سفیر سابق ایران در اردن در گفتگو با خبرگزاری قدس؛
دشمن باردیگر به شیوه و زبان «دموکراتیک» تسلیم می شود/ توان نظامی رژیم صهیونیستی تنها جوابگوی حماس و جهاد اسلامی است نه حزب الله و ایران/ تهدید هسته ای اشغالگران یعنی گیج و منگ بودن آنان
سفیر سابق ایران در اردن اشاره کرد که در مانورهای اخیر رژیم صهیونیستی تمام تسلیحات خاص آمریکایی استفاده شده در باریکه غزه برای زدن فردو و نطنز آزمایش شده بود. لذا اتفاقی که افتاد این بود که جای ایران با غزه عوض شد و غزه و مقاومت یرای اسرائیل تهدید وجودی شدند.
خبرگزاری قدس:
بیش از 33 روز است که عملیات طوفان الاقصی و درپی آن، عملیات زمینی ارتش رژیم صهیونیستی علیه باریکه غزه در جریان است. ارتش صهیونیستی با وجود برخورداری از توان نظامی بالا و بهره گیری از آخرین تجهیزات نظامی و امنیتی موفق به تحقق دستاورد جدی علیه نیروهای مقاومت فلسطین نشده و هدف صهیونیست ها مبنی بر نابودی حماس حتی به ابتدایی ترین مراحل آن نزدیک شده است.
این روزها اخبار حول محور تلفات نظامی ارتش اسرائیل و خسارت های وارد شده به تانک های مرکاوا و در مقابل ازبین رفتن روزانه و شبانه غیرنظامیان فلسطینی در نوارغزه می چرخد و عملاً خبری حتی در رسانه های اسرائیلی در خصوص پیشرفت ارتش این رژیم در نوارغزه یا حتی برقراری امنیت در کرانه باختری و توقف عملیات های تیراندازی به گوش نمی رسد.
عدم موفقیت ارتش اسرائیل در رویارویی با نیروهای مقاومت فلسطین از جمله حماس و جهاد اسلامی باعث شده است تا مقامات این رژیم در اقداماتی به نظر هماهنگ شده به مطرح کردن تهدیداتی نظیر استفاده از بمب هسته ای روی آورند تا بلکه بتوانند از طریق ایجاد جنگ روانی علیه فلسطینیان و غیرنظامیان باریکه غزه حداقل دست به تلافی زده و ایجاد رعب و وحشت کنند امری که تاکنون با واکنش جدی برخی نهادهای بین المللی و سران کشورهای اسلامی و پیشنهاد کارشناسان سیاسی برای پیگیری این تهدید از سوی نهاد های حقوقی بین المللی و خلع سلاح هسته ای این رژیم همراه شده است.
خبرنگار خبرگزاری قدس به همین منظور گفتگویی را با «مجتبی فردوسی پور» سفیر سابق ایران در اردن و کارشناس مسائل غرب آسیا انجام داده است تا افق دیدی در خصوص آینده درگیری ها میان نیروهای مقاومت فلسطین و رژیم اشغالگر اسرائیلی در فلسطین اشغالی بدست آورد.
گفتگو به شرح ذیل است:
به نظر شما آینده تقابل میان نیروهای مقاومت فلسطین و رژیم اشغالگر چه خواهد بود؟ آیا تبادل اسرا در کار خواهد بود یا مسئله دیگری مطرح است؟
آینده منازعه مقاومت و رژیم صهیونیستی کاملا روشن و آشکار است. تجربه ثابت کرده که مقاومت های اسلامی فلسطین، لبنان، یمن، عراق و سوریه برآمده از متن و بطن جوامع این کشورها می باشند. به عبارت دیگر باید گفت که جنبش حماس و جهاد اسلامی یک ایده است و امروزه تمام غزه و کرانه یک پارچه اعلام می کنند عضوی از جنبش حماس هستند.
