qodsna.ir qodsna.ir

سید حسن نصرالله در آیینه نظر نخبگان
شخصیتی فراتر از رهبری مقاومت

خبرگزاری قدس(قدسنا)

 

شهادت سید مقاومت سید حسن نصرالله ضایعه‌ بسیار بزرگی بود که هیچ وقت جبران نمی‌شود.  سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله تنها رهبر عربی بود که وقتی آغاز به سخنرانی می‌کرد وحشت را به دل اسرائیل و دیگر حاکمان منطقه و جهان می‌انداخت.  در زمان رهبری او، حزب‌الله جنوب لبنان را از اشغال ۱۸ ساله اسرائیل آزاد کرد و او برای لبنانی‌ها و دیگر مردم منطقه به یک قهرمان تبدیل شد. کاریزما و زیرکی، او را به یکی از محترم‌ترین و با ابهت‌ترین رهبران در خاورمیانه تبدیل کرد. این کاریزما و این اقدامات سبب شد رهبران دینی، شخصیت ها و تحلیلگران با عبارات و صفات خاص از ایشان یاد کنند.

 

نخست به پیام رهبر انقلاب پس از شهادت وی اشاره می کنیم. «مجاهد کبیر»، «پرچمدار مقاومت در منطقه»، «عالم بافضیلت دینی»، «رهبر مدبر سیاسی»، «شخصیتی باعظمت»، «سید مقاومت» و «نصرالله بزرگ» از تعابیری بود که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره شهید سیدحسن نصرالله بیان کردند. این درحالی است که رهبرمعظم‌انقلاب طی سال‌های اخیر به دفعات و به‌مناسبت‌های گوناگون از نقش سیدحسن نصرالله و حزب‌الله لبنان در مقابله با رژیم‌صهیونیستی تجلیل کرده‌اند.

 

اما علیرغم تصویر منفی‌ای که در رسانه‌های غربی از سید حسن نصرالله ترسیم می‌شود، او توسط بسیاری به‌ عنوان نماد تاب‌آوری و مقاومت دیده می‌شود و رهبری‌اش در عمر گران بهایش تحسین بخش بزرگی از دنیای عرب را به همراه داشته است.

 

در مقاله‌ای که سال ۲۰۰۶ برای The New York Times نوشته شد، خبرنگار رابرت اف. ورث، به تحسین گسترده‌ای از نصرالله به‌ویژه پس از توانایی حزب‌الله در ایستادگی در برابر اسرائیل اشاره کرد. این مقاله بر این نکته تأکید داشت که رهبری نصرالله در این جنگ او را به «نماد مقاومت» و قهرمانی برای کسانی که این جنگ را نمادی از تاب‌آوری عرب‌ها در برابر تجاوزات اسرائیل می‌دیدند، تبدیل کرد. 

 

در Le Monde، روزنامه‌نگار فرانسوی ژان پی‌یر پرن به توانایی نصرالله در حرکت در میان زمین سیاسی پیچیده خاورمیانه اشاره کرد و افزود: دیپلماسی او که اغلب بحث‌برانگیز است، به او شهرتی به‌ عنوان رهبری ماهر داده است.

 

در مقاله‌ای برای The Guardian، خبرنگار جاناتان استیل بر کارآمدی نصرالله در جلب احساسات نه‌تنها در لبنان بلکه در میان اعراب علیه سیاست‌های اسرائیل اشاره کرد. استیل نقش نصرالله را در بازتعریف جنبش‌های مقاومت در چارچوب عربی مدرن به‌ عنوان یک شخصیت برجسته در نظر بسیاری، حتی فراتر از خاورمیانه، مورد توجه قرار داد.

 

 در The Washington Post، خبرنگار دیوید ایگناتیوس اظهار داشت هرچند نصرالله در غرب اغلب سیاه نمایی می‌شود، توانایی او در جلب حمایت از بخش وسیعی از دنیای عرب نشان می‌دهد که او شخصیتی برجسته در سیاست‌های خاورمیانه است. ایگناتیوس اشاره می‌کند که هرچند تاکتیک‌های او بحث‌برانگیز است، اما توانایی نصرالله در متحد کردن گروه‌های مختلف تحت پرچم مقاومت گواهی بر نفوذ و مهارت‌های سیاسی او است.

 

آیسار میدانی تحلیلگر فرانسوی - سوری متخصص در حوزه خاورمیانه؛ سید حسن نصرالله را نماد مبارزه علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی دانسته  و گفته بود: سیدحسن نصرالله علاوه بر لبنان حتی فراتر از مرزهای لبنان و ایران نیز دارای ارج و قرب فراوانی است.

 

مائوریتسیو بلوندت روزنامه نگار کهنه کار ایتالیایی هم سال ها قبل گفته بود حتی سرویس‌های نظامی اسراییل هم به این مطلب اذعان دارند: «او نخستین رهبر عربی از زمان جمال عبدالناصر است که می‌تواند افکارعمومی اسراییل را تحت تاثیر قرار دهد.» دبیر کل حزب الله لبنان، سید حسن نصرالله، کسی که دشمنانش شبانه روز مترصد ترورش هستند.

 

صهیونیست ها نیز بارها زبان به تمجید دبیر کل حزب الله لبنان گشودند. اوری ساگی ژنرال صهیونیست سال‌ها بعد از ترور سیدعباس موسوی گفته بود بدترین پیامد ترور عباس موسوی برای اسرائیل انتخاب نصرالله به دبیرکلی حزب‌الله بود. اوهاد حمو تحلیلگر امور فلسطین در شبکه 12 رژیم صهیونیستی هم گفته بود: نصرالله بهترین تحلیلگر منطقه در امور اسرائیل محسوب می‌شود و ما را خیلی خوب می‌شناسد.

 

زوی برئیل کارشناس امور اعراب در تحلیل درباره نگرش اسراییلی ‎‎ها به نصرالله تأکید کرده بود از منظر رسانه‎‎ ها و همچنین مردم اسراییل، وی سه شخصیت متفاوت دارد: دشمن و فرمانده شلیک کاتیوشا، تحلیل‎گر امور نظامی و همچنین تحلیل‎گر مسائل اجتماعی و ارتش اسراییل. می‎توان گفت که سرویس‎‎های جاسوسی و گروه‎‎های تحلیل‎گر مجبور شده‎اند با تمام قوا نظرات آقای نصرالله در طول چند سال گذشته را مورد مطالعه قرار دهند.

 

روزنامه صهیونیستی هاآرتص هم سال 2006 در جنگ 33 روزه نوشته بود : «نصرالله کسانی را که جنگ را دنبال می‎کردند به ‎خصوص آن‎هایی که به‎ دنبال پوشش اخبار و تحلیل آن‎ها بودند، دائما مجبور می‎کرد در مقابل تلویزیون قرار گیرند و برای حفظ سکوت حتی نفس خود را در سینه حبس کنند؛ کاغذ و قلم و ضبط خود را آماده کنند؛ تلفن را قطع کنند و تمام جسم و روح خود را وقف گوش دادن به دبیرکل کنند.»

 

 

انتهای پیام/ع.خ/26


| شناسه مطلب: 408955