امارات از برقراری رابطه تجاری
با صهیونیستها ضربه می‌خورد

خبرگزاری قدس- به تازگی امارات متحده عربی به همراه چند رژیم عربی دیگر در حاشیه خلیج فارس دست به عادی سازی رابطه با رژیم اشغالگر صهیونیستی زده اند امری که فضای سیاسی و رسانه ای منطقه را برای مدتی به خود مشغول کرده است. برخی کارشناسان سیاسی بروز چنین روابطی میان رژیم اشغالگر و رژیم های عربی را آغازگر تیرگی و یا قطع روابط میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم هایی همچون بحرین و امارات و حتی عربستان می دانند.موضوعی که به طور حتم بعد اقتصادی قضیه را هم هدف قرار خواهد داد و اثرات منفی خود را برجای می گذارد.

در این باره خبرنگار قدسنا گفتگویی را با «مسعود دانشمند» رئیس سابق اتاق بازرگانی ایران و امارات متحده عربی ترتیب داد تا میزان تاثیرگذاری موضوع عادی سازی روابط بر بعد رابطه تجاری ایران و امارات و همچنین تاثیر تحریم های ایالت متحده آمریکا بر شدت گیری مشکلات اقتصادی کشور را بررسی کند.

متن گفتگو بدین شرح است:

شما به عنوان کارشناس امور اقتصادی و شخصی که سال ها در اتاق بازرگانی ایران عضو بوده اید و تعامل مستقیمی با شرکای تجاری و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در خارج از مرزها داشته اید، میزان تاثیر گذاری اقتصادی تحریم های آمریکا علیه ایران را تا چگونه ارزیابی می کنید؟

ما کارهای تحقیقاتی و اقتصادی را به طور دقیق انجام دادیم و به این نتیجه رسیدیم که تحریم های وضع شده توسط ایالات متحده آمریکا تنها یک سوم بر وضعیت اقتصادی ما اثر گذار بوده دوم سوم دیگر آن توانمندی های خودمان بوده که اقتصاد ما را تا به امروز شکل داده است.

بنابراین متاسفانه دولت ما یک دیوار درست کرده به نام تحریم و تمام ناکارآمدی های خودش را گذاشته پشت آن دیوار! و حال اینکه اینگونه نیست؛برای شما مثال می زنم که این قضیه روشن تر شود، فولاد ساختمانی چرا قیمتش گران شده؟ ما اینجا نیرو، انرژی،سنگ آهن و کارخانه داریم افزایش قیمت فولاد چه ارتباطی به افزایش قیمت دلار دارد؟ پس این ناکارآمدی داخلی بوده است که موجب شده تا قیمت فولاد علی رغم اتکای این بخش به توان داخلی به این وضعیت (اسف بار) برسد.

مثال دیگر، ۸۰ میلیون تن هر سال ظرفیت تعریف شده تولید سیمان داریم اما الان در حد ۵۶ یا ۵۷ میلیون تن در حال تولید هستیم بنابراین ظرفیت تولید داریم معدن و ماشین آلات و خط تولید و کارگر متخصص و انرژی آن را هم داریم (در داخل) چرا باید قیمت سیمان افزایش پیدا کند؟! وقتی قیمت سیمان و ‌آهن افزایش پیدا کند طبیعی است که قیمت مسکن هم به تبع رشد پیدا می کند.

سوال من از دولت این است که تمامی مصالحی که برای ساخت ساختمان بکار برده می شود کدام از این ها در خارج از کشور تهیه می شود که به این شکل قیمت مسکن نجومی افزایش پیدا می کند؟ (۵ برابر) قیمت بادمجان و گوجه و دیگر اقلام هم همینطور.

اگر ما بخواهیم همه مشکلاتمان را بر گردن تحریم ها بگذاریم و به ظرفیت تولید داخلی مان بی توجهی کنیم بی انصافی کرده ایم باید ببینیم مشکل کار در داخل کجاست و آن را علاج کنیم.

