3 دلیل موجه ایران برای قطعیت
تنبیه عاملان جنایت T4

گروه تحلیل و تفسیر خبرگزاری قدس (قدسنا): آیا ایران پاسخ حمله اسرائیل به پایگاه T4 سوریه و شهادت مستشاران ایرانی حاضر در این پایگاه را خواهد داد؟ این سوالی است که ذهن بسیاری از تحلیلگران رژیم صهیونیستی، کشورهای منطقه غرب آسیا و کشورهای غربی همچنین ایرانیان را بخود مشغول داشته است.

 هر چند حمله اسرائیل به T4  پس از حمله موشکی سه کشور انگلیس، فرانسه و امریکا به اهدافی در سوریه، اولویت خبری خود را از دست داد اما این امر نتوانسته از اهمیت مباحثات کارشناسی درباره واکنش ایران به شهادت ایرانی ها در این حمله بکاهد. رسانه های صهیونیستی بطور گسترده به پاسخ احتمالی ایران به اسرائیل پرداخته اند. تقریبا همه این رسانه ها تاکید دارند پاسخ ایران حتمی است اما در باره زمان، چگونگی، حجم و میزان این پاسخ اتفاق نظر وجود ندارد.

 گزارش ها حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی از حضور ایرانی ها در پایگاه T4 مطمئن بودند؛ پس چرا با وجود اطلاع از حضور ایرانیان به آن حمله کردند؟ تحلیل های متفاوتی در باره چرایی انجام این حمله مطرح شده است، از جمله؛

*  انحراف افکار عمومی از راهپیمایی حق بازگشت که تحلیلگران صهیونیستی به عنوان یک خطر جدی موجودیتی از آن یاد می کنند و حجم خشونتی که در مواجهه با این تظاهرات قانونی مسالمت آمیز از سوی ارتش اسرائیل دیده می شود.

*  اسرائیل نگران استمرار حضور ایران در سوریه است و این حمله می تواند هشداری به ایران باشد که تحمل ایران در سوریه برای اسرائیل ممکن نیست.

*  ارتش سوریه در جنگی فراگیر هفت ساله با تروریست های مورد حمایت غرب، عرب و رژیم صهیونیستی، در مسیر اقتدار حرکت کرده است. اسرائیل می خواهد به این ارتش در مسیر اقتدار این پیام را منتقل کند که هنوز اسرائیل قدرتمند است، پس فکر ایجاد تهدید برای رژیم صهیونیستی هم اشتباه است. خصوصا که اسرائیل می داند سوریه هنوز در اندیشه باز پس گیری مناطق اشغالی جولان است. این موضوعی است که پس از بحران جنگ با تروریست ها می تواند به عنوان «یک اولویت قبل از بازسازی» مطرح باشد.

 *  اسرائیل از قدرت یابی محور مقاومت در سطح منطقه و خصوصا در سوریه نگران است. با این حمله تلاش دارد به این محور اعلام کند در مقابل قدرت تهاجمی رژیم صهیونیستی بی دفاع هستند.

* تروریست ها در سوریه همانطور که در سایه حمایت رژیم های منطقه ای و قدرت های فرا منطقه ای بسرعت رشد کرده بودند، با همان سرعت در حال حذف هستند. موفقیت های ارتش سوریه و همپیمانان آن، این تروریست ها را کاملا ناامید ساخته است. زیرا آنها احساس می کنند که دیگر مورد حمایت قرار ندارند. قطر خود را از بازی تا حد زیادی کنار کشیده است و ترکیه نیز تا حد زیادی نقش خود را در سوریه تغییر داده است. امریکا اعلام کرده از سوریه عقب خواهد نشست، عربستان هم معامله «یمن در برابر سوریه» با ایران را مطرح کرده است. اسرائیل با این حمله بنوعی در صدد ایجاد امید در میان تروریست ها است.

*  صهیونیست ها احساس می کنند، خروج امریکا از سوریه موجب نفوذ بیشتر ایران در منطقه و تنها ماندن آن در برابر ایران باشد. این موضوع می تواند تا حد زیادی سیاست های رژیم صهیونیستی در سطح منطقه، خصوصا سوریه، لبنان و حتی داخل فلسطین اشغالی را با موانع جدی روبرو سازد. پس با این حمله تلاش در گسترش بحران و وادار سازی امریکا به تجدید نظر در باره خروج از سوریه دارد.

*  با توجه به موج مقابله با ایران که در برخی از رژیم های عربی براه افتاده است و تلاش آنها برای یافتن همپیمان های متعدد برای آنچه تهدید ایران می خوانند، اسرائیل با این حمله سعی دارد خود را به عنوان یک ظرفیت مناسب همکاری برای رفع نگرانی این رژیم ها معرفی کند.

