نواب؛ شهیدی که از او به عنوان «جرقه انقلاب اسلامی» یاد شد

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری قدس (قدسنا) 27 دی ماه مصادف است با شهادت سیجد مجتبی میرلوحی مشهور به نواب صفوی؛ شهیدی که با فعالیت های جانانه اش جنبشی را در ایران به راه انداخت که به «فدائیان اسلام» مشهور شد؛ جنبشی که در تحولات ایران خصوصا در زمان پهلوی دوم نقش برجسته ای را ایفا کرد.

دغدغه اصلی نواب صفوی بازگشت به اسلام و ایجاد وحدت و یکپارچگی در امت مسلمان بود. نگاه وی یک نگاه محصور در مرزهای جغرافیایی نبود بلکه ضمن توجه به تحولات سیاسی و اجتماعی ایران، تحولات جهان اسلام نیز به طرز اساسی مورد توجه او بود.

شهید نواب صفوی با ایجاد فدائیان اسلام در داخل به مبارزه با سیاست های ضد اسلامی حکومت پهلوی پرداخت و به همین دلیل وقتی احساس کرد که رژیم پهلوی اصلاح پذیر نیست اقدامات خود را از سطح تبلیغ به مرحله جهاد منتقل نمود. جنبش فدائیان اسلام اشخاصی مانند "احمد کسروی" که علیه اسلام و پیامبر اسلام ادبیات توهین آمیز منتشر می کرد،عبدالحسین هژیر وزیر دربار پهلوی و علی رزم آرا نخست وزیر وقت پهلوی را اعدام انقلابی کردند و حتی در مورد اعدام حسینعلی منصور نیز به نوعی مشارکت داشته است.

همچنین مبارزه گسترده علیه بهائی گری که اعضای این فرقه ضاله رسما با رژیم صهیونیستی همکاری داشتند در دستور کار فدائیان اسلام قرار داشت.

فدائیان اسلام به شدت مخالف اتحاد و ائتلاف دولت های اسلامی با قدرت های استعماری بود به همین دلیل با صدور بیانیه ای شدیدا علیه پیمان «سنتو» موضع گرفت. علاوه براین ملاحظه مصحلت مسلمین دنیا و عدم پیوستن و تمایل به هیچ‌یک از دو بلوک نظامی جهان و پیمان‌های دفاعی از جمله ویژگی های این جنبش بود.

بیانیه تهدید آمیز فدائیان اسلام خطاب به نمایندگان مجلس شورای ملی مبنی بر اینکه اگر قانون ملی شدن صنعت نفت را تصویب نکنند سرنوشت رزم آرا در انتظار آنها است موجب شد تا این قانون مورد تصویب قرار گیرد.

در سال 1332 نواب صفوی به دعوت اوقاف قدس که علما و اندیشمندان جهان را در ارتباط با موضوع اشغال فلسطین به کنگره ای بین المللی دعوت کرده بود، به بیت المقدس رفت. وی در این کنگره سخنرانی های حماسی قابل توجهی ارائه داد. وی در اولین جلسه از جلسات شش روزه کنگره عظیم اسلامی با نطق‌های حماسی خویش به زبان عربی، فریاد بیدار باش سر می‌دهد و زمانی که برای تماشای بخش اشغالی قدس می‌روند با لحنی آمرانه همراهان را به نماز می‌خواند.

نماز در مسجد مخروبه‌ای که در یک کیلومتری شهر قدس قرار دارد. وی می‌گوید: هر کس آماده شهادت است، همراه ما شود. تمامی اعضا به امامت آن سید مجاهد نماز می‌گزارند. نظامیان صهیونیستی مسلح، دست روی ماشه مسلسل‌ها، از کار شهید نواب در حیرت می‌مانند. نواب با این حرکت یادآور می‌شود که برای آزادی قدس باید با پرچم سرخ شهادت به میدان رفت. پس از اقامه نماز و بازگشت به قدس، برخی سوال می کنند که با این اقدام ممکن بود که همه ما کشته شویم. نواب صفوی می گوید من عمدا از همه خواستم در آن مسجد نماز بگزاریم تا صهیونیست ها ما را شهید کنند شاید با این اقدام غیرت مسلمانان برانگیخته شود و برای آزادی فلسطین و حذف اسرائیل از منطقه حرکت کنند.

نهایتا نواب صفوی در دادگاه نظامی پهلوی به اعدام محکوم می شود و در تاریخ 27 دی ماه 1334 تیرباران و به شهادت می رسد. حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معزز انقلاب اسلامی در مورد شهید نواب صفوی می گوید « جرقه های انگیزش انقلاب، به وسیله نواب در من ایجاد شد.»

انتهای پیام/م.ح