باقری: این فیلم نشان می دهد که اسرائیل با اشغال فلسطین مسیر طبیعی زندگی جامعه فلسطین را تغییر داده است

حجت الاسلام والمسلمین رسول باقری مدیر شبکه اینترنتی سفیر در تحلیل فیلم گفت: فیلم های زیادی در باره فلسطین ساخته شده است اما متاسفانه این فیلم ها در ایران دیده نشده است. لذا باید شرایطی فراهم شود تا این فیلم ها در ایران نیز دیده شوند.

باقری در خصوص اسم فیلم که اسم دختر روایتگر فیلم است هم گفت: در برخی جوامع عرب رسم است که وقتی بچه ای به دنیا می اید و می خواهند برای آن اسمی انتخاب کنند، تفعل می زنند و اسم بچه را مشخص می کنند. "فرحة" یعنی شادی و منظور هم این است که آینده این دختر یک زندگی شاد و سرزندگی است.

وی افزود: فرحه یک دختر است که در یک روستا زندگی می کند و برای آینده خود تصمیم مهمی گرفته است و برای رسیدن به آن هم با پدر و روحانی روستا و دیگران مجادله دارد. او می خواهد درس بخواند و معلم شود و بعد در روستای خود مدرسه ای ایجاد کند. به همین دلیل در آغاز فیلم فرحه با کتاب دیده می شود.

مدیر شبکه اینترنتی سفیر اضافه کرد: اما در پایان فیلم می بینیم که کتاب جای خود را با سلاح عوض کرده است. به عبارت دیگر اشغال و اشغالگری، کتاب را از دست فلسطینی گرفته و به جای آن سلاح در دست آن قرار داده است. زیرا تا زمانی که وطن در اشغال است است اولویت سلاح و مبارزه برای آزادی وطن از اشغال است. در واقع فیلم می خواهد بگوید که اسرائیل با اشغال فلسطین مسیر طبیعی زندگی جامعه فلسطین را تغییر داده است.

در دقیقه 65 فیلم که صحنه قتل عام یک خانواده فلسطینی به تصویر کشیده شده است، اشغالگران حتی به نوزاد تازه متولد شده و نیز نوزاد دومی که در شکم مادر است هم رحم نمی کنند. زیرا آنها هدفشان پاکسازی فلسطین از فلسطینیان است تا کسی نباشد تا در آینده ادعایی برای وطن داشته باشد.

باقری در ادامه با اشاره به اینکه این فیلم به نوعی با یک روایت غربی ساخته شده است گفت: در فیلم می بینیم تا زمانی که نیروهای انگلیسی هستند، روستا (نماد کل فلسطین) در امنیت است اما پس از خروج انگلیس، تهاجمات و جنایات شروع می شود. گویی فیلم می خواهد این نکته را برساند که حضور قدرت های غربی، امنیت آفرین است. همان ادعایی که امریکا در مورد عراق و افغانستان دارد و مدعی است وقتی از عراق خارج شد، داعش آمد و وقتی از افغانستان خارج شد، طالبان آمد. اما نمی گوید که خود این قدرت ها پدید آورنده این جریان ها بودند. دولت انگلیس صهیونیست ها را به فلسطین آورد و تقویت و تسلیح کرد و مقاومین را سرکوب کرد. همچنانکه امریکا داعش و طالبان را ایجاد کرده است.

وی در بخش پایانی تحلیل خود از فیلم فرحه گفت: در یک سکانس(قبل از شروع حمله اشغالگران به روستا، مبارزان از پدر دختر که کدخدای روستا هم است، پس از هشدار نسبت به حمله اشغالگران به روستا، درخواست همکاری برای مبارزه می کنند اما کدخدا می گوید که ارتش های عربی قرار است به کمک بیایند و آنها اجازه این کار را نخواهند داد. اما این ارتش نیامد و دشمن به روستا حمله کرد. در واقع این سکانس می خواهد این را برساند که امید به ارتش های عربی امید واهی است و یک ملت باید متکی به خود باشد. راهی که پس از اشغال بسیار سخت است و حرکت دختر به سمت غروب خورشید نیز همین معنا را می رساند.