نیاز انتخاباتی نتانیاهو در حملات نظامی به سوریه

خبرگزاری قدس (قدسنا)- گروه تحلیل و تفسیر:

روز دوشنبه ارتش رژیم صهیونیستی مناطقی از جنوب سوریه را مورد حمله قرار داد. این حملات در سه منطقه استان القنیطره در جنوب غربی دمشق که استان هم مرز با فلسطین اشغالی است، انجام شده است. گزارش ها حاکی از آن است که در این حملات یک بیمارستان متروکه در شهر قنیطره و یک پست دیده بانی مرزی  ارتش در منطقه الاحرش و مزارع حومه جباثا الخشب و تل الدرعیه مورد هدف قرار گرفته و تنها خسارت محدودی وارد کرده و هیچ کس در این حملات مجروح و کشته نشده است.

این حملات که دقیقا 23 روز پس از آخرین حمله موشکی اسرائیل به مواضعی در سوریه انجام گرفته است؛ سوالاتی را در باره چرایی و اهداف این حمله و البته تنزل حملات موشکی و هوایی به حملات خمپاره ای و تانک مطرح کرده است. به عبارت دیگر چرا اسرائیل به این حملات اقدام کرده است؟ و چرا مانند حملات گذشته، حمله موشکی و هوایی انجام نداده است؟

• نخستین پیامی که از این حمله دریافت می شود ترس اسرائیل از حملات نظامی احتمالی در آینده است. خصوصا که ارتش سوریه با کمک همپیمانان خود مرحله بحران فروپاشی را پشت سر گذاشته و در مرحله تثبت قرار دارد و با توجه به تحولاتی که در منطقه جولان رخ داده است اسرائیل به شدت نگران است و با این حملات در واقع می خواهد خود را آماده برای هر تهدیدی از منطقه جولان نشان دهد.

• چرایی دیگر این حملات را باید در نیاز انتخاباتی بنیامین نتانیاهو جستجو کرد. نتانیاهو می داند که اگر در انتخابات پیش روی پیروز نشود، زندان در انتظار او است. لذا همه اقدامات خود را بر اساس این نیاز انتخاباتی تعریف می کند. وی در حال حاضر ضمن اینکه نخست وزیر و وزیر امورخارجه است، وزارت جنگ رژیم صهیونیستی را نیز در اختیار دارد. جامعه شناسی اسرائیل نشان می دهد نیاز های امنیتی در راس اولویت های آن قرار دارد. لذا جریان هایی شانس بیشتری برای کسب آراء عمومی دارند که بتوانند بالاترین ضمانت امنیتی را به جامعه صهیونیستی ارائه کنند. لذا حملات به سوریه در همین چارچوب ارزیابی می شود. حتی حضور نتانیاهو در کنفرانس ضد ایرانی ورشو نیز بر اساس همین نیاز انتخاباتی تعریف می شود، خصوصا که مراکز مطالعات امنیتی و استراتژیکی رژیم صهیونیستی ایران و حزب الله لبنان را در راس تهدیدات برای اسرائیل قرار داده اند.لذا جامعه صهیونیستی نیاز دارد که مواضع قاطع منتخبین را در قبال این تهدیدات استراتژیکی دریافت کند.

• در اینکه چرا مانند گذشته از موشک و جنگنده در این حملات استفاده نشده است را باید به چند دلیل مهم اشاره کرد. اول آنکه ارتش و دولت سوریه در حملات 23 روز قبل اسرائیل به سوریه رسما تهدید کردند در صورت تکرار حملات، سوریه ناگزیر به پاسخگویی به عمق سرزمین های اشغالی خواهد شد. البته در همان زمان نیز یک فروند موشک به عمق سرزمین های اشغالی شلیک شد که گزارش های متناقض منابع صهیونیستی روایتگر تاثیر راهبردی این موشک است. دوم اینکه سید حسن نصر الله در مصاحبه با شبکه المیادین، صحبت از راهبردهای نظامی جدیدی علیه رژیم صهیونیستی کرد و موازنه وحشتی را مطرح کرد که حتی برخی کارشناسان آن را موثر در انتخابات پیش روی رژیم صهیونیستی نیز دانسته اند. این هشدار سید حسن نصر الله و خطوط قرمز تعیین شده از سوی وی، نگرانی از واکنش گسترده به حملات را ایجاد کرده است لذا اقدام به حملات موشکیو هوایی و امکان واکنش گسترده که با خسارات زیادی می تواند همراه باشد، در این مقطع یک حماقت محض محسوب می شود اما حمله نکردن نیز به معنی نشانه ترس و تسلیم محسوب می شود که جامعه صهیونیستی آماده پذیرش آن از سوی نتانیاهو نیست. سوما عکس های هوایی و ماهواره ای نشان می دهد که سامانه اس 300 روسی به طور کامل راه اندازی شده و در اختیار ارتش سوریه قرار گرفته است. در حملات گذشته سوریه با سامانه قدیمی اس 200 که ارتقاء یافته و تقویت شده بود تقریبا بالای 90 درصد موشک ها را منهدم کرده و چند فروند جنگنده پیشرفته اسرائیل را نیز سرنگون کرده بود. لذا با استقرار کامل اس 300 و عملیاتی شدن آن انجام حملات موشکی و هوایی با موفقیتی همراه نخواهد بود کما اینکه ناکارآمدی و نقاط ضعف هوایی و موشکی اسرائیل در مقابل سامانه های موشکی سوریه بیشتر آشکار خواهد شد.

• بر این اساس واکنش موشکی سوریه خسارت بیشتر و گسترده نیز تبعات گسترده تری را به دنبال خواهد داشت اما شلیک چند گلوله خمپاره و تانک آن هم به مواضع فاقد ارزش راهبردی؛ واکنش، خسارات و تبعات گسترده به دنبال نخواهد داشت و مخاطب این حملات تاکتیکی تنها رای دهندگان جامعه صهیونیستی هستند خصوصا که نتانیاهو اصرار دارد اینگونه القاء کند که این حملات را به مواضع نیرو های ایران در سوریه انجام می دهد. حال آنکه بر اساس توافق اساسا نیروهای ایران در مناطق نزدیک مرزهای فلسطین اشغالی حضور ندارند.

• نکته دیگری که نباید از آن غفلت کرد همزمانی این حملات با جشن پیروزی انقلاب اسلامی است. روزی که علی رغم همه خوش خیالی های غربی، عربی و صهیونیستی مردم ایران پر رنگ تر از گذشته به میدان آمدند و شعارهای مرگ بر امریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آل سعود نیز عمیقتر از گذشته سر داده شد. شکستی که انعکاس آن باید به نوعی با این حملات تحت شعاع قرار بگیرد.

انتهای پیام/