باید ارتباطات اجتماعی میان مردم ایران و فلسطین گسترده تر شود

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) سی و یکمین نشست «کبوتران مسجددور دست» عصر امروز چهارشنبه سیزدهم اردیبهشت ماه در سالن سلمان هراتی حوزه هنری عصر امروز برگزار گردید.

بر اساس این گزارش نشست فوق با سخنرانی دکتر فروز رجائی فر، احمد سروش نژاد، سید روح ا... رضوی و مشارکت فکری محققان، ادیبان، هنرمندان و فعالان فرهنگی حوزه مقاومت برگزار ‌شد.

در ابتدای این نشست دکتر «فروز رجائی فر» به بررسی اطلاق اپارتاید به رژیم غاصب فلسطین ازمنظر فعالان بین المللی وجمهوری اسلامی ایران پرداخته و گفت: آپارتاید (در زبان آفریقایی به‏ معنایی جدایی)، سیاستی است که بر روابط میان اقلیت سفید و اکثریت غیرسفید آفریقای جنوبی حاکم بود، و به جدایی‏سازی نژادی و تبعیض سیاسی و اقتصادی در برابر غیرسفیدپوستان صبغة قانونی بخشید.

رجایی فر افزود: آپارتاید یک بحث حقوقی است. ریشه آپارتاید و مطرح کردن این بحث در مقطع کنونی بدین معناست که اصل و وجود رژیم صهیونیستی پذیرفته شود و پس از آن این بحث مطرح می شود که اسرائیل نباید برای فلسطینیان تبعیض قائل شود. نکته اساسی اینجاست که اصل اشغال و غصب سرزمین نباید به فراموشی سپرده شود ولی رژیم صهیونیستی بدنبال انحراف از مسئله اشغال است.

این استاد دانشگاه در ادامه با طرح پرسش هایی مبنایی و دادن پاسخ هایی کوتاه مبتنی بر نتایج پژوهشی گفت: کدام فعالان از ایده آپارتاید در مبارزه با اسرائیل استفاده می کنند؟ 1. فلسطینی ها ( (BDSیعنی کسانی که اعتقادی به مبارزه مسلحانه ندارند و روش های دیپلماتیک و حقوق بشری را دنبال می کنند. 2. پست صهیونیست ها، که معتقدند اسرائیل باید باشد اما باید حقوق فلسطینی ها را هم بدهد. 3. فعالان غربی حوزه حقوق بشری (لیبرال دموکرات ها)

وی ادامه داد: آیا اطلاق آپارتاید به رژیم جعلی اسرائیل ممکن و مفید است؟

-بلی، در اراضی اشغالی 1948 برای عرب/ اسرائیلی ها و سفاردی ها

-خیر، زیرا در اراضی اشغالی 1967 وضعیت حقوقی اشغال حاکم است.

- بعضی حقوقدانان قائل به یکپارچه دیدن اراضی اشغالی و سکنه هستند.

رجایی فر گفت: مقایسه آپارتاید دو کشور در بسترهای حقوقی، گفتمانی، تبلیغاتی است.

پژوهشگر حوزه مطالعات صهیونیسم ضمن بررسی دو کتاب مرجع فلسطین صلح می خواهد، نه آپارتاید (جیمی کارتر) و اسراییل و آفریقای جنوبی، چهره های گوناگون (ایلان پاپه) افزود: گزینه های رژیم صهیونیستی از دیدگاه کارتر، تشکیل دولت واحد و فراگیر لیبرال دموکرات، تداوم وضعیت شبه آپارتاید فعلی، عقب نشینی از اراضی 1967 و پذیرش طرح دو دولتی است. ایلان پاپه در کتابش پیشنهاد می کند که 1. دولت فراگیر لیبرال دموکرات و متعهد به حقوق طرفین تشکیل شود 2. پذیرش مدل استعمارگری مهاجران مشابه آفریقای جنوبی صورت گیرد 3. انصراف فلسطینی ها از مقاومت و مبارزه برای رفع اشغالگری

وی در ادامه با طرح این پرسش که آیا اطلاق آپارتاید به اسرائیل ابتکاری جدید برای مخاطب ایرانی مفید است بیان داشت: نکات منفی در همکاری گسترده ایران با پروژه آپارتاید در اسرائیل وجود دارد و نتیجه گیری تداوم اشغالگری بدتر از آپارتاید است.

 رجایی فر در پایان گفت: رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی رفتارش با سیاه پوستان به مراتب انسانی تر از صهیونیست ها بود.

در ادامه این نشست «حسین شیخ الاسلام» مشاور وزیر امورخارجه افزود: در این مسیر حقی که با ظهور اسلام آغاز شد یک پیروزی بسیار بزرگی بدست آوردیم و آن این است که مسئله خلافت از قاموس حکومت داری حذف شد.

وی همچنین گفت: دو نظریه در مورد حکومت داری اسلامی وجود دارد اول نظریه ولایت فقیه و دوم نظریه خلافت که با گسترش جریان های تکفیری – تروریستی در منطقه عملا نظریه خلافت آن هم از نوع داعش و القاعده کنار رفت.

«سید روح الله رضوی» پژوهشگر حوزه مطالعات فلسطین در ادامه این نشست بیان داشت: مسئله‌ی مبنایی این است که میان مردم ایران و مردم فلسطین ارتباطات اجتماعی آنگونه که باید شکل نگرفته است. نگاهی بیاندازید به ارتباطات اجتماعی میان مردم فلسطین و مردم الجزایر، تفاوت قطعا در اختلافات قومی و مذهبی و تبلیغات ضد ایرانی وجود دارد. ولی یکی از مهمترین مسائل دنبال نکردن رخدادهای روز در فلسطین در سطح اجتماعی است‌.

وی در ادامه با طرح این پرسش که چرا ما نگاهی به تاریخ تقویم فلسطین نمی اندازیم گفت: مسئله اعتصاب غذای زندانیان فلسطینی را می توان از این منظر دید. متاسفانه واکنشی نسبت به اعتصاب غذای ۱۵۰۰ زندانی فلسطینی که بیش از ۱۵ روز از آن می گذرد در ایران محقق نشد.

رضوی در پایان افزود: در خلال دو روز گذشته بعد از انتشار سند حماس فضای داخلی بسیار ملتهب شد حال آنکه در قبال مسئله مقاومت در دل زندان های اسراییل آن گونه که باید و شاید واکنش صورت نگرفت.

«احمد سروش نژاد» تحلیلگر مسائل منطقه در ادامه گفت: متاسفانه سازمان های غیر دولتی و مردم نهاد حامی فلسطین وضعیت خوبی در داخل و بیرون کشور ندارند. همچنین حمایت واقعی، مستمر از این نوع سازمان ها در کشور صورت نمی گیرد.

وی در پایان گفت: ما در کشور عزیزمان ایران باید نقش سازمان های غیر دولتی را برای گسترش فعالیت های مدنی و مردمی بپذیریم.

انتهای پیام/ م. ش