شیخ صدوق انقلابی

همه کسانی که در حوزه بین‌الملل و محور مقاومت فعالیت می‌کنند حسین شیخ‌الاسلام را می‌شناسند. دکتر شیخ‌الاسلام یک دیپلمات انقلابی بود. شاید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شیخ تلفیق دیپلماسی با انقلابی‌گری به‌شمار می‌رود که تا پایان راه نیز در این مسیر ثابت‌‌قدم و بدون تغییر ماند.

 دکتر شیخ‌الاسلام در تمام این سال‌ها، مسیر انقلاب و گفتمان مقاومت اسلامی را در پیش گرفت. هیچ‌کدام از تحولات داخلی و رویدادهای سیاسی نتوانست مواضع او را تغییر دهد. فلسطین و مبارزه با صهیونیسم، عنصر ثابت و مهم در اندیشه، تفکر، سخنرانی‌ها و مبارزه شیخ‌الاسلام بود که آن را در تمامی سمت‌های سیاسی و غیرسیاسی که برعهده گرفت، حفظ کرد. تمامی جریان‌های سیاسی داخل و نیز لبنانی و سوری برای او احترام خاصی قائل بودند.

شیخ صدوق انقلابی برخلاف برخی از انقلابی‌های خسته که گرد سیاست بر روحیه انقلابی آنان نشسته بود، هیچ‌گاه مسیر مبارزه را گم نکرد و اسیر تحلیل‌ها و تفسیرهای غلط و ناروا نشد. درک مهم و بی‌نظیری از رویدادهای منطقه داشت و نگاه عمیقی نیز به آینده سیاسی ملت‌های مقاومت.

موضوع ظهور نیز به‌عنوان مهم‌ترین نقطه برای رسیدن به پیروزی‌های آینده در تفکر و گفته‌ها و عمل او وجود داشت. نگاه او به فلسطین و مبارزه با صهیونیسم اعتقادی، سیاسی و انقلابی بود؛ یعنی او مبارزه با اسرائیل را یک موضوع اعتقادی هم می‌دانست.

شیخ یک قبله‌نمای روشن برای تعیین مسیر و ادامه راه در برابر خود داشت. تقریباً در هیچ ‌مناسبت سیاسی مربوط به موضوع فلسطین و رژیم‌صهیونیستی نبود که شیخ در آن حضور نداشته باشد. با تمام این خستگی اما بر خود واجب می‌دانست تا در تمامی این نشست‌ها و جلسات شرکت کند؛ حتی اگر می‌شد برای چند دقیقه‌ای حضور می‌یافت.
او علاوه بر ویژگی‌های اخلاقی، نقش بسیار مهمی در تکمیل حلقه مقاومت در لبنان و سوریه برعهده داشت تا آنجا که رسانه‌های معاند پس از درگذشت وی از او به‌عنوان یکی از پدرخوانده‌های حزب‌الله یاد و رسانه‌های اسرائیلی نیز به همین عنوان  اشاره کردند. من 20 سال است که شیخ را می‌شناختم و خود را شاگرد او می‌دانم. او از یاران صدیق امام و رهبری و عاشق حاج‌قاسم سلیمانی بود. در آخرین دیداری که او را دیدم با همان انرژی همیشگی و ایمان قدرتمند و ثبات دیدم که از قدس و نماز خواندن در قدس می‌گوید. او از شهادت حاج قاسم و اخلاص او سخن می‌گفت. شیخ صدوق انقلابی مصداق این آیه بود:‌ ...فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیکمْ عِبَادًا لَنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّیارِ.

منبع : روزنامه صبح نو