توافق قرن و تطابق کامل آن با مبانی هیات حاکم در اسرائیل/بی تفاوتی توافق قرن به آینده غزه/تسلط کامل اسرائیل بر کرانه باختری و قدس با توافق قرن

به گزارش خبرگزاری قدس ( قدسنا) به نقل از خبرگزای الرساله نت، صالح النعامی تحلیلگر فلسطینی نوشت: در حالی که دولت آمریکا هم اکنون از اعلام طرح خود برای پایان دادن به نزاع اسرائیلی – فلسطینی موسوم به توافق قرن در 15 ژوئن گذشته سخن گفت، با توجه به اطلاعات درز یافته در خصوص بندهای مختلف آن از سوی مقامات آمریکایی و فلسطینی و اسرائیلی اعلام آن غافلگیری ایجاد نمی کند.

به طور کلی بندهای این توافق برای حل و فصل مساله فلسطین بوده و تا حد زیادی با مبانی ایدئولوژیک جریان حاکم راستگرا و افراطی در تل آویو مطابقت دارد.

دستیابی به این نتیجه با توجه به اظهار نظرهای غیر رسمی در مورد بندهای این توافق نیست بلکه این اظهارات تنها به تقویت این نتیجه گیری و قضاوت در خصوص چگونگی حل مسائل اصلی مورد نزاع می پردازد.

در اینجا ما رویکرد توافق قرن برای حل نهایی نزاع فلسطینی – اسرائیلی را ارائه می کنیم:

- قدس: این توافق به طور کلی حامی مواضع اسرائیل در این خصوص است که به خارج کردن این شهر از دایره مذاکرات برای تقسیم دوباره آن تاکید دارد. در مقابل این توافق پیشنهاد می دهد پایتخت کشور فلسطین در شهرک های اطراف قدس باشد مناطقی مانند ابودیس، شعفاط و العیسویه. بر اساس برخی اطلاعات دیگر این توافق منطقه جبل المکبر را پیشنهاد داده است. کاملاً مشخص است که جدا کردن این مناطق از قدس با هدف رها کردن اسرائیل از مشکل جمعیتی است که ساکنان فلسطینی این منطقه برای اسرائیل ایجاد کرده اند و همچنین سبب افزایش قدرت تل آویو برای مقابله تهدیدات امنیتی خواهد شد.

ترامپ اعلام کرد مساله قدس روی میز مذاکره نیست. جارد کوشنر مشاور و داماد ترامپ نیز پس از آن در جریان سخنرانی خود در جشن افتتاح سفارت گفت: اسرائیل تنها طرفی است که حق قیمومیت در قدس دارد، این سخن وی مقدمه ای بر پایان قیمومیت و سرپرستی اردن بر اماکن مقدس این شهر است.

- حق بازگشت آوارگان: در این توافق هیچ سخنی از بازگشت آوارگان به اراضی مورد ادعای آنها که روزی از آن اخراج شده اند به میان نیامده است و در آن پیشنهاد شده که برای اسکان آوارگان در مناطقی که هم اکنون در آن حضور دارند پروژه هایی اجرایی شود.

عکس:ارشیو

- شهرک ها، حاکمیت، زمین و مرزها: با وجود آنکه توافق قرن به هر یک از این موضوعات به طور جداگانه پرداخته اما هنگامی که هر یک از بندها را بررسی می کنیم خطر نقش این توافق در حل و فصل مساله فلسطین مشخص می شود.

در این توافق تصریح شده است که تمام شهرک های یهودی موجود در کرانه باختری به همراه مرزهای مشترک با کرانه باختری تحت حاکمیت مطلق اسرائیل باقی خواهد ماند. این درحالی است که اطلاعات ارائه شده از سوی عریقات اشاره به آن دارد که این توافق بر انضمام تجمعات شهرکی بزرگ به اسرائیل تاکید می نماید.

اما سوالی که در اینجا مطرح می شود آن است که چگونه امکان دارد این توافق با انضمام تجمعات شهرکی بزرگ که 10 درصد از مساحت کرانه باختری را اشغال کرده موافقت نماید در حالی که در خصوص دیگر شهرک های پراکنده در کرانه باختری به باقی ماندن آنها تحت حاکمیت کشور فلسطین تصریح نماید؟

این سوال به طور غیر مستقیم توسط نتانیاهو پاسخ داده شده است، وی هنگامی که از پیشنهاد تیم ترامپ برای اعلام کردن توافق قرن و تصمیم آنها برای کشوری فلسطینی با حاکمیتی ناقص تمجید می کرد گفت: از مهمترین مظاهر حاکمیت ناقص آن است که شهرک های یهودی پراکنده در اراضی کشور فلسطین تحت حاکمیت اسرائیل قرار گیرد.

عکس: ارشیو

- نوار غزه: با وجود اطلاعات زیادی که در خصوص توافق قرن منتشر شده است اما ابهامات زیادی در مورد اوضاع غزه در آینده وجود دارد، این در حالی است که آمریکایی ها نیز خیلی به دنبال مشخص کردن دقیق آینده نوار غزه در این توافق نیستند و این به دلیل حساسیت موضوع برای طرف های منطقه ای است.

اما با توجه به برخی تحرکات و اظهار نظرهایی که مجادلاتی را در خصوص توافق قرن در پی داشته است ملاحظه می شود رسانه های اسرائیلی اشاره به آن دارند که دولت آمریکا و مصر در فکر ساخت بندر و فرودگاه در منطقه العریش سینا هستند تا در خدمت کشور فلسطین قرار گیرد.

با توجه به برخی از موضع گیری های رسمی از سوی مسئولین اسرائیلی در خصوص جدا شدن بخشی از شمال سینا و انضمام آن به نوار غزه برای آنکه نوار غزه به جز اصلی کشور فلسطین تبدیل شود می توان فهمید که بندر و فرودگاه در العریش به کشور فلسطین ملحق شده و نوار غزه به عنوان مرکز ثقل این کشور در نظر گرفته شده است.

از آنچه بیان شد مشخص می شود که در صورت اجرای این بنود مساله فلسطین با ضربه ای مهلک به پایان خواهد رسید و اسرائیل می تواند به تنهایی بر قدس و کرانه باختری تسلط یابد.

انتهای پیام/ح.ع/