سنوار و ضیف؛ رهبرانی که
فلسطین, منتظر آنان بود

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از روزنامه اینترنتی رأی الیوم، عبد الباری عطوان تحلیلگر سرشناس عرب و سردبیر رأی الیوم در مقاله ای با عنوان «به این علل، یک رهبر فلسطینی متفاوت به نام یحیی سنوار و نیروهای قدرتمندش و پایگاه ملی به شدت حمایت کننده از آنان، پیروز شدند» ضمن تمجید از محمد الضیف فرمانده شاخه نظامی گردانهای شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش حماس و با اشاره به نقش سنوار رئیس جنبش حماس در غزه در پیروزی بزرگ اخیر در غزه نوشت:

 پس از دهها سال برای نخستین بار است که ملت فلسطین را رهبری، هدایت می کند که بیشتر صفات رهبری حکیمانه و خردمندانه را داراست و ویژگی های او، سران رژیم صهیونیستی و آمریکا و ژنرالهای این دو را حیرت زده و شوکه کرده است.

وی در ادامه افزود: ای بسا پیشداوری قاطعانه درباره ارزیابی پنجاه روز تجاوز اسرائیل به نوار غزه و پیامدهایش و ارائه تصوّر و دیدگاهی روشن از مرحله پس از آتش بس چهار روزه که از روز جمعه گذشته آغاز شده و بر اساس آن نخستین گروه از اسیران آزاد شدند، زودهنگام باشد اما آنچه را که تا الان می توان گفت آن است که یحیی سنوار – فرمانده و طراح این جنگ و کلید زننده جرقه های اولیه آن با یورش به شهرکهای (صهیونیست نشین) اطراف نوار غزه در هفتم اکتبر گذشته (پانزده مهر ماه گذشته)- به هر آنچه می خواست پس از تحمیل کامل شروطش رسید و با زیرکی تمام توانست نهادهای حاکم بر اسرائیل اعم از نظامی و سیاسی اش را با وجود تفاوت بسیار زیاد در امکانات مالی و نظامی فریب دهد.

آقای سنوار و دست راست او یعنی محمد الضیف – فرمانده نظامی گردانهای قسام – این جنگ را در مدت سه سال برایش و به شیوه های قدرتمندانه علمی و عملی مدیریت به خوبی طراحی کرده و برایش تدارک دیده بودند که بنا بر گزارشهای اطلاعاتی دقیق، این طراحی؛ هم دشمنان و هم دوستان را متحیر و شگفت زده کرد حال آنکه همین جنگ را فرماندهان اسرائیلی یعنی نتانیاهو، گانتس و گالانت با ذهنیتی انتقامجویانه مدیریت کردند به همین سبب خسارات اسرائیل در بیشتر عرصه های نظامی و سیاسی و دیپلماتیک، بسیار فراوان است و هیچ یک از اهدافی که جنگ به خاطر آن صورت گرفت و برجسته ترینش نابودی جنبش «حماس» و سایر گروههای مقاومت پس از 47 روز بمباران نقطه به نقطه و ویرانگرانه و وحشیانه غیر نظامیان بی دفاع بود، محقق نشد.

اصل و قاعده نظامی می گوید معیار پیروزی و شکست در جنگها، تعداد کشته ها و زخمی ها نیست بلکه اولا چگونگی تدارک برای آن و دوم، مدیریت جنگ و سوم، وجود یک رهبری استوار و پولادین است چرا که شمار کشته های مردم ویتنام 20 بار بیشتر از همتایان آمریکایی آنان است اما پیروزی در نهایت نصیب ویتنامی ها شد و همین هم درباره طالبان در افغانستان گفته می شود و تاریخ مملو از چنین مثالهایی است.

