محافل سیاسی اسرائیل و برنامه هسته ای ایران

 "اسرائیل و برنامه هسته ای ایران" عنوان کتابی است که  چند تن از نویسندگان  اسرائیلی در مرکز پژوهشهای فلسطینی نوشته اند  و "احمد ابوهدبه " آنرا به عربی ترجمه کرده است .
در مقدمه این کتاب از نقطه تحول استراتژیک جایگاه منطقه ای و بین المللی ایران و سیاستها و روابط و همپیمانی های این کشور در عرصه های مختلف سخن به میان آمده است و تشریح شده است که ایران از بزرگترین پایگاه منطقه ای سیاستهای راهبردی غرب و بخصوص امریکا در عصر شاه و یکی از حیات خلوت هایی که اسرائیل برای نفوذ به محیط اسلامی عربی از آن سرک می کشید به دولتی با قدرت منطقه ای و مرکز جذب  تمام نیروها و جریانهای مخالف با طرحها و برنامه ها و سیاسیتهای امریکایی اسرائیلی در منطقه بدل شد .
در این کتاب تحت این عنوان که کدامیک برای دیگری خطرناک است : ایران یا اسرائیل ؛آمده است که پس از موفقیت انقلاب ایران در تقویت پایه های خود در بنای دولت و نهادهای جدید آن ،تمام توجه اسرائیلی ها به بعد  عقائدی اسلامی نظام جدید ایران و تاثیر آن بر محیط پیرامونی و بخصوص کشورهای مرتبط با درگیری عربی اسرائیلی معطوف شد ،بخصوص آنکه امام خمینی اسرائیل را غده ای سرطانی دانست که در منطقه کاشته شده است .

 برنامه های امریکا و اسرائیل

 در مقدمه این کتاب شرایطی که امریکا را پس از افزایش توان نظامی عراق به حمله  ضد این کشور سوق داد تشریح شد  و درباره اقدام برخی سیاستمداران اسرائیلی و نیز لابی صهیونیستی  داخل امریکا به پیش راندن دولت بوش به سمت جنگ با عراق سخن به میان آمده است .
در این کتاب آمده است :‌ ایران نیز از دایره برنامه های امریکایی اسرائیلی بیرون نبود و تسویه حساب با ایران به زمانی دیگر موکول شده بود و گاهی به تلاشهای ایران برای به دست آوردن بمب هسته ای اشاره می شد و به محض اینکه جنگ بر ضد عراق از بار سنگین حملات نظامی رها شد همان ماشین تبلیغات رسانه ای اقدامات خود را آغاز کرد و مساله ایران هراسی را تبلیغ نمود.
در مقدمه کتاب تاکید شده است که مهمترین چیزی که در نگاه نویسندگان و کارشناسان اسرائیلی از ویژگیهای سیاست ایران به شمار می آید ،توان عملی و هوشمندانه ایران در برخورد با آنچه است  که پرونده هسته ای ایران نامیده می شود ،به گونه ای که این کشور توانسته است به دولت امریکا اجازه ندهد برغم نفوذ و توان وسیع و پردامنه خود نوعی همپیمانی جهانی را آنگونه که بر ضد عراق بوجود آورد ،بر ضد ایران فراهم آورد .
 از سوی دیگر اسرائیل معتقد است که حضور امریکا در عراق یکی از مهمترین عوامل توان اسرائیل در هرگونه برنامه یا گام سیاسی و نظامی در برخورد با برنامه هسته ای ایران است و حال آنکه بشکل کلی سیاستهای اسرائیلی تاکنون بر این ترجیح حرکت کرده است که با ضرب آهنگ بین المللی و منطقه ای امریکا که به نظر آنها منجر به بازداشتن ایران از دستیابی به قدرتهای هسته ای می شود ،پیش رود .
مهمترین مساله ای که بر عقل و اندیشه اکثر تصمیمگیران اسرائیلی از سیاستمداران و نظامیان تا برنامه ریزان  استراتژیک  سایه افکنده  این است که گزینه نظامی تنها راه حل نجات اسرائیل است ولی آنچه که ذهن نهاد نظامی اسرائیل را در صورت دست بردن به این گزینه به خود مشغول کرده است واکنش ایران یا ضربه دوم (در مفهوم نظامی) است که نه امریکا و نه اسرائیل هیچ یک نمی دانند که حجم و برد و دایره فراگیری و شکل آن چه خواهد بود بخصوص اینکه بسیاری در امریکا و اسرایئل معتقدند که ایران در برنامه هسته ای خود به مرحله بی بازگشت رسیده است و به قول معروف کار از کار گذشته است و این کشور می تواند با تصمیمی جدید از توان علمی خود برای ساخت سلاح بازدارنده نیز استفاده کند .

در این کتاب همچنین مجموعه ای از پژوهشها و تصاویر تعدادی از نویسندگان اسرائیل که اکثر آنها پیرامون محور امکان اقناع افکار عمومی امریکا به خطرناک بودن ایران هسته ای بر ضد جهان سخن گفته اند ،جمع آوری شده است و در یکی از این موارد  از زبان " شاموئیل رونز" آمده است :" ایرانی ها تاکنون در مانور جدید خود در منحرف ساختن افکار عمومی (!)بخصوص از طریق جنگی که بر ضد کاریکاتورهای توهین آمیز براه انداخته دستاوردهای بسیاری داشته اند و معارضان داخل ایران نیز هیچ عمق و قدرتی ندارند و نمی توان به امید آنها نشست تا روزی روزگاری به اقدامی موثر دست بزنند" .
برخی امریکایی ها نیز معتقدند که ایرانی ها با تکیه بر زمان سعی دارند به زمان قطعیت در تولید بمب اتم دست یابند و در راستای این ادعا یکی از سیاستمداران بلندپایه امریکا می گوید : حتی اگر هم جامعه جهانی با تصمیم تحریم اقتصادی بر ضد ایران موافقت کنند  ،اکنون دیگر اینگونه راه حل ها در برابر ایران ناکارآمد است و دیگر دیر شده است و تنها بازنده دعوای تحریم و مجازات غرب خواهد بود .
سرانجام "عمیر ربابورت" نیز تحت عنوان نقطه اتکای ایران می نویسد که مدت زمانی که ایران برای ساخت بمب اتمی نیاز دارد حدود 2.5 سال است .

 تمام./پ/