مشروح نشست هم اندیشی «مقاومت علیه عادی سازی» در جمعیت دفاع از ملت فلسطین

اختصاصی/ مشروح نشست هم اندیشی «مقاومت علیه عادی سازی» با حضور جنبشهای دانشجویی و سازمانهای مردم نهاد

رویوران: آمریکا می‎خواهد جای پای اسرائیل در منطقه را محکم کند/ شکیبایی: عادی سازی یک «کنش» نیست «واکنش» است/ فیروزی: جریان نفاق همواره در موضع ضعف دشمنی خود را علنی می‌کند/ بهشتی: اگر مردم در صحنه بودند حکام عرب جرات عادی‌سازی نداشتند

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)، نشست هم اندیشی «مقاومت علیه عادی سازی» عصر امروز با حضور نمایندگان جنبش‌های دانشجویی و سازمان‎های مردم نهاد در محل جمعیت دفاع از ملت فلسطین و با همکاری خبرگزاری قدس برگزار شد.

در ابتدای این نشست «حسین رویوران» رئیس هیات امنای اتحادیه جوانان و نوجوانان مخالف اشغالگری تاکید کرد: قطعا موضوع عادی سازی روابط یک اقدام محدود نیست و یک پروژه محسوب می شود. غیر از بحرین و امارات شش کشور دیگر هم مطرح هستند و  اینها می خواهند در یک فرآیند زمانی مشخص و با یک مدیریت خبری ویژه این اقدامات را انجام دهند.

البته به اعتقاد من این رخدادها جابجایی در معادلات منطقه ایجاد نمی کند، این کشورها در معادلات منطقه ای تاثیری اساسی ندارند ، همچنین کانال های ارتباطی عدیده ای را در گذشته با صهیونیستها داشته و ارتباطات زیادی بین آنها برقرار بوده است. در واقع یک نوع آشکارسازی در روابط رخ داده و جابجایی درست نیست، می توان گفت یک نوع نهادینه سازی رخ داده است.

اما هدف این مساله چیست؟ در یک مقطع زمانی ممکن است هم نیاز آمریکا و هم نیاز اسرائیل باشد. در آمریکا ترامپ درگیر انتخابات است و در فلسطین اشغالی اعتراضات گسترده اجتماعی جریان دارد. بیش از دو ماه است که اعتراضات و تظاهرات ها به طور مستمر در میدان بالفور قدس ادامه دارد . مفاسد نتانیاهو، ناتوانی وی در بحران کرونا و بیکاری نزدیک به یک میلیون اسرائیلی از جمله موارد اصلی خشم معترضان است. در اسرائیلی که جمعیت آن هشت میلیون نفر است روز گذشته 7000 نفر به کرونا مبتلا شدند که آمار بسیار بالا و خطرناکی محسوب می شود. البته اخیرا با توجه به طرح موضوع لباسهای کثیف نتانیاهو و شستشوی آنها از سوی خدمه کاخ سفید، علاوه بر مفاسد واژه آبروریزی هم به اعتراضات اسرائیل اضافه شده است.

البته نتانیاهو می خواهد بگوید من با این اتفاقات محیط اسرائیل را امن می کنم تا این موضوع را به عنوان دستاورد خود ارائه دهد. اما به اعتقاد من این رخداد بیانگر یک سری تحولات گسترده در سطح منطقه است که این عادی سازی بخشی از آن محسوب می شود.

بحث این است که آمریکا در حال از دست دادن جایگاه خود در منطقه است و اقتصاد چین در حال رسیدن به اقتصاد آمریکا در جهان است.  اقتصاد آنها در حال تضعیف است و 20 درصد از حجم خود را از دست داده، این شرایط آمریکا را وادار کرده به سوی مهار چین حرکت کند و چون توانش محدود است نمی تواند هم در شرق هم در خاورمیانه حضور داشته باشد، پس  می خواهد جای پای اسرائیل را در منطقه محکم کند و منطقه از اولویت تمرکز خود خارج کرده و بدنبال کارهای خودش برود.

