قدسنا گزارش می‌دهد؛
تحلیل محتوای رسانه‌های عبری-1/ راه شکست رژیم صهیونیستی و اخراج آنها از سرزمین فلسطین
با توجه به پیچیدگی های ساختار سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی، تبیین یک راهبرد موفق برای نابودی این رژیم شاید در نگاه اول دشوار و سخت به نظر برسد. اما باید توجه داشت دشمن را می توان به طور برنامه ریزی شده از روی نقاط ضعفی که نشان می دهد شکست داد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری قدس (قدسنا)، «یواف لیمور» تحلیلگر و ستون نویس روزنامه یسرائیل هایوم در گزارشی با عنوان «اسرائیل این گونه در برابر آنچه از غزه می خواهد دست بسته است»، به ناتوانی رژیم صهیونیستی در 15 سال اخیر پس از فرار [عقب نشینی یا خروج در نگاه صهیونیستها] از غزه در سال 2005 اشاره کرده است.
وی در این باره نوشت: جدالی که در اسرائیل طی 15 سال اخیر درباره اینکه قطع ارتباط با غزه به نفع ما بوده یا به ضرر ما، کاملا یک موضوع داخلی است و هر دو طرف این مساله استدلال های خودشان را دارند.
مخالفان این اقدام معتقدند خروج اسرائیل از غزه، از روی ضعف بود و در واقع تل‌آویو تسلیم فشارهای موجود در آن زمان شد. آنها تاکید دارند که با خروج از غزه نشان دادیم که با فشارهای این چنینی و بیشتر از آن می توان اسرائیل را در جبهه های دیگر نیز تسلیم کرد.
اما موافقان عقب نشینی از غزه معتقدند که این اقدام موجب تقویت توان اسرائیل شد، چون به جای اینکه ما انرژی خود را صرف امکانی غیر قابل تحقق کنیم (بقا در غزه)، توانستیم در دیگر جبهه های مهم و راهبردی حضور پیدا کرده و تمام توان خود را در مناطق دیگر غیر از غزه به کار بگیریم. در هر صورت هر دو طرف این قضیه آرای و دلایل خود را دارند اما واقعیت این است که مخالفان این اقدام معتقدند که یهود باید در همه جای اسرائیل [اراضی تاریخی فلسطین] حضور داشته باشند و در آنها سکنی گزینند ، پس نباید از غزه عقب نشینی می کردیم. همچنین در سوی مقابل موافق معتقدند 10 هزار اسرائیلی هرگز نمی توانستند در بین 2 میلیون فلسطینی در غزه زندگی کنند، پس باید از غزه عقب نشینی می کردیم.
وی در ادامه می نویسد: عقب نشینی اسرائیل از غزه در واقع به مانند خروج ارتش اسرائیل از لبنان در سال 2000 ، یک فرار تمام عیار توصیف شد. بدتر اینکه ما در آن سال به جای تقویت قوای تشکیلات خودگردان با اجرای طرحی همانند انتقال اداره اراضی غزه به این تشکیلات، به رایگان غزه را از دست دادیم و در مقابل با حماس رو در رو شدیم. البته باید این مساله را در نظر بگیریم که ایجاد ناامنی برای اسرائیلی ها در غزه و پرتاب موشک از سوی حماس که از سال 2001 شروع شده بود، در عقب نشینی از غزه سهم داشت اما ما نباید در ازای این رخدادها کل غزه را روی سینی به حماس تقدیم می کردیم چون افزایش توان نظامی حماس تنها بخشی کوچک از کل مساله محسوب می شود. پس از عقب نشینی از غزه ما هنوز نتوانسته ایم شرایط مطلوب در تعامل با غزه را ایجاد کنیم. دیگر آن دوران که می گفتیم هر حمله یا پرتاب موشک از سوی غزه با پاسخ سنگین ارتش اسرائیل مواجه می شود به پایان رسیده و همه می دانند که این چنین موضعی حرفی بیهوده است. در پرونده ربایش گلعاد شالیط که با آزادی اسرای فلسطینی پایان یافت، این پیام را به طرف مقابل (گروههای مقاومت فلسطینی) دادیم که با هر گونه عمل ربایش می توانید امتیاز بیشتری بدست آورید.
***
به گزارش قدسنا، در اینجا ذکر این نکته لازم است که با توجه به پیچیدگی های ساختار سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی، تبیین یک راهبرد موفق برای نابودی این رژیم شاید در نگاه اول دشوار و سخت به نظر برسد. اما باید توجه داشت دشمن را می توان به طور برنامه ریزی شده از روی نقاط ضعفی که نشان می دهد شکست داد. نمونه موردی این مساله عقب نشینی یا درست تر بگوییم فرار رژیم صهیونیستی از غزه در سال 2005 است. با توجه به اینکه غزه بخشی از فلسطین بزرگ و تاریخی است، اجرای راهبردی مشابه تحولات منجر به فرار صهیونیستها از این باریکه می تواند در مدل بزرگ تر یعنی کل فلسطین سبب آزادی این سرزمین از چنگال اشغالگران شود. براین اساس، بازخوانی وقایع سال 2005 و تبیین دلایل اساسی فرار صهیونیستها از این منطقه می تواند مدلی برای اجرای آن در کل فلسطین شود.
به طور خلاصه البته می توان گفت که یکی از اصلی ترین عوامل این رخداد در سال 2005 انتخاب گزینه مقاومت مسلحانه و مردمی در برابر رژیم صهیونیستی بود. عامل دوم را می توان غلبه جمعیتی فلسطینی ها بر صهیونیستها در غزه در آن زمان دانست. همچنین نباید از نظر دور داشت صهیونیستها با توجه به نگاه منفعت طلبانه خود براساس قاعده هزینه فایده عمل کرده و اگر در جایی تشخیص دهند ادامه حضور آنها هزینه های بیشتری در پی دارد، تصمیم عقب نشینی را اجرا می کنند [نمونه موردی فرار ارتش رژیم صهیونیستی از مناطق مرزی لبنان در سال 2000].
حال سوالاتی در ذهن ایجاد می شود؛ آیا می توان امکان تکرار برای این رخداد در دیگر مناطق فلسطین متصور شد؟ آیا شرایط کنونی فلسطین امکان اجرای این راهبرد را می دهد؟ آیا گروههای فلسطینی در شرایط کنونی توانایی اجرای چنین رخدادی را در مناطق نظیر کرانه باختری، قدس شریف و دیگر مناطق فلسطین دارند؟
سوالاتی از این دست در جای خود مهم هستند، اما در شرایط کنونی برای کسانی که به آزادی فلسطین ایمان دارند باید تبیین مدلی برای نابودی و زوال رژیم صهیونیستی مهم باشد. در اینجا می توان با ارزیابی دقیق تحولات سال 2005 به یک مدل دست یافت که حداقل دو بار اجرای آن بطور عملی در غزه و لبنان مورد آزمایش قرار گرفته و موفق هم بوده است.
انتهای پیام/م.ت/
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس