8 نکته ناگفته از اجلاس بی یال و دُم ورشو / خیلی ها یاد اجلاس مخالفان سوریه در سال 2012 با حضور80 کشور افتادند

گروه تحلیل و تفسیر خبرگزاری قدس (قدسنا): اجلاس ورشو با همه هزینه ای که امریکا و لهستان و رژیم غاصب اسرائیل و برخی رژیم های عربی کرده بودند، به یک آبروریزی بزرگ برای متولیان آن تبدیل شد. برخی از نکات مهم در باره این اجلاس که تلاش شد از سوی رسانه سانسور شود عبارتند از:

• 1- وزارت امور خارجه امریکا همانطور که لاوروف وزیر امورخارجه روسیه خبر از دعوتنامه رسمی امریکا داده بود، از بیش از یکصد کشور جهان رسما برای حضور در این اجلاس دعوت کرده بود. اما این دعوت با استقبال چندانی خصوصا از سوی کشورهای تاثیر گذار در عرصه بین المللی روبرو نشد. به زعم رسانه های آمریکایی چیزی حدود 50 کشور در این اجلاس شرکت کردند. این در حالی بود که امریکا خلاف تبلیغات گسترده اولیه که آن را اجلاسی ضد ایرانی می نامید، ناگزیر از تغییر عنوان این اجلاس شده بود. بی اقبالی کشورهای جهان به این فراخوان ضد ایرانی امریکا نشان دهنده آن است که این کشور فاقد هژمونی و توان لازم برای ایجاد یک اجماع جهانی نه تنها درباره ایران بلکه در باره هر موضوع بین المللی است و در واقع نشان از انزوای بی سابقه امریکا در عرصه بین المللی نیز دارد.

• 2- از لحاظ سطح مشارکت در این اجلاس به جز وزیر امور خارجه امریکا و معاون رئیس جمهور این کشور و نتانیاهو که همزمان نخست وزیر و وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی است و چند وزیر از برخی کشورهای وابسته امریکا، نزدیک به 40 کشور در سطح سفیر در این اجلاس شرکت کردند که خود نشانگر سطح نازل این اجلاس محسوب می شود.

• 3- اجلاس ورشو تحت عنوان صلح و امنیت برای خاورمیانه برگزار شد اما کشورهایی مانند ترکیه، عراق، لبنان و قطر (جدای ایران و سوریه) از شرکت در این اجلاس خودداری کردند. این موضوع نشان می دهد که بخش وسیعی از کشورهای خاورمیانه در آن شرکت نداشته اند اما اجلاس در مورد مهمترین چالش و نیاز خاورمیانه قرار بود برگزار شود!

• 4- در این اجلاس قرار بود سه موضوع مطرح شود:
  یکم؛ ایجاد یک اجماع جهانی علیه ایران که سقف پیش بینی های غربی، عربی و اسرائیلی در این باره ایجاد یک ناتوی عربی و جهانی علیه ایران بود. اقدامی که امریکا از زمان نخستین سفر خارجی دونالد ترامپ به ریاض دنبال آن بوده اما موفق به ایجاد آن نشده بود. گزارش ها نشان می دهد در این اجلاس نیز این مطلوب آمریکا و اسرائیل و رژیم های وابسته عربی همچنان در حد یک آرزوی محال باید باقی بماند.
  دوم؛ ایجاد زمینه مناسب برای حل و فصل بحران فلسطین بر اساس نیازهای سیاسی و امنیتی اسرائیل که بر اساس تحلیل رسانه های صهیونیستی هیچ توفیقی در این حوزه حاصل نشد.
  سوم؛ ایجاد شکاف جدی در داخل اروپا از طریق برگزاری این اجلاس در لهستان. اما آلمان، فرانسه و ایتالیا متوجه هدف شوم امریکا شده و به همین دلیل اجلاس را تحریم کرده و وزیر امور خارجه انگلیس هم فقط در کمیته یمن حضور یافت و از مشارکت در کمیته ضد ایران و ضد توافق هسته ای خودداری کرد.

• 5- در باره دستآوردهای این اجلاس نیز تحلیلگران معتقدند که امریکا کاملا شکست خورده است. این اجلاس حتی برای تنظیم و صدور یک بیانیه پایانی نیز نتوانست به یک توافق برسد و بسیاری از کشورها با پیشنهاد های امریکا مخالفت کردند که منجر به صدور بیانیه پایانی نشد. چیزی که امریکا از اول نیز احتمال آن را می داد و در دعوت نامه رسمی بر آن تاکید کرده بود که بیانیه پایانی صرفا با حضور دو کشور امریکا و لهستان تنظیم خواهد شد. اما با این حال امریکا تلاش کرد که بیانیه پایانی را با حضور کشورهای حاضر تنظیم کند که با مخالفت گسترده روبرو شد و نهایتا بیانیه پایانی به یک کنفرانس مشترک وزرای خارجه امریکا و لهستان تنزل یافت.

