قیاس قانون‌قومیت بارفتارهای
رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی

گروه تحلیل و تفسیر خبرگزاری قدس (قدسنا)، «حسین رویوران ، احمد روح الله زاد»*: تصویب قانون قومیت در پارلمان رژیم صهیونیستی در چهارم مرداد 1397  می تواند تحولات بسیاری را موجب شود آیا قانون قومیت هویت جدیدی به رژیم صهیونیستی در حوزه ساختاری می بخشد به این معنی که اسرائیل به عنوان یک ساختار سیاسی نژادپرست که در آن تبعیض نژادی نهادینه شده است؛ تعریف می شود؟  موضوعی که بر اساس منشور سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر در تعارض با دستآوردهای عالی بشری خصوصا دموکراسی است. جامعه بشری امروز نمی تواند آن را بپذیرد و خود را مکلف به مقابله با چنین ساختاری کرده است؟ آیا قانون قومیت مصوب پارلمان رژیم صهیونیستی به نوعی این رژیم را در ردیف رژیم آپارتاید حاکم بر افریقای جنوبی از سال 1948 لغایت 1991 قرار می دهد؟ رژیمی که در نتیجه مبارزه مردم در داخل وجامعه بین المللی در خارج سرنگون گردید؟

در این مقاله کوشش شده است از طریق مقایسه رژیم آپارتاید در افریقای جنوبی با مجموعه قوانین و خصوصا با تمرکز به قانون قومیت مصوب 4/5/1397 برابر با 26/7/2018  و شاخصه های میدانی در حوزه رفتار و تعامل با غیر یهودیان در فلسطین اشغالی، به این سوالات پاسخ داده شود. از آنجا که این قانون تاکید بر  انحصار قوم یهود در جغرافیای فلسطین دارد و غیر یهود در این جغرافیا را دارای وضعیت خاص تعریف کرده است ؛ این مسئله به معنی آن است که ساختار رژیم صهیونیستی را  بر پایه تبعیض نژادی، نژاد پرستی و برتری نژادی و به نوعی هم ردیف رژیم ساقط شده آپارتاید در افریقای جنوبی قرار داده است. لذا  در آغاز می بایست تعریف دقیقی از این مفاهیم ارائه شود و سپس به مقایسه شرایط جدید این رژیم با رژیم افریقای جنوبی خواهیم پرداخت.

تبعیض نژادی چیست؟
"تبعیض نژادی اصطلاحی است که معانی مختلفی برای آن بیان شده است که در واقع همه آنها به این مفهوم بر می گردد که مبنای برتری میان افراد و گروه های مختلف، رنگ پوست، نژاد و ریشه ملی و قومی باشد. تبعیض نژادی به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات و آسیب های جوامع و ناقض حقوق انسان ها در دوره های مختلف تاریخی بوده است؛ و موجب برتری و سلطه گروهی برگروه دیگر و عامل ایجاد اختلاف و بروز ناامنی و جنگ در جوامع مختلف شده است.
تبعیض نژادی به عنوان یک عامل نقض کننده حقوق بشر، در مکتب اسلام و در اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های بین المللی نفی شده است.(کاظمی، فاطمه . 1393. سیویلیکا مقاله بررسی تبعیض نژادی از دیدگاه اسلام و کنوانسیون های بین المللی با نگاهی به حقوق ایران)

دائره المعارف بریتیش کلمبیا تاکید دارد "تبعیض نژادی هنگامی رخ می دهد که فردی به خاطر نژاد، رنگ پوست یا محل تولد ، رفتار نامناسبی با  او شود یا منفعتی را از او دریغ کنند، و او را آزار دهد یا به او اهانت کنند.

نژادپرستی چیست؟
دائره المعارف  بریتیش کلمبیا " نژادپرستی راعبارت از اعتقاد به اینکه برخی از انسان ها بهتر از انسان های  دیگر هستند، چون به نژاد یا گروه قومیتی خاصی از انسان تعلق دارند" می داند.