الان ما در «اکو» که بازاری نزدیک به ۵۰۰ میلیون نفر دارد چه اقدام هدفمندی انجام داده ایم؟ پاکستان ۲۱۲ میلیون نفر جمعیت دارد، افغانستان ۴۰ میلیون، ترکیه ۸۰ میلیون و ۸۰ میلون هم ملت خودمان هست؛ ترکمنستان،تاجیکستان،آذربایجان و قرقیزستان همه را با هم جمع کنیم بازاری ۵۰۰ میلیون نفری در اختیار داریم ما در این بازار نتوانستیم با کشورهایی که اطراف مان هستند تبادل تجاری رضایت بخشی را انجام بدیم.

ما با جنوب خلیج فارس هم همین روال را پیش گرفتیم یک بار کشیدیم جلو دوباره پس زدیم در برقراری روابط اقتصادی با کشور های «آسه آن» (انجمن ملل آسیای جنوب شرقی) هم همین شرایط رو تجربه کردیم.

این ها همه نشان دهنده این است که (بویژه در خلال ۸ سال اخیر) نظام دولتی ما کارآمدی لازم را از خود نشان نداده است. این ها وظیفه وزارت خارجه و دولت است که با انجام مذاکره مسیری را برای تجار ایرانی فراهم کنند تا ما بتوانیم تجارت کنیم.

قدسنا: بنابراین دیپلماسی اقتصادی ما در عرصه برقراری روابط تجاری و اقتصادی با کشورهای حوزه خلیج فارس و بخشی دیگر عرصه های تبادلات تجاری عملکرد مناسبی نداشته است؟

بله دقیقا دولت ما همه داشته هایش را در سبد آمریکایی ها گذاشته و فقط دنبال این است که با برقراری رابطه با آمریکا مشکلات و موانع اقتصادی را پشت سر بگذارد در صورتی که راهبرد اصلی و گشایش اقتصادی ما در داخل است.ما بایستی خودمان را باور کنیم آمریکا به طور مجموع ۲۲۰ سال تاریخ دارد کشور ایران با ید طولایی که در تمدن دارد قبل از فشارهای این کشور(آمریکا) چگونه نیازهای خود را برآورده کرده است؟ آیا آن زمان ها با آمریکایی ها ارتباط برقرار کردند یا به توان داخلی کشور توجه کردند؟

ما کشور بزرگی هستیم واردات و صادرات مخصوص خودمان را داریم. امارات اگر نخواهد با ما کار کند مشکل ندارد مگر امارات چه نقش اساسی برای ما دارد نقش امارات برای ما نقش ری اکسپورت (صادرات دوباره) هست.ما از آلمان و کشورهای اروپایی و چین کالا خریداری می کنیم و یا می فروشیم اسنادش در این کشور (امارات) منعقد می شود و بعد حمل و نقل و واردات و صادرات کالای ما انجام می گیرد.

من اعتقاد دارم که شرایط اقتصادی کشور به زودی شرایط ثابت و کم چالش را تجربه خواهد کرد و آن موقع ما دوباره می توانیم در صورتی که به کالاهای خارجی احتیاج داشتیم آن را به طور مستقیم از کشورهای مد نظر خریداری کنیم که در این صورت دیگر حضور و نقش‌آفرینی امارات برای ما کم رنگ می شود و این در صورتی تحقق می پذیرد که شرایط سیاسی و دیپلماسی اقتصادی صحیحی را در قبال برخورد با مسائل خارجی در پیش گیریم.

اکنون در کنار شکل گیری بعد عادی سازی رابطه میان امارات و رژیم صهیونیستی مباحثی مطرح می شود مبنی بر اینکه اماراتی ها قصد دارند با گره زدن اقتصاد و تکنولوژی تولید محصولات کشاورزی به رژیم صهیونیستی از ایران به عنوان کشوری که در حوزه تامین نیازهای بخش کشاورزی همکاری می کرد، فاصله بگیرند. تحقق این وضعیت تا چه حد می تواند به مناسبات تجاری دو طرف آسیب وارد کند؟

من مدتی که در امارات به عنوان بازدید کننده حضور داشتم و بازارهای کشاورزی و تره بار این کشور را بررسی کردم با انگور مصری، پرتقال یافا (اراضی اشغالی) شلیل از کشورهای آمریکای لاتین و .. برخورد کردم و این یعنی نیازهای عمده کشاورزی آنان از طریق  این کشورها تامین شده است.سهم بازار میوه و تره بار ایران جزئی کوچک از این بازار است. کشورهای اروپایی و کشورهای قاره آمریکا به طور پیوسته و با بار کشتی هایشان نیازهای عمده میوه و تره بار امارات را برآورده کرده اند.

