آیا ماه عسل پوتین و اسد
به پایان رسیده است؟

علیرضا تقوی نیا - خبرگزاری قدس(قدسنا):

اخیرا خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ به نقل از دیپلمات های روسی مطلبی منتشر کرده است مبنی بر نارضایتی پوتین و سایر کرملین نشینان از شخص بشار اسد .

ظاهرا رئیس جمهور سوریه به ساز پوتین آنطور که جنابشان میل دارند نمی رقصد و شرکت های روسی را آن طور که باید در بازسازی سوریه مشارکت نداده است.

همچنین در خصوص نحوه مواجهه با افراد مسلح حاضر در ادلب نیز بین ساکنان کاخ های کرملین و الروضه اختلاف نظر جدی ست.

بشار اسد قاطعانه خواستار حمله و پاکسازی تا آخرین متر مربع از خاک سوریه با اعمال سیاست مشت آهنین در برابر تکفیری هاست اما روسها راه حل های میانه را ترجیح می دهند .

اخیرا هم خبرهایی مبنی امضای قرارداد نفتی بین سوریه و ایران برای حضور شرکت های ایرانی جهت استخراج نفت در شرق سوریه انتشار یافته که بر شائبه های پیرامون سردی روابط اسد و پوتین دامن زده است.

همچنین خبرگزاری ایتارتاس روسیه به نقل از منابع مطلعش نوشته است : روسیه در تلاش است حمایت از اسد را به دلیل هزینه های زیاد آن کاهش داده و احتمال کنار گذاشتن او طی توافق با قدرت های دیگر را منتفی ندانسته است‌.

اما به اعتقاد نگارنده اگرچه پوتین اختلاف نظرهای جدی با بشار اسد در خصوص مسائل مختلف جاری در بحران سوریه و نحوه تعامل با سایر بازیگران درگیر دارد اما راهی جز حمایت از شخص بشار اسد برای وی متصور نیست.

نظام فعلی سوریه برخلاف تصورات عده ای از تحلیلگران ، کاملا قائم به شخص است و هیچ گزینه ای جز شخص بشار اسد برای رهبری سوریه در شرایط کنونی را نخواهد پذیرفت.

پس این گزاره که نظام سیاسی بماند و اسد کناره گیری کند به هیچ عنوان منطبق با واقعیات سوریه نیست.

رئیس جمهور سوریه شخصیت سرسختی بود که قبل از آمدن روسها به صحنه نبرد، با حمایت های ایران بیش از ۴ سال در برابر تروریست ها مقاومت کرد و حتی زمانی که در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ به نزدیکی کاخش رسیده بودند حاضر به تسلیم نشد و ایستاد ‌؛ بدیهی ست حالا که در موضع برتر قرار دارد به هیچ عنوان از قدرت کناره گیری نخواهد کرد‌.

نکته دیگر اینست که ایران به عنوان بازیگر تعیین کننده صحنه سوریه هیچگاه بر سر بشار اسد معامله نخواهد کرد و از ابتدای بحران در سال ۲۰۱۱ در بدترین شرایط هم موضعش را در خصوص وی تغییر نداد  چه برسد به الان که وقت پیروزی و تقسیم غنایم است.

علاوه بر نکات فوق هیچ دلیل متقنی در صحنه معادلات گزاره های بلومبرگ و ایتارتاس را تایید نمی کند ؛ برای مثال در نبردهای چندی پیش در ادلب با وجود این که پوتین تلاش دارد بین ترکیه و ناتو جدایی بیندازد ( و به همین دلیل سعی در به دست آوردن دل اردوغان دارد ) اما کاملا در طرف سوریه قرار گرفت و با بمباران مداوم نیروی هوایی اش ، ارتش ترکیه که قصد پاتک و بازپس گیری نقاط مهم از دست رفته را داشت زمین گیر کرده و اردوغان را وادار به قبول واقعیت های جدید میدانی نمود. ( در حالی که رئیس جمهور ترکیه در تلاش بود نیروهای سوری و مقاومت به خطوط قبل از تصرف شهرهای استراتژیک سراقب و معره النعمان بازگردند).

همچنین روسیه با توجه به پیمان استراتژیک با سوریه برنامه های گسترده ای برای پایگاه حمیمیم و بندر طرطوس دارد و تصمیم گیران کاخ کرملین با وجود اختلافات عدیده با تصمیم گیران نظام سوریه و ایران ، ریسک تلاش برای جایگزینی شخصی دیگر به جای اسد را به هیچ عنوان نخواهند پذیرفت .

پوتین ازجنبه های مختلف ژئوپلتیک و ژئو اکونومیک به سوریه ی اسد احتیاج مبرم دارد و عاقل تر از آنست که اشتباه ۹ سال پیش در لیبی را تکرار کند .

انتهای پیام/م.ق/