*  اسرائیل در درگیری های داخلی سوریه به عنوان یک طرف مستقیم مطرح نیست. به نظر می رسد یکی از اهداف این حمله وادار سازی ایران و یا حزب الله لبنان به واکنش عجولانه بود تا اسرائیل هم به عنوان یک طرف مستقیم در جنگ سوریه مطرح شود. موضوعی که می توانست تا حد زیادی طرح های ارتش سوریه و همپیمانان آن در پاکسازی مناطق باقی مانده از تروریست ها را با تاخیر جدی روبرو سازد.

*  نتانیاهو و خانواده اش با اتهام فساد مالی گسترده روبرو هستند. افکار عمومی جامعه صهیونیستی بشدت این موضوع را دنبال می کنند و رقبای سیاسی وی هم به آن دامن می زنند. به نظر می رسد نخست وزیر رژیم صهیونیستی تلاش دارد با تعریف یک بحرانامنیتی ( احتمال جنگ ) تا حدی افکار عمومی را از موضوع اتهامات خود و خانواده اش منحرف سازد.

افکار عمومی ایران بشدت از حمله به پایگاه T4  و شهادت فرزندان خود تحریک شده و خواستار پاسخ محکم و مناسب به این اقدام هستند. خصوصا که حجم دشمنی های رژیم صهیونیستی علیه ایران افزایش یافته است. جامعه ایران هنوز ترور دانشمندان هسته ای خود توسط تیم های جاسوسی و ترور اسرائیل را فراموش نکرده است. اگر در موضوع ترور دانشمندان هسته ای مقابله به مثل (یعنی ترور) را اساسا قبول ندارد اما این حمله در واقع یک اقدام نظامی محسوب شده و کمترین انتظار، پاسخ تنبیهی متناسب آن است و در چارچوب آن می تواند تا حدی در موضوع ترور دانشمندان هسته ای ایران، هم احساس رضایت در جامعه ایجاد کند.

اگر این حمله بی پاسخ رها شود، نظامیان حاضر در سوریه اعم از ایرانی و لبنانی و افغانستانی و پاکستانی و غیره در معرض خطر حملات بعدی رژیم صهیونیستی قرار خواهند گرفت و این موضوع می تواند تا حد زیادی در کارایی و حضور آنان در حوزه میدانی تاثیر بگذارد.

از سوی دیگر عدم پاسخ ایران می تواند برخی رژیم های عربی منطقه که در توهم رقابت با ایران بسر می برند، بیشتر متوهم ساخته و ایران خود را ناگزیر از تنبیه بسیار جدی آنها ببیند.

بر این اساس پاسخ ایران یک امر اجتناب ناپذیر است و اسرائیل حتما این پاسخ را تجربه خواهد. حضور دکتر ولایتی، مشاور عالی فرماندهی کل قوا در سوریه و اعلام اینکه اسرائیل پاسخ این تجاوز خود به سوریه و شهادت ایرانیان را حتما خواهد دید و نیز سفر سرلشکر باقری، عالی ترین مقام نظامی ایران به سوریه و اعلام اینکه ایران تجاوز اسرائیل به سوریه را دیگر تحمل نخواهد کرد، در واقع هم اعلام استمرار حمایت ایران از ملت، ارتش و دولت سوریه بوده و هم دادن روحیه مضاعف به محور مقاومت و هم اعلام جدیت ایران در پاسخ به اسرائیل است.

پاسخی که بنوعی یک تسویه حساب محسوب می شود و باید با اسرائیل تسویه شود. اما به نظر نمی رسد که پاسخ ایران موجب ورود دو طرف به یک جنگ ادامه دار شود. با آنکه ایران آماده ورود به یک جنگ تمام عیار در سطح وسیعی است اما آمادگی خود را صرفا در حد دفاعی تعریف کرده است و در صورت لزوم از این آمادگی نهایت بهره را خواهد برد. رژیم صهیونیستی هم علی رغم همه اظهاراتی که از سوی مسئولین آن مطرح می شود بهیچوجه آماده ورود به جنگ با ایران نیست، زیرا همانطور که سردار سلامی، جانشین فرماندهی سپاه در نظام جمعه 31 فروردین 1397 اعلام کرد، هنگامی که ایران ورود به جنگ با رژیم صهیونیستی کند، تنها هدف محو موجودیتی آن است و صهیونیست ها می دانند که صبوری ایران را نباید ضعف و ناتوانی آن قلمداد کنند.

انتهای پیام/