تاریخ و مراحل غصب فلسطین از منظر امام خامنه‌ای (1)

فلسطین چگونه غصب شد؟ چرا غصب شد؟ چه ارکانی باعث غصب آن شد؟ چه مراحلی داشت؟ چه کشورهایی در آن دست داشتند؟ خود فلسطینی‌ها چه مقدار در این میان مقصر بودند؟ همه اینها سوالاتی است که ممکن است برای متفکرین این حوزه به وجود آمده باشد که براستی چرا و چگونه؟ امام خامنه‌ای در سال‌های پس از انقلاب مخصوصا به این سوالات پاسخ داده است که خبرگزاری قدس (قدسنا) به مناسبت سی و نهمین سال برپایی روز قدس به نقل این موارد خواهد پرداخت:

عدم ایفای نقش دنیای اسلام در شروع شکل گیری اسرائیل

زمانی که اسرائیل به زمین خریدن در فلسطین و کشت و کشتار در آن منطقه مشغول می‌شود دول اسلامی یا سکوت یا کمی دخالت کرده و رفع تکلیف می‌کنند. این عدم ایفای نقش سرآغاز شکل‌گیری دولت جعلی اسرائیل بود. امام خامنه‌ای در این مورد می‌فرماید: « در آغاز پیدایش این مشکل و مصیبت بزرگ براى دنیاى اسلام، غفلت‌هایى صورت گرفت و تدبیر درستى براى مقابله با این مشکل دیده نشد و به کار نرفت. البته شخصیت‌هاى برجسته‌اى در فلسطین و بیرون از فلسطین بودند که نباید زحمات شان نادیده گرفته شود – از قبیل مرحوم عزّالدین قسّام، مرحوم حاج امین الحسینى، مرحوم شیخ محمدحسین کاشف الغطاء – همه اینها خطر وجود دولت و حکومت صهیونیستى را در این منطقه شناختند و آن را گوشزد کردند و مبارزاتى انجام دادند؛ لیکن دنیاى اسلام و موظّفان دنیاى اسلام نتوانستند نقش خود را درست ایفا کنند؛ لذا در مبارزه مردم فلسطین با این پدیده بسیار خطرناک، افت و خیزهایى در طول زمان وجود داشته است.»[۱]

فتح فلسطین، آرزوی غرب از زمان جنگ‌های صلیبی

غرب از زمان جنگ‌های صلیبی[۲] به دنبال فتح فلسطین بود. جنگ‌های صلیبی به سلسله‌ای از جنگ‌های مذهبی گفته می‌شود که به دعوت پاپ توسط شاهان و نجبای اروپایی داوطلب برای بازپس‌گیری سرزمین‌های مقدس از دست مسلمانان برافروخته شد. صلیبیان از جای‌جای اروپای غربی در جنگ‌هایی مجزا بین سال‌های ۱۰۹۵ تا ۱۲۹۱ (۱۹۶ سال) شرکت داشتند. جنگ‌های مشابهی نیز در شبه‌جزیره ایبری و شرق اروپا تا قرن ۱۵ میلادی (۱۰۹۵ تا ۱۵۰۰ حدود ۴۰۰ سال) برپا بود.

مبارزان صلیبی یا به اختصار صلیبیان، مسیحیان کاتولیکی بودند که علیه مسلمانان و مسیحیان ارتدوکس در قلمرو روم شرقی و در ابعاد کوچکتر با اسلاوها و بالتهای پگان، مغولها، و خوارج مسیحی می‌جنگیدند.[۳] صلیبیان در ابتدا با هدف بازپس‌گیری اورشلیم و سرزمین‌های مقدس از دست مسلمانان شروع به جنگ کردند و مبارزات آن‌ها در حقیقت پاسخی بود به درخواست رهبران امپراتوری روم شرقی برای جلوگیری از پیشروی ترکان سلجوقی در آناتولی. همچنین، عبارت جنگ‌های صلیبی برای توصیف مبارزاتی هم‌زمان و پس از آن در قرن ۱۶ به کار می‌رود که در خارج از شام [مانند مناطق مسلمان‌نشینی در اندلس، مصر، آفریقای شمالی و شرق اروپا] به دلایل مختلف مذهبی، اقتصادی و سیاسی معمولاً علیه پگانها و خوارج مسیحی و افراد تکفیر شده[۴] انجام‌شد.

رقابت‌ها بین مراکز قدرت مسیحی و مسلمان گه گاه منجر به اتحاد بین جناح‌های مذهبی در برابر مخالفان خود شد، مانند اتحاد مسیحیان با سلجوقیان روم در نخستین جنگ صلیبی. صلیبیان در ابتدا موفقیت‌های موقتی داشتند، اما سرانجام از سرزمین‌های مقدس بیرون رانده شدند.

