گالانت می داند تهدیداتش
علیه حزب الله توخالی است

به گزارش خبرگزاری بین المللی قدس (قدسنا) به نقل از نسخه اینترنتی روزنامه لبنانی البناء، ناصر قندیل تحلیلگر سیاسی لبنانی در مقاله ای با عنوان «تهدیدات گالانت چه معنایی دارد؟» نوشت:

 وزیر جنگ رژیم اشغالگر گفته است تلاشهای دیپلماتیک در جریان است تا حزب الله لبنان تا پشت رودخانه لیطانی عقب رانده شود و اگر این تلاشها به نتیجه نرسد ارتش اسرائیل با توسل به زور این کار را خواهد کرد.

این سخن چه معنایی دارد؟ آیا چیزی وجود دارد که می باید این سخن را جدی گرفت؟ این سخن به خصوص با توجه به انتشار خبرهایی در رسانه ها درباره ایده های فرانسه و آمریکا، چه کار کردی دارد؟ ایده های پاریس و واشنگتن به حل مسائل بلاتکلیف در مرزها از جمله مزارع اشغالی شبعا به عنوان راهی برای بازگردادن آرامش به جنوب و عمل به قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل متحد مربوط می شود. بین حزب الله و رژیم صهیونیستی به علت موضوعات مورد منازعه ای که هنوز حل نشده است آتش بسی وجود ندارد. همین حل نشدن موضوعات نیز موجب شده بود شرایط در مرحله «توقف اقدامات خصمانه» بماند که این مرحله هم متلاشی شد و متلاشی شدن آن به فضای جنگی منجر شده است.

نویسنده افزود ارزش عملی تهدیدات یوآف گالانت در حد هیچ است. او و همه کشورهای جهان می دانند ارتش اشغالگر زمانی که در سال 2006 میلادی وارد جنگ شد حال و روزش بسیار بهتر از این روزها بود و حزب الله در آن روز امکانات امروز را نداشت و مثل این روزها، افراد آموزش دیده و مجهز و مسلح به انواع تسلیحات نداشت ضمن آنکه پیروزی سال 2006 میلادی را نیز در کارنامه اش نداشت که مایه تغذیه معنوی این حزب است.

ارتش اشغالگر که در هفتم اکتبر گذشته در غزه شکست خورد و پس از گذشت 60 روز از جنگ در نوار غزه نیز در به دست آوردن پیروزی شکست خورده است؛ صلاحیت آن را ندارد که چنین تهدیدی را بکند. اگر هم از قدرت ویرانگری اش می ترساند اما سران رژیم صهیونیستی یقین دارند آنچه که حزب الله در اختیار دارد بزرگتر و مهم تر است و ارتشی که در حال جنگ در غزه است و نمی داند در آن چگونه پیشروی کند صلاحیت آن را ندارد که از جنگی خطرناکتر و حساس تر در جبهه لبنان سخن بگوید. آنچه می ماند امیدواری گالانت به تلاشهای بین المللی است.

تلاشهای خصمانه و منفی بین المللی نیز برای فشار به حزب الله بی نتیجه خواهد بود و این فشارها یک نسخه کوچک از فشارهای سال 2006 میلادی هنگام مذاکرات بر سر قطعنامه 1701 شورای امنیت است آن هم در زمانی که لبنان زیر آتش و در محاصره بود.

 آن زمان هم بر سر میز مذاکرات، موضوع عقب راندن حزب الله تا پشت رود لیطانی و استقرار نیروهای چند ملیتی و متوسل شدن به بند هفتم منشور سازمان ملل مطرح بود. اینها سناریوهای تخیّلی است که برخی سخنرانان در لبنان در چارچوب صحبت از برخی تلاشهای بین المللی و ابتکارهای بین المللی مطرح می کنند اما دست اندرکاران این تلاشها لحظه ای نمی اندیشند که آیا قدرت تهدید برای تحمیل معادلات جدید را دارند یا خیر؟!

فرانسه و آمریکا با زبان تطمیع صحبت می کنند نه تهدید زیرا از میزان توانایی حزب الله اطلاع دارند. تطمیع نیز بر سر مسئله داخلی لبنان از ریاست جمهوری گرفته تا اقتصاد و نقش اساسی حزب الله در فرمول دولت در آینده است.

پاسخ حزب الله به تلاشها برای حل و فصل مسائل بلاتکلیف در مرزها از جمله مزارع اشغالی شبعا که امکان آتش بس را فراهم بیاورد، چیست؟ آیا قبول می کند؟  آن هم آتش بسی که بر اساس بندهای قطعنامه 1701 شورای امنیت هنوز حاصل نشده است و این خواسته وجود دارد که حزب الله در برابر یکی یا هر دوی آنها، برقراری آرامش را در جنوب بپذیرد، آیا می پذیرد؟

پاسخ آن است که قطعا نخواهد پذیرفت چرا؟ چون حزب الله می داند این پیشنهادها در حد حرف است و عمل نیست در نتیجه ساده نیست که به چنین معامله ای دست بزند.  دوم اینکه حزب الله می داند اگر به رژیم اشغالگر فرصت بدهد فقط به غزه بپردازد در آن صورت حزب الله دچار انحطاط اخلاقی و عقیدتی شده است که نخستین حزب مقاومت در منطقه محسوب می شود.

 سوم اینکه حزب الله می داند رهایی از مقاومت در فلسطین، یورش صهیونیستها را به سایر مقاومتها در منطقه به دنبال خواهد داشت و نوبت این حزب نیز خواهد رسید اما چهارمی که از بقیه، مهم تر است آن است که موضع حزب الله در حمایت از غزه یک موضع عقیدتی است نه سیاسی به همین سبب حل وفصل سیاسی ندارد و اگر بخواهد پاسخ سیاسی بدهد، اعلام خواهد کرد ما پس از برقراری آرامش در غزه صحبت می کنیم زیرا تا زمانی که جنگ نسل کشی در غزه ادامه داشته باشد هیچ نوع ثباتی در کشورهای منطقه وجود نخواهد داشت.

گالانت می داند صحبتهایش فقط در حد صحبت است اما مجبور است چنین سخنی را بگوید زیرا شهرک نشینان در شمال در حال جوش و خروش هستند و ارتش اشغالگر دیگر تحمل نتایج عملیات مقاومت در مرزها را در جنگ فرسایشی ندارد چرا که حزب الله در حال شکار سربازان و به آتش کشاندن تانکها و ویران کردن تأسیسات دشمن است.

برداشتی که حزب الله از سخنان گالانت خواهد اشت و فرستادگان نیز همین حرف را خواهند زد آن است که جنگ حزب الله به اهدافش رسیده است و بستن درها به روی هرگونه امید به ثمربخشی فشارها و تهدیدات و معاملات موجب خواهد شد انقلاب ارتش و شهرک نشیان وارد مرحله جدیدی شود که به حرکت در جهت متوقف کردن تجاوز به غزه کمک می کند به اعتبار اینکه متوقف کردن تجاوز تنها راه آرامسازی جبهه در مرزهای لبنان است.

انتهای پیام/ ع.ج