اشغال فلسطین نتیجه توطئه غرب و خیانت ارتجاع عرب بود/ استمرار این توطئه و خیانت، امروز ضامن حیات اسرائیل است

جمعیت دفاع از ملت فلسطین در استانه 25 اردیبهشت مصادف با هفتاد ویکمین سالروز اشغال سرزمین فلسطین بیانیه ای صادر کرد:

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) متن بیانیه به شرح زیر است:
 

بسم الله الرحمن الرحیم

هفتاد و یک سال پیش در 14 ماه می 1948(25 اردیبهشت سال 1327) در غرب آسیا حادثه ای رخ داد که از آن زمان تاکنون بر تمام فعل و انفعال های سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی منطقه غرب آسیا تاثیر مستقیم گذاشته است. تقریبا همه تعاملات کشورهای منطقه با یکدیگر و نیز روابط فرا منطقه ای آنها متاثر از این رخ داد بوده است. در این روز سرزمین تاریخی و دینی فلسطین رسما از سوی صهیونیست ها اشغال شد و بیش از 750 هزار فلسطینی بر اثر شدت خشونت و جنایات صهیونیست ها با کمک مستقیم نظامی انگلیس ناگزیر از ترک خانه و کاشانه خود شدند و اشغالگران صهیونیست تاسیس رژیمی صهیونیستی را در مناطق اشغال شده اعلام کردند.

بر پایه اسناد معتبر وزارت امور خارجه انگلیس مانند اعلامیه بالفور و نیز اظهار نظرهای رسمی شخصیت های سیاسی انگلیس مانند لوید جرج ، وینستون چرچیل، جیمز بالفور که مسئولیت های رسمی چون وزارت امور خارجه و نخست وزیری را داشته اند، تاسیس اسرائیل یک برنامه مشترک استعماری قدرت های استعماری و در راستای بسط سلطه استعمار در کل منطقه غرب آسیا، شمال افریقا، شبه قاره هند و حوزه قفقاز بوده است. برنامه ای که بیش از یک قرن زمینه های تحقق آن توسط قدرت های استعماری تمهید شده بود. زمینه هایی مانند راه اندازی جنبش اصلاح دینی یا رفورمیسم، جنبش عشاق صهیون و نهایتا صهیونیسم در میان یهودیان اروپا، طرح تفکیک و تعریف نقشه سیاسی منطقه در چارچوب قراداد سایکس- پیکو، صدور اعلامیه بالفور، اشغال فلسطین توسط ارتش انگلیس، قیمومیت 30 ساله انگلیس بر فلسطین با دو راهبرد 1- انتقال یهود به فلسطین و تقویت نظامی و اقتصادی آنها 2- حذف ظرفیت های مقاومت در ملت فلسطین، تقسیم سرزمین فلسطین میان یهود و عرب (قطعنامه 181 سازمان ملل متحد)، حمایت سیاسی از اعلام تاسیس اسرائیل در فلسطین و شناور گذاشتن وضعیت سیاسی فلسطینیان تا کنون، استمرار حمایت سیاسی، اقتصادی، نظامی از اسرائیل که تا امروز ادامه دارد.

این حادثه تلخ در شرایطی رخ داد که جهان اسلام در مسیر چند پارگی حرکت می کرد و عوامل استعمار در جغرافیای تفکیک شده از سوی استعمار با حمایت استعمار تنها به تثبیت قدرت سیاسی خود مشغول بودند و اساسا خود آنها از عوامل زمینه ساز شکل گیری حادثه بودند. جنبش پان ترکیسم با مدیریت نفوذی های استعمار انگلیس و خصوصا یهودیان دونمه علیه امپراطوری عثمانی شورش کردند. جنبش های پان عربیسم به رهبری برخی قبایل عرب که اسناد وابستگی آنها به استعمار هنوز معتبر است، مانند شریف حسین و آل سعود و آل مکتوم و آل حمد، آل خلیفه، آل نهیان، آل صباح، آل المعلی و غیره نیز با تشویق انگلیس علیه عثمانی شورش کردند. در شمال افریقا هم قبایل مختلف ساکن مصر و لیبی و سودان و تونس و غیره شورش علیه حکومت مرکزی را با حمایت انگلیس و فرانسه در دستور کار قرار دادند تا بزرگترین امپراطوری عصر را از درون ضعیف و بیمار سازند و زمینه فروپاشی آن را مهیا سازند. در ایران نیز استعمار سلسله وابسته قاجار را تضعیف و سرانجام با یک کودتا پهلوی را به حکومت رساندند.