با این حال جنگ‌های صلیبی تأثیرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مهمی بر اروپا گذاشت. به خاطر درگیری‌های درونی بین شاهان و مراکز قدرت مسیحی  برخی از جنگ‌های صلیبی از هدف اولیه‌شان منحرف شدند، مانند جنگ صلیبی چهارم که به غارت قسطنطنیه مسیحی و تقسیم امپراتوری بیزانس بین جمهوری ونیز و صلیبیان انجامید. جنگ صلیبی ششم نخستین جنگی بود که بدون دعا و اجازه رسمی پاپ آغاز شد[۵].

جنگ‌های هفتم، هشتم و نهم به پیروزی مملوک‌ها و حفصیان انجامید و جنگ نهم پایان‌بخش جنگ‌های صلیبی در خاورمیانه بود.[۶] امام خامنه‌ای درباره این سابقه می‌فرماید: «سرزمین فلسطین و قدس شریف، همواره مورد طمعِ بعضى از قدرتهاى غربى بوده است و تحمیل جنگهاى طولانى صلیبی‌ها علیه مسلمانان، نشان بارز اطماع آنها نسبت به این سرزمین مقدّس است. بعضى از فرماندهان ارتش متّفقین، پس از شکست عثمانى و ورود به بیت المقدّس گفتند: امروز جنگ‌های صلیبی به پایان رسید.»[۷]

تاریخچه غصب فلسطین در بیان امام خامنه‌ای

اصل ماجراى فلسطین چیست؟ اصل ماجرا این است که یک عده از یهودیان متنفّذ در دنیا به فکر ایجاد یک کشور مستقل براى یهودی‌ها افتادند. از فکر اینها دولت انگلیس استفاده کرد و خواست مشکل خود را حل کند. البته آنها قبلاً به فکر بودند به اوگاندا بروند و آنجا را کشور خودشان قرار دهند. مدّتى به فکر افتادند به طرابلس، مرکز کشور لیبى بروند؛ لذا رفتند با ایتالیایی‌ها – که آن وقت طرابلس در دست آنها بود – صحبت کردند؛ اما ایتالیایی‌ها به اینها جواب رد دادند؛ بالاخره با انگلیسی‌ها کنار آمدند.

انگلیسی‌ها آن وقت در خاورمیانه اغراض بسیار مهم استعمارى داشتند؛ دیدند خوب است که اینها به این منطقه بیایند. اوّل به عنوان یک اقلیت وارد شوند، بعد بتدریج توسعه پیدا کنند و گوشه‌اى را، آن هم گوشه حسّاسى را بگیرند – چون کشور فلسطین در نقطه حساسى قرار دارد – و دولت تشکیل دهند و جزو متّحدین انگلیس باشند و مانع شوند از اینکه دنیاى اسلام – بخصوص دنیاى عرب – در آن منطقه اتّحادى به وجود آورد.

درست است که اگر دیگران هوشیار باشند، دشمن می‌تواند اتّحاد ایجاد کند؛ اما دشمنى که از بیرون آنطور حمایت می‌شود، با ترفندهاى جاسوسى و با روش‌هاى گوناگون می‌تواند اختلاف ایجاد کند که همین کار را هم کرد: به یکى نزدیک شود، یکى را بزند، یکى را بکوبد، با یکى سختى کند.

بنابراین، در درجه اوّل کمک کشور انگلیس و بعضى کشورهاى غربى دیگر بود. بعد اینها بتدریج از انگلیس جدا و به آمریکا متّصل شدند. آمریکا هم اینها را تا امروز زیربال خودش گرفته است. اینها به این معنا کشورى به وجود آوردند و آمدند کشور فلسطین را تصرّف کردند. تصرّفشان هم اینطورى بود: اوّل با جنگ نیامدند؛ اوّل با حیله آمدند، رفتند زمین‌هاى بزرگ فلسطین را که زارعان و کشاورزان عرب روى آنها کار می‌کردند و خیلى هم سرسبز و آباد بود، با قیمت‌هاى چند برابر قیمت اصلى، از صاحبان و مالکان اصلى این زمین‌هاى بزرگ – که در اروپا و آمریکا بودند – خریدند؛ آنها هم از خدا خواستند و زمین‌ها را به این یهودی‌ها فروختند. زمین‌ها که ملک اینها شد، با روش‌هاى واقعاً بسیار خشن و همراه با سَبُعیّت و سنگدلى، بتدریج شروع به اخراج زارعان از این زمین‌ها کردند. [۸]

اهداف اشغال فلسطین

•  
• هدف از تشکیل دولت صهیونیست تداوم استعمار بود

یکی از کسانی که در تشکیل دولت اسرائیل نقش بسیار زیادی داشت، آرتور جیمز بالفور[۹] (زاده ۲۵ ژوئیه ۱۸۴۸ – درگذشته ۱۹ مارس ۱۹۳۰) سیاست‌مدار بریتانیایی بود که بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۵ نخست‌وزیر بود.

