القدومی: فرحة یعنی شادی و فیلم بیانگر تمام مفاهیم حُزن و اندوه و نکبت است؛پارادوکس شادی بی سرانجام

خبرگزاری قدس(قدسنا)، دکتر خالد القدومی، نماینده جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) در ایران در یادداشتی به بهانه نمایش فیلم روایی"فرحه" از داستان پر از رنج نکبت اشغال فلسطین، به تحلیل این فیلم که همزمان با اکران آن در برخی سینما های جهان، در جمعیت دفاع از ملت فلسطین روز دوشنبه 21 آذر، برای فعالان حوزه فلسطین اکران شد، پرداخته است.

"فرحة" فیلمی است که وضعیت موجود و مشکلات ناشی از نکبت یا اشغال فلسطین را به نمایش می گذارد.

فیلم نسبتا کوتاه است. یک ساعت ونیم.  نویسنده وکارگردان آن خانم "دارین سلّام" است. این فیلم محصول سینمای اردن و معرفی شده برای اسکار است.

 نمایش چنین فیلم هایی که رنج و محنت مردم خاور زمین و به طور مشخص ، جنایات اشغالگران غربی در حق جهان عربی و اسلامی را بازگو می کند، در سینماها(فعلا در سینماهای کانادا بر روی پرده است) و شبکه های رسانه ای غربی مانند نتفلیکس، نامرسوم است.

داستان فیلم حول محور "فرحة" دختر فلسطینی دور می زند. "فرحة" یک واژه دو معنا است. هم نام دختر فلسطینی است وهم به معنی شادی است. در این پاردوکس عجیب و غریب، این شادی، بیانگر تمام مفاهیم حزن و اندوه و بدبختی و نکبت است. "شادی بی سرانجام".

"فرحة" صرف نظر از هیمنه موانع فرهنگی و مذهبی مطرح شده در فیلم از قبیل رفتار خارج از عرف محیط محافظه کارانه، روایتگرِ یک روستایی است که تنها گناهش این است که می خواهد در شهر آموزش ببیند. پدر دختر یک فرد متدین است لذا دچار یک چالش می شود که چگونه باید بین حفظ ارزش ها و اعتقادات مذهبی از یک سو و مهارت و نبوغ دختر معصوم 15 ساله اش که درکی از فتوای عشایری و یا قبیله ای و اهرم های کنترلی جامعه نمی داند، سنخیت ایجاد کند.

در سکانس دیگری این دختر سراپا شور و هیجان و غلیان وخشم است، نمادی است که شخصیت جامعیت فلسطینی شوریده بر ظلم و ستم و اشغالگری را به نمایش می گذارد که در عین حال به زندگی نیز علاقمند است. در این صحنه می بینیم چگونه دختر در تاریکی به دنبال نور و روشنایی می گردد. اینجا ما وقتی از تاریکی صحبت می کنیم این تاریکی انبار یا سیاهچال ها یا فضای اشغالگری یا جنگ و جنایت و خونریزی  است که اشغالگر مسبب آن است.

این دختر بی گناه از داخل آشپزخانه که در واقع پناهگاهش بوده و از درون روزنه ی اشپزخانه، نظارگر صحنه های دل خراش تیرباران و شکنجه ای هم وطنان خود بود. واقعا این چه کودکی و چه رویایی است که دختر با آن روبرو است.همه آرزوهایش نه تنها برای رفتن به شهر و تحصیل از بین رفت که حتی خانواده خود را از دست داد.

پدر برای آزاد کردن دخترش بر نمی گردد و چه بسا توسط نیروهای انگلیسی و یا در قتل عام هدفمند صهیونیست ها به شهادت رسیده باشد. در این فیلم همه سختی ها ومرارت های آوارگی فلسطینیان به بهترین شکل روایت شده است.

فضای سنگین جنگ و فاجعه همه آرزوهای این کودک بی گناه را بر باد داد. این کودک در واقع همان فلسطین است که همه آرزوهایی که این کودک برای آینده داشت از بین رفت.

فیلم به خوبی توانست به شکلی واضح و روشن آن خشم نهفته در جان فلسطینیان در قبال اشغالگران انگلیس را به نمایش بگذارد. بخصوص در رفتار "فریده" و "فرحة" بازیگوش و پر جنب و جوش آن گاه که با خودروی جیب نظامیان انگلیسی روبرو می شوند و ناخودآگاه به سوی اشغالگران انگلیسی سنگ پرتاب می کنند. این یک امر عادی است زیرا انگلیس "ام الفساد" است و اشغالگری صهیونیست ها بر فلسطین را بنا نهاد.

"فرحة" قطره ای از دریای مشکلات و رنج ها و آلام ملت فلسطین است. این "فرحة" این شادی، نه تنها ادامه نداشت بلکه یا به زندان یا پناهندگی و آوارگی و یا به گورستان منتهی شد. این است فلسطین و این است شادی آن.