" نژاد پر ستی نوع خاصی از تعصب است که بر مبنای استدلالات نادرست و عمومیت دادن برخی خصوصیات به گروهی از انسانها، به گونه‌ای غیر قابل انعطاف، شکل می‌گیرد... هرگاه فردی اجازه دهد عقاید متعصبانه اش مانع از رشد و حرکت دیگری شود تبعیض نژادی رخ داده‌ است. و آنان که همه ی افراد یک نژاد را از برخی مشاغل خاص، مسکن، حقوق سیاسی، فرصتهای تحصیلی یا تعاملات اجتماعی محروم می‌کنند، عاملان اجرایی تبعیض نژادی هستند."
"نژاد پرستی احساس ترس یا نفرتی است نا بجا از یک انسان تنها به دلیل نژاد وی. حتی زمانی که رنگ پوست مطرح نباشد عوامل دیگری چون زبان، مذهب، ملیت، تحصیلات، جنسیت یا سن وسال منجر به بروز تعصبات می‌گردد. ریشه‌های نژادپرستی در عصر جدید به نظریات کنت دوگوبینو نویسنده فرانسوی می‌رسد که آن را در 1853 منتشر نمود. در قرن بیستم بزرگ‌ترین حامی نژادگرایی هاستن استوارت چیمبرلین نویسنده آلمانی انگلیسی تبار بود.

معروف‌ترین دولت‌های نژادپرست سده بیستم حکومت رایش سوم در آلمان ، حکومت آپارتاید آفریقای جنوبی و اسرائیل ( رفتار آپارتایدی اسرائیل با فلسطینیان ) به شمار می‌روند.

آپارتاید چیست؟
"آپارتاید یا جدا سازی نژادی واژه‌ای به زبان آفریکانس (Afrikaans) است که به بیان ساده یکی از اشکال تفکیک ‌نژادی (Racism) را بیان می‌کند. آپارتاید یکی از صور وحشیانۀ تبعیض‌نژادی است که در آفریقای جنوبی علیه سیاه‌پوستان و به نفع اقلیت سفیدپوست و نژادپرست این کشور که عمدتاً مهاجران اروپایی بودند، اعمال ‌شد." (شفیع زاده. نیما .1396)

" واژه آپارتاید (Apartheid) از نظر لغوی به معنای مجزا و جدا نگهداشتن است و در واقع به معنای سیستمی از تبعیض نژادی، مذهبی و قومی و جداسازی اجتماعی است که غالبا به وسیله طیف اکثریت(حاکم) نسبت به گروه اقلیت اعمال می‌شود. ( ابراهیمی. محمد. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام)  "به عبارت دیگر" آپارتاید یعنی جدا نگه‌داشتن افراد متعلق به نژادهای غیرسفید، مجبور‌کردن آن‌ها به اقامت در محلات و استان‌های خاص و محروم‌کردن آن‌ها از تمامی حقوق سیاسی و امکانات تحصیلی و پیشرفت. در مناطقی که سیاه‌پوستان مجبور به اقامت می‌شوند و حق خروج از آنجا را ندارند، جایی که حداقل امکانات زندگی هم در آنجا موجود نیست."(شفیع زاده. همان)
"چنین نظامی غالبا با جداسازی فیزیکی و سرزمینی نژاد‌ها و محروم ساختن برخی از نژاد‌ها از منافع و خدمات عمومی؛ مورد شناسایی قرار می‌گیرد. آپارتاید وضعیتی مشابه بردگی اعمال می‌نماید برمردمی که در چنین شرایطی از حیث نژادی قرار می‌گیرد." ( ابراهیمی. محمد. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام)

"آپارتاید بی‌تردید نقض حقوق بشر محسوب شده و یک جرم بین‌الملی است."
در ماده2 کنوانسیون بین المللی منع و مجازات جرم آپارتاید (نژاد پرستی)، "جرم آپارتاید" به گونه‌ای خاص و به این شرح تعریف شده است: «از نظر این کنوانسیون، عبارت "جنایت آپارتاید"» که شامل سیاست‌ها و اعمال مشابه جدایی نژادی و تبعیض نژادی است نظیر آنچه در آفریقای جنوبی اعمال می‌شد عبارت است از: اعمال غیر انسانی زیر که به منظور استقرار و حفظ سلطه یک گروه نژادی علیه گروه‌های نژادی دیگر صورت می‌گرفت و به طور سیستماتیک آن‌ها را تحت فشار قرار می‌داد.