وی در جریان جنگ جهانی اول و پس از تصرف فلسطین (که پیش از آن در اختیار امپراتوری عثمانی بود) «اعلامیه بالفور» را خطاب به رئیس فدراسیون صهیونیسم منتشر ساخت و در آن بر حمایت انگلیس از تأسیس خانه‌ای ملی برای یهودیان در فلسطین تأکید کرد. این بیانیه را سرآغاز تلاش در عرصه بین‌المللی برای تأسیس اسرائیل دانسته‌اند.[۱۰]

امام خامنه‌ای در این مورد می‌فرماید: «اساساً تشکیل دولت یهودى – یا به تعبیر درست‌تر، دولت صهیونیست – در این نقطه از دنیاى اسلام، با یک هدفِ بلند مدتِ استکبارى به وجود آمد. اصلاً به وجود آوردن این دولت در این نقطه حسّاس که تقریباً قلب دنیاى اسلام است – یعنى قسمت غرب اسلامى را که آفریقاست، به قسمت شرق اسلامى که همین خاورمیانه و آسیا و مشرق است، متّصل می‌کند و یک سه راهى است بین آسیا و آفریقا و اروپا – براى خاطر این بود که در بلند مدت، تداوم سلطه استعمارگرانِ آن روز – که در رأس‌شان دولت انگلیس بود – بر دنیاى اسلام باقى بماند و اینطور نباشد که اگر یک وقت دولت اسلامىِ مقتدرى – مثل دوران‌هایى از حکومت عثمانى – به وجود آمد، بتواند جلوِ نفوذ استعمارگران و انگلیس و فرانسه و دیگران را در این منطقه بگیرد. لذا یک پایگاه براى خودشان درست کردند. بنابراین طبق اسناد تاریخى، تشکیل حکومت صهیونیستى در آنجا، بیش از آنچه که آرزوى مردم یهود باشد، یک خواست استعمارى دولت انگلیس بود. شواهدى وجود دارد که در همان زمان بسیارى از یهودی‌ها اعتقادشان این بود که احتیاجى به این دولت نیست؛ این دولت به نفعشان نیست؛ لذا گریزان بودند. بنابراین، این یک آرزو و ایده یهودى نبود؛ بیشتر یک ایده استعمارى و یک ایده انگلیسى بود. البته بعد که به وسیله آمریکا گوى سیاست دنیا و گوى استکبار از دست انگلیس ربوده شد، این هم جزو همان ابواب جمع مواریث استعمارى بود که به آمریکا رسید و آمریکایی‌ها حداکثر استفاده را کردند و الان هم استفاده می‌کنند.»[۱۱]

•  
• هدف دیگر اشغال فلسطین جلوگیری از اتحاد مسلمانان بود

امام خامنه‌ای غیر از اینکه استعمار را هدف اشغال فلسطین می‌داند، جلوگیری از اتحاد مسلمانان را هدف دوم قرار داده و می‌فرماید:

« اشغال این سرزمین براساس یک طرح چندجانبه، پیچیده و با هدف جلوگیرى از اتّحاد و پیوستگى مسلمانان و پیشگیرى از تأسیس مجدّد حکومت‌هاى قدرتمند مسلمان بود. دلایلى در دست است که نشان می‌دهد صهیونیست‌ها با نازی‌هاى آلمان روابط نزدیک داشتند و ارائه آمارهاى اغراق آمیز از کشتار یهودیان، خود وسیله‌اى براى جلب ترحّم افکار عمومى و زمینه سازى براى اشغال فلسطین و توجیه جنایات صهیونیست‌ها بوده است. حتّى دلایلى در دست است که عدّه‌اى از اراذل و اوباشِ غیریهودىِ شرق اروپا را به نام یهودى به فلسطین کوچانیدند تا با پوشش حمایت از بازماندگان قربانیان نژادپرستى، یک حکومت معاند اسلام را در قلب جهان اسلام نصب کنند و پس از سیزده قرن، یک گسستگى بین مشرق و مغرب اسلامى ایجاد نمایند. در آغاز، مسلمانان غافلگیر شدند؛ چون از کُنه طرح صهیونیست‌ها و حامیان غربى آنها مطّلع نبودند.»[۱۲]