آنها در نظر دارند با امکانات حاکمیت های عربی  یک توازن و همپیمانی علیه ایران ایجاد کنند و به گونه ای تعادل قوا در سطح منطقه ایجاد نمایند. اما واقعیت این است که این کشورها حاشیه ای هستند و توان لازم را ندارند، کویت در جریان جنگ عراق اشغال شد ولی خودش نتوانست کاری کند و متکی به خارج بود. این کشورها از خودشان نمیتوانند حفاظت کنند و تنها می توانند تامین مالی پروژه های غربی صهیونیستی را انجام دهند، پس با این شرایط این رخدادها تغییر جدی در روند معادلات منطقه ایجاد نمی کند.

البته این تغییرات می تواند از بالا از سوی حاکمان اعمال شود اما در سطح پایین از سوی مردم مورد تایید نیست و شانسی برای پذیرش از سوی مردم و نهایی شدن ندارد. مفاهیم دینی در وجدان مردم جهان اسلام وجود دارد و قطعا اگر در بالا توافقی رخ بدهد به این معنا نیست که در ابعاد اجتماعی نیز این اتفاق رخ دهد. نمونه آن مصر است که با وجود امضای توافق کمپ دیوید، زمانی که بیداری اسلامی آغاز شد و کنترل اجتماعی ضعیف شد اولین جایی که به آن حمله شد سفارت اسرائیل بود.

در نهایت باید گفت نظام مصر 30 سال با رژیم صهیونیستی رابطه داشت اما جامعه همچنان با رژیم صهیونیستی موضع داشتند و این مساله را نپذیرفتند. این مساله در کشورهایی که وارد روند عادی سازی روابط با اسرائیل در حاشیه خلیج فارس شده اند نیز وجود دارد. آنچه در سطح بالای حاکمیتی رخ داده در سطح نخبگان و مردم مقبولیتی ندارد.

در ادامه این نشست «فیروزی» نماینده انجمن اسلامی دانشجویان مستقل گفت: من در ابتدا چند نکته درباره عادی سازی روابط عرض کنم ، آنچه که به ذهن ما می رسد و طول تاریخ را نگاه می کنیم می بینیم که جریان نفاق هر زمان که کم می آورد و در موضع ضعف قرار می گیرد دشمنی خود را علنی می کند ، در طول انقلاب و هشت سال دفاع مقدس شاهد این مساله بودیم و آمریکا و کشورهای غربی زمانی دیدند که انقلاب در حال پیشروی است وارد روند کمک به دشمنان ایران و رویارویی مستقیم علیه نظام شدند.

اقدام دو کشور منطقه در همین راستا می توان دانست . اتفاقی که افتاد آخرین خوش خدمتی سران عربی به ترامپ در آستانه انتخابات آمریکا بود. ممکن است کشورهای دیگر هم به این عادی سازی روابط بپیوندد اما در این طرف یک فرصت هایی ایجاد شده که چهره واقعی شیوخ عربی برای فلسطینی ها  مشخص و نمایان شده است. ما می توانیم هم اکنون با آنها از رویکرد خود به راحتی  صحبت کنیم . از این موضوع جنبش های دانشجویی نباید غفلت کنند. به اعتقاد من این رخدادها باعث وحدت بیشتر گروههای فلسطینی در داخل می شود و ما باید از این فرصت برای تبیین و ترویج ایده ها و اصول جمهوری اسلامی استفاده کنیم.

آرمان فلسطین و قدس  ناشی از همراهی چندین کشور و اراده حکومت ها نیست اما همواره برخاسته از اراده ملت های اسلامی بوده است. حتی زمانی که رژیم ها به سوی عادی سازی روابط رفته اند مردم رویکرد آرمان خواهانه خود برای آزادی قدس را از دست نداده اند.

هم اکنون زمان همگرایی بیشتر  با دانشجویان خارجی است که در ایران حضور دارند، باید از آنها برای رساندن صدای آرمان فلسطین استفاده کنیم و اینکه بگوییم ما حامی فلسطین هستیم و رژیم های عربی حامی شما نیستند و از فلسطین دست کشیده و ممکن است از دیگر اصول اساسی اسلامی نیز دست بکشند.