آنچه که جنگ کنونی در نوار غزه را با همه جنگهای عربی سابق علیه دولت اشغالگر اسرائیل متمایز می کند در رهبری است و ما اینجا مشخصا از طرف فلسطینی صحبت می کنیم و ای بسا پس از دهها سال برای نخستین بار است که ملت فلسطین را رهبری هدایت می کند که اگر نگوییم همه اما بیشتر صفات رهبری حکیمانه و خردمندانه را داراست و ما در اینجا بدون ابهام درباره آقای سنوار و ویژگی هایش سخن می گوییم که دولت اشغالگر و ژنرالها و سپس سیاستمدارانش را متحیر و شوکه کرده همچنانکه جو بایدن ارباب آنان و ژنرالهای وی را نیز شوکه کرده است.

مهم ترین ویژگی های متمایز رهبری که آقای سنوار از آنها برخوردار است توانایی های او و تردید نکردنش در گرفتن تصمیم جنگ و اجرای آن در زمان مناسب پس از تدارک خوب از نظر نظامی و اطلاعاتی و نیز عمل به عنصر غافلگیری و رعایت نهایت محرمانگی و محدود ماندن راز به یک تعداد بسیار اندک از افراد بسیار بسیار مورد اعتماد است و این یک راز نیست زمانی که می گوییم رهبری حماس در خارج با سمتها و عناوین مختلفشان نه از تصمیم برای حمله هفتم اکتبر و نه از آمادگی برای آن، اطلاع قبلی نداشتند؛ این را یکی از منابع بسیار نزدیک از فرماندهی گردانهای قسام به ما گفت.

برجسته ترین و مشهودترین مشکل ملت فلسطین در طول یکصد ساله گذشته که از عمر آرمان فلسطین و مشخصا از زمان صدور اعلامیه بالفور می گذرد، نبود رهبری دوراندیش است که کارآزمودگی اداری, رهبری همراه با آمادگی خوب و نترسیدن از دشمن بی توجه به توانایی های نظامی و حمایتهای بین المللی یا منطقه ای و عربی پنهان و آشکار از دشمن را در خود جمع کرده باشد و این به معنای کاستن از شأن و جایگاه برخی از رهبران تاریخی فلسطینی یا درک نکردن شرایط زمان آنها نیست.

رهبری کنونی فلسطین یعنی سنوار و ضیف همانهایی هستند که ملت فلسطین در حال حاضر به آنان نیاز دارند و نخستین پیروزی این رهبری برای رژیم صهیونیستی تکان دهنده بود و آنان موفق شدند جنگ را به عمق این رژیم منتقل کنند و این سابقه ای است که در هیچ یک از جنگهای پنجگانه اصلی یا جنگهای فرعی رخ نداده بود و 1400 شهرک نشین کشته و حدود 240 نفر نیز از آنان از جمله شماری از ژنرالهای ارشد اسیر شدند و مهم تر اینکه بیشتر پایه هایی که سران اشغالگران، کشورشان را روی آن بنا نهاده بودند یعنی هیبت، بازدارندگی، امنیت، ثبات، برتری نظامی و  ابراز همدردی و حمایت بین المللی نابود شدند.

اینکه نتانیاهو و ژنرالهایش مذاکره بر سر شروط آتش بس را پذیرفتند یعنی نخستین مظاهر شکست و تسلیم شدن به شروط آقای سنوار و معاون او و به رسمیت شناسی آنان و جنبش آنهاست حال آنکه نتانیاهو، آنان را مسخره می کرد و وعده نابودی شان را می داد و از توصیفاتی مانند «داعش» و «القاعده» استفاده می کرد تا از شأن و جایگاه آنان بکاهد اما به شکل خفت باری عقب نشینی کرد.

نتانیاهو و دار و دسته اش در دام سنوار افتادند و غرور نتانیاهو و دارودسته اش و قلدری شان، آنان را کور کرد و موجب شد از ارزیابی دقیق دشمنی که از ناکامی ها و اشتباهات همه رهبران سابق فلسطینی استفاده کرد غافل بمانند؛ همان رهبران سابق فلسطینی که ملت فلسطین را به باتلاق توافقنامه های اسلو و اشتباه هماهنگی امنیتی (با رژیم صهیونیستی) وارد کردند و همه تخم مرغهایشان را در سبد آمریکا و اروپا و آنچه جامعه بین اللملی خوانده می شود ریختند تا توجه و دوستی شان را گدایی کنند ضمن آنکه رهبران جدید فلسطینی خودروهای مجلل و هواپیماهای اختصاصی سوار نمی شوند و زیر زمین زندگی می کنند.