حال این سوال پیش می آید که آیا رژیم صهیونیستی قادر به محو فلسطین و ملت آن هست یا خیر؟ پس از گذشت نزدیک به هشت دهه اشغالگری و تبلور و تظاهر به مقاومت مسلحانه به جای انتفاضه سنگ و چاقو بمراتب قوی تر از گذشته شده است. در جنگ ۳۳ روزه این تجربه ثابت شد که رژیم اسرائیل توان از بین بردن حزب الله را که ندارد هیچ، بلکه امروزه توانمندی و تاب آوری حزب الله به حدی رسیده است که طبق سخنان اخیر دبیر کل آن یارای مقابله با آمریکا را دارد و توان نظامی رژیم صهیونیستی هم تنها توان درگیری با جنبش های فلسطینی مانند حماس و جهاد اسلامی را داراست نه بیشتر.
اما پرونده اسرا؛ یقینا اینگونه خواهد بود و تجربه جنگ تابستان ۲۰۰۶ نیز این موضوع را ثابت کرده است. دشمن با حمایت غرب بویژه ایالات متحده بدنبال هلی برد و آزادی اسرا از طریق اعزام نیروهای ویژه و ناوهای هواپیما برآمد اما تاکنون و پس از گذشت 34 روز از آغاز طوفان الاقصی هنوز توفیقی نداشته است. نیتجه آنکه دشمن و متحدانش باردیگر بدنبال تشکیل کمیته وینوگراد ۲ و قطعنامه ای مشابه ۱۷۰۱ برخواهند آمد و این زبان تسلیم به شیوه دمکراتیک است.
جریان مهاجرت معکوس چه روندی پیدا خواهد کرد؟ آینده اوضاع داخلی رژیم صهیونیستی چه خواهد شد؟
جریان مهاجرت معکوس از ۷ اکتبر با شتاب بالا کلید خورده و در حال حاضر رژیم اسرائیل با پدیده ۵۰۰ هزار آواره و پناهنده مواجه است که با بحرانی شدن مرکز و جنوب سرزمین های اشغالی این وضعیت در حال تشدید است و چنانچه تردد در فرودگاه بن گوریون عادی شود خروج یهودیان مسلم خواهد بود و احتمال بازگشت هم ضعیف می شود و این یعنی بحران دمگرافی و بی ثباتی رژیم در آینده.
قبول آتش‌بس حتی موقت، به معنی سقوط نتانیاهو است البته وی در همان ۷ اکتبر سقوط کرد و دولت مصغرِ شرایطِ جنگ که در سال های ۶۷ و ۷۳ تشکیل شده بود به صورت ائتلافی جای آن را گرفت. ضمن اینکه بخش قابل توجه جامعه مدنی رژیم از قبل از جنگ با دولت اولترا یهود نتانیاهو اساسا مشکل داشتند و همچنین دمکرات های آمریکا نیز خواهان سقوط دولت وی می باشند. خروجی اجلاس های عربی آمریکایی و گروه هفت هم این فرضیه را ثابت می کند. اقدام بعدی کنیست اسرائیل باید با پروژه دو دولت در قبل از ۴ ژوئن ۶۷ کنار بیاید و این خود یعنی قبول شکست نیم قرن مقابله توسط صهیونیستها.
مواضع جمهوری اسلامی را چگونه ارزیابی می کنید؟معیار حزب الله و ایران برای ورود به درگیری چطور خواهد بود؟
مواضع ج.ا.ایران و حزب الله به طور هماهنگ و آکنده از حکمت، درایت، هوشمندی و البته هشدار و تهدید بود. اساسا طوفان الاقصی یک عملیات فلسطینی و حماسی بود و ثقل آن بدست مقاومت فلسطینی است. اوج آن هم همگرایی کرانه و ۴۸ است نه بیش از آن.
اقدامات مکمل صورت گرفته نوعی بازدارندگی و از همه مهمتر مشغول کردن و گرفتار کردن پراکنده ارتش صهیونیستی بود. آنچه که در شمال فلسطین اشغالی روی داد و سبب شد تا سه چهارم ارتش، دو سوم نیروی دریایی رژیم به همراه ناوهای هواپیمابر آمریکایی و دو سوم سامانه های پدافندی رژیم و یک سوم نیروی هوا و فضای رژیم را به خود مشغول کند بخشی از این قاعده بازی بود.
