qodsna.ir qodsna.ir

محمدالدره که بود؟

به عبارت دیگر از زمان شهادت محمد الدره تاکنون 27هزار کودک فلسطینی دیگر توسط رژیم کودک کش اسرائیل مستقیما به شهادت رسیده اند و یا زخمی شده اند.

 

خبرگزاری قدس(قدسنا)، احمدرضا روح الله زاد؛ نهم مهرماه در تقویم جمهوری اسلامی بنام"روز همبستگی با کودک و نوجوان فلسطینی" نامگذاری شده است. اما سوال این است: علت این نامگذاری چیست؟ کودکان زیادی در جهان نیاز به حمایت دارند و اما چرا کودک فلسطینی؟ بی تردید باید یک اتفاق بزرگ در چنین روزی برای یک یا چندین کودک فلسطینی رخ داده باشد که این روز در تقویم جمهوری اسلامی بزرگ داشته شده است؟

 

در این روز یک کودک فلسطینی بنام " محمد الدره" به دست نظامیان رژیم صهیونیستی شهید می شود. اما این محمد الدره چه کسی است که مرگش اینقدر مهم بوده که یک روز به دلیل شهادتش گرامی داشته شده است؟

 

واقعیت آن است محمدالدره یک کودک مانند همه کودکان دنیا بود. او هم مانند همه کودکان، کودک بود، با آرزوهایی که در سر داشت. کودکی مانند هر کودک دیگر که والدینش آرزوهایی برایش داشتند. محمد الدره یک کودک بود. همین و بس.

 

اما نه. محمد الدره مانند هر کودک دیگری نبود. او با کودکان دیگر دنیا ، با کودکان ما  و حتی کودکی های ما ، تفاوت هایی بسیار داشت. او یک کودک بود اما کودکی هایش بسیار متفاوت بود.

 

او یک کودک فلسطینی بود. او در اشغال زاده شده بود. او در اشغال بزرگ می شد. خشونت و جنایت اشغالگران هر لحظه او را تهدید می کرد. که کرد.

 

محمد الدره کودکی هایش با کودکی های دیگر فرق می کرد. نگرانی های پدر و مادرش نیز با نگرانی ها دیگر پدر و مادرها فرق می کرد. اولین چالش او زنده ماندن در اشغال بود کما اینکه اولین نگرانی والدینش زنده نگهداشتن او در شرایط اشغال و جنایات ناشی از اشغال وطن از سوی صهیونیست ها بود.

 

لذا کودکی هایش فرق داشت. بازی های او هم با بچه های دیگر فرق داشت. کودکان دنیا هر لحظه می توانند تفریح کنند، بازی کنند و دایره بازی هایشان هم تنوع زیادی دارد اما محمد الدره باید دنبال فرصتی ایمن برای بازی می گشت و البته بازی هایش تنوع بسیار کمتری  هم داشت.

 

محمد الدره نمادی از یک بچه فلسطینی است. کودکی که نه تنها خود در شرایط اشغال زاده شده است بلکه پدر و مادرش نیز در شرایط اشغال زاده شده و بزرگ شده اند. اشغالگرانی که برای بازداشت، شکنجه، مجروح ساختن و یا کشتن یک فلسطینی نیازی به بهانه در خود احساس نمی کنند.

 

فلسطین دقیقا 104 سال است که اشغال است. 30 سال در اشغال ارتش استعماری انگلیس با هدف آماده سازی شرایط برای اشغال این سرزمین کهن اسلامی توسط صهیونیست ها و تاسیس یک رژیم اشغالگر، جنابتکار، جنگ آفرین و البته کودک کش. اکنون 74 سال است که فلسطین در اشغال صهیونیست ها است.

 

محمد الدره از اهالی غزه بود. وی در سال 1379 در چنین روزی و در حالی که حدودا 11 سال داشت، شادمانه به همراه پدرش" جمال الدره" برای خرید یک دوچرخه عازم بود. شاید در رویاهایش سوار بر دوچرخه اش که هرگز بر آن سوار نشد، مشغول رکاب زدن در کوچه های اطراف منزل بود(با این ملاحظه که هیچ نظامی اسرائیلی در آن اطراف نباشد چون شاید هدف تفریحی آنها برای تیراندازی محسوب شود) در این رویابود که به ناگهان خود را در معرکه هجوم نظامیان صهیونیستی به فلسطینیان دید.

 

 پدر برای حفظ زندگی فرزند مانند هر پدر دیگری وقتی راه گریزی نیافت در پشت یک برآمدگی کوچک پناه گرفت و محمد الدره را در پشت خود پناه داد تا از تیر های احتمالی نظامیان صهیونیست که برای کشتن فلسطینیان بهانه لازم نداشتند و البته هنوز هم ندارند، او را حفظ کند.

 

غافل که نظامیان حرامی دیگری هم در موقعیت دیگری قرار دارند که مشرف بر هر دوی آنان هستند. حرامیانی که مانند کربلا در عاشورا کودکان حسین(ع) را به تیر کین شهید کردند، با تیرهای مستقیم آن دو را هدف قرار دادند که پدر مجروح و پسر شهید شد.