ممنوعیت و مجازات آپارتاید
"به طور کلی ممنوعیت آپارتاید، جدایی نژادی و در واقع تبعیض نژادی که به یک معنی مشمول مفهوم تبعیض نژادی است هم در منشور ملل متحد و در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین مطرح شده و به طور خاص هم در کنوانسیون بین المللی محو و منع هر نوع تبعیض نژادی مورد تاکید قرار گرفته است. به این ترتیب ممنوعیت آپارتاید و هر گونه نژاد‌پرستی و تبعیض نژادی به گونه‌ای کلی تحت اصل عدم تبعیض(Non-Discrimination) در نظام حقوق بشر امری مسلم و پذیرفته شده است.  با وجود تمامی این تلاش‌ها در عرصه بین المللی باز هم نژاد‌پرستی در برخی نظام‌ها وجود داشته و دارد. لذا در پی ادامه تلاش‌های مداوم و مستمر سازمان ملل متحد برای از بین آپارتاید و سیاست نژاد‌پرستی و جدایی نژادی به ویژه آنچه در کشور آفریقای جنوبی وجود داشت، مجمع عمومی سازمان ملل در 30 نوامبر 1973 طی قطعنامه شماره 3068 کنوانسیون بین المللی منع و مجازات جرم نژاد‌پرستی (آپارتاید) را به تصویب رساند. در ماده 3 این کنوانسیون ضمن جرم انگاری این عمل، شرکت یا تشویق و همکاری و توطئه برای ارتکاب این جرم را نیز جرم محسوب نموده و مطابق ماده 5 کنوانسیون مزبور متهم به این جرم قابل محاکمه در مرجع صالح است." ( ابراهیمی. محمد. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام)

آپارتاید افریقای جنوبی
نظام آپارتاید در افریقای جنوبی که بر پایه تبعیض نژادی شدید علیه سیاه پوستان از سال 1948 میلادی شکل گرفته بود و تا سال 1991 در این کشور استمرار داشت، با تصویب قوانینی خاص عملا جامعه افریقای جنوبی را به دو بخش تقسیم کرده بود که در یک سوی آن اقلیتی سفید پوست () قرار داشتند که با توجه به سلطه نظامی، حاکمیت را در اختیار داشتند و در سوی دیگر سیاه پوستان (v) و سایر رنگین پوستان() قرار گرفته بودند. البته در دهه 50 میلادی با تصویب قوانینی این 13% رنگین پوست هم به عنوان تیره های مختلف سفید پوست تعریف شدند. بر اساس قوانین مصوب از سوی سفید پوستان، جمعیت سفید به عنوان شهروند ممتاز شناخته شده و از همه امتیازات ممکن در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و اجتماعی برخوردار بودند. امتیازاتی که از سیاه پوستان که ظاهرا شهروند درجه دو بودند اما در حقیقت محروم از بدیهی ترین حقوق شهروندی، بازداشته شده بود. جامعه افریقای جنوبی عملا خط کشی شده بود و در یک طرف آن سفید پوستان حاکم قرار داشتند و در طرف دیگر سیاه پوستان بودند. قوانین در حوزه اختلاط این دو گروه بسیار سختگیرانه بود. همه چیز این دو طرف با هم متفاوت بود. مدارس و دانشگاه های سفید از سیاه جدا بود و بودجه اختصاصی در حوزه آموزش نیز برای دو طرف کاملا متفاوت بود. سفید پوستان از بالاترین بودجه ممکن در حوزه آموزش برخوردار بودند و مدارس و دانشگاه های آنها با بهترین مدارس و دانشگاه های جهان برابری می کرد اما بودجه تخصیصی در حوزه آموزشی سیاهان بسیار ناچیزی و مدارس و دانشگاه ها وضعیت اسفناک داشتند.

این جدا سازی نژادی را که در واقع تبعیض نژادی بسیار سختگیرانه بود آپارتاید گفته اند و مجمع عمومی سازمان ملل برای مقابله با این نظام تبعیض نژادی ، در 30 نوامبر 1973 طی قطعنامه شماره 3068 کنوانسیون بین المللی منع و مجازات جرم نژاد‌پرستی (آپارتاید) را به تصویب رساند و در همین قطعنامه آن را به عنوان یک جرم بین المللی تلقی کرده و شرکت یا تشویق و همکاری و توطئه برای ارتکاب این جرم را نیز جرم محسوب نموده و مرتکبین به این جرم را قابل محاکمه در مراجع صالحه دانسته است.

