چرا فلسطینی‌ها به برپایی اجلاس اقتصادی بحرین اعتراض دارند؟ مگر شکوفایی اقتصادی نیاز امروز فلسطینی ها نیست؟
قرار است اراضی اشغالی فلسطین از نوار غزه گرفته تا کرانه باختری و قدس طی روزهای سه شنبه و چهارشنبه شاهد راهپیمایی اعتراضی گسترده ای علیه برپایی اجلاس منامه باشد که آمریکا دعوت به برگزاری آن کرده است.
به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا) تقریبا تمامی گروهها و جریانات فلسطینی از راست و چپ و میانه مستقل با هر سلیقه سیاسی، دینی و اقتصادی با صدور اعلامیه های جداگانه و بعضا مشترک مخالفت خود را با برگزاری اجلاس بحرین اعلام کرده اند.
این اجلاس به دعوت آمریکا و تحت نام « شکوفایی برای صلح» و با هدف فراهم کردن حمایت اقتصادی از فلسطین و زمینه سازی برای اجرای طرح موسوم به معامله قرن قرار است 25 و 26 ژوئن جاری (4 و5 تیرماه) در منامه پایتخت بحرین برگزار شود.
این اجلاس از 1948 تنها اجلاسی است که درباره قضیه فلسطین برگزار می شود وهمه گروههای فلسطینی بالاتفاق نه تنها در آن شرکت ندارند که با برگزاری آن مخالفت کرده اند.
هدف ظاهری اجلاس بحرین جلب کمک های مالی برای ایجاد شکوفایی اقتصادی فلسطین اعلام شده است اما در پنهان این اجلاس عملا تلاش دارد حل مسئله فلسطین را در یک سطح بین المللی از فاز سیاسی خارج و وارد فاز اقتصادی کند. به این معنی که در فاز سیاسی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای حل مسئله فلسطین نیازمند یک شریک فلسطینی است اما در فاز اقتصادی در واقع نیازی ندارد و با تطمیع و فریب از طریق مال و ثروت شریک فلسطینی را به دنبال خود می کشاند.
این اقدام نوعی تلاش برای ترغیب طرف مقابل برای فروش قضیه فلسطین است. اگر غیر از این نبود چرا باید فلسطینی ها به اجلاسی که می خواهد شکوفایی اقتصادی را برای انها به ارمغان بیاورد با آن مخالفت کنند. این روزها مگر فلسطینی به چیزی غیر از شکوفایی و رفاه مردمش نیاز دارد پس موضوع چیست که آنها نه تنها در این اجلاس مشارکت نمی‌کنند که اعتراض هم دارند.
اجلاس بحرین که پیوست اقتصادی طرح معامله قرن آمریکا محسوب می شود در واقع تلاش دارد با تطمیع مالی، فلسطینی ها را در یکپارچه سازی قدس برای اسراییل و عدم بازگشت آوارگان فلسطینی همراه کند. موضوع قدس موضوعی نیست که رهبران فلسطینی بتوانند بر سر آن معامله کنند. این را بهتر از هرکسی محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین می داند. پیش از او آمریکایی ها در کمپ دیوید 2 (در سال 2000 م) یاسر عرفات را نیز در برابر چنین وضعیتی قرار داده بودند اما عرفات به رغم جایگاه کاریزماتیکش قادر به اتخاذ تصمیمی در همراهی با واشنگتن نبود و دست آخر به طرز مشکوکی کشته شد.
انتهای پیام/