 

این درحالی بود که یکی از شبکه های تلویزیونی فرانسه مستقیما این حادثه را پوشش می داد و جهانیان این جنایت بزرگ را آشکارا دیدند.

 

موجی از مواضع در محکومیت این جنایت براه افتاد اما طبیعی بود که این موج خیلی زود خواهد خوابید و این جنایت مانند همه جنایات دیگر رژیم کودک کش اسرائیل، فراموش خواهد شد.

 

لذا جمهوری اسلامی ایران برای یادآوری افکار عمومی این روز را در تقویم خود "روز همبستگی با کودکان و نوجوانان فلسطین" نامگذاری کرد.

 

آری محمد الدره یک نماد است از عمق جنایاتی که هر روزه در جغرافیای اشغال شده فلسطین مکرر می شود.  ایران با گرامیداشت این روز تلاش دارد وجدان جامعه جهانی را متوجه این جغرافیای اشغال شده و حوادث تلخِ هر روزه آن سازد.

 

یک جمله که در بطن خود روایتگر واقعیتی تلخ در باره فلسطینیان است، وجود وجود دارد و آن اینکه" هیچ فلسطینی نیست که در عمرش دستکم تجربه یکبار زندان اسرائیل را نداشته باشد."

 

فقط در سال 1400 بیش از 1000 کودک فلسطینی بازداشت شدند که 230نفر از این کودکان در پایان سال همچنان در زندان بودند.

 

سن مسئولیت کیفری در دستگاه قضایی نظامی در اراضی اشغالی 12 سال است و این قانون بازداشت افراد کمتر از 12 سال از سوی نیروهای امنیتی را – حتی اگر مظنون به ارتکاب تخلفات کیفری باشند- ممنوع کرده است. اما شاهدیم که کودکان خردسال هم از بازداشت و زندانی شدن توسط صهیونیست ها مصون نیستند.

 

خانم کاترین کوک از کارشناسان سازمان ملل متحد طی گزارشی از شرایط بازداشت و شکنجه کودکان فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی حقایق دردناکی را تحت عنوان" کودکی به تاراج رفته -سیاست‌های رژیم صهیونیستی برای حبس کودکان فلسطینی- بیان می کند (این گزارش توسط" صائب کریمی" ترجمه شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی نیز آن را منتشر کرده است).

 

 

وزارت اطلاع رسانی فلسطین، روز دوشنبه 4 مهر ماه 1401  اعلام کرد که رژیم صهیونیستی از سال 2000 (1379) تاکنون، 27 هزار کودک فلسطینی را به شهادت رسانده و یا زخمی کرده است.

 

واحد اطلاع رسانی کودکان در وزارت اطلاع رسانی فلسطین، با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: از ابتدای انتفاضۀ مسجد الاقصی در 28 سپتامبر سال 2000 تا پایان ماه مارس 2016، 2070 کودک فلسطینی شهید و بیش از 13 هزار کودک نیز زخمی شدند.

 

در این بیانیه همچنین تاکید شده است که تفنگداران رژیم اشغالگر صهیونیستی، از سال 2000، بیش از 12 هزار کودک را بازداشت کرد که از این تعداد 480 تن، همچنان در زندان به سر می برند. 95 درصد از این کودکان، در مراحل بازداشت و بازجویی شکنجه شدند و به آنان تعرض شد و از داشتن وکیل در هنگام بازجویی محروم ماندند و به اکراه ناچار شدند به اموری که به آن ها گفته می شد، اعتراف کنند.

 

 

به عبارت دیگر از زمان شهادت محمد الدره تاکنون 27هزار کودک فلسطینی دیگر توسط رژیم کودک کش اسرائیل مستقیما به شهادت رسیده اند و یا زخمی شده اند. این جدای از کودکانی است که به دلیل محدودیت های ناشی از اشغال به علت بیماری و نبود دارو و درمان مناسب و غیره در "سکوتی وحشتناک با زندگی خداحافظی" می کنند.

 

وزارت اطلاع رسانی فلسطین خاطر نشان کرد که رژیم اشغالگر صهیونیستی، سالانه 700 کودک از استان های مختلف فلسطین را به بهانه پرتاب سنگ به تفنگداران رژیم صهیونیستی و شهرک نشینان صهیونیست، بازداشت می کند و دانش آموزان فلسطینی را در پست های ایست بازرسی نظامی بر دروازه های شهرها و روستاها آزار می دهد.

 

بر پایه این بیانیه، شمار زیادی از کودکان فلسطینی، به سبب فقر فراگیر خانواده ها و تنگنای اقتصادی شدید در فلسطین و محاصرۀ مستمرِ باریکه غزه، ناچار به ترک تحصیل و پیوستن به بازار کار می شوند.