آپارتاید اسرائیلی
اساسا ایده تشکیل رژیم صهیونیستی بر پایه یک تفکر تفکیک نژادی بوده است. صهیونیست ها با توجه به آموزه های تلمود که بر خاص بودن قوم یهود یا همان برگزیدگی یهودیان و برتر آنها بر جهانیان تاکید دارند "که معلوم نیست از حقیقت دین باشد. در تلمود آمده است" خداوند دل خود را با شما نبست و شما را برنگزید از این سبب که از سایر قومها کثیرتر بودید، زیرا که شما از همه قومها قلیلتر بودید. لیکن از این جهت که خداوند شما را دوست می‌داشت ( سفر تثنیه 7:7)  و می‌خواست قسم خود را که برای پدران شما خورده بود، بجا آورد، پس خداوند شما را با دست قوی بیرون آورد، و از خانه بندگی از دست فرعون، پادشاه مصر، فدیه داد واکنون اگر آواز مرا فی الحقیقه بشنوید، و عهد مرا نگاه دارید، همانا خزانه خاص من از جمیع قومها خواهید بود. زیرا که تمامی جهان، از آن من است.  و شما برای من مملکت کهنه و امت مقدس خواهید بود . (سفر خروج 19:5)
در این کتاب های دینی یهود همچنین آمده است که خدا برای قوم خودش یعنی قوم یهود یک سرزمین خاص در نظر گرفته است که این قوم باید در آن زندگی کنند. این زمین خاص که اصطلاحا به آن "ارض موعود" گفته می شود، طبق برخی نشانه های تورات و تلمود سرزمین فلسطین و البته برخی نشانه ها گستره جغرافیایی وسیعی را که امروزه به آن "خاورمیانه" اطلاق می شود، همان " ارض موعود" است!
"
 
قوانین تمهیدی برای قانون نهایی قومیت
در حال حاضر بیش از شش میلیون فلسطینی در جغرافیای فلسطین با وضعیت های سیاسی متفاوت زندگی می کنند. جمعیت یهودی این جغرافیا در حال حاضر نیز بیش از 6 میلیون نفر است. لذا تخلیه این جمعیت غیر یهودی به عنوان یک ضرورت فوری در رژیم صهیونیستی مطرح است. تا پیش از تصویب قانون قومیت پارلمان رژیم صهیونیستی(کنست) قوانین متعددی را مصوب کرده بود که به نوعی زمینه سازی برای تصویب این قانون اخیر بود که در اینجا مختصرا به آنها اشاره می شود:

-    "قانون مصادره زمین های عرب ها و نقض مالکیت فردی آنها . در این قانون مالکیت عرب ها به طور کامل نادیده گرفته شده است و امکان نقض آنها را قانونمند کرده است. در حالی که حقوق یهودیان به طور کامل مورد احترام قرار گرفته است.
-    قانون املاک غائبان. در این قانون املاک فلسطینیانی که تحت فشار رژیم صهیونیستی و کشتار و ارعاب از فلسطین به کشورهای همجوار آواره شده اند در اختیار اداره ای قرار گرفته است که از آنها در جهت اسکان یهودیان مهاجر استفاده کند.
-    قانون بازگشت. رژیم صهیونیستی طبق قانون بازگشت، اجازه ورود هر یهودی را به فلسطین اعلام کرده و ظرف 24 ساعت به او تابعیت و حق شهروندی می دهد. حال آنکه فلسطینیان که مالکان اصلی فلسطین هستند نه حق بازگشت و نه حق شهروندی دارند. این اقدام نشانه اوج تبعیض است.
-    قانون ساخت و ساز. بر پایه این قانون ممنوعیت ساخت و ساز در مناطق فلسطینی به بهانه اینکه این مناطق نظامی و یا منابع طبیعی است با آنکه همه آنها مالکیت فلسطینی دارند، با تصمیم گیری سلیقه ای مسئولان رژیم صهیونیستی روبرو شده است. آنها بسیاری از مناطق را محدوده سبز و یا نظامی اعلام کرده و ممنوعیت ساخت و ساز را در آن به اجرا گذاشته اند. از جمله 40% شهر قدس مشمول این قانون شده است. اما هر زمان که رژیم صهیونیستی نیاز به ساخت شهرکها برای یهودیان دارد این قانون را برای اجرای شهرکها تغییر می دهد. در صحرای نقب در جنوب فلسطین که کم جمعیت ترین منطقه در این سرزمین اشغالی است ، رژیم صهیونیستی تا کنون دهها محل تجمع وسکونت بدویان فلسطینی را با بهانه های واهی نیز تخریب کرده است.
-    قانون قدس یکپارچه به عنوان پایتخت اسرائیل. رژیم صهیونیستی در سال 1980 در پارلمان مصوب کرد که قدس پایتخت اسرائیل است و این شهر اشغال شده را ضمیمه سرزمین های غصبی کرد. پشت بند این قانون رژیم صهیونیستی با طرح ادعاهای تاریخی، یهودیان را شهروندان اصلی قدس اعلام کرد و فلسطینیان را که ساکنان تاریخی آن هستند، شهروند مقیم در آن به شمار آورد. این اقدام عملا تبعیض میان یهودیان و فلسطینیان را با واژگان " شهروند" و " مقیم " نمایان ساخته است."  همچنین اسرائیل با اطلاق واژه جبل الهیکل بر مسجد الاقصی تلاش دارد تا این منطقه مقدس اسلامی  را محل هیکل تخریب شده اعلام وبهانه لازم برای تجاوز وتخریب مسجد الاقصی داشته باشد( رویوران. حسین . خبرگزاری قدس)

قانون قومیت
قانون قومیت که در روز پنجشنبه چهارم مرداد 1397 در کنست اسرائیل به تصویب رسید شامل 15 بند است. در بند اول این قانون اشاره شده است که " کشور اسرائیل خانه قومیتی ملت یهود است و بر اساس میراث فرهنگی و تاریخی خود ، آرمانش برای تعیین سرنوشت را در آن محقق ساخته است."بعبارت دیگر این فراز از قانون قومیت تلاش دارد نوعی ارتباط میان یهودیان حاضر در جغرافیای فلسطین و دیگریهودیان در اقصی نقاط جهان به عنوان یک ملت واحد و یکپارچه  برقرار کند، همچنین سعی دارد حق تعیین سرنوشت را  بر اساس میراث فرهنگی و تاریخی یهود در ارتباط با فلسطین تعریف کند. حال آنکه اسرائیل یک پدیده اشغالی است و بر اساس قطعنامه های یونسکو هیچ ارتباط تاریخی و فرهنگی و دینی میان یهود و سرزمین فلسطین وجود ندارد.

این قانون در حالی حق تعیین سرنوشت را از عرب فلسطین سلب کرده و منحصر در یهود ساخته است که نیمی از جمعیت سرزمین فلسطین عرب هستند و حدود یک چهارم شهروندان این رژیم که تابعیت آن را دارند نیز عرب هستند. یعنی رسما بیش از نیمی از جمعیت حاضر و ساکن در جغرافیای فلسطین را از حقوق قانونی و مشروع خود محروم ساخته است.

در بند چهارم این قانون زبان عبری را  زبان رسمی اعلام کرده است و زبان عربی را دارای وضعیت خاص تعریف کرده است. حال آنکه زبان عربی زبان نیمی از جمعیت ساکن در جغرافیای فلسطین است و دولت قیمومیت انگلیس که از اغاز دهه دوم قرن بیستم بر فلسطین سلطه داشت زبان عربی را رسمی اعلام کرده وتا قبل از صدور قانون قومیت در سال 2018به همان شکل استمرار داشت. این اقدام بر اساس قوانین بین المللی ناقض حقوق قومیو حقوق بشر است.
در همین بند چهارم بیت المقدس را به صورت یکپارچه اعم از قدس غربی که در سال 1948 اشغال شد و قدس شرقی که در سال 1967 اشغال شده است و به طور کلی کل منطقه بیت المقدس (استان بیت المقدس) به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی اعلام کرده است. با این اقدام هویت های اسلامی و عربی این منطقه و مهمتر از همه مسجد الاقصی مورد تهدید جدی قرار گرفته است. حال آنکه یونسکو در دو بیانیه رسمی به فاصله کمتر از یک ماه ضمن اینکه هرگونه ارتباط دینی و فرهنگی و تاریخی یهود با این مسجد را انکار کرده است و بر وجود ارتباط تاریخی و دینی این مسجد با اسلام و فلسطینیان تاکید داشته است.