در وضعیت یمن، ورود سلاح های بالستیک و پهپادهای دوربرد برای اولین بار در وضعیت منازعه مقاومت اسلامی نوعی تغییر در معادلات امنیتی بود. در عراق ثقل اقدامات علیه پایگاه ها و نیروهای آمریکایی خود اثر بازدارندگی برای آمریکا در هم پیمانی با رژیم را مضاعف کرد و نهایتا در دمشق با اتخاذ دو محور عملیاتی علیه پایگاه های آمریکا از یکسو و جولان در فلسطین اشغالی از سوی دیگر شاخص دیگری از بازگشایی مدیریت شده جبهه های متعدد در مبارزه بود.
اما با همه این اوصاف اداره مستقیم نبرد بدست مقاومت اسلامی فلسطین بود و از ابتدا قرار نبود دامنه درگیری ها به جنگ منطقه ای گسترش یابد. لذا خطوط قرمز ترسیم شده ج.ا.ایران و حزب الله لبنان عدم تجاوز به امنیت ملی و منافع و مصالح ایران و لبنان تعریف شد. اما شکی نیست که حزب الله لبنان در صورت تبانی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اشغال کامل غزه واکنشی سخت از خود نشان خواهد داد. هدف اصلی حماس از عملیات طوفان الاقصی صیانت از مسجد الاقصی، عدم هتک حرمت به مقدسات اسلامی بویژه آزادی نزدیک به ۷ هزار اسیر فلسطینی است که در بند رژیم صهیونیستی قرار دارند. البته تاکنون مقاومت اسلامی فلسطین در اجرای این مسئله و راهبرد بر دشمن تفوق داشته و پیروز میدان بوده است.
معامله قرن به کجا خواهد انجامید؟ آیا بحرین و کشورهای عربی که مواضعی در برابر اسرائیل اتخاذ کردند به همین رویه ادامه می دهند؟
معامله قرن بنا بر اعلام نظر بسیاری از جهات رسمی و اندیشکده ای در جهان تا مدت زمان کوتاهی به فراموشی سپرده خواهد شد. البته اگر بپذیریم که سقوط نتانیاهو و دولت اولترا یهود وی یکی از اثرات سنگین این نبرد است پس باید اذعان کنیم که اساسا صلح ابراهیم به زباله دانی تاریخ خواهد پیوست چون در حال حاضر وجه قالب اقدامات دیپلماتیک ناظر بر ضرورت احقاق حقوق اگرچه حداقلی برای فلسطین با عنوان «دو دولت» است و این با تشکیل دولت واحد یهود در کل فلسطین بر پایه فرایند معامله قرن در تضاد است. در این میان دولت های عربِ محور سازش با فرض تحقق خواسته خویش در طرح ۲۰۰۲ در اجلاسیه سران اتحادیه عربی بیروت به سمت رژیم هروله خواهند کرد.
ارزیابی شما از موضع گیری های بشار اسد رئیس جمهور سوریه چیست؟ ایشان در مقایسه با سران دیگر کشورها موضع گیری و حضور رسانه ای کمتری انجام داده اند.
مواضع سوریه با سایر جهات عربی یقینا متفاوت است. سوریه همچان درگیر جنگ برای آزدای سرزمین خود از یوغ استکبار جهانی ایالات متحده و ایادی ترویست افراط گرای دولتی یعنی صهیونیست ها و غیر دولتی داعش و جبهه النصره و اتراک می باشد.