باید در این راستا در فضای مجازی و پویش ها فعالانه عمل کنیم و به رسالت همیشگی جنبشهای دانشجویی بپردازیم که نخستین اولویت آنها آگاهی بخشی در سطح جامعه است و نباید این را کنار بگذاریم . مطالبه جنبش دانشجویی مردم فلسطین و مردم ایران برگزاری رفراندوم در مساله فلسطین است که بار دیگر بر آن تاکید می کنیم.

در ادامه این نشست «سروش نژاد» دبیرکمیته اجرایی مجمع فعالان حامی قدس شریف گفت: من بدون مقدمه سراغ اینکه چه کارها و اقداماتی می توان انجام داد می روم. در این راستا شخصا فکر می کنم باید به این نتیجه برسیم که عادی سازی روابط با چه هدفی دنبال می شود. یکی از مسائل این است که طرح موضوع عادی سازی بین مسلمانان و  کشورهای عربی موضوعی متفاوت با طرح آن در کشورهای اروپایی و آمریکایی است، ما باید تمرکز کار را روی کشورهای مسلمان و کشورهای عربی قرار دهیم.

نکته دوم اینکه باید از ریخته شدن قبح قضیه جلوگیری کنیم  چون حاکمیت های عربی در پشت پرده روابط دارند اما باید از عمومی شدن آن جلوگیری کرد و نگذاشت که این مساله به دیگر کشورها نیز سرایت پیدا کند. پس  بنابراین نباید بگذاریم قبح قضیه از بین برود.

در ادامه این نشست «هاشم زاده» نماینده بسیج دانشگاه مذاهب اسلامی گفت: درباره مساله عادی سازی روابط باید اشاره کرده که امارات 23 سال ارتباط پنهانی با رژیم صهیونیستی داشته اند و  می خواهند به عنوان ژاندارم منطقه ای آمریکا عمل کند. به اعتقاد من عادی سازی روابط  یک اقدام راهبردی نیست، بلکه اقدامی از سوی احمق ها است.

آن چیزی که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد این نیست که چرا این روابط بوده ، قبح شکنی مهم است. موضوع بعدی این است که نقش فعالان و دانشجویان در این مساله چیست؟ ما ظرفیت دانشجویان در حال تحصیل در ایران را داریم که باید از  آن استفاده کنیم.

همراه کردن رسانه های کشورهای مسلمان و ظهور بروز دادن مخالفت های آنها به صورت علنی باید صورت گیرد و باید از طریق رسانه ها آن را بزرگنمایی کرد. وظیفه تشکل ها باید زنده نگه داشتن آرمان فلسطین و انتقال این مساله به جوانان در حال تحصیل در ایران جهت انعکاس جهانی آن  باشد.

در ادامه این نشست «مهدی شکیبایی» قائم مقام جمعیت دفاع از ملت فلسطین با اشاره به حدیثی از امام علی (علیه السلام) گفت: امیر المومنین فرموده اند که دانش و آگاهی بهترین راهنمای ما هستند. این اتفاقات بعد از گذشت قریب به 23 سال از توافق اسلو رخ داده و در این مدت 23 سال هیچ اتفاقی رخ نداده بود. اما حالا روند عادی سازی رخ داده است . باید بدانیم که چه اتفاقی رخ داده است. زمانی که خبری را می شنویم یا امیدوار می شویم یا دچار ترس می شویم از این جهت دچار ترس می شویم چون آگاهی ما نسبت به آن مساله کامل نیست. این رخدادهای عادی سازی یک کنش نیست، بلکه یک واکنش به تحولات است. در واقع یک واکنش به یک سلسله پیشرفت هایی بوده که محور مقاومت داشته است.از این گونه رخدادها نباید بترسیم. اولین در قرارداد صلح میان اسرائیل و مصر که اولین توافق صلح بود، اسرائیل دست برتر را و مصر به توافق تن داد. همین مورد درباره تشکیلات خودگردان رخ داد و فلسطینی های سازشکار در موضع ضعف بودند و اسرائیل در موضع برتر بود. همچنین توافق وادی عربه برای دست آوردن سرزمین از دست رفته اردن رخ داد. الان وضعیت اسرائیلی ها را ببینید که چگونه است؟ آنها در شرایط برتر و پیروزی قرار ندارند و آنها در هیچ جنگی در دهه های اخیر پیروز نشده اند و توافقات آنها یک واکنش است و یک کنش محسوب نمی شود. این یک اتفاق بزرگ نیست بلکه یک شو و نمایش از روی اضطرار برای هر سه طرف آن (حاکمیت های عربی، رژیم صهیونیستی و آمریکا) است.

من معتقدم که آنها به حمله ما یک پاتک زدند و ما نباید بترسیم. وقتی صحنه و میدان را بشناسیم می توانیم اقدام  مناسب هم انجام دهیم. در انقلابی که در ایران شد مردم نقش اصلی را ایفا کردند، در انتفاضه های فلسطین باز مردم بودند، انقلاب های عربی و بیداری اسلامی باز مردم حضور داشتند. اگرصحنه روشن باشد و دانایی و آگاهی شما افزایش یابد راه مشخص می شود. برای مردم  باید آگاهی و روشنگری کرد و باید به سمت مردم برویم. چون در هر پیروزی که در منطقه رخ داده مردم دخیل بوده اند.

در شرایط کنونی تنها راهی که برای فلسطینی ها مانده آغاز انتفاضه است و ما باید در این راستا وارد عمل شویم . ما وظیفه داریم به عنوان دیدبان فریاد بزنیم، باید از هر طریقی اعتراض خود را به روندی که در منطقه آغاز شده نشان دهیم، هرچیزی که کمک کند این فریاد بلند شود و مردم را بتواند تحریک کند.

در ادامه این نشست «عبدالله آبادی» نماینده جنبش دانشجویی تحکیم وحدت گفت: من سخنانم را در دو بخش  می گویم، با توجه به تحلیل هایی که دارم کشورهای عربی دیگری وارد این روند نخواهند شد. امارات و بحرین فضاهایی داشتند که احتمال هم می توان داد که وارد روند عادی سازی شوند. امارات از کشورهای اقماری تحت نفوذ آمریکاست. و در بحرین مساله نفوذ کاملا دیده می شود. تعداد یهودیان بحرین بسیار پایین است ولی همین تعداد کم در بالاترین سمت های حکومتی حضور دارند.

بخش دیگر تاثیرپذیری آل خلیفه از شخصیت های صهیونیستی است. در سالهای اخیر که میان آل خلیفه و رژیم صهیونیستی ارتباطات بسیار نزدیکی برقرار شده بود و رخدادهایی نظیر حذف ممنوعیت سفر شهروندان بحرینی به فلسطین اشغالی نیز انجام شد.

البته کشورهای عربی میان خود دارای اتحاد نیستند، این مساله در عادی سازی روابط از سوی امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی دخیل بوده است. باید به مساله اجتماعی هم اشاره کنم ، به اعتقاد من در سطح مردمی عادی سازی رخ نخواهد داد.

از طرفی عربستان سعودی خود عامل اصلی تدوین طرح صلح عربی بوده است و این عربستان به عادی سازی روابط ورود نخواهد کرد . پس معتقدم کشورهای دیگر عربی به روند عادی سازی ورود نخواهند کرد. البته این رخداد امکان وقوع بیداری اسلامی دوم را بیشتر کرده است. در جریان بیداری اسلامی امکان صدور انقلاب اسلامی رخ نداد و باید از این فرصت پیشرو استفاده کنیم.

در ادامه این نشست «مصطفوی» مدیر موسسه وارثین گفت: همه مسائلی که در این نشست گفته شد تکراری بود، سوال این است که چرا با این حرف زدن ها اتفاقی نمی افتد؟ به اعتقاد من باید مدل گفتگوها تغییر کند و باید وارد عمل شویم، متاسفانه ما حرفهای گنده ای میزنیم که در حد آن نیستیم. بنظر من جنبش دانشجویی باید زمان تعیین کند و بگویند تا هفته بعد چه کارهایی را انجام خواهیم داد و به نتیجه برسند.