" یونسکو در جلسه‌ای با حضور 58 کشور در پاریس دو پیش‌نویس قطعنامه‌ای را تصویب کرد که این دو پیش‌نویس تاکید دارند هیچ‌گونه ارتباط دینی میان مسجدالاقصی در شهر قدس اشغالی با یهودیان وجود ندارد و قدس مکانی مقدس برای مسلمانان است. به این قطعنامه‌ها 24 کشور رای موافق و شش رای مخالف داده شد و 26 کشور نیز به آنها رای ممتنع دادند. دو کشور نیز رای ندادند. هدف از این دو پیش‌نویس حفظ میراث فرهنگی فلسطین و آثار و تاریخ مشهود فلسطینیان در قدس شرقی است."(خبر گزاری تسنیم 23 مهر 1395)

شورای اوقاف اسلامی قدس که زیر نظر وزارت اوقاف اردن فعالیت می کند، 12 بند اصلی قطعنامه اخیر کمیته میراث جهانی سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل متحد "یونسکو" درباره "بخش قدیمی قدس و دیوارهای آن" را اعلام کرد که باعث خشم و ناراحتی مقامات صهیونیستی و امریکا شده است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، قطعنامه اخیر و نهایی یونسکو درباره مسجد الاقصی قابل نقض و اعتراض نیست، و در کمیته میراث جهانی این سازمان متشکل از 21 کشور با رای موافق 10 کشور و 2 رای مخالف و 8 رای ممتنع به تصویب رسید. همچنین نماینده یک کشور در جلسه رای گیری حضور نداشت.

در این قطعنامه از نام اسلامی مسجد الاقصی و حرم شریف استفاده شده است و از رژیم صهیونیستی خواسته است به اقدامات و تجاوزات خود و شهرک نشینان علیه این مکان مقدس پایان دهد و عهدنامه ژنو و پروتکل الحاقی آن در احترام گذاشتن به مقررات حقوق بشر دوستانه را رعایت کند.

شهرک سازی نمونه اقدامات تبعیض آمیز
مرکز اطلاع رسانی فلسطین، طی گزارش منتشره  در اکتبر 2016 اعلام کرد" رژیم اشغالگر قدس 505 مورد شهرک صهیونیست نشین با مساحت های مختلف در کرانه باختری و نزدیک به 93 شهرک صهیونیستی در قدس احداث کرده است که جمعیت کل ساکنان آنها بیش از یک میلیون نفر است. این شهرک ها تنها برای اسکان یهودیان ساخته می شود و این در حالیستکه به فلسطینیان اجازه ساخت نمی دهند و در صورت ساخت یا ترمیم ساختمانها به بهانه نامرخص بودن ساخت و ساز آنها را منهدم می سازند.

منطقه کرانه باختری در کل 159 شهرک صهیونیست نشین، 119 کانون شهرک سازی و 93 پایگاه نظامی را در خود جای داده است و علاوه بر این، 93 ساختمان نیز در قدس مصادره شده است و تعداد کانون های شهرک سازی در این منطقه 26 مورد گزارش شده است.

شهرهای الخلیل با 21 کانون شهرک سازی، بیت لحم با 15، رام الله با 30، نابلس با 11، سلفیت با 15، قلقیلیه با 8، طولکرم با 3، جنین با 6، اریحا با 16 و طوباس با 8 کانون شهرک سازی بیش از شهرهای دیگر قربانی شهرک سازی های رژیم صهیونیستی هستند.