فلسطینیان روز اشغال فلسطین و تاسیس اسرائیل را روز نکبت نام گذاشته اند. روزی که حقیقتا جهان اسلام را نکبت فرا گرفت. روزی که استعمار اراده خود را بر ملل منطقه تحمیل کرد. روزی که مهمترین ابزار منطقه ای استعمار متولد شد و به عنوان یک پادگان نظامی غرب ماموریت مهم مدیریت ناامنی در سطح منطقه را بر عهده گرفت. روزی که بستر تعمیق سلطه استعمار در منطقه فراهم شد. در این روزضمن قتل عام هزاران فلسطینی توسط صهیونیست ها و نظامیان انگلیسی بیش از 750 هزار فلسطینی آواره شدند. آوارگانی که جمعیت شان در خارج از جغرافیای فلسطین پس از 71 سال، حدود 6 میلیون نفر شده است و با توجه به شرایط زندگی فلسطینیان در جغرافیای اشغالی باید گفت حدود 12 میلیون فلسطینی متاثر از اشغال سرزمین شان هستند.

بحران فلسطین با توطئه کشورهای استعماری و خیانت سران کشورهای منطقه شکل گرفت و استمرار این توطئه و خیانت، تضمین کننده استمرار حیات اسرائیل است. توطئه ای که در چند سال اخیر ابعاد تازه ای به خود گرفته است و دولت های منطقه از خیانت خفی به خیانت جلی منتقل شده اند.

بی تردید انقلاب اسلامی ایران منطقه را در ابعاد سیاسی و نظامی وارد مرحله جدیدی کرد. قضیه فلسطین و مقابله با اسرائیل در انقلاب اسلامی ایران یک پایه محوری بود و نظام اسلامی شکل گرفته بر پایه اراده انقلابی مردم ایران «محو اسرائیل از صفحه روزگار» را با توجه ماهیت تهدیدکننده اسرائیل به عنوان یک «غده سرطانی» که به جغرافیای فلسطین محدود نخواهد بود، در اولویت خود قرار داد. خروج ایران از صف خیانت به جهان اسلام و فلسطین، معادله جدیدی را شکل داد و نتیجه آن شکل گیری تشکیل گروه های مقاومت بر پایه آموزه های انقلابی اسلام بود که در آن نه تنها سازش با دشمن و یا حتی مبارزه صرفا برای اعلام وجود و یا اخذ امتیاز اساسا راهی نداشت بلکه مقاومت بر اساس راهبرد نابودی دشمن اشغالگر تعریف شده است. شرایط جدید تا آنجا پیش رفت که اکنون مقاومت نه تنها در سطح فلسطین بلکه در سطح منطقه به عنوان یک بازیگر موثر و مهم مطرح است. مقاومت اسلامی اسرائیل را وادار به خروج از لبنان کرد. مقاومت اسلامی اسرائیل وادار به خروج از غزه کرد. مقاومت اسلامی نخستین شکست جنگی را به اسرائیل در سال 2006 تحمیل کرد که سرآغاز شکست های دیگر این رژیم در سال های 2008 و 2012 و 2014 شده است. مقاومت در لبنان و فلسطین توانسته است نوعی توازن و بازدارندگی در مقابل اسرائیل ایجاد کند و ماشین جنگی اسرائیل با همه برتری هایی که در ابعاد تجهیزات و تسلیحات دارد، نه تنها ناتوان از یکسره سازی مقاومت در این دو حوزه بوده و در واقع زمینگیر شده است، بلکه با همه اقداماتی که در راستای تقویت آن انجام می شود، خود را در مقابل مقاومت اسلامی یک از پیش باخته می بیند. تا جائیکه نگرانی از آینده مبهم اسرائیل در جامعه صهیونیستی هر روز ابعاد بیشتری می یابد.

با روی کار آمدن دونالد ترامپ در امریکا و چینش حلقه صهیونیست های افراطی امریکای در کاخ سفید، صهیونیست ها تلاش دارند با کمک دولت امریکا خود را از تهدید مقاومت برهانند. اقدام دولت امریکا در شناسایی بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت این کشور از تل آویو به قدس، نیز شناسایی ضمیمه سازی جولان اشغالی، ارائه و پیگیری توطئه خطرناک معامله قرن که هدف اصلی آن یکسره سازی بحران فلسطین به نفع اسرائیل است از طریق تثبیت روابط اسرائیل و رژیم های عربی و اسلامی، تلاش برای تشکیل ارتش مشترک عبری، عربی و غربی به بهانه جنگ با تروریسمی خود موجد آن بوده اند، تشدید شرایط ناامنی در سطح منطقه و تبدیل منطقه به انبار باروت تنها نمونه هایی از سیاست های مشترک امریکا و اسرائیل برای نجات اسرائیل از فروپاشی و نابودی است.

در سوی دیگر میدان محور مقاومت قرار دارد که به عنوان مهمترین بازیگر منطقه جایگاه خود را تثبیت کرده است. جمهوری اسلامی با نگاه به افق های آرمانی خود و استقامت در مسیر، ضمن اینکه خود به عنوان یک قدرت مقتدر منطقه ای محور اصلی تحولات حوزه مقاومت محسوب می شود، با اولویت دادن به مساله فلسطین، حلقه های مختلف مقاومت در سطح منطقه را موجد شده است که حضور مقتدرانه در عرصه های مختلف مانند جنگ با تروریست ها در سوریه، جنگ با متجاوزین عربی، اسرائیلی و امریکایی در یمن همچنین تحمیل قدرت حزب الله لبنان بر اسرائیل و اعتراف صهیونیست ها مبنی بر ترس از هر جنگ با حزب الله و قدرت نمایی حماسی مقاومت فلسطینی در درگیری های کوتاه یکی دو سال اخیر به ویژه شلیک بیش از 700 موشک به اهداف مختلف در عمق فلسطین اشغالی طی درگیری روزهای اخیر، نشان از شادابی محور مقاومت دارد. از سوی دیگر مقاومت فلسطین  با هوشمندی مبارزات رهایی بخش را به حوزه های حقوقی مانند راهپیمایی های بازگشت، اعتصاب اسیران و غیره منتقل ساخته است که صهیونیست ها را در این ابعاد نیز با چالش های بزرگی روبرو ساخته است.

ملت فلسطین پس از 71 سال مبارزه با اشغالگران و با تغییر رویکرد مبارزاتی خود از وابستگی به رژیم های خود فروخته و خائن عربی به تمسک به آموزه های اسلام و عمل به تکلیف دینی با الهام از انقلاب اسلامی (همانطور که شهید فتحی شقاقی در آثار خود بر آن تاکید کرده است) می داند برای آزادی باید بها پرداخت کند و از پرداخت آن هم ابایی ندارد زیرا نتیجه های شیرین را دیده است و بر این اساس همچنان در صف اول مبارزه با صهیونیست ها قرار خواهد داشت و تنها انتظار از جوامع اسلامی حمایت از مقاومت فلسطین و مخالفت با رژیم صهیونیستی و مقابله با خائنین به آرمان فلسطین است. این اصرار به تکلیف البته موجب نگرانی صهیونیست ها است و به همین دلیل به شدت نگران آینده ای هستند که در آن جایی برای واحد سیاسی به نام اسرائیل وجود ندارد.

همه تلاش مسئولان صهیونیستی و غرب و در راس آن امریکا در اقداماتی که بر شمرده شد، تنها رفع این نگرانی و دادن امید به جامعه صهیونیستی است. امیدی که هر روز بیشتر رنگ می بازد. جوامع امید را در اقتدار جستجو می کنند نه در قدرت صرف و مقاومت هر روز مقتدرتر و گسترده تر می شود و اسرائیل هر روز ضعیف تر و محدود تر می شود.

انتهای پیام/