پنج‌شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ 
qodsna.ir qodsna.ir

رفتار متناقض اتحادیه اروپا با
الحاق کرانه باختری و جزیره کریمه

«مهدی حمیدی»

 

مهدی حمیدی - خبرگزاری قدس:

 

منطقه غرب آسیا در التهاب است، توجه کشورهای اسلامی و عربی تمام و کمال متوجه فلسطین اشغالی است، سران اسراییلی تصمیمی گرفته اند وقیحانه، و مخالف با تمامی قطعنامه های بین المللی؛ گروه های مقاومتی و ملی فلسطینی اعم از مذاکره کنندگان و مردان مسلح فریاد می زنند که کرانه باختری مال آنان است و این موضوع هیچ منکری ندارد مگر اینکه وجود فلسطینیان از ابتدا در فلسطین به طور کل کتمان شود.

 

به غیر از اسراییلی ها که رحم و مروت سرشان نمی شود و براساس آیین من در آوردی تلمودی تصمیم گیری می کنند و با مطرح کردن پروژه هایی مانند الحاق اراضی فلسطینی ناخودآگاه صحنه هایی از فیلم سینمایی شکارچی شنبه را در اذهان زنده می کنند آمریکایی ها و به طور خلاصه، ترامپ بی کله هم در این میان کم ایفای نقش نکرده است،‌کشوری که خود سازمان ملل و شورای امنیت را روزی با این ادعا بنا کرد که از پایمال شدن حق و حقوق ملت ها پس از دو جنگ سخت جهانی ممانعت کند امروز خود باردیگرمتهم به سوء استفاده از حق وتو و پایمال کننده درجه یک حقوق بشر در جهان شناخته می شود.

 

از ویتنام گرفته تا عراق و افغانستان، سوریه، ونزویلا، کوبا،مکزیک تا کشورهای گوناگون آفریقایی و درنهایت کشورهای در ظاهر جنتلمن اروپایی که اظهار می کنند آزاده هستند اما خدا می داند منظورشان از جنتلمن بودن و دموکراسی چیست با نام و خوی آمریکایی جماعت آشنا هستند.

 

اما در این میان همین اروپایی هایی که ادعای استقلال از مواضع واشنگتن را دارند و با آن اتحادیه پر دبدبه و کبکبه شان چشم رسانه ها را به خود خیره کرده اند مواضعشان در مقابل طرح الحاق کرانه باختری چگونه بود. آیا محکومیت هایشان و حرافّی هایشان در عمل نمود داشت؟

 

انتظار می رفت که صهیونیست ها از روز چهارشنبه ۱ جولای طرح الحاق (یا همان اشغال) را در کرانه باختری و دره اردن کلید بزنند و این در حالی بود که آمریکایی ها بویژه سفیر دو آتیشه شان "دیوید فریدمن" یهودی هم بشدت حامی اجرایی شدن طرح مذکور بود اما در نهایت واشنگتن و تیم دونالد ترامپ متشکل از داماد و دیگر مشاوران ویژه اش پرده قرمز را به نتانیاهو و هم قطارانش نشان ندادند تا بلکه این وضعیت و موج محکومیت های بین المللی علیه این طرح بر روند انتخابات شان تاثیر منفی نگذارد و چهره آزادی طلب ترامپ را خدشه دارد نکند!

 

اما گذشته از این موضوع، موضع اروپایی ها در برابر الحاق چگونه بود؟

 

اروپا از ماه ها پیش از فراسیدن موعد اجرایی طرح الحاق در روز چهارشنبه این تصمیم تل آویو را محکوم کرد و با ارسال نامه هایی به سران عالی رتبه این رژیم از جمله "بنی گانتس" وزیر جنگ و رقیبت نتانیاهو، نسبت به طرح الحاق هشدارهایی نیز داده بود اما با جدی تر شدن این موضوع طی یک ماه اخیر «دولت آلمان» به عنوان شاخ اتحادیه اروپا اعمال تحریم علیه رژیم اشغالگر را رد کرد! نماینده این کشور در اتحادیه به همراه برخی دیگر از نمایندگان اروپایی به طور صریح گفتند که «وضع تحریم علیه اسراییل هیچ اثر مطلوبی بر برقراری مذاکرات دوستانه میان دو طرف فلسطینی و اسراییلی برجای نخواهد گذاشت!»

 

نکته قابل تامل اینجا است که رد پیشنهاد تحریم رژیم صهیونیستی توسط این اتحادیه در حالی است که پیشتر و در خلال سال های گذشته بروکسل بخاطر الحاق جزیره «کریمه» به روسیه براحتی تصمیم گرفت تا با استناد بر قطعنامه های بین المللی این کشور را از چند جهت تحریم کند.

 

کشورهای عضو اتحادیه، ایالات متحده آمریکا، کانادا و دیگر کشورهای جهان در سال ۲۰۱۴ پس از الحاق جزیره مناقشه برانگیز کریمه و پس از برگزاری انتخابات توسط مسکو تحریم های متنوعی را علیه روسیه وضع کردند و ادعا کردند که این همه پرسی با زور اسلحه توسط روسیه برگزار شده و نتیجه آن مشروعیتی برای آنان ندارد.

 

این در حالی است که پس از الحاق جزیره کریمه، در همان سال (2014) نظرسنجی در این منطقه برگزار شد و یک نظرسنجی دیگر هم در سال 2019 توسط مسکو در سرتاسر روسیه و بازهم در کریمه برگزار گردید که بیش از 80 درصد از ساکنان این منطقه اعلام کردند که اگر یکبار دیگر هم همه پرسی در کریمه برگزار شود بازهم به جدایی از اکراین رای می دهند و به خاک روسیه می پیوندند.