این در حالی است که شورای امنیت سازمان ملل از روند غیرقانونی شهرک‌سازی های رژیم صهیونیستی در اراضی اشغال‌شده فلسطین به شدت انتقاد کرده و این شهرک ها را غیر قانونی توصیف نموده است.( مرکز اطلاع رسانی فلسطین). طبق قطعنامه 242 و338 وبیش از ده قطعنامه بعدی منطقه کرانه باختری منطقه اشغالی اعلام شده  و هرگونه تصرف و یا تغییر جمعیتی در آن بر پایه کنوانسیون ژنو غیر قانونی است.

نتیجه گیری
تصویب قانون قومیت در پارلمان رژیم صهیونیستی به نظر می رسد تحولات حوزه فلسطین و منطقه  را وارد مرحله جدیدی کرده و پیامدهای این قانون تنها در حوزه سرزمین های اشغالی فلسطین محصور نخواهد شد بلکه با واکنشهایی درمنطقه و در حوزه بین الملل روبرو خواهد شد. قانون قومیت، هویت نژادپرستانه و تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی  را تکمیل ساخته است. در جهان امروز از ساختارهای سیاسی با هویت تبعیض نژادی و نظام مبتنی بر آپارتاید استقبال نمی شود و جهان در دو دهه پیش دو نظام آپارتاید در افریقای جنوبی و رودزیا را از بین برد. سئوالی که اکنون مطرح است اینکه ایا اسرائیل با حمایت  گسترده امریکا  می تواند سیاست نژاد پرستانه خود را ادامه دهد یا اینکه جامعه بین المللی با آن برخورد خواهد کرد. تجربه اجماع جهانی در برابر رژیمهای آپارتاید در افریقا در دو سطح رسمی و مردمی آیا در آسیا تکرار خواهد شد یا خیر؟ آنچه مسلم است جوامع جهانی این رفتارهای ناقض کرامت انسانی را تحمل نمی کنند و لی در سطح رسمی با توجه به حمایت مطلق امریکا از اسرائیل چه اتفاقی در آینده رخ خواهد داد . اینها سئوالهایی است که پاسخ آنها را در آینده خواهیم دید.
از زاویه دیگر تصویب شکننده این قانون با 62 رای موافق در مقابل 55 رای مخالف و 2 رای ممتنع نشان از دو قطبی شدن سیاسی جامعه صهیونیستی است. شکایت حزب میرتس به دادگاه عالی برای تعلیق این قانون به علت اینکه این قانون ناقض حقوق بشر است و نمی تواند بر دیگر قوانین این رژیم نیزحاکم باشد و در صورت تعارض تقدم پیدا کند، عمق بحران سیاسی و اخلاقی حاکم بر این رژیم را نمایان می سازد. احزاب دینی از طریق این قانون می خواستند ضربه دیگری به جریان چپگرا وارد سازند در حالیکه این رقابتها و رویارویی های سیاسی، وحدت اجتماعی این رژیم را با خطر جدی روبرو می کند و ممکن است زمینه ساز تحولات جدیدی در این رژیم باشد.

منابع:

1.    https://maaref.persianblog.ir/rl4AxadY6Kikqb6yxY71-https://www.nima.today
2.    https://maaref.persianblog.ir/rl4AxadY6Kikqb6yxY71-
3.    http://pajoohe.ir/آپارتاید--Apartheid__a-38947.aspx
4.    https://www.khabaronline.ir/detail/206844/society/social-damage
5.    https://www2.gov.bc.ca/assets/gov/law-crime-and-justice/human-rights/human-rights
6.    https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/07/23/1211387/یونسکو-مسجدالاقصی-صرفا-متعلق-به-مسلمانان-است
7.    https://www.isna.ir/news/95080604143/12-بند-اصلی-قطعنامه-اخیر-یونسکو-درباره-مسجد-الاقصی
8.    https://farsi.palinfo.com/3789
9.    http://fa.alalam.ir/news/1953930
10.    https://www.isna.ir/news/92100703961/75-درصد-از-اسیران-فلسطینی-سال-2013-جوان-یا-نوجوان-هستند ا
11.    https://www.farsnews.com/news/13941005000563/205-سال-خروش-دوباره-فلسطینی‌ها-و-آغاز-انتفاضه-سوم-عکس
12.    http://www.irna.ir/fa/News/81749979
    

* «اعضای شورای سردبیری قدسنا»

انتهای پیام/