درباره شیعیان نیجریه؛ هزینه شیعه بودن و شیعیان بی هزینه

گروه تحلیل و تفسیر خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ برای نخستین بار نیست که در یک هماهنگی کامل امنیتی با سعودی‌ها راهپیمایی شیعیان نیجریه به خاک و خون کشیده می شود. آنچه که مشخص است، بیشترین نگرانی رژیم سعودی و دولت نیجریه به دلیل برگزاری این راهپیمایی و تاثیر پذیری آن از تفکر و گفتمان حسینی است. گفتمانی که گسترش آن در آفریقا برای آنها خطرناک است. از این رو به سعودی ها و دولت نیجریه و گروه‌های سلفی تمامی تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا مانع از این حرکت بزرگ شوند همچنان که در سال های گذشته شیخ زکزاکی به عنوان رهبر شیعیان نیجریه، فرزندان خودش را در این راه از دست داد.

نگارنده چندین بار شیخ زکزاکی را در تهران ملاقات کرده و باور نمی کرد که این مرد ساده زیست، اندیشمند رهبر یک حرکت عظیم بزرگ در آفریقا به ویژه در نیجریه باشد. مردی مقتدر و مستحکم که در نگاهش اقتدار و صلابت بود. شاید در آن زمان کسی باور نمی کرد چنین کسی که فرزندان خود را در راهپیمایی اربعین از دست داده  همچنان استوار در این مسیر گام بر می دارد.

 مردم نیجریه با تمام فشارها و سختی ها همچنان با صلابت پای اعتقادات خود ایستاده اند. حال مقایسه کنید این شیعیان مقتدر نیجریه ای را که بابت شیعه بودن در عرصه عملی هزینه و خون می‌دهند همچنان ایستاده اند. بنابراین آنها هزینه ایستادگی در کنار هم را می‌دهند و همچنان به راه خود باور دارند. مقایسه کنید این نوع شیعی گری را که با شیعه انگلیسی که اصلا قابل قیاس نیست. شیعیانی که تا زمانی که هزینه ندهند شیعه اند. شیعیانی که از گفتمان اربعین و عاشورا و تاسوعا، تنها قمه و قیمه آن را می دانند.

 شیعه انگلیسی که بیش از ۱۲ شبکه تلویزیونی در لندن دارد و اهل بیت را بدون بعد اسلام واقعی آن تبلیغ می کند. عترت بدون قرآن و قرآن بدون عترت و اسلام بدون سیاست را ترویج می دهد. 

این تفاوت آن شیعه انگلیسی است که در عراق موکب می‌زند و در لندن شبکه تلویزیونی دارد و قمه می‌زند و مرجع آن خون افرادی که قمه می زنند را تبرک می کند و در برابر داعش حاضر به مبارزه نمی شود و درون خانه ها می خزند.
 

شیعه انگلیسی حاضر نیست در عرصه عملی در کنار مدافعان حرم چه در عراق و سوریه بایستد آن شیعه ای که تنها در اربعین و عاشورا قمه و قیمه آن را می داند، شیعه حسین نیست. آنها همان کسانی هستند که اگر امروز هم حسین ابن علی (ع) دست «هل من ناصر ینصرنی» دراز کند او را تنها می گذارند و به بهای اندکی از گندم ری و رقاصه های شام می فروشند.

عجیب نیست که در دنیای امروز این رقاصه های لندن و شبکه های تلویزیونی به نام شیعه در لندن و آمریکا، شیعه بدون سیاست و شیعه بدون حسین ابن علی (ع) را ترویج می‌کنند. اگر این افراد آن زمان هم بودند در صف مقابل حسین (ع) ایستاده بودند.

ماهی صفتانی که امروز داعیه حسین (ع) را دارند اما تا زمانی با حسین (ع) هستند که هزینه ندهند. تا زمانی با حسین (ع) هستند که خواب و خوراک آنها فراهم باشد و در کنج بستر عافیت آرام گرفته باشند. صاحبان آنها بریتانیا، آمریکا و اسرائیل است. ما چنین شیعه ای نبوده و نیستیم و نخواهیم بود. آنچه که امروز در عراق، سوریه، لبنان، ایران و نیجریه رخ می‌دهد نشانگر آن است که هستند شیعیان بسیاری که هزینه ها را خواهند داد و با درک روشن از مناسبات سیاسی، امام حسین (ع) زمان و شمر زمان خود را می شناسند.

انتهای پیام/