 

تحریم ها در ابعاد دسترسی به بازارهای جهانی از جمله سیستم بانکی و انرژی و همچنین در بخش های صادراتی، وارداتی و ورود تکنولوژی استخراج نفت و البته بخش نظامی و دفاعی روسیه  خلاصه می شد.

 

این اقدامات اروپایی ها با استدلال بر یک قانون بین المللی صورت گرفت؛ «ممنوعیت تصاحب اراضی یک  کشور از طریق جنگ و یا استفاده از زور و اجبار».

 

این قطعنامه خود به خود ذهن را به سوی صهیونیست ها و اقدامات غیرقانونی آنان در راستای چیره شدن بر اراضی فلسطینی سوق می دهد،بویژه قطعنامه ۲۴۲ که به طور مستقیم متوجه اسراییل است و به این رژیم به طور مستقیم هشدار می دهد که از تنش زایی در منطقه خودداری کرده و اراضی تصاحب شده در جنگ ۱۹۶۷ را به کشورهای متضرر بازگرداند.

 

تصاحب اجباری و با استفاده از زور اراضی فلسطینیان توسط صهیونیست ها حتی با اولیه ترین اصول وضع شده در منشور سازمان ملل متحد از جمله «حق تعیین سرنوشت» نیز مغایرت دارد اما اروپایی ها روسیه را تحریم می کنند!

 

انتظار می رفت تا اروپا هم مانند آنچه که علیه روسیه انجام داد و شرکت های صنعتی و گردشگری اش را از سرمایه گذاری در کریمه منع کرد این فعل را ضد اسراییل و شهرک های اشغالی اسراییلی هم انجام دهد و به فریادهای حق طلبانه مردم فلسطین در کرانه باختری گوش فرادهد اما هیچ اقدام قابل ملاحظه ای در این راستا صورت نگرفت.

 

اروپایی ها می گویند که بخاطر جلوگیری از آسیب به روند مذاکرات صلح در غرب آسیا تحریمی علیه اسراییل وضع نمی کنند و این دروغی بیش نیست.

 

در سال 1962، در نشست عمومی سازمان ملل قطعنامه 1761 تصویب شد؛ در این قطعنامه آمده بود که آپارتاید بر اساس موازین سازمان ملل، نقض حقوق بشر در آفریقای جنوبی است و تهدیدی برای صلح و امنیت جهان به شمار می‌آید.

 

چند عضو از سازمان، تحریم داوطلبانه و قطع روابط سیاسی را درخواست کردند. این قطعنامه موجب تحریم‌‌های اولیه بیشتر کشورها و تشکیل مجامع مخصوص علیه آپارتاید در سازمان ملل، توجه افکار عمومی کشورها و تشکیل پویش‌های یکپارچه در سرتاسر دنیا گردید. با شروع سال 1965، یک تحریم سراسری دانشگاهی آغاز شد و دانشکده‌هایی در سراسر  دنیا از سخنرانی، اجرای پروژه و برنامه در آفریقای جنوبی سر باز زدند و برنامه‌های آن کشور را تحریم کردند.

 

ورزشکاران نیز در جامعه آفریقای جنوبی گزینه‌های مهمی بودند. لذا محرومیت‌های ورزشی از سال 1961 توسط فیفا (سازمان بین المللی فوتبال) شروع شد. ورزشکاران آفریقای جنوبی به بسیاری از رقابت‌های کریکت و راگبی بین‌المللی فراخوانده نشدند و در المپیک 1964 توجهی به آنها نشد.

 

50 کشور در اعتراض به شرکت آفریقای جنوبی، تهدید به تحریم المپیک 1970 کردند که در نهایت به اخراج این کشور از بازی‌ها انجامید. در نهایت همین کشورهایی که امروز ادعادارند با زور چیزی عوض نمی شود رژیم آپارتایدی آفریقای جنوبی را با اعمال تحریم های شدید در دهه 1980 میلادی از زانو در آوردند.

 

آیا این اعمال فشارها در آن زمان فرصت مذاکره را از بین نمی برد؟ آیا اسراییل رژیم آپارتایدی شناخته نشده است؟

 

انتهای پیام/




مطالب مرتبط

آمریکا و «اسرائیل» گزارشگر سازمان ملل را تهدید کردند

آمریکا و «اسرائیل» گزارشگر سازمان ملل را تهدید کردند

فرانچسکا آلبانیز گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور فلسطین، در گزارشی تأکید کرد: «پس از 5 ماه تجزیه و تحلیل قتل‌عام ‌های «اسرائیل» در غزه، گزارش‌ها نشان می‌دهد «اسرائیل» در حال نسل‌کشی در غزه است.»

|

یکصد و هفتاد و چهارمین روز تجاوزات و جنایات مستمر رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان/

شهادت ۳ فلسطینی و زخمی شدن ۲۰ تن دیگر/افشاگری الجزیره از جنایت‌های رژیم صهیونیستی/به صدا در آمدن آژیر خطر در شمال فلسطین اشغالی
یکصد و هفتاد و چهارمین روز تجاوزات و جنایات مستمر رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان/

شهادت ۳ فلسطینی و زخمی شدن ۲۰ تن دیگر/افشاگری الجزیره از جنایت‌های رژیم صهیونیستی/به صدا در آمدن آژیر خطر در شمال فلسطین اشغالی

جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه ساکنان نوار غزه هیچ حد و مرزی ندارد و این رژیم در 174 مین روز جنایات خود در غزه، همه گروه‌های فلسطینی را هدف قرار می‌دهد.

|

نظرات کاربران

فیلم

خبرگزاری بین المللی قدس


خبرگزاری بین المللی قدس

2017 Qods News Agency. All Rights Reserved

نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.