ترامپ و تاکید بر استراتژی سلطه

خبرگزاری قدس (قدسنا) :  کارنامه 100 روزه چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا سندی است بر تغییر ناپذیری استراتژی و سیاست های بلند مدت و سلطه طلبانه آمریکا مبنی بر اینکه تغییر در روسای جمهور، نمی تواند جهت، هدایت و شیوه های سلطه طلبانه ایالات متحده در عرصه نظام داخلی و بین المللی را دگرگون سازد.
 

ترامپ تاجر و برج سازی است که با نمایش پوپولیستی و  وعده های متفاوت و جنجالی به مسند ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا رسید. در همان ابتدای امر توانست با گفتمانی ساختار شکن نظر بخشی از جامعه آمریکا را به عنوان قهرمانی جلب کند که می تواند ساختار فعلی ایالات متحده را دگرگون سازد. بنابراین در ظاهر به جنگ ساختارهای کهنه و باسابقه ای چون مراکز امنیتی و رسانه ها رفت. اما پس از حضور در کاخ سفید نه توجه به معیشت، بیکاری و اوضاع اقتصادی آمریکا شد و نه جهت جلوگیری از مهاجرت دیواری در مرز مکزیک کشیده شد و نه حضور آمریکا در خارج کم رنگ تر شد و نه توجه اش معطوف به مسائل و مشکلات داخلی آمریکا شد. بلکه همان سیاستهای همیشگی سلطه و نفوذ و توسعه طلبی ایالات متحده  را در جهان پیگیری کرد. تا بتواند با توجه به عرصه خارجی سرپوشی بر ناتوانی های دولت امریکا در حل مشکلات داخلی بگذارد.  که نشاندهنده سیاست های توسعه طلبانه اتاق های فکر و سیاست های مدون و تغییر ناپذیر این ساختار در جهت بسط هژمونی  ایالات متحده بر جهان است.

عواملی که سبب نمایان شدن و شکل گیری استراتژی جدید ایالات متحده در جهان و بویژه منطقه غرب آسیا شد؛ به اختصار اشاره می شود؛

1 – انتصاب رکس تیلرسون و جیمزمتیس تندور و رادیکال که زبانشان زبان تهدید است نه گفتگو، در دو پست کلیدی، مهم و تاثیر گذار در سیاست خارجی آمریکا وزارت امور خارجه و  وزارت دفاع  است.
 

2 – انتصاب خانم نیکی هیلی به پست نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل که از حامیان سرسخترژیم صهیونیستی و البته به همین دلیل از  مخالفان سرسخت توافق هسته ای با ایران است. حضور وی در این پست موجب شده تا فضای سازمان ملل را اسرائیلی تر کند تا ظرفیتها این سازمان برای طرح پرونده هایی علیه اسرائیل با چالش های جدی روبرو شوند.  وی همواره به گونه ای صحبت می کند که گویی سازمان ملل بجای پرداختن به مشکل اصلی منطقه یعنی ایران، همواره اسراییل را مقصر بحران ها و مشکلات منطقه می داند.
 

3 – انتصاب  دیوید فردیمن، سیاستمدار افراطی طرفدار گسترش شهرک‌سازی اسرائیل به عنوان سفیر جدید ایالات متحده در اسراییل. وی از طرفداران ایدۀ انتقال سفارت امریکا از تل‌آویو به  بیت‌المقدس و تداوم روند گفتگوهای سازش و ایجاد دو دولتی در سرزمین های اشغالی است.

4 – سفر جیمس متیس وزیر دفاع آمریکا به منطقه و سفر به اسراییل، عربستان، پاکستان، قطر، مصر و جیبوتی که نشان از پیگیری سیاستهای جدید امریکا درمنطقه جهت ایجاد موج ایران هراسی و مقابله با نفوذ جریان مقاومت در لبنان، سوریه،عراق،یمن و بحرین و جلوگیری از نفوذ کشور رقیب روسیه در منطقه استراتژیک خاورمیانه است، تا ضمن پررنگ کردن نقش آمریکا و حمایت از متحدین خود هماهنگی جهت پاسخ مناسب به تهدیدات ایران و سعی در خارج کردن ایران از معادلات منطقه را دنبال کنند.
 

5 – طراحی استراتژی تنش آمیز " ضربه جهانی " که آمریکا را قادر به زدن ضربه ای فوری کمتر از یک ساعت در هرگوشه ای از جهان می سازد. یکی از اهداف حمله به سوریه تاکید بر این استراتژی بوده است.
 

6 – تلاش برای تجدید نفوذ سنتی ایالات متحده در نظام بین الملل بویژه منطقه خاورمیانه که در زمان اوباما کم رنگ تر شده بود.

7 – تلاش برای تشکیل ائتلافی جدید با کشورهای عربی و اسراییل تحت عنوان ناتوی عربی جهت افزایش نفوذ و قدرت آمریکا در منطقه و مقابله با نفوذ و جایگاه منطقه ای ایران و البته تسریع در روند عادی سازی روابط عرب – اسرائیلی
 

8 – علی رغم شعار مبارزه با تروریسم در همراهی و کمک لجستیکی و تسلیحاتی به گروه های معارض ضد سوری کمک شایانی می کنند که این امر با ادعای آمریکا در حمایت این کشور از مذاکرات صلح سوریه و روش های دیپلماتیک منافات دارد.
 

9 – حمله موشکی به پایگاه هوایی ارتش سوریه در الشعیرات سوریه به بهانه حمله شیمیایی به خان شیخون. این حمله بدون مجوز از سازمان ملل به نوعی دخالت در امور داخلی کشور سوریه و نقض مقررات بین المللی محسوب می شود. در حالی که هنوز مدارکی دال  بر استفاده مواد شیمیایی توسط ارتش سوریه به دست نیامده است. حال آنکه مدارک زیادی از استفاده مکرر گروه های تروریستی  در مناطق گوناگون از سلاح شیمیایی موجود است.
 

10 – با توجه به حمایت گسترده آمریکا و اسراییل از عربستان سعودی و دیگر متحدین عربی در جنگ نابرابر یمن، افزایش نیروهای آمریکای با هدف تغییر موازنه و یکسره کرده جنگ به سود متحدین منطقه ای عربی اسراییلی و نفوذ بر منابع انرژی و امنیت آن در منطقه صورت گرفته است. این مساله در حالی است که شائبه تکرار واقعه خان شیخون سوریه در یمن نیز جهت دخالت بیشتر وجود دارد.
 

11 – آزمایش بزرگترین بمب 10 تنی غیر اتمی جهان در افغانستان به بهانه نابودی تونل های گروه های تروریستی طالبان و القاعده
 

12 – افزایش بودجه دفاعی کشور به 54 میلیارد دلار برای سال 2018 یعنی افزایش 9% که اگر تصویب شود بزرگترین بودجه نظامی تاریخ آمریکا محسوب می شود.
 

13 – حضور ناوهای آمریکایی در دریای چین جهت به زانو درآوردن کره شمالی
 

14 – استقرار موشک های تاد درکره جنوبی
 

15 – آزمایش موشک های بالستیک قاره پیما جهت نشان دادن توان نظامی و ارسال پیام به رقبای خود در منطقه یعنی روسیه، چین، کره شمالی و ایران
 

16 – انتقاد و تهدید به قطع بودجه سازمان ملل چرا که آن را  محلی جهت وقت گذرانی و خوشگذرانی کشورها دانسته و در حالی که بیشترین بودجه آن را ایالات متحده تامین می کند پس باید همواره تمام قد در راستای منافع آمریکا و متحدین اش عمل کند.
 

17 – علی رغم اینکه طبقه آخرین توافق در دوره اوباما مقرر شد که تعداد نیروهای آمریکایی در افغانستان کاهش یابد و اختیارات به ارتش و دولت قانونی افغانستان واگذار گردد. اما بر اساس استراتژی جدید با خروج و کاهش نیروهای نظامی دستاورد های آمریکا پس از سالها حضور و هزینه های انجام شده از بین می رود پس تداوم حضور در اولویت قرار می گرد. بنابر این در پی سفر وزیر دفاع آمریکا به افغانستان و کشته شدن 140 تن از نظامیان افغان در یک پاسگاه نظامی توسط طالبان و نیاز مبرم جهت تامین امنیت این کشور مبنا وبهانه ای جدید جهت افزایش و حضور بیشتر نیروهای نظامی آمریکایی شکل می گیرد.
 

18 – فروش گسترده تسلیحات نظامی به کشورهای عربی جهت نفوذ بیشتر و وابستگی بیشتر این کشورها به آمریکا و کمک به تقویت پایگاه های نظامی آمریکا در کشورهای عربی منطقه که در راس آن عربستان قرار دارد.
 

19 – چراغ سبز به سران رژیم صهیونسیتی جهت غصب و جنایت بیشتر در سرزمین های اشغالی و فروش و تحویل جدید ترین تسلیحات نظامی دریایی و زمینی به اسراییل جهت مقابله با تهدیدات احتمالی که ممکن است امنیت متحد استراتژیک اش را به خطر بیاندازد.
 

*کارشناس مسائل منطقه
انتهای پیام/