خروج از توافقات با اسرائیل یک سیاست اعلامی یا اعمالی است؟

امین جعفری - خبرگزاری قدس:

"محمود عباس" رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در واکنش به طرح رژیم صهیونیستی در رابطه با الحاق اراضی کرانه باختری اعلام کرد رام‌الله از این پس به توافقنامه‌های به ثبت رسیده با رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا از جمله توافقات امنیتی پایبند نخواهد بود.

وی همچنین اشاره کرده که سازمان آزادی‌بخش و دولت فلسطین از قید تمامی توافقنامه‌ها و تفاهمات با دولت‌های آمریکا و اسرائیل از جمله توافقات امنیتی خارج خواهد شد.

او افزود: رژیم اشغالگر از این پس مجبور است در برابر جامعه بین‌الملل تمامی مسئولیت‌ها و تعهدات را به عنوان یک قدرت اشغالگر با تمامی تبعات آن به عهده بگیرد.

اما در رابطه با دلایل و چرایی این نوع جهت گیری ابومازن آن هم در این برهه ی زمانی می توان به موارد زیر اشاره نمود،از جمله:

- اعلام مخالفت اکثریت فلسطینی ها با معامله قرن، در یک نظر سنجی توسط مراکز امنیتی و سیاسی رژیم صهیونیستی تاکید شده است؛ اعتقاد به مقاومت و انتفاضه به یک مطالبه فراگیر در جامعه فلسطینی تبدیل شده است، بنابراین چنین جهت گیری هایی با توجه به فشار افکار عمومی می تواند برای اقناع و کنترل افکار عمومی به کار رود و اصطلاحا مصرف داخلی داشته باشد.  

- باتوجه به رقابت های موجود میان جریان سازش با جریان مقاومت، اگر گفتمان تشکیلات خودگردان شکست بخورد زمینه برای کنترل حماس و دیگر گروه های مقاومت بر کرانه باختری بیشتر می شود، این موضوع نه برای جریان سازش و نه برای صهیونیست ها مطلوب نیست.

- وجود فشار و اختلاف در جبهه ی سازش؛ به عنوان مثال کمیته اجرایی برای آزادی فلسطین از ابومازن خواست تصمیم صریح، شفاف و فوری برای خروج از توافق اسلو و پایان دادن به تعهدات امنیتی و اقتصادی ناشی از آن را اتخاذ نموده و همچنین مذاکرات سازش را متوقف نماید.

- یکجانبه گرایی بسیار شدید در طرح معامله قرن و نیز طرح اخیر رژیم صهیونیستی در مورد الحاق غور اردن که موجب محاصره و قطع ارتباط کرانه باختری با اردن می گردد.

- یورش اخیر رژیم صهیونیستی به شهر «بیت لحم» و برچیدن موانع ایجاد شده توسط دولت فلسطین جهت مهار کرونا ویروس.

- عدم توجه جدی این رژیم به درخواست تشکیلات خودگردان مبنی بر آزادی اسرای فلسطینی.

- در راستای ادامه ی حیات بیشتر و در جایگاه قدرت ماندن تشکیلات خودگردان در برابر رقبای مهمی چون حماس.

- عزم رژیم اشغالگر بر الحاق بیش از 30 درصد از مساحت کرانه باختری در ماه ژوئیه آینده به اراضی اشغالی.

- به قوت خود باقی بودن چالش جدی اقتصادی در فلسطین با توجه به وعده های گفتمان سازش و بی نتیجه بودن مذاکرات پی در پی با رژیم صهیونیستی.

- اما در اینکه این نوع جهت گیری ها توسط ابومازن و تشکیلات خودگردان چقدر می تواند صادقانه و عملیاتی باشد، مباحثی مطرح است  که وجود عزم راسخ و پایبند بودن جریان سازش مبنی بر ادعای خود در خروج از توافقات امنیتی را کم رنگ می نماید، از این رو در این رابطه می توان به موارد زیر اشاره نمود از جمله:

- این نکته را نباید از نظر دور داشت که در گذشته نیز ابومازن چنین تهدیداتی را در خصوص لغو توافقات با رژیم صهیونیستی و پایان دادن به همکاری های امنیتی انجام داده است. اما تاکنون هیچگاه ابومازن و مقامات تشکیلات خودگردان نه در مورد چگونگی این مساله توضیحی ارائه نموده و نه شاهد هیچ اقدام عملی در این مورد از سازمان آزادی بخش فلسطین و تشکیلات خودگردان بوده ایم.

- محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان در سال 2008 میلادی با حمایت پشت پرده صهیونیست ها طی یک انتخابات جعلی روی کار آمد، تا صهیونیست‌ها مانع این شوند که حماس و مقاومت، انتخاب ملت فلسطین برای آینده کشورشان باشد. از سال 2008 تاکنون محمود عباس بدون برگزاری انتخابات، خود را رئیس جمهور و نماینده مردم فلسطین نامیده است که این امر ریشه در حمایت صهیونیست‌ها از تشکیلات خودگردان دارد، تظاهرات مردم فلسطین علیه این دیکتاتوری فلسطینی-صهیونیستی در این مدت 12 ساله توسط تشکیلات خودگردان و همچنین رژیم اشغالگر سرکوب شده است که برخی از معترضین بدون محاکمه در بازداشت‌های طولانی مدت قرار دارند.

- محمود عباس به عنوان رئیس تشکیلات خودگردان دستور ممنوعیت اعتراضات علیه معامله قرن در کلیه ی اراضی فلسطینی را صادر نموده که ماموران تشکیلات خودگردان نیز موظف گردیده اند معترضین را بازداشت نمایند.

-چندی پیش بود که سخنگوی حماس با توجه به اصرار محمود عباس برای ادامه گفتگوهای کمیته «همکاری با جامعه اسرائیل»، بیان داشت روند گفتگوی سران این کمیته با اسرائیل نشان دهنده عدم وجود عزم راسخ محمود عباس برای برخورد با معامله قرن است.

- همچنین روزنامه اسرائیلی هالیوم اعلام کرد سخنان ابومازن در خصوص لغو توافقات نمادین بوده و هدف آن ارسال این پیام به گانتس بوده، مبنی بر آنکه لازم است هنگامی که نخست وزیر اسرائیل شد راه مذاکره با طرف فلسطینی را در پیش گیرد.

- یکی از مسئولان امنیتی رژیم صهیونیستی نیز بیان نمود: احتمال توقف توافقات میان تشکیلات خودگردان و اسرائیل پایین است چرا که طرفین در آن منافع مشترک دارند.

- در گذشته و قبل از روی کار آمدن ابومازن توافق های بالفور و کمپ دیوید نیز توسط رهبران جنبش فتح و گفتمان سازش به امضا رسیده است.

- همچنین دیوید فریدمن سفیر ایالات متحده آمریکا در اراضی اشغالی ادعا کرد که اسراییل کانال های ارتباطی ویژه و مخفی با تشکیلات خودگردان ابومازن دارد.

بنابراین به نظر می رسد ابومازن با چنین اظهاراتی به دنبال آن است تا با استفاده از ظرفیت های قانونی برای مقابله با الحاق کرانه باختری بر اساس قطعنامه های سازمان ملل متحد حمایت های بین المللی را به سوی خود جلب نماید، تا از این طریق بتواند شرایط به وجود آمده ناشی از اجرای معامله قرن که الحاق کرانه باختری در چارچوب آن مورد پیگیری جدی مقامات اسرائیلی و آمریکایی قرار گرفته است را بهبود بخشد.

از این رو "شلومی الدار" تحلیلگر صهیونیستی بیان می دارد: «اسرائیل به دنبال وجود ابومازن ضعیف اما مسلط بر کرانه باختری بوده، اسرائیل به این جمع بندی رسیده که الحاق کرانه باختری با اعتراضات گسترده ای روبرو می شود اما تشکیلات خودگردان می تواند آن را مهار کند». در نهایت می توان گفت اگر ابومازن بخواهد بر رای خود پا فشاری نماید احتمالا رژیم صهیونیستی با همکاری آمریکا شخصیت های دیگری همانند ماجد فرج را جایگزین ابومازن و مورد حمایت خویش قرار خواهند داد.

بنابراین با توجه به مباحث فوق و وجود ریشه عمیق وابستگی و عدم وجود یک عزم جدی در مبارزه پایدار به نظر می رسد این یک جهت گیریِ فرارِ رو به جلو برای عبور از مشکلات و وضعیت موجود باشد و عزمی راسخ در انجام این رویکرد وجود نداشته باشد. 

انتهای پیام/ م.ح