تلاش جریان صهیونیستی برای ناکارآمد جلوه دادن مثلث نابود کننده داعش در عراق

خبرگزاری قدس (قدسنا)- احمد اخگر:

اعتراضات و آشوب ها در عراق وارد مرحله جدیدی شده است که در صورت استمرار و ناتوانی مسئولین در مهار آن می تواند آینده تاریکی را برای این کشور رقم بزند.

در 19 نوامبر 12 حزب و جریان سیاسی عراق که در پارلمان و حاکمیت این کشور حضور پر رنگی دارند، با امضاء توافق نامه ای به دولت عادل عبدالمهدی 45 روز فرصت داند تا اصلاحات لازم را بر اساس مطالبات مشروع مردم انجام دهد. انتظار آن بود که اعتراضات با این اقدام جریان های سیاسی برای مدتی فروکش کند تا دولت فرصت یابد در فضایی آرام مطالبات مردم را پیگیری کرده و تغییرات لازم را انجام دهد. البته دولت اقداماتی را هم در این راستا انجام داد مانند: تغییر قانون انتخابات، تغییر کمیساریای عالی انتخابات، اقدام به استخدام جوانان بیکار در برخی وزارتخانه ها، دعوت به کار مجدد کسانی که از کار اخراج شده بودند، اقدام به پرداخت یارانه موقت بیکاری به تحصیلکرده های بیکار و احضاریه دادگاه و بازداشت و ممانعت از خروج وزرا و مدیران ارشدی که به نوعی در فساد های مالی دست داشته اند.

اما از چند روز پیش مجددا اعتراضات و آشوب ها در چندین استان عراق شروع شد و تقریبا در همه این اعتراضات برخی اقداماتی کردند که تظاهرات مسالمت آمیز را به ابعاد امنیتی منحرف کردند. حمله به کنسولگری ایران در نجف، حمله به آرامگاه محمد باقر حکیم و آتش زدن مقبره عثمان بن سعید عمری اولین نائب امام زمان (عج) در دوران غیبت صغری، و نیز تیراندازی به معترضین تنها نمونه های از آن است.

موضوعی که موجب شد در برخی شهرها نیروهای امنیتی ناگزیر در دفاع از خود و معترضین با مهاجمان نقاب پوش مسلح درگیر شوند و در این میان تعدادی از دو طرف کشته و مجروح شوند.

با توجه به شرایط پیش آمده و از آنجا که مشخص شد جریانی که در مدیریت اعتراضات نقش پر رنگی دارند در واقع خواستار دادن فرصت به دولت فعلی برای اصلاحات نیست و اهداف دیگری را دنبال می کند و استمرار دولت فعلی در واقع بهانه ای برای مدیریت آشوب ها برای این جریان محسوب می شود.از این روی مرجعیت عالی عراق توصیه کرد که پارلمان هر چه سریعتر در ارتباط با دولت و شرایط حاکم بازنگری کند.

عادل عبدالمهدی نیز پس از استماع خواست مرجعیت دینی، روز جمعه اعلام کرد که استعفای خود را به پارلمان تقدیم خواهد کرد تا پارلمان در ارتباط با مدیریت سیاسی کشور تصمیم گیری کند. به عبارت دیگر عبدالمهدی در راستای منویات مرجعیت عالی دینی عراق تصمیم گرفت با استعفای خود یکی از مهمترین بهانه ها برای مدیریت اعتراضات و آشوب ها را از دست دشمنان عراق خارج سازد. به نظر می رسد جریان های سیاسی عراق نیز به همین اجماع رسیده اند و واکنش آنها به استعفاء نخست وزیر بیانگر آن است که آنها نیز به همین جمعبندی رسیده اند.

اما آیا عراق می تواند از این بحران به سلامت عبور کند؟ با توجه به جغرافیای اعتراضات که تنها در استان های شیعه نشین مطرح است و استان های کرد نشین و سنی عرب از آن مستثنی شده اند، بسیاری معتقدند توطئه ای بزرگ برای عراق طراحی شده است که استمرار آن می تواند به تجزیه عراق منجر شود. با تجزیه عراق عملا عراقی که در جهان عرب همواره به عنوان بزرگترین قدرت عربی مطرح بوده است، در معادلات قدرت منطقه ای جایگاه خود را از دست خواهد داد.  با تفکیک عراق و تشکیل واحدهای سیاسی کوچک تردیدی نیست که استان های جنوبی عراق بیشترین ضرر را متحمل خواهند شد.

خصوصا که از مدت ها قبل موضوع انتقال آب فرات به رژیم صهیونیستی و از آنجا به عربستان برای رفع نیازهای آبی این دو رژیم و ایجاد همگرایی منطقه ای با اسرائیل جزو طرح های مهم اسرائیل بوده است.

محروم شدن استان های جنوبی عراق از آب دجله و فرات در واقع مرگ کشاورزی و تجربه تلخ تشنگی برای بخش شیعه نشین عراق خواهد بود. گسترش فعالیت های دیپلماتیکی و اقتصادی و امنیتی اقلیم کردستان بدون هماهنگی با دولت مرکزی از زمان شروع نآرامی ها در استان های جنوبی عراق،نیز مطرح شدن ادبیاتی از سوی مسئولین کردی مبنی بر ضرورت دور ماندن از تحولات جنوب عراق و اتخاذ سیاست های مستقلانه تر از دولت مرکزی، شاخص مهمی در این ارتباط محسوب می شود.

مطرح شدن شعارهایی علیه ایران و حمله به منافع این کشور در عراق مانند حمله به کنسولگری های ایران در نجف و کربلا، نیز شعار علیه حشدالشعبی و متهم سازی آن به مزدوری برای ایران و نیز کشتار معترضین، همچنین شعار علیه مرجعیت عالی عراق و تلاش برای حمله به بیت ایشان از سوی آشوبگران نقاب دار نشان می دهد جریانی که مدیریت استمرار و تشدید آشوب ها را در عراق دنبال می کند در واقع تلاش دارد تا مهمترین مولفه های امنیت عراق را از معادله سیاسی و قدرت عراق حذف کند.

در زمانی که حدود یک سوم عراق در اشغال تروریست های داعش بود و این پدیده خلق شده توسط محور غربی، عبری، عربی و ترکی در آستانه اشغال اربیل و بغداد بود و در زمانی که دولت امریکا بر اساس توافق امنیتی با عراق می بایست ارتش این کشور را یاری می کرد از دادن تسلیحات و تجهیزات جنگی که پول آن را نیز کاملا دریافت کرده بود و ارائه هر گونه کمکی سر باز زد، این ایران بود که هم تسلیحات و تجهیزات نظامی در اختیار ارتش عراق قرار داد و هم کمک های مستشاری زیادی را ارائه کرد و البته بسیاری از این مستشاران ایرانی جان خود را در دفاع از امنیت عراق تقدیم کردند.

مرجعیت عالی عراق نیز با فتوای ضرورت دفاع مردمی از عراق در مقابل تروریست های داعش که منجر به وحدت گروه های مقاومتی در عراق در قالب حشد الشعبی شد، عملا عراق را از فروپاشی نجات داد.

پس از آشکار شدن نشانه های پیروزی عراق بر تروریسم تکفیری داعش، محور غربی به رهبری امریکا، اسرائیل و عربی به رهبری عربستان و امارات، مداخله در امور عراق را تشدید کرده و موضوع قطع همکاری نظامی با ایران و انحلال حشد الشعبی را مطرح کردند. حال آنکه هم ایران و هم حشد الشعبی با پشتیبانی قوی مرجعیت عالی عراق حضرت آیت الله العظمی سیستانی، سه رکن اصلی نجات کشور از داعش به شمار می آیند. اما دولت و پارلمان عراق به شدت با مطالبات این محور صهیونیستی مخالفت کرده و آن را مداخله در امور داخلی خود دانستند و بر تقویت روابط با ایران تاکید کرده و با قرار دادن حشد الشعبی به عنوان یکی از نیروهای نظامی عراق عملا به فشارهای آن محور «نه » گفتند.

در چنین شرایطی در اعتراضات اخیر مردم عراق، شاهد انحراف در شعار و اقدامات هستیم که هم علیه حشد الشعبی و هم ایران و هم مرجعیت دینی طراحی شده است. این در حالی است که جامعه عراق عبور از تهدید داعش را مدیون این مثلث کارآمد است.

کارشناسان معتقدند جریان صهیونیسم بین الملل با مطالعه جامعه عراق و اینکه این جامعه خصوصا در استان های جنوبی، یک جامعه به شدت ناپایدار است که به دلیل تراکم مهاجرت قبایل عرب بدوی به عراق شکل یافته است، زمینه را برای مداخله در عراق و سازماندهی اعتراضات و مدیریت آن به سمت شورش با هدف افزایش هزینه های امنیتی عراق و نهایتا فروپاشی سیاسی و امنیتی آن مهیا کرده اند. بی تردید عراقی ها خصوصا شیعیان که برای نخستین بار فرصت یافته اند در رأس هرم سیاسی عراق قرار گیرند، با افتادن در دام توطئه بزرگ غربی، عبری و عربی و اصرار به گسترش اعتراضات البته با دادن فرصت به آشوبگران محور صهیونیستی،در مسیر فرصت سوزی بزرگی حرکت کرده اند که شاید تاریخ عراق دیگر چنین فرصتی را تجربه نکند.

انتهای پیام/ م.ح