یکی از کارهای مهم ارتباط گیری است. ما پز بین المللی می دهیم اما به طور جدی حضور نداریم من منتقد کارهای دانشجویی ام چون در عرصه بین المللی حضور نداریم و کاری نمی کنیم.

بیایید تا سالگرد شهادت حاج قاسم 313 نفر را در داخل شناسایی کنیم. 313 نفر هم در خارج شناسایی کنیم و در یک ساعت مشخص عملی را در سطح فضای مجازی مشخص کرده و آن را عملیاتی کنیم. جبهه جبهه مخفی نیست جبهه علنی است.

کارهایی که می دانیم نتیجه و ته ندارد را رها کنیم و باید برویم از شبکه های مجازی استفاده کنیم. همان کاری که آنها می کنند را ضد آن انجام دهیم . باید بتوانیم تقسیم بندی شده، همراه با تجهیز نیرو و با استفاده از فضای مجازی یک راهبرد بنویسم و اجرا  کنیم. اگر قرارگاه تشکیل شود و منتهی به عمل شود نتیجه می گیریم اما اگر همچنان صحبت کنیم واقدام نکنیم هیچ نتیجه ای نمی گیریم.

در ادامه این نشست «بهشتی» نماینده بسیج دانشجویی دانشگاه شریف گفت: در تایید صحبتهای آقای مصطفوی باید بگویم که زیاد صحبت کردن و کم عمل کردن از آفت های جنبش های دانشجویی است. دستور کار کل جلسات ما باید عملیاتی تر بشود.

ما وقتی نگاه می کنیم کلید واژه «مردم» خیلی مهم است، مردم در جهان عرب از روند حمایت از فلسطین کنار رفتند و باعث شده که حاکمیت های آنها وارد روند عادی سازی شوند چون اعتراض مردم را مقابل خود نمی بینند.

در مقابل باید ما نیز روی مردم تمرکز کنیم جنبش های دانشجویی باید به ارتباط گیری با مردم بپردازند. در ارتباط با عادی سازی روابط باید در اقدامی کوتاه مدت وارد روند کنش شویم تا دیگر کشورها بگویند مردم ایران این کار را کردند و ما هم باید از آنها الگو بگیریم.

باید در اقدام کوتاه مدت وارد روند عملیاتی شویم که به عنوان نمونه به سفارت های کشورهای مخالف عادی سازی برویم و از آنها قدردانی کنیم. هدف میان مدت این باشد که با مردم کشورهای دیگر به ویژه کشورهای عربی مخالف عادی سازی وارد ارتباط محکمتر به ویژه با تشکل های آنها شویم، باید از اقدام کوتاه مدت فوق به عنوان ذخیره سازی گام دوم استفاده کنیم. در بلندمدت باید ارتباط وثیق بین المللی برقرار کرد و ایران را به عنوان قلب محور  در جایگاه خون رسانی به دیگر ملت ها قرار دهیم.

رویوران در پایان این نشست گفت: باید توجه داشته باشیم تمام رژیم های سازشکار از مشروعیت انتخاباتی برخورار نبوده اند، این نشان دهنده یک شکاف عمیق بین مردم و نظام های حاکم در جهان عرب است که یکی از کارهای ما باید تعمیق این شکاف ها باشد.

از طرفی  میان باورهای دینی و باورهای سیاسی شکاف وجود دارد و ما باید روی آن کار کنیم.  باورهای دینی (در زمینه فلسطین و قدس) برتری دارد چون اعتقادی است و قابل تغییر نیست. این شکافها اگر شناسایی شود و روی آنها کار شود قطعا این نظام ها با مشکل مواجه می شوند.

آیا بحرین و امارات در اردوگاه آمریکا بودند؟ پاسخ مثبت است! اما عادی سازی  اردوگاهی جدید و یک بازتولید جدید علیه ایران است.

ما محور مقاومت را داریم، اما آیا می توانیم کشورهایی نظیر ترکیه و مالزی را وارد یک همپیمانی جدید با ایران کنیم، اما نکرده ایم. به اعتقاد من باید وارد این روندها شویم چون  تنها راهکار مقابله با همپیمانی ایجاد همپیمانی است.

گزارش محمدعلی تخت رونده

انتهای پیام/