لذا قالب سنتی سوسیالیستی آن بدلیل تعهدات امنیتی با روسیه اقتضای اقدمات متهورانه و بی باکانه را ندارد. البته همین قدر که میدان را برای عملیات جهادگران مقاومت و بعضا اقدام مسلحانه مستقل علیه جولان صورت می دهد اوج فداکاری این کشور به عنوان طلایه دار محور ممانعه علیه صهیونیست ها می باشد. به هر حال سوریه جزئی از محور مقاومت منطقه ای است و چنانچه اتاق مشترک مقاومت تصمیم به بازگشایی همه جبهه ها علیه رژیم صهیونیستی بگیرد، سوریه نیز بدان خواهد پیوست. اما در حال حاضر با توجه به روند تحریم ها و شرایط بازسازی پس از جنگ و زلزله اخیر و رکود اقتصادی شدید همچون لبنان ورود مستقیم این کشور به معادلات امنیتی و جنگ فعلی به مصلحت نخواهد بود.
پیش بینی شما در خصوص اقدامات احتمالی رژیم اشغالگر علیه ایران و اعضای محور مقاومت چیست؟ بدون شک تل آویو ایران را از مقصران اصلی وضعیت بحرانی و جنگی کنونی خود و آشفتگی رژیم می داند. آیا صهیونیست ها برنامه ای هم در آینده برای رویارویی با ایران دارند؟
با عملیات طوفان الاقصی معادلات امنیتی رژیم به طور کامل یهم ریخت. قبل از این عملیات اسرائیل ایران را تهدید وجودی خود می دانست و مقاومت را تهدید غیر وجودی و علیه منافع و مصالح می پنداشت. در مانورهای اخیر این رژیم تمام تسلیحات خاص آمریکایی استفاده شده در باریکه غزه برای زدن فردو و نطنز آزمایش شده بود. لذا اتفاقی که افتاد این بود که جای ایران با غزه عوض شد و غزه و مقاومت یرای اسرائیل تهدید وجودی شدند. پس معلوم شد که اساسا ثقلِ رژیم، مقاومت و جنبش های حماس و جهاد اسلامی هستند و نه حتی حزب الله لبنان! چون دبیر کل حزب الله اعلام کرد توان زدن ناوهای آمریکایی را در هر نقطه ای از منطقه و از جمله مدیترانه دارد و آمریکا بهتر است سال ۸۳ را بار دیگر تجربه نکند.
لذا یکی از پیامد های عمده عملیات مزبور کاهش شدید سطح تهدید علیه ج.ا.ایران می باشد. چه بسا ضعف شدید رژیم در هفته اول و دراز کردن دستان خود به سمت متحد آمریکایی بیانگر پذیرش شکست بود و جالب است که با سقوط دولت نتانیاهو و قالب تهی کردن ارتش چهارم دنیا در همان هفته اول فرماندهی جنگ را سنتکام و آمریکایی ها به طور مستقیم بدست گرفتند و با تزریق اعتبار مالی و سلاح بمدد رژیم صهیونیستی آمدند. این وضعیت در صورتی رخ داد که یک سوم ثقل مقاومت در نبرد حاضر شده است و نه ثقل کامل آن که همین امر برای محور آمریکایی - صهیونیستی باید درس یزرگی باشد.
ادعا و تهدید وزیر صهیونیستی در خصوص استفاده از بمب هسته ای را چگونه ارزیابی می کنید؟
ادعای الیاهو وزیر افراط گرای دولت نتانیاهو دو وجه دارد که باید بدقت از آن بهره برد. یکم، اعتراف رسمی به دارا بودن تسلیحات هسته ای توسط این رژیم، لذا باید از طرق مختلفی همچون سازمان همکاری اسلامی و دیگر سازمان های حقوقی جهانی فشارهای دیپلماتیک برای بازرسی آژانس و خلع سلاح صهیونیستها اقدام سازنده و موثری صورت گیرد.
دوم،با شناسایی این ذخایر و محل اختفای آن در دستور تهدیدات مستقیم مقاومت اسلامی قرار گیرد. ضمن آنکه اظهارات الیاهو وزیر میراث رژیم اشغالگر نوعی تشدید اختلافات درون حاکمیتی را بروز داده و همچنین گیجی و منگی رژیم را در اداره نبرد می رساند چرا که اتخاذ چنین تصمیمی به خودی خود خطای استراتژیکی است چرا که استفاده از سلاح هسته‌ای در باریکه یعنی خودکشی رژیم اسرائیل.
انتهای پیام/ح
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس