qodsna.ir qodsna.ir

نقش و خسارت‌های قاهره و ریاض در "معامله قرن"/ خودکشی برای رژیم های سعودی و مصر

ادشاهی عربستان سعودی به عنوان تامین کننده مالی معامله قرن پس از پادشاهی سلمان بن عبدالعزیز وارد عمل شد به طوری که اسرائیلی ها از بلندپروازی های محمد بن سلمان ولیعهد سعودی و تمایلش برای تکیه زدن بر کرسی قدرت و پادشاهی در سایه پدرش سوء استفاده کرده و فرصت نیاز بن سلمان به حمایت خارجی را برای تحقق و عملی کردن آن چه از نیم قرن پیش برایش نقشه کشیده بودند، مغتنم دانستند.

 

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری قدس(قدسنا)،‌سهیله فرحات در تحلیلی در پایگاه خبری العهد به توطئه آمریکایی صهیونیستی که با نقش آفرینی رژیم های مرتجع و سازشکار عرب با هدف حذف مسئله فلسطین دنبال می شود، اشاره و تاکید کرده است  هدف معامله قرن، ادغام کامل اسرائیل در منطقه و قلمداد کردن آن به عنوان یک شریک استراتژیک و همپیمان در رویارویی با خطر ایران است.
خسارت های مصر در معامله قرن : 1- تخریب گذرگاه استراتژیک سیناء 2- تخلیه سیناء از عنصر انسانی 3- بین المللی کردن سیناء و خروج مصر از آن
اگر مشارکت مستقیم اعراب در معامله قرن نبود، دولت ترامپ جرات نمی کرد که ابتکارها یا طرح ها و معامله هایی را مطرح کند که به حذف مسئله فلسطین منجر شود و گام هایی را همچون انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس بردارد و یا قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل قلمداد کند، بدون مشارکت کشورهای عربی، دولت ترامپ نمی توانست دست به چنین اقداماتی بزند.

نقش عربستان در معامله قرن  : 1- خرید جزایر تیران و صنافیر(از مصر) برای بین المللی کردن تنگه تیران 2- توافق منطقه آزاد در شمال سیناء 3- پروژه "نئوم" و برچیدن و حذف مصر از خلیج عقبه

عربستان سعودی نقش محوری در معامله قرن بازی می کند که با تفکر استراتژیکی اسرائیل هماهنگ و منسجم است، آغاز پیوستن علنی عربستان(به روند سازش)، در ابتکار عربی منتسب به ملک عبدالله(پادشاه سابق عربستان) بود که نقطه عطفی در پرونده نزاع با وارد کردن اعراب به عنوان تضمین کنندگان توافق نهایی(سازش) به شمار می رود.

پادشاهی عربستان سعودی به عنوان تامین کننده مالی معامله قرن پس از پادشاهی سلمان بن عبدالعزیز وارد عمل شد به طوری که اسرائیلی ها از بلندپروازی های محمد بن سلمان ولیعهد سعودی و تمایلش برای تکیه زدن بر کرسی قدرت و پادشاهی در سایه پدرش سوء استفاده کرده و فرصت نیاز بن سلمان به حمایت خارجی را برای تحقق و عملی کردن آن چه از نیم قرن پیش برایش نقشه کشیده بودند، مغتنم دانستند.

تصمیم فروش جزایر تیران و صنافیر به عربستان سعودی، خطرناک ترین اقدامی بود که از زمان اشغال فلسطین در سال 1948 به نفع رژیم صهیونیستی برداشته شد، فروش جزایر تیران و صنافیر منجر به بین المللی کردن تنگه تیران و پایان سیطره مصر بر آن می شود و تیران همان تنگه ای بود که سبب و عامل جنگ های مصر با اسرائیلی ها بود.

با نگاه با واقعیت محلی و منطقه ای و خارجی، می بینیم که طرف های همدست در اجرای معامله قرن ضعیف تر از آن هستند که این گام را تا پایان برداشته و تکمیل کنند و چه  بسا زمان به  آنها برای اجرای طرح اسرائیلی کمک نکند به سبب حجم سنگین ماموریت های خواسته شده از آنها که به سال های طولانی و خزانه های مملو از پول و همچنین رژیم های حکومتی قدرتمند و باثبات نیاز دارد که این وضعیت در حال حاضر فراهم نیست.

نتیجه گیری؛ معامله قرن به مثابه خودکشی برای رژیم های سعودی و مصر است

ظاهر شدن معامله قرن با این قدرت به خاطر اینکه، طرحی متقاعد کننده است، نیست، بلکه به این خاطر است که نظام های سیسی(رئیس جمهور مصر) و محمد بن سلمان(ولیعهد سعودی)آن را پذیرفته و تایید کرده اند و اجرای طرح های اسرائیلی را به دلایلی قبول کرده اند که به مشروعیت نظام ها و ثبات حکومت هایشان و تلاش برای کسب حمایت بین المللی برای رویارویی با افزایش مخالفت های داخلی(در مصر و عربستان) مرتبط است.

این هروله و حرکت پرشتاب در پشت سر رئیس جمهور آمریکا و تسلیم شدن در برابر سلطه اسرائیل، برای این است که تا اندازه ای فشارهای خارجی را کاهش دهد و برای مدتی سکوت جهانی را خریداری کنند، جانبداری از اسرائیل و قرار گرفتن در کنار آن و مشارکت در طرح توطئه آمیز علیه مسئله فلسطین، مشروعیت مردمی را از آنها گرفته و آنها را تحت محاصره و فشار قرار داده است.

سناریوهایی که "معامله قرن" مطرح می کند، راه حل نیست، همانگونه که پیشنهادهای اغواکننده و وسوسه  انگیزی که اسرائیل ارائه می کند، نه  تنها هیچ نتیجه و سودی برای مصر و عربستان نخواهد داشت، بلکه به مثابه خودکشی برای هر دو رژیم است.

 

انتهای پیام/ر.م