 

سازمان مرکزی آمار در فلسطین در سال 2013، میانگین کودکان فلسطینی را که ترک تحصیل می کنند و به بازار کار می پیوندند 4.1 درصد اعلام و تاکید کرد این کودکان 10 تا 17 سال سن دارند.

 

وزارت کار فلسطین نیز در آخرین گزارش خود تاکید کرد که 102 هزار کودکِ زیر 18 سال فلسطینی، در بازار کار حضور دارند و این تعداد در حالی است که در سال 2011، شمار این کودکان، تنها 65 هزار تن بود.

 

بررسی سازمان نجات کودکان تاکید می‌کند که 17 سال محاصره زمینی، هوایی و دریایی و تشدید تنش‌های نظامی متعدد باعث شده است که حدود ۸۰ درصد کودکان غزه با افسردگی، اندوه و ترس زندگی کنند.

 

فعالان بین‌المللی در سال 1392 با انتشار آماری از کشته شدن 95 هزار کودک فلسطینی از سال 1948  تا آن سال خبر دادند.

 

ای در حالی است که بر اساس کنوانسیونِ پنجاه و چهار ماده ایِ حقوق کودک مصوب ۲۳ نوامبر ۱۹۸۹ تمام موارد پیش گفته شده که از سوی نظامیان رژیم صهیونیستی علیه کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال فلسطینی اعمال می شود، جرم محسوب شده و قابل پیگیری است.

 

در ماده ۲ این کنوانسیون تصریح شده است،  کشورهای‌ طرف‌ کنوانسیون‌ تمام‌ اقدامات‌ لازم‌ جهت‌ تضمین‌ حمایت‌ از کودک‌ در مقابل‌ تمام‌ اشکال‌ تبعیض، مجازات‌ بر اساس‌ موقعیت، فعالیت ها، ابراز عقیده‌ و یا عقاید والدین، قیم‌ قانونی‌ و یا اعضای‌ خانواده‌ کودک‌ را به‌ عمل‌ خواهند آورد.

 

 در ماده ۳ آن نیز به صراحت آمده است، در تمام‌ اقدامات‌ مربوط‌ به‌ کودکان‌ که‌ توسط‌ مؤسسات‌ رفاه‌ اجتماعی‌ عمومی و یا خصوصی، دادگاه ها، مقامات‌ اجرائی، یا ارگان های‌ حقوقی‌ انجام‌ می ‌شود، منافع‌ کودک‌ از اهّم‌ ملاحظات‌ است.

 

گزارش ها حاکی از آن است که از سال ۱۹۴۸ یعنی اشغال فلسطین تاکنون سازمان ملل متحد و شورای امنیت نزدیک به یکصد قطعنامه و یا بیانیه در محکومیت اقدامات این رژیم علیه مردم فلسطین به مناسبت های مختلف و به صورت میانگین هر دو سال سه قطعنامه صادر کرده است که به خاطر حمایت های امریکا از مقام های رژیم صهیونیستی نه تنها جنبه اجرایی به خود نگرفته بلکه برخی از آنان نیز از سوی امریکا وتو شده است.

 

سوال: چرا کودکان در راهبردهای ضد فلسطینی رژیم اشغالگر قدس به عنوان یک اولویت مطرح هستند؟

 

واقعیت آن است که جامعه فلسطین علی رغم بیش از یکصد سال تحمل شرایط اشغال و آوارگی و جنایات اشغالگران، همچنان در عرصه مقاومت شاداب حضور دارند و هنوز " وطن را مطالبه می کنند". با آنکه اکنون با نسل پنجم فلسطینی در اشغال روبرو هستیم اما این جامعه همچنان از تسلیم و پذیرش سلطه صهیونیست ها سر باز می زند و "آزادی وطن" و "حق تعیین سرنوشت" بر جغرافیای فلسطین را خواستار است.

 

رژیم اشغالگر هر روز با انبوهی از مقاومین فلسطینی در نبرد است که میانگین سنی آنها 20 سال هم نیست. مقاومینی که همواره رو به فزونی دارند.  لذا کشتار سازمان یافته کودکان و بازداشت و مجروح و معلول کردن آنها با هدف "کاهش مقاومین آینده فلسطین" و "مطالبه گران آینده وطن"، یکی از مهمترین راهبردهای این رژیم تعریف شده است.

 

در واقع "ملت فلسطین" از همان آغاز اشغال وطن و با مشاهده حمایت قدرت های استعماری از رژیم صهیونیستی و انفعال خائنانه رژیم های عربی، هوشمندانه متوجه شد که" ملتی تنها است" و باید خود برای حقوق خود و تغییر شرایط میدان داری کند. لذا "کثرت زاد و ولد" را به عنوان یک راهبرد برگزید تا همواره عرصه مبارزه و جهاد برای وطن از مجاهد و مبارزه خالی نشود. بی دلیل نیست که زنان فلسطین شجاعانه می گویند"رحم های ما سلاح ماست".

  

 

 

 

 


| شناسه مطلب: 371170