همه دستگاههای اطلاعاتی اسرائیل و به همراه آنان همه دستگاههای اطلاعاتی آمریکا و همه ماهواره های جاسوسی وابسته به آمریکا در مشخص کردن جای آقای سنوار و افراد تحت امرش یا اتاق عملیاتش و تونلهایی که به آن منتهی می شوند یا کارخانجات موشک سازی و پهپادسازی در زیر زمین شکست خوردند و دیروز از مجتمع درمانی الشفاء عقب نشینی کردند که اسرائیلی ها می گفتند اتاق عملیات سنوار زیر آن قرار دارد و امروز می گویند شاید در جایی در جنوب نوار غزه باشد که این سردرگمی، عیان و روشن است و نیازی به اثبات آن نیست و ای بسا این گفته در تدارک برای جنگ نسل کشی و پاکسازی قومیتی جدید باشد و دیر یا زود، بهای سنگینی برای روح هر شهید پرداخت خواهند کرد و ملت فلسطین نه فراموش می کند و نه می ببخشد.

درباره اتفاقات غافلگیرکننده روز پنجم پس از پایان چهار روز آتش بس و اینکه جنگ یا آتش بس تمدید شود، فال قهوه نمی گیریم و جام بلورین جادویی نیز نداریم اگرچه با توجه به شرایط جنگهای سابق به خصوص یمن و ایرلند شمالی به احتمال قوی آتش بس خواهد شد و فقط تفاوت بزرگ در شرایط و طرفهای شرکت کننده در این دو جنگ و علل بروز آن است اما آنچه که برای ما مهم است تأکید بر وجود یک رهبری فلسطینی متفاوت است که ویژگی اش شجاعت است و رهبری جنبشهای مقاومت پیشرو را به عهده دارد که مشتاقانه و شتابان به دنبال شهادت است و همین بازتابی از مرحله جدید در فرهنگ مقاومت و وجود یک پایگاه مردمی منسجم و حامی و با شور و حرارت است و همین هم تفسیر کننده علت نگرانی و سرخوردگی در صفوف اسرائیلی ها اعم از رهبران و شهرک نشینان آنهاست.

هر روزی که آقای سنوار و دوقلوی او یعنی ژنرال ضیف زندگی می کنند؛ منعکس کننده نعره و فریاد نتانیاهو و تهدیدات اوست که در پنج سال گذشته تهدید کرده بود این دو را ترور خواهد کرد.

اسرائیلِ کوچک، درگیر رعب و وحشت است و اسرائیلِ بزرگ نیز از نظر جغرافیایی در حال آب شدن است و به گذشته پیوسته است البته نه به خاطر ارتشهای عربی و ژنرالهایش بلکه به سبب مقاومت فلسطینی و حمایتهای مردمی عربی از آن است و احتمالاتِ تغییر در منطقه عربی اگر نگوییم همه اما بیشتر رهبران و نظامها را با خود خواهد برد،همانند اتفاقاتی که در نکبت در سال 1948 میلادی رخ داد.

قطعا آقای سنوار در اتاقی در یکی از تونلهای غزه پس از تحمیل همه شروطش و در پی شکست ارتش اشغالگر و فرماندهانش در محقق کردن هیچ یک از اهداف حمله؛ دستانش را از روی شادی به هم می زند.

 اکنون زمان صعود مقاومت و در پی آن ملتهای عربی و مسلمان است و برای هزارمین بار تکرار می کنیم پایان طرح صهیونیسم آغاز شده است و فروپاشی کامل دیگر دور از دسترس نیست و این را خواهیم دید.

انتهای پیام/ ع.ج