چرا رژیم صهیونیستی از قراردادهای جدید تسلیحاتی مصر هراسان است؟

رژیم اشغالگر از قراردادهای جدید تسلیحاتی مصر به‌ویژه رویکرد قاهره به خرید تجهیزات شرقی، به‌شدت نگران است؛ زیرا این روند نشانه‌ای از تلاش مصر برای رهایی از وابستگی تاریخی به آمریکا و عبور از محدودیت‌هایی است که تل‌آویو سال‌ها بر نوسازی نیروی هوایی مصر تحمیل کرده است. از نگاه تل‌آویو، نزدیک‌شدن مصر به فناوری‌های شرقی و کاستن از اتکای خود به تسلیحات غربی، موازنه قوا در مدیترانه، سینا و دریای سرخ را دستخوش تغییراتی غیرقابل‌پیش‌بینی می‌سازد.

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) رسانه‌های صهیونیستی اخیرا از نگرانی فزاینده تل‌آویو نسبت به مسیر تازه نوسازی ارتش مصر خبر دادند؛ مسیری که با خروج تدریجی از دایره وابستگی به آمریکا و چرخش آرام به‌سوی شرق—چین، روسیه و حتی کره —همراه شده است. این تحولات در حالی رقم می‌خورد که رژیم صهیونیستی دهه‌ها برتری مطلق خود در آسمان منطقه را تضمین‌شده می‌دانست؛ اما اکنون هر خرید جدید از سوی قاهره، به‌ویژه در حوزه هوافضا، برای تل‌آویو زنگ هشدار است.

جنگنده‌هایی که رادارهای اسرائیلی ندیدند

به نوشته روزنامه  صهیونیستی «معاریو»، در ماه‌های اخیر ورود جنگنده‌های چینی به حریم هوایی مصر بدون اینکه سامانه‌های راداری اسرائیل یا آمریکا آن‌ها را شناسایی کنند، شوکی جدی در تل‌آویو ایجاد کرده است. این رخداد منجر به بررسی‌های گسترده درباره پیامدهای احتمالی برترشدن توان شناسایی و اختفای هوایی مصر شده؛ موضوعی که می‌تواند تصور دیرینه رژیم اشغالگر از برتری مطلقش را متزلزل کند.

کارشکنی تل‌آویو در غرب

به‌گفته گزارش‌های چینی، تلاش مصر برای خرید جنگنده‌های پیشرفته—از Su-35 روسی تا J-10C چینی—هر بار با سد مشترک واشنگتن و تل‌آویو روبه‌رو است. آمریکا با تهدید تحریم‌های CAATSA، تعلیق کمک‌های نظامی و فشارهای سیاسی، چندین قرارداد کلیدی را متوقف کرده است.

مقام‌های مصری و تحلیل‌گران منطقه‌ای معتقدند پشت این فشارها یک هدف ثابت قرار دارد: تلاش برای حفظ برتری هوایی رژیم صهیونیستی و جلوگیری از آنکه مصر از چارچوب وابستگی دفاعی به آمریکا خارج شود.

قاهره؛ میان وابستگی غرب و آزادی عمل شرقی

مصر طی سال‌های اخیر سیاست متنوع‌سازی تسلیحاتی را در پیش گرفته است؛ از خرید جنگ‌افزارهای روسی و فرانسوی گرفته تا بررسی گزینه‌های شرق آسیا. با این حال، هر گامی که به سمت استقلال بیشتر نزدیک شود، حساسیت تل‌آویو را دوچندان می‌کند.

به باور کارشناسان، اگر مصر موفق به خرید گسترده J-10C یا سامانه‌های مکمل چینی مانند HQ-9BE شود، بخشی از «قفل راهبردی» تحمیل‌شده از سوی آمریکا شکسته می‌شود؛ زیرا این سامانه‌ها بدون نیاز به قطعات و تعمیرات غربی کار می‌کنند و تحت محدودیت رژیم صهیونیستی قرار نمی‌گیرند.

چرخش به پهپادهای شرقی؛ راهی برای گریز از فشار

به گفته منابع چینی، پس از فشار آمریکا و مخالفت رژیم صهیونیستی با قراردادهای بزرگ هوایی، قاهره مسیر دیگری را برگزید: پهپادهای رزمی دوربرد WJ-700 چین.

این پهپادها—که هزینه کمتر و حساسیت سیاسی ناچیزتری دارند—امکان ایجاد نوعی «قدرت هوایی نامتقارن» را برای مصر فراهم می‌کنند: نظارت دریایی، عملیات تهاجمی دقیق و حضور مستمر در سینا، بدون آنکه واشنگتن بتواند با ابزار تحریم مانع آن شود.

به گفته منابع چینی، انتخاب WJ-700 نه صرفاً یک تصمیم اقتصادی، بلکه تلاشی هوشمندانه برای رهایی از وابستگی‌های ساختاری به آمریکا بوده است؛ وابستگی‌ای که در هر خرید جنگنده سنتی، هزینه‌های سیاسی و فنی سنگینی بر قاهره تحمیل می‌کند.

وحشت تل‌آویو از چیست؟

تحلیل‌گران اسرائیلی سه عامل را دلیل اصلی نگرانی تل‌آویو می‌دانند:

• نزدیکی مصر به فناوری‌های شرقی که خارج از کنترل کامل واشنگتن است و می‌تواند برتری اطلاعاتی و هوایی اسرائیل را کاهش دهد.
•  
• کاهش وابستگی قاهره به قطعات و تسلیحات آمریکایی؛ وابستگی‌ای که تاکنون ابزار اصلی فشار تل‌آویو برای مهار قدرت مصر بوده است.
•  
• تقویت قابلیت‌های مصر در سواحل مدیترانه، دریای سرخ و سینا، موضوعی که می‌تواند موازنه عملیاتی منطقه را دگرگون کند.

بنابر آنچه گفته شد، رژیم اشغالگر قدس نگران است که مصر به‌تدریج از «چارچوب کنترل‌شده‌ای» که پس از توافق کمپ‌دیوید شکل گرفته بود خارج شود و به‌جای اتکا به غرب، شبکه‌ای شرقی از شرکای نظامی بسازد. چنین تغییری می‌تواند برتری سنتی تل‌آویو در آسمان منطقه را سست کند؛ آن‌هم در زمانی که قاهره راهبردی جدید را دنبال می‌کند: کاهش وابستگی، افزایش قدرت بازدارندگی و بازیابی آزادی عمل راهبردی.

انتهای پیام/م.ر