رژیم صهیونیستی و سونامی آگاهی و بیداری افکار عمومی جهان

روزنامه عبری یدیعوت آحارونوت در مقاله ای با عنوان «کوری سیاسی نتیجه اش شکست خواهد بود» به قلم «یدیدیا یعاری» با اذعان به اینکه غزه به هیروشیمای دوم تبدیل شده است، تصریح کرد نسل های آینده و حتی ادبیات و سینمای جهان به رنج و قهرمانی فلسطینیان و مبارزه با صهیونیسم خواهند پرداخت.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قدس(قدسنا)، تحلیلگر یدیعوت آحارونوت در ابتدا با اشاره به برخی دستاوردهای نظامی تل آویو و اینکه نتایج جنگ از منظر نظامی برای همه طرف های درگیر فراتر از تصور بوده است، می افزاید: مشکل واقعی ما از این بعد بروز خواهد کرد و در این نهفته است که به خاطر شدت سرخوردگی عمیق در میان اسرائیلی ها، دستاورد نظامی در عمل درد و رنج و قهرمانی فلسطینیان را برجسته و به سطحی جهانی رسانده است.
بر همین اساس، کودکانی که اکنون توسط حماس و حزبالله آموزش میبینند، اینگونه تربیت خواهند شد و ادبیات و سینمای جهانی حول این مفهوم و طرز تفکر رشد خواهد کرد که احساسات تاریخی را تغییر میدهد و صهیونیسم را متهم و عدالت مبارزه فلسطینیان را بزرگ میکند. در همین حال جنبش های سیاسی نیز این ایده را خواهند پذیرفت و در خیابانها و دانشگاهها شعار « از رودخانه تا دریا» را سر خواهند داد و حتی در میان ما آنها را مبارزان آزادی مینامند.
نویسنده در ادامه به تلاش های محافل صهیونیستی برای ایجاد توازن در روایت نکبت (فاجعه اشغال فلسطین)، اشاره می کند و می افزاید: ما به 77 سال پیش بازگشته ایم. اشغالگری می کنیم ، طرد و تبعید می کنیم و شهرک سازی انجام می دهیم.
این خلاصه داستان فلسطین است و در این ایده، گواه ابدی بر گناه صهیونیسم متمرکز است به طوریکه حتی برای کسانی که معتقدند اسرائیل باید پاسخ مناسب بدهد باز هم ، واژه تبعید و کوچاندن فلسطینان در گوششان طنین انداز است اگر چه برخی تلاش می کنند با جابه جایی واژه ها مهاجرت داوطلبانه را باب کنند و این در حالی است که بار دیگر داستان های صهیونیسم و فلسطین و فلاش بک به حوادث سال 1948 در خصوص تخلیه کردن روستاها و نکبت دوم مطرح شده است.
نویسنده با اشاره به اینکه حکومت کردن هرگز به معنای تبعید کردن یا کوچاندن دیگران نیست و حتی بسیاری از افراد و سازمان های افراطی نظیر اسموتریچ و انجمن کهیلت نیز این مفهوم را درک کرده اند، می افزاید: یک سونامی سیاسی هنوز در پیش است. غزه از بالا مانند هیروشیما پس از حمله اتمی به نظر میرسد و بار دیگر به بزرگترین اردوگاه پناهندگان در جهان تبدیل شده است. شدت ویرانی هنوز در جهان به طور کامل درک نشده است و وقتی گرد و غبارها فرو بنشینند و مقایسهها خودبهخود پدیدار شوند، تازه معلوم خواهد شد چه اتفاقی افتاده است.
این در حالی است که کسی به کشتار هفتم اکتبر و حلقه آتش ایران و حملات موشکی به شهرها و شهرک های اسرائیلی و قربانیان شهرک های مرزی یا کسانی که در اسارت جان باختند، اهمیتی نخواهد داد و چیزی از آنها در حافظه دراز مدت و آگاهی جهانی باقی نخواهد ماند و ویرانی و خرابیهای مناطق مرزی و کریات شمونه و المطله نادیده گرفته خواهند شد.
افکار عمومی جهان فقط کاروانهای آوارگان و کودکان گرسنه را در فضای فاجعهبار و ویرانههای غزه و لبنان خواهند دید و آنرا به یاد خواهند آورد و آنگاه باز هم اسرائیل متهم اصلی خواهد بود.
نویسنده تاکید می کند: داستان در لاهه تازه آغاز شده است و در برابر این سونامی، ما نهتنها برای یافتن تپهای برای بالا رفتن و نجات خود تلاش نمیکنیم بلکه با ادامه اشغالگری کوچاندن و تبعید فلسطینیان و شهرک سازی به طور مستقیم به درون موج های سونامی میدویم.
دلیل ما برای مبارزه با حماس و حزبالله نیازی به توجیه ندارد و می دانیم که این جنگی اجتناب ناپذیر بوده است اما «کوری سیاسی» در نهایت به یک حادثه سیاسی ختم میشود و تصور پیروزی مطلق در نهایت شکست را به همراه خواهد داشت. انتهای پیام/ ع. الف 35
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس