دنبال می کرده است.

وی هدف اول و اصلی لاپید از ورود به جنگ علیه نوار غزه را بالا بردن محبوبیت خود به ویژه بین افرادی دانست که نگران آن بودند به کسی رای دهند که تجربه نظامی ندارد.

لائیر لاپید یک روزنامه نگار است و فاقد تجربه سیاسی خاص  و نیز تجربه نظامی است. حال آنکه تقریبا همه نخست وزیران دولت صهیونیستی از تجارب سیاسی بالا و یا تجارب نظامی بالا و یا تلفیقی از این دو بوده اند.

لیراز مارگالیت، دومین هدف لاپید را زدودن ویژگی چپ گرا بودنش از ذهن رای دهندگان اسرائیلی بود.

شایان ذکر است؛ جامعه صهیونیستی با شتاب به سمت راستگرایی در حال حرکت است و نظر سنجی ها و انتخابات متعدد طی چند سال اخیر نشان از اقبال راستگرایی در میان صهیونیست ها است و اقبال جریان های چپ در حال کاهش است.

این گزارش سومین هدف شخصی لاپید از این تهاجم را تقویت جایگاهش در میان احزاب و جریان‌های سیاسی اسرائیلی می داند. نویسنده معتقد است لاپید در این جنگ تلاش کرد تا خود را فردی طرفدار تحقق امنیت برای اسرائیلی‌ها نشان دهد.

چهارمین هدف لاپید نیز از منظر روزنامه معاریو، تلاش لاپید برای قبولاندن این نکته به رای دهنده اسرائیلی بود که وی  قادر به حضور فعالانه در صحنه بین المللی است، از اینرو بعد از اعلام آتش بس از سیسی به خاطر وساطتش تشکر کرد.

یادداشت معاریو پنجمین هدف نخست وزیر رژیم صهیونیستی را هم فراجناحی نشان دادن خویش می داند. به همین جهت وی بر خلاف متحدینش در حزب آبی سفید (بنی گانتس)، از بنیامین نتانیاهو برای همراهی در این جنگ تشکر کرد.

در واقع نویسنده این گزارش تاکید دارد که جنگ اخیر در غزه بیش از هر چیز یک برنامه انتخاباتی برای یائیر لاپید بود تا خود را به رای دهنده اسرائیلی به عنوان یک شخصیت توانمند نشان داده و بتواند از این طریق همچنان در قدرت باقی بماند.

نویسنده گزارش با تحلیل زبان بدن لاپید در طول جنگنتیجه می گیرد: او کمی به جلو خم شده بود، خود را جمع کرده و همواره مشتهایش بسته بودند گویی که به شدت تلاش می‌کرد تا نشان دهد همه چیز را در کنترل خود دارد و نخست وزیری لایق اوست، اما زمانی که رو دروی نتانیاهو می‌نشیند ناگهان به فردی تبدیل می‌شود که احساس امنیت ندارد، فردی که به دنبال گرفتن موافقت از طرف مقابل است، زبان بدن او در این شرایط از یک ناراحتی و عدم آرامش حکایت دارد.