عطوان: ترکیه، ایالات متحده و رژیم اشغالگر مخاطبان ویژه توافق نامه هستند/ سوریه با بهره گیری از سامانه های موشکی ایران حملات اسرائیل را خنثی می کند

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از رای الیوم، ناگهان و بدور از انتظارات "عبدالله ایوب" وزیر دفاع سوریه و سر لشگر "محمد باقری" رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در مقابل دوربین ها حاضر شدند و پای یک توافقنامه نظامی را که در مهم ترین بند آن بر تحویل سامانه های موشکی پیشرفته به ارتش سوریه تاکید شده است، امضا کردند.

امضای این توافقنامه به معنای تقویت قدرت دفاعی موشکی و روابط امنیتی و نظامی تهران و دمشق است.

وجود این توافقنامه قواعد درگیری در منطقه را دگرگون می سازد و قدرت سوریه و محور مقاومت را در مقابل هرگونه جنگ و یا تنشی که ناشی از رژیم صهیونیستی خواهد بود، مصون می کند.

لازم به ذکر است که این توافقنامه با حضور سرلشگر باقری صورت گرفت نه با حضور امیر حاتمی وزیر دفاع ایران، این خود نشان دهنده اهمیت قابل توجه این موضوع است؛ و این اقدام تهران و دمشق تنها چند روز پس از حمله اسراییل به نیروگاه نطنز و همچنین دیگر اقدامات خرابکارانه این رژیم در عرصه اقتصاد و نفت ایران صورت گرفته است.

با بررسی دقیق شرایطی که این توافقنامه در آن شکل گرفته و آنچه که در کنفرانس مطبوعاتی حاشیه این نشست میان طرف های ایرانی و سوری مطرح شده است، بایستی 5 نکته را ملاحظه کرد:

نخست: تاکید متن توافقنامه بر تحویل سامانه های موشکی پیشرفته باور 272 و خرداد 3 که از جدیدترین دستاوردهای موشکی جمهوری اسلامی ایران هستند.این موشک ها نتیجه مهندسی و توسعه موشک های اس 300 است که روسیه آن ها را تحویل نیروی هوایی ایران داد.

دوم: تحویل سامانه های موشکی به نیروی هوایی سوریه تاکید می کند که دیگر ارتش این کشور می تواند برای مقابله با حملات خسته کننده و مکرر رژیم صهیونیستی به خاک خود از چتر سامانه های اس 300 روسی که پیش از این در مقابل حملات اسراییلی واکنشی نداشتند، خارج شود و با موشک های قدرتمند ایرانی جنگنده ها و موشک های صهیونیستی را هدف قرار دهد.

سوم: مشروعیت بخشی و توسعه حضور نظامی ایران در سوریه و همچنین ارسال پیام های چندگانه به ایالات متحده آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیلی مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی ایران متحد استراتژیک خود را در منطقه تنها نخواهد گذاشت و آنان بایستی هرگونه خیال پردازی در این رابطه را خاتمه دهند.

چهارم: امضای این توافقنامه به نوعی یک پاسخ کوبنده به «قانون قیصر» آمریکا است که با هدف تحت فشار بردن ملت سوریه و جلوگیری از بازسازی کشورشان صورت گرفته است.

پنجم: ارسال نامه به ترکیه؛ این نکته را بایستی از سخنان سرلشگر باقری دریافت کرد؛ آنجایی که اشاره می کند آنکارا نبایست بابکارگیری راهبرد های خشونت آمیز و جنگی مشکلات خود را در منطقه حل کند؛ مذاکره بهترین راه حل است. به نوعی ایران در این عرصه هم در کنار سوریه ایستاد.

این توافقنامه یا پیمان، تنها در پاسخ به موشک پراکنی های رژیم صهیونیستی به سوی مواضع نیروهای ایرانی و سوری شکل نگرفت بلکه با هدف افزایش آمادگی طرف ها برای مقابله با یک درگیری تمام عیار در مقابل بارش موشک های اسرائیلی بر نیروگاه های هسته ای ایران و ترور فرماندهان و دانشمندان هسته ای ایران ایجاد شد.

براساس برخی نظرات مقامات عالی رتبه ایرانی، جمهوری اسلامی دیگر نبایست نسبت به پاسخ مستقیم به رژیم صهیونیستی خودداری کند چراکه ادامه این روند باعث می شود تا تعداد و حجم حملات موشکی و .. این رژیم علیه محور مقاومت افزایش پیدا کند و موجب وارد آمدن خسارت های فراوان به کشورهای منطقه بویژه ایران شود.

انتهای پیام/ م.ح