29 نوامبر در سازمان ملل ؛
همبستگی با فلسطین یا اسرائیل؟

خبرگزاری قدس (قدسنا)- محمد جواد روحی:

روز همبستگی با مردم فلسطین که از سوی سازمان ملل متحد نامگذاری شده است در واقع روی دیگری دارد که مراد و مقصود اصلی بیانیه سازمان بین الملل در واقع آن است. یعنی تاکید مضاعف بر موجودیت اشغالگرانه سرزمین فلسطین که با صدور قطعنامه 181 زمینه غصب فلسطین و تاسیس غیر قانونی رژیم صهیونیستی را مهیا ساخت.

29 نوامبر 1977 مجمع عمومی سازمان ملل متحد با صدور بیانیه ای این روز را به عنوان «روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین» نامگذاری کرد. این درحالی است که 30 سال قبل از آن یعنی در سال 1947 در چنینی روزی یعنی 29 نوامبر، همین سازمان، با صدور قطعنامه 181 رسما سرزمین فلسطین را به صورت غیر قانونی تقسیم کرد و بدون توجه به حضور تاریخی ملت فلسطین به عنوان ساکنان و مالکان اصلی این سرزمین، و 54% فلسطین را یهودی نشین و با استثناء کردن منطقه بیت المقدس چیزی حدود 43% را فلسطینی نشین اعلام کرد.اقدامی که زمینه تشویق به تجاوز مهاجرین غیرقانونی یهودی به فلسطین را در ماه مه 1948 به شهرها و روستاهای فلسطینی کرد. تجاوزی که با قتل و ارعاب همراه بود و موجب آوارگی یک ملت تاریخی از خانه و کاشانه خود شد. آوارگی که  تا هم اکنون ادامه دارد. البته صهیونیست ها پس از استقرار رژیم صهیونیستی اقدامات تجاوزکارانه خود را متوقف نکرده و با توجه به حمایت هایی که از سوی قدرت های استعماری دریافت می کردند و با تائیدیه ای که از سوی سازمان ملل متحد دریافت می کردند، توانستند تمام جغرافیای 27 هزار کیلومتر مربعی فلسطین را اشغال کنند و مردم فلسطین را با اعمال قوانین تجاوزکارانه و تبعیض نژادی در معرض شدیدترین اقدامات خشونت بار قرار دهند.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد با صدور اعلامیه روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین نه تنها مراد و مقصودش حمایت از ملت فلسطین نبوده و نیست،بلکه در واقع به نوعی با این اعلامیه بر ستمی که بر ملت فلسطین روا داشته است مهر تائید کوفته است. به عبارت دیگر بیانیه 29 نوامبر سال 1977 تائیدیه بر قطعنامه شماره 181 این سازمان در 29 نوامبر سال 1947 است. یعنی سازمان ملل متحد با بیانیه اخیر خود خواسته است تا بار دیگر موجودیت اشغالگرانه و غیر قانونی اسرائیل بر فلسطین را تائید کند.

صدور این قطعنامه هیچ تاثیری در اصل ماجرای اشغال فلسطین ندارد و هیچ تغییری را هم در آن در نظر ندارد.این بیانیه که 29 نوامبر را روز همبستگی با ملت فلسطین نامگذاری کرده است، هیچ تاثیری در تحولات حوزه فلسطین ندارد و قادر به هیچ تغییری در این عرصه نیست. زیرا رژیم صهیونیستی با حمایت هایی که از قدرت های استعماری و به نوعی از سازمان ملل متحد دریافت می کند، هر روز بر اقدامات غیر قانونی خود علیه ملت فلسطین می افزاید و با توجه به انفعال سازمان ملل متحد در برابر اراده قدرت های استعماری حامی فلسطین، به نوعی این موضوع را به رژیم صهیونیستی القا کرده است که آن رژیمی فراقانونی بوده و هیچ مرجع قانونی و بین المللی قادر به مسئولیت پذیر کردن آن در برابر اقدامات تجاوزکارانه اش علیه ملت فلسطین نیست. بر همین اساس هر روز بر حجم و گستره رفتارهای جنایتکارانه صهیونیست ها در سطح منطقه افزوده می شود.

سازمان ملل متحد در مواجهه با تجاوزات رو به گسترش اسرائیل در جغرافیای فلسطین به نوعی منفعل است.

دولت امریکا بدون توجه به قطعنامه های بین المللی صادره از همین سازمان، بیت المقدس را که بر اساس قطعنامه 181 یک منطقه بین المللی شناخته شده است و قطعنامه 242 که آن را اشغالی می داند، این منطقه را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی شناسایی کرده و سفارت خود را از تل آویو به آنجا منتقل کرده است اما سازمان ملل پاسخش انفعال است.  

اسرائیل بلندی های جولان سوریه را که در سال 1967 اشغال کرده است و دولت امریکا در سال 2018 از ضمیمه سازی آن به جغرافیای اشغالی فلسطین حمایت می کند اما سازمان ملل منفعل است.

صهیونیست ها که با هدف اشغالگری بیشتر و تغییر دموگرافی جغرافیای فلسطین اقدام به شهرک سازی در مناطق اشغالی 1967 کرده اند، اعلام می کنند که این مناطق باید ضمیمه مناطق اشغالی 1948 شود و دولت امریکا اخیرا اعلام کرد که نسبت به شهرک سازی اسرائیل در این مناطق اعتراضی ندارد اما سازمان ملل همچنان منفعل است.

رژیم صهیونیستی در کرانه باختری که بر اساس قطعنامه 242 سازمان ملل متحد یک منطقه اشغالی و فلسطینی نشین است، اقدام به بازداشت و قتل فلسطینیان می کند اما سازمان ملل همچنان تصمیم به انفعال گرفته است.

باریکه غزه در محاصره زمینی، دریایی، هوایی، زیر زمینی، زیر دریایی و زیر زیر دریا قرار دارد و این محاصره هر روز جامعه فلسطینی ساکن در غزه را با مرگ های متعددی همراه کرده است اما سازمان ملل، منفعل بودن را ترجیح داده است.

گروه های صهیونیستی با سازماندهی و حمایت ارتش صهیونیستی روزانه به مسجد الاقصی و بارگاه ابراهیم خلیل(ع) تجاوز می کنند اما سازمان ملل حاضر به خروج از شرایط انفعال نیست، این در حالی است که سازمان یونسکو با صدور بیانیه های متعدد مسجد الاقصی و شهر الخلیل را یک منطقه تاریخی فلسطینی و اسلامی می داند و تاکید دارد که یهود را با این اماکن مقدس اسلامی هیچ رابطه تاریخی و دینی نیست.

اما همین سازمان ملل در موضوع سلاح مقاومت در لینان که ضامن امنیت لبنان در مقابل تجاوزات اسرائیل است و اسرائیل از گسترش توانمندی نظامی حزب الله لبنان نگران است، ترجیح داده از انفعال خارج شده و سلاح حزب الله را موجب گسترش ناامنی بداند!؟؟

شاید تنها فایده ای که روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین برای ملت فلسطین داشته باشد آن است که در یک روز در سال نمایندگی های سازمان ملل متحد در برخی کشورها به نوعی این روز را گرامی بدارند ولا غیر!!

انتهای پیام/ م.ح