آیا گروه اسرائیلی یاچاد یک سازمان ضداشغالگری است؟

خبرگزاری قدس (قدسنا) / پرس تی وی

"یاچاد" یک گروه صهیونیستی مرتبط با سفارت رژیم صهیونیستی است که مدعی است هدف اصلی آن همکاری با سازمان هایی است که علیه اشغالگری می جنگندند. جالب است که این سازمان در بیانیه های رسمی خود به ارتباط با نهادهای صهیونیستی نظیر سفارت این کشور در بریتانیا و یا وزارت امور راهبردی رژیم اشغالگر قدس و ارتش این رژیم، افتخار نیز می کند.

سال 2020، این تشکیلات، میزبان "آمی آیالون" رئیس سابق آژانس اطلاعات داخلی رژیم صهیونیستی بود. یاچاد در اسناد رسمی خود تاکید کرده که با شرکای سیاسی متحدش در اراضی اشغالی همکاری نزدیک دارد و دو تن از اعضای سابق آن نیز اکنون در شورای فدراسیون صهیونیست حضور دارند. جالب است که در کمیته ضداشغالی یاچاد، برخی چهره های بدنام صهیونسیت نیز حضور دارند.

در این رابطه به طور خاص می توان به "الی رُز" کارمند سابق سفارت رژیم صهیونیستی در بریتانیا اشاره کرد که البته عضویت سازمان جهانی صهیونیسم را نیز دارد. جدای از این فرد، شمار دیگری از چهره های اطلاعاتی و امنیتی رژیم اشغالگر قدس نیز در سازمان مذکور حضور دارند و ادعای مبارزه با اشغالگری را دارند.

از این رو برنامه فلسطین، محرمانه زدایی شبکه پرس تی وی در گفتگو با دیوید میلر، استاد سابق دانشگاه بریستول بریتانیا و فعال سیاسی و اجتماعی حامی حقوق ملت فلسطین و همچنین، میک نپیئر، فعال ضدصهیونیسم که کارزارهای مختلفی را علیه رژیم اشغالگر قدس راه انداخته، به واکاوی ابعاد مختلف سازمان موسوم به "یاچاد" پرداخته و سعی کرده به این سوال پاسخ دهد که آیا حقیقتا این سازمان یک سازمان ضداشغالگر است؟

دیوید میلر به طور خاص به این نکته اشاره کرد که صهیونیست ها سال هاست در لوای شعارهای زیبا و قشنگ سعی دارند چهره واقعی خود را پنهان کنند. نفوذ آن ها در سامان یاچاد و اینکه تاکید می کنند در قالب این سازمان سعی می شود با اشغالگری مبارزه شود، حاکی از این است که رژیم صهیونیستی سعی دارد چیزی که خود در آن استاد است(یعنی اشغالگری) را پنهان کند و جالب اینکه در مقام مدعی مبارزه با اشغالگری ظاهر شود. باید توجه داشت که صهیونیست ها در مورد دیگر موضوعات حقوق بشری و غیره نیز رویکردهای مشابهی را اتخاذ می کنند و به نوعی به دنبال رد گم کُنی و لاپوشانی حقایق سیاهِ مرتبط با خود هستند.

میک نپیئر نیز این مساله را مورد اشاره قرار داد که زمین بازی که دولت بریتانیا برای تشکیلاتی نظیر یاچاد فراهم می کند و در قالب آن صهیونیست ها می توانند موضع گیری های به ظاهر مثبت و صلح دوستانه خود را مطرح سازند، با معانی فراوانی همراه است. صهیونیست ها و لابی های متحد آن ها از نفوذ بالایی در بریتانیا برخوردار هستند و این مساله سبب می شود تا بخش قابل ملاحظه ای از اقدامات جنگ نرم و تبلیغات صهیونیست ها در این کشور با استفاده از ظرفیت های آن ها انجام گیرد.

دیوید میلر این مساله را مورد اشاره قرار داد که عجیب است برخی از نیروهای سابق سفارت رژیم اشغالگر قدس در بریتانیا که خود به پیوندهای نزدیک با تشکیلات نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی شهره هستند، در سازمان یاچاد که ادعای مبارزه با اشغالگری را دارد، همکاری می کنند و حتی در آن از کرسی های مهمی نیز برخوردار هستند. موضوعی که نشان می دهد تا چه اندازه پروژه یاچاد یک پروژه انحرافی و خطرناک است. البته که تاکنون مطالب مختلفی در مورد ارتباط نهادهای تحقیقاتی اطلاعاتی و جاسوسی رژیم اشغالگر قدس با تشکیلات یاچاد نیز ارائه شده است.

مساله ای که میک نپیئر نیز بر آن تاکید کرد و به طور خاص به این نکته اشاره کرد که با این همه، عوامل نزدیک به رژیم صهیونسیتی در قالب تشکیلاتی نظیر یاچاد، هیچگاه به صراحت خود را صهیونیست نمی خوانند تا از این طریق بتوانند خود را در حمایت از رژیم اشغالگر قدس بی طرف نشان دهند. در این میان یک نکته خیلی مهم وجود دارد و آن این است که این افراد نیز همواره مخالفت با رژیم اشغالگر قدس را نوعی یهودی‌ستیزی ارزیابی و تفسیر می کنند. به بیان ساده تر آن ها از نوعی حقه قدیمی صهیونیست ها برای خریدِ مشروعیت در عرصه بین المللی استفاده می کنند.

دیوید میلر همچنین به این مساله اشاره کرد که عجیب است که شماری از نهادها و سازمان های شناخته شده تحقیقاتی وابسته به رژیم اشغالگر قدس، عملا جز فعالان حاضر در تشکیلات یاچاد هستند. نهادهایی که به صراحت وابستگی خود را به رژیم اشغالگر قدس اعلام می کنند. در این فضا است که متوجه می شویم چقدر عجیب است که باور کنیم این تشکیلات علیه اشغالگری دست به کنش و اقدام بزند.

دیوید میلر همچنین به این مساله اشاره کرد که جهت درک بهتر فعالیت های تشکیلاتی نظیر یاچاد، باید رخنه شبکه ای صهیونیست ها و لابی های متحد با آن ها در یک‌چنین تشکیلاتی را با نگاه تحقیقی و دقیق زیر ذره‌بین برد. موضوعی که البته عمدتا به دست تحلیلگران و محققان انجام می شود و عمده افکار عمومی از آن ها چندان اطلاعی ندارند.

در پایان میک نپیئر نیز به طور خاص به این نکته اشاره کرد که متاسفانه صهیونیست ها از نفوذ بالایی در ساختارهای حکمرانی بریتانیا برخوردارند و همین مساله بریتانیا را به یکی از پایگاه های اصلی اقدامات آن ها تبدیل کرده است. اینکه شاهدیم تشکیلات یاچاد در بریتانیا نیز تا حد زیادی با نفوذ و رخنه صهیونیست ها همراه است، تا حد زیادی نتیجه طبیعی همین مساله است.

جدای از این ها، باید توجه داشت که صهیونیست ها سعی دارند با نشان دادن چهره ای میانه رو و معتدل از خود در قالب تشکیلاتی نظیر یاچاد، آن بخش افراط گرایانه خود را که اتفاقا در دولت جدید رژیم اشغالگر قدس تحت نخست وزیری نتانیاهو، آشکارتر از هر زمان دیگری شده، تا جای ممکن بپوشانند و افکار عمومی بین‌المللی را با استفاده از برنامه های تبلیغاتی، به سمت خود جلب کنند.