•  
• هدف دیگر صهیونیست‌ها از غصب، بیرون آمدن از ذلت بود

قبل از رنسانس یهودیان در اروپا به شدت مورد سرزنش بوده و ذلیل بودند. آنها از کشورهای مختلف اروپایی اخراج شدند. گروهی از انگلیس اخراج، گروهی از فرانسه و گروهی از اسپانیا بیرون رفتند. حتی واژه یهودی در اروپا فحش محسوب می‌شد. از این رو باید فکری به حال خود می‌کردند.

آنها بعد از رنسانس به آمریکا مهاجرت کردند و بعد از جنگ‌های جهانی با فراخوانی یهودیان به سرزمین فلسطین، به کمک انگلیس و آمریکا آن را غصب کردند.

امام خامنه‌ای در تحلیل این جریان می‌فرمایند: « صهیونیست‌ها آمدند یک کشور اسلامى را غصب کردند و یک ملت اسلامى را بیرون راندند. بعد هم با قلدرى و لجبازى و با کار سیاسی‌اى که صهیونیست‌هاى تاجر انجام دادند، کار خود را توجیه کردند و قلمرو غاصبانه خودشان را گسترش دادند. صهیونیست‌ها از صد یا صدوپنجاه سال پیش فهمیدند که باید دنبال پول درآوردن بروند و اگر بخواهند از این ذلّتى که در کشورهاى اروپایى دارند، بیرون بیایند، باید خودشان بروند پول درآورند؛ مراکز حساس را بگیرند و خبرگزاری‌ها و مطبوعات و رادیوها را در اختیار داشته باشند. آنها دنبال این کار رفتند. سرمایه داران بزرگى در دنیا هستند که صهیونیستند. همه اینها با فشار خودشان، با کار سیاسی‌شان، با کار تبلیغاتی‌شان، فکر کردند که با گذشت چهل یا پنجاه سال، بالاخره قضیه فراموش می‌شود؛  والّا چه کسى باور می‌کرد که بیایند ملتى را از این کشور بیرون کنند و یک عدّه را از اطراف دنیا جمع کنند و به اینجا بیاورند و به اصطلاح یک کشور تشکیل دهند؟ امر خیلى عجیب و باورنکردنى‌اى است. اینها گفتند که ما به حرف این عرب‌ها و این باورها و این قطعنامه‌هاى سازمان ملل و این سر و صداها اعتنایى نکنیم؛ هر کارى می‌خواهند بکنند، بکنند. ما فقط ایستادگى کنیم و بتدریج فشار بین المللى بیاوریم؛ اینها فراموش کنند! متأسفانه همینطور هم شد.»[۱۳]

ادامه دارد…

نویسنده: سعید ابوالقاضی

منبع: پایگاه خیبر

[۱] . بیانات در دیدار شرکت کنندگان در همایش بین المللى رسانه هاى جهان اسلام حمایت از انتفاضه فلسطین ۱۱/۱۱/۱۳۸۰

[۲] . The Crusades

[۳] . Riley-Smith, Jonathan. The Oxford History of the Crusades New York: Oxford University Press, 1999. ISBN: 0-19-285364-3.

[۴] . Crusades in The New Catholic Encyclopedia, New York: McGraw-Hill Book Company, 1966, Vol. IV, p.508

[۵] . https://sourcebooks.fordham.edu/source/1228frederick2.asp

[۶] . The Gospel in All Lands By Methodist Episcopal Church Missionary Society, Missionary Society, Methodist Episcopal Church, pg. 262

[۷] . سخنرانى در مراسم گشایش کنفرانس بین المللى حمایت از انتفاضه فلسطین، ۴/۲/۱۳۸۰

[۸] . بیانات در خطبه‌هاى نماز جمعه تهران، ۱۰/۱۰/۱۳۷۸

[۹] . Arthur James Balfour

[۱۰] . http://yon.ir/sucEp

[۱۱] . بیانات در خطبه هاى نماز جمعه تهران، ۲۵/۹/۱۳۷۹

[۱۲] . سخنرانى در مراسم گشایش کنفرانس بی نالمللى حمایت از انتفاض هى فلسطین، ۴/۲/۱۳۸۰

[۱۳] . بیانات در خطبه هاى نماز جمعه تهران، ۲۸/۱۰/۱۳۷۵

انتهای پیام/