پایگاه خبری عرب 48 بررسی کرد..
کارخانه زباله‌سوز اسرائیلی در قلندیا؛ تهدید به تخریب منازل و مصادره زمین‌ها برای تغییر مسیر دیوار حائل
منابع محلی در روستای قلندیا واقع در شمال قدس خبر می‌دهند که مقامات اسرائیلی طرحی را برای احداث کارخانه‌ای به منظور سوزاندن زباله و تولید انرژی در این منطقه به‌طور رسمی به ساکنان ابلاغ کرده‌اند؛ طرحی که با تخریب ده‌ها خانه فلسطینی و مصادره بیش از ۱۵۰ دونم زمین کشاورزی همراه خواهد بود.
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) پایگاه خبری عرب 48 در گزارشی در این باره نوشت: مأموران "مدیریت أراضی اسرائیل" در روزهای اخیر به روستا مراجعه کرده و با الصاق دستورات تخلیه بر دیوار دو ساختمان مسکونی، از ساکنان خواسته‌اند منازل خود را ظرف ۲۰ روز ترک کنند. همچنین تابلوهای هشدار زردرنگی به دو زبان عبری و عربی در اطراف محل مورد نظر نصب شده که بر آن نوشته شده است: «ورود به منطقه ممنوع است. متخلفان مسئول پیامدهای آن خواهند بود.»
به گفته منابع حقوقی، طرح تغییر مسیر دیوار حائل که مسیر جدید آن زمین‌های فلسطینی‌ها را در بر می‌گیرد، توسط ایتای اوفیر، وکیل تازه‌منصوب‌شده به سمت دادستان نظامی رژیم صهیونیستی، تهیه شده است. دولت رژیم اشغالگر در ماه مه گذشته با ساخت این کارخانه موافقت کرده و آن را بخشی از برنامه ملی برای کاهش زباله و تولید انرژی از مواد زائد معرفی کرده است.
بر اساس این طرح، زباله‌هایی نظیر پلاستیک، کاغذ و ضایعات چوب در کارخانه، جمع‌آوری و سوزانده می‌شوند تا انرژی حاصل از آن به شبکه برق تزریق شود. اجرای پروژه به شرکت «عِیدن» سپرده شده و بودجه آن از سوی «صندوق پاکیزگی» وابسته به وزارت حفاظت از محیط زیست رژیم صهیونیستی تأمین می‌شود.
ساکنان قلندیا نیز این پروژه را تهدیدی آشکار علیه بقای خود در سرزمینشان می‌دانند. آن‌ها می‌گویند هدف واقعی از این طرح، نه حفظ محیط زیست بلکه تثبیت کنترل رژیم صهیونیستی بر اراضی فلسطینی و گسترش محدوده شهرداری قدس است.
ولید حمد، یکی از اهالی که خانه‌اش در فهرست تخریب قرار گرفته، می‌گوید: «این زمین‌ها از زمان پدربزرگانمان سند دارد. ۵۹ سال دارم و تمام عمرم را برای ساخت این خانه تلاش کردم. حالا از من می‌خواهند ظرف بیست روز خانه‌ام را تخلیه کنم.»
دیوار حائل از زمان ساخت در سال ۲۰۱۱، قلندیا را به دو نیم تقسیم کرده است؛ بخشی در سمت قدس و بخشی در کرانه باختری. اگرچه دادگاه عالی رژیم صهیونیستی آن زمان حکم داده بود تا در دیوار، دروازه‌ای برای عبور ساکنان روستا ایجاد شود، اما این دروازه تنها چند ماه فعال بود و اکنون فقط دو بار در سال برای کشاورزان گشوده می‌شود.
انتهای پیام/ م ر/ 24