اقلامی مانند سبزی خوردن و مانند این ها که امکان یخچالی کردن این ها در مسیرهای طولانی نیست از ایران وارد امارات می شود.بنابراین حتی اگر این روابط تجاری به مشکل برخورد کند مشکل خاصی به وجود نمی آید.

الان بنابر آنچه شما ذکر کردید صهیونیست ها در عرصه تصفیه آبی به تکنولوژی دست پیدا کرده اند و فاضلاب و آب دریای مدیترانه را برای توسعه کشاورزی استفاده و با اماراتی ها در این زمینه تفاهم نامه همکاری به منظور انتقال این فناوری به ابوظبی منعقد کرده اند اما شما ببینید جمهوری اسلامی ایران هم الان و هم از سال ها پیش از این فناوری در نقاط پراکنده کشور به طور مثال در ورامین برای تصفیه آب و کمک به تامین آب کشاورزی مناطق حاشیه ای بهره گرفته است بنابراین فناوری تصفیه آب فناوری پیچیده ای نیست تنها نیاز است تا این فناوری سرمایه گذاری های خارجی را به خود جذب کند صهیونیست ها هم بنابر لابی که در سطح بین المللی دارند از این امکان برای رشد کشاورزی استفاده می کنند ایران هم بایستی لابی گری کند و در این عرصه عقب نماند.(دیپلماسی اقتصادی فعال)

در دوره ۸ ساله آقای روحانی ما تنها موفق شدیم نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی به داخل کشور جذب کنیم که این به طور سالانه باید ۱۰۰ میلیارد دلار باشد ما بایستی با بهره گیری از همت و کاردانی و تخصص و شجاعت داخلی خودمان سرمایه گذاری را به طرف داخل جذب کنیم.

ما به هیچ وجه محتاج به فضای اقتصادی امارات نیستیم می توانیم به جای این کشور از فضای بانکی و تجاری عمان،قطر،کویت و... استفاده کنیم و این اصلا کار سختی نیست.

دبی و ابوظبی دو مقوله جدا در امارات هستند، تجاری که در دبی مستقراند در قید و بندهای سیاسی و ایدئولوژی قرار نمی گیرند و بیشتر سعی می کنند از امکانات موجود به نفع خودشان استفاده کنند اما تجار و حکامی که در ابوظبی هستند چون اقتصادشان به نفت وابسته است سعی می کنند از سیاست و اتفاقاتی که در این حوزه رخ میدهد پیروی کنند و در همین راستا تصمیم گیری کنند(مثلا سیاست های جهانی آمریکا در خصوص محدود سازی همکاری های نفتی با ایران)

این دوگانه ای هست که در امارات وجود دارد و این مسئله را مقامات ما در وزارت خارجه به خوبی می دانند از سویی هم اکنون عمان و قطر رقبای خوبی برای امارات شده اند تا این فضای تجاری با ایران را که سود قابل توجهی هم برای تجار عرب امارات دارد تصاحب کنند.

ما وقتی با امارات متحده عربی مبلغی نزدیک به ۱۵ میلیارد دلار تبادلات تجاری داریم آثار این ۱۵ میلیارد دلار برای امارات (با توجه به جمعیت کم آن) تاثیری ۳۰ میلیارد دلاری دارد این ۳۰ ملیارد دلار اصلا در سطح تجارت بین المللی عدد کمی نیست ما به عنوان کشور ایران صادرات و واردات مان رقمی نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار است حال شما مقایسه کنید ببینید که امارات با این جمعیت رقم تجاری ۳۰ میلیارد دلاری را با ایران تبادل می کند و سود کسب می کند؛این عدد، عدد قابل توجهی هست یا خیر؟ آیا اماراتی ها به این راحتی حاضر به از دست دادن این حجم از سود و تبادلات تجاری هستند؟

این مشکل آن ها است که بایستی برای نگه داشتن داد و ستد اقتصادی با ایران هزینه کنند و سختی بکشند نه ما.

گفت و گو از مهدی حمیدی

انتهای پیام/