اعتصاب کرامت چه حقیقتی را درباره اشغالگران قدس برملا کرد؟

خبرگزاری قدس (قدسنا):  برای هشتمین روز پیاپی، اسیران فلسطینی به اعتصاب غذای خود برای مقابله با اقدامات سرکوبگرانه رژیم صهیونیستی و بازداشت های ظالمانه و زورگویانه و جنایات اشغالگران در تمام اراضی اشغالی دست زدند تا درس جدیدی در ایستادگی و مقاومت به رژیم صهیونیستی بدهند درسی با استفاده از سلاح گرسنگی که صهیونیست ها قدرت مقابله با آن را ندارند.
 

اعتصاب سراسری اسیران فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی با عنوان «آزادی و کرامت» همزمان با روز اسیر فلسطینی از روز دوشنبه 28 فروردین برابر با 17 آوریل آغاز شده است به طوری که حدود 1500 اسیر از مجموع 6500 اسیر فلسطینی دربند اشغالگران اقدام به اعتصاب غذا کردند که به گفته منابع فلسطینی این اعتصاب از بزرگترین وگسترده ترین اعتصاب ها از سال 2012 قلمداد می شود.
 

مهمترین خواسته اسیران فلسطینی از اعتصاب غذا، به وجود آمدن وضعیتی در زندان های اشغالگران قدس است که کرامت انسانی بر اساس قوانین و معیارهای بین المللی به رسمیت شناخته شده جهانی رعایت شود، اسیران فلسطینی بر ضرورت  ازسرگیری ملاقات و منظم انجام شدن آن، پایان سیاست سهل انگاری و بی تفاوتی پزشکی در زندان ها و پایان سیاست منزوی کردن و سیاست بازداشت تاکید کرده اند.

اعتصاب کرامت در پی درخواست و فراخوان مروان البرغوثی مشهورترین اسیر فلسطینی دربند صهیونیست ها آغاز شد، البرغوثی بر مشارکت همه اسیران فلسطینی با رویکردها و گرایش ها و وابستگی های گروهی مختلف تاکید و خاطر نشان کرده است که اعتصاب غذا تنها راه برای مطالبه حقوق اسیران در زندان های رژیم صهیونیستی است.
 

البرغوثی در عین حال با مقاله ای که در روزنامه نیویورک تایمز از وی منتشر شد، سبب سر و صدا در جامعه صهیونیستی شد اما حمایت گسترده مردم فلسطین را به دنبال داشت، وی در این مقاله از اقدامات غیر انسانی و سرکوبگرانه صهیونیست ها علیه اسیران فلسطینی و محروم شدن آنها از حقوق بدیهی که قوانین بین المللی بر آن تاکید کرده سخن گفت.
 

البرغوثی گفته است هیچ گزینه ای در برابر اسیران دربند جز ورود به این نبرد نیست که اسیران توان خود برای  این حقیقت را ثابت خواهد کرد که توان برآورده شدن حقوق و مطالبات انسانی خود را دارند، اعتصاب غذا از نظر البرغوثی فرصتی برای پایان دادن تمام پدیده های منفی و مشکلاتی است که جنبش اسیر فلسطینی طی سال های گذشته از آن رنج برده است. نکته قابل توجه در سخنان البرغوثی این است که وی اعتصاب غذا را تلاش برای پایه ریزی دوران جدیدی از وحدت و قدرت در میان فلسطینی ها قلمداد کرده است.
 