• 6- دولت امریکا بر خلاف انتظار و پیش بینی هایی که داشت، نتوانست ایران را به عنوان تهدید اصلی صلح و امنیت در خاور میانه به اصطلاح جا بیاندازد و نقش تخریبی امریکا و اسرائیل را در این حوزه بپوشاند.

• 7- همچنین اسرائیل در ایجاد روندی برای حل و فصل بحران فلسطین از فرصت این اجلاس توفیقی نداشت. حتی جمع کردن نمایندگان عربستان، بحرین، امارات متحده عربی و البته دولت مستعفی یمن بر روی یک میز توسط امریکا در این اجلاس نتوانست منجر به دیدارهای مشترک و یا توافق های دو یا چند جانبه با اسرائیل شود. تنها دیدار نتانیاهو با وزیر امور خارجه عمان رخ داد که آن هم با توجه به دیدار نتانیاهو از عمان ، تحولی در این حوزه به حساب نمی آید.

• 8- اما نکته پایانی و مهم مقایسه بسیاری از محافل تولید فکر منطقه ای و بین المللی میان نتایج احتمالی اخیر (13 و 14 فوریه) اجلاس ورشو با نتایج اجلاس گروه دوستان سوریه در تونس در 24 فوریه سال 2012 و همچنین اجلاس همین گروه در استانبول در 1 آوریل همین سال است. در اجلاس اول گروه باصطلاح دوستان سوریه که به پیشنهاد فرانسه و دعوت تونس و با هدف تجمیع قوای سیاسی، نظامی، اقتصادی، امنیتی و رسانه ای برای براندازی نظام سوریه برگزار شد 70 کشور به اذعان خبرگزاری فرانس پرس در تونس جمع شدند و در اجلاس دوم همین گروه که با نظارت آمریکا و دعوت ترکیه در استانبول برگزار شد 80 کشور به نقل از خبرگزاری آناتولی ترکیه برای تحقق پروژه براندازی نظام سوریه دور هم جمع شدند. نتیجه این هیاهو و اردوکشی بین المللی علیه سوریه اینک پس از هفت سال بدون روتوش پیش چشمان افکار عمومی جهان قرار دارد. نظام سوریه بر 90 درصد از اراضی خود سیطره یافته، خاک سوریه تقریبا از لوث وجود سازمان دست پرورده همین گروه (دولت اسلامی عراق و شام)پاک شد، ائتلاف گروه دوستان در همان نیمه های راه از هم پاشید، کار قطر و عربستان و ترکیه به عنوان بازوهای اصلی این پروژه به جدایی کشید و قطر از سوی عربستان و امارات در محاصره است. ترکیه که در اوایل راه در نقطه مقابل نظام سوریه و هم پیمانانش و در کنار آمریکا و غرب قرار گرفته بود اینک در کنار هم پیمانان سوریه یعنی ایران و روسیه قرار دارد و دقیقا نقطه مقابل عربستان سعودی، آمریکایی ها بر عزم خود برای خروج از سوریه جزم هستند و فرانسوی ها هم دستور عقب نشینی داده اند. سفارت امارات، اردن، کویت، مصر و چند کشور عربی دیگر به همراه چند کشور اروپایی در دمشق بازگشایی شده است و هیات های دیپلماتیک بسیاری از کشورهای جهان عازم سوریه هستند. زمزمه هایی هم مبنی بر آشتی میان ترکیه و سوریه به گوش می رسد که با توجه به اجلاس اخیر سوچی که همزمان با اجلاس ورشو برگزار شد دور از ذهن نیست. بسیاری از اندیشکده های بین المللی با مرور نتایج اجلاس گروه دوستان سوریه پس از 7 سال معتقدند اجلاس ورشو که هم در عِده و هم در عُده به مراتب کمتر از اجلاس گروه دوستان سوریه است بدون شک راه به جایی نخواهد برد خصوصا اینکه این ائتلاف ضعیف علیه کشوری است که قدرت خود را در سوریه برای مقابله با طرح های غرب به اثبات رساند.

انتهای پیام/