گوشه چشم رهبر انقلاب به حکم قرآن در رابطه با عادی سازی روابط کشورهای اسلامی و رژیم صهیونیستی

خبرگزاری قدس-احمدرضا روح الله زاد:

دولت ایالات متحده آمریکا در زمان حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید از طرحی به نام «معامله قرن» رونمایی کرد. این طرح در واقع با توجه به نیازهای رژیم صهیونیستی آماده شده بود و در افق آن قرار بود همه نیازهای امنیتی اسرائیل پاسخ داده شود.

مهمترین نیاز رژیم صهیونیستی پایان درگیری با فلسطینیان بود که به عنوان صاحبان اصلی فلسطین مطالبات بحقی را مطرح می کنند که همانا پایان آوارگی و بازگشت به وطن و برپایی یک دولت مستقل مبتنی بر اراده ملت فلسطین است.

براساس طرح معامله قرن، رژیم صهیونیستی با رژیم‌های اقتدارگرای منطقه‌ای وارد مرحله توافقات همکاری در حوزه های مختلف سیاسی و اقتصادی و امنیتی شده و با همکاری آنها زمینه برای یک کوچ اجباری بزرگ فلسطینان به دو نقطه جغرافیایی سینا و اردن و تشکیل یک یا دو دولت فلسطینی در این دو نقطه جغرافیایی، عملا صورت مسئله فلسطین به نفع اسرائیل از معادله خارج می شد. بر این اساس آشکار سازی مناسبات و تقویت همکاری های عربی – عبری در اولویت تحقق این طرح قرار داشت. کلید آغاز این طرح هم در سخنرانی ترامپ در ریاض و در جمع بیش از 50 هیأت سیاسی کشورهای عربی زده شد.

سرانجام پس از کش و قوس فراوان و در روزهای پایانی حضور ترامپ در کاخ سفید سفرای امارات و بحرین با مدیریت ترامپ توافقنامه هایی را با اسرائیل امضاء کردند. اقدامی که با واکنش های بسیاری در سطح جهان اسلام روبرو شد.

شاید مهمترین موضوع را رهبر جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله خامنه ای اتخاذ کرد که در یک جمله کوتاه و محکم بیان شد:« امارات خیانت کرد».

جمله کوتاه « امارات خیانت کرد» تنها یک جمله واکنشی مانند دیگر واکنش های سیاسی، نسبت به این اقدام خیانت بار نبود. بلکه این جمله با همه کوتاهی و سادگی خود، استحکام و صلابتی داشت که ریشه آن در متن مستحکم قران دارد.

قران در ارتباط با مواضع و انتخاب هایی که مسلمانان و جوامع اسلامی با شخص و یا جوامع غیر مسلمان باید داشته باند، معیارهایی را به صورت محکم بودن نیاز با هر تفسیری مطرح کرده است مانند:

«وَلَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا» یعنی خدا هر گونه اقدامی که موجب تسلط کافران بر مومنان شود را نهی دائم کرده است. علما مسلمان قاعده نفی سبیل را بر اساس آن ارائه کرده‌اند. فلسطین یک سرزمین اسلامی است و توسط غیر مسلمانان اشغال شده است و آزاد سازی آن از اشغال در گام اول وظیفه مردم فلسطین بوده و دیگر جوامع مسلمان اگر مستقیم قادر به معاونت با فلسطینیان نیستند، دست کم نباید با اشغالگران همکاری داشته باشند. که این یک خیانت به فلسطین و البته خیانت به قرآن است. از سوی دیگر توافق با اسرائیل با هدف تقویت آن در مقابله با جریان ها و جوامعی است که خود را در کنار ملت فلسطین تعریف کرده اند که در راس آن جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. بر این اساس امارات از این زاویه نیز خیانت به قرآن و همه محوری که در محور یاری فلسطین قرار دارند کرده است.

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِیَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ» یعنی ای کسانی که ایمان آورده اید، یهود و نصارا را به دوستی انتخاب نکنید و اگر از این فرمان خدا سرپیچی کردید هرگز هدایت نمی شوید و ظالم هستید. امارات و بحرین با امریکا و اسرائیل یعنی نصارا و یهود دست دوستی داده اند و این خیانتی آشکار به قران و فرمان خدا است. خصوصا که این دوستی با هدف دشمنی با بخشی از جوامع مسلمان انجام شده است که این امر بر شدت خیانت می افزاید.

«لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا» یعنی دشمن‌ترین مردمان نسبت به مومنین یهود و همپیمانان با یهود هستند. در دشمنی اسرائیل با جوامع مسلمان هیچ تردیدی نیست. آنها یک سرزمین مسلمان را با قتل و غارت و آواره سازی ملت مسلمان آن اشغال کرده اند و پیوسته علیه مردم مسلمان منطقه جنگ آفرینی می کنند. بر این اساس هر کس که با این جرثومه جنگ و ناامنی و شر مطلق همپیمان شود، آن نیز در شمار دشمنان تعریف خواهد شد و تردیدی نیست اگر این همپیمان دولت های مسلمان باشند به خودی خود از شمار مومنین نبوده بلکه از شمار اسلام نیز خارج شده اند. امارات بر اساس این آیه شریف نیز به قرآن و جوامع مسلمان خیانت کرده است.

متاسفانه موثرین افراد در افکار عمومی یعنی مسئولین سیاسی، علما و دانشمندان و رسانه هرگز به خود مجال آن را ندادند تا در تفسیر و تبیین این جمله کوتاه و پر محتوای مقام معظم رهبری برای جوامع اقدامی بکنند. البته این اقدام باید برای کسانی که اغنیاء در مخاطبان هستند، مانند وزیر امورخارجه و معاونین وی، تکلیفی مستمر و هر روزه است. تکلیفی که از آن غفلتی بزرگ شده است.

انتهای پیام/م.ح