اظهارات البرغوثی و فراخوان وی برای اعتصاب، نگرانی و وحشت اشغالگران را از شکست های اطلاعاتی و امنیتی شان که روز به روز بر آنها تحمیل می شود، آشکار کرده است به طوری که رسانه های رژیم صهیونیستی از درخواست «گلعاد اردان» وزیر امنیت داخلی این رژیم برای تحقیق درباره نحوه درز مقاله البرغوثی از زندان به بیرون و انتشار آن در روزنامه نیویورک تایمز خبر داده اند.  رسانه های اسرائیلی به فرضیه شکست اطلاعاتی اداره زندان های رژیم صهیونیستی اشاره کرده اند این در حالی است که دستگاه های امنیتی و اداره زندان های این رژیم از بیش از یک ماه پیش می دانستند که البرغوثی در پس اعلام اعتصاب عمومی قرار دارد اما با وجود آن، تدابیر لازم برای جلوگیری از نشر این مقاله اتخاذ نشده است تا جایی که روزنامه «اسرائیل الیوم» نوشت که وزیر امنیت داخلی خواستار تحقیق درباره مسئله انتشار غافلگیرکننده مقاله البرغوثی شده است.
 

نبرد شکم های گرسنه که ناتوانی اشغالگران و خشم شدید سردمداران آنها را به دنبال داشته الگویی برای مقاومت و ایستادگی مسالمت آمیز و بیان مخالفت با اقدامات صهیونیست هاست، واکنش رژیم صهیونیستی به اعتصاب غذای اسیران و حمله نظامیان رژیم به شهروندان فلسطینی که در مناطق مختلف با اعتصاب اسیران ابراز همبستگی می کنند و اظهارات تهدیدآمیز مقامات صهیونیستی ناتوانی و ضعف اشغالگران را مورد تاکید قرار می دهد که در اظهارات اخیر آنها نمایان شده است.
 

به عنوان مثال آویگدور لیبرمن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی خواستار الگوگرفتن از شیوه مارگارت تاچر نخست وزیر اسبق انگلیس شده است که اسیران ایرلندی را به حال خود رها کرد تا از گرسنگی بمیرند، تاچر شیوه وحشیانه ای در مقابل اعتصاب غذای اسیران ایرلندی در ابتدای دهه هشتاد در پیش گرفته بود. لیبرمن در این زمینه گفته است : پیشنهاد می کنم که اسرائیل شیوه تاچر را در مقابله با خرابکارانی که در زندان های اسرائیل دست به اعتصاب غذا زده اند(اسیران فلسطینی) در پیش بگیرد.
 

گلعاد اردان وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی هم با به کاربردن عبارت های توهین آمیز درباره اسیران فلسطینی، به تهدید آنها متوسل شد تا آنها را از ادامه اعتصاب بازدارد، اما ادامه اعتصاب اسیران فلسطینی نشان می دهد که آنها از لحن تهدیدآمیز مقامات صهیونیستی ترسی ندارند.
 

با وجودی تهدیدهای مقامات صهیونیست و درخواست برخی از آنها برای کشتن اسیران فلسطینی، اشغالگران از هیچ اقدام زورگویانه ای برای مقابله با ابتکار اسیران دریغ نکرده اند که در راس این اقدامات، جابجایی و منزوی کردن اسیران است به طوری که به عنوان مثال، مروان البرغوثی و کریم یونس را از زندان هداریم به زندان دیگر منتقل کردند.
 

اشغالگران تنها به جداسازی و انتقال و پراکنده کردن اسیران بسنده نکرده و حتی به غارت وسایل شخصی اسیران و لباس هایشان پرداخته و محدودیت های اعمال شده علیه آنها را تشدید کردند به طوری که قدوره فارس رئیس باشگاه الاسیر فلسطین گفته است مقامات اسرائیلی به صلیبب سرخ اطلاع داده اند که بازدیدهای مقرر از اسیران اعتصاب کننده در زندان ها را به عنوان اقدامی برای مجازات آنها لغو کرده اند.

حتی کمیته پیگیری عالی توده های عربی از رهبران سیاسی و مردمی خواسته است در اعتصاب غذای نمادین برای ابراز همبستگی با اسیران شرکت کنندکه این مراسم در شهر عرابه جنین برگزار خواهد شد . این کمیته چنین اقداماتی را نشان دهنده جایگاه والای اسیران در میان مردم فلسطین دانسته و خواستار افزایش فعالیت ها برای همراهی با نبرد معده های خالی شده است.

انتهای پیام/