ریسک ناپذیری امریکا در بازی بر لبه پرتگاه

خبرگزاری قدس (قدسنا)، «حسین رویوران»*: حمله سه گانه فرانسه، انگلیس و امریکا به سوریه برای تغییر معادلات میدانی با ناکامی مواجه شد. پیروزی دولت سوریه در آزاد سازی غوطه شرقی بسیاری از معادلات را به نفع دولت سوریه تغییر داده است. غوطه شرقی در چند کیلومتری دمشق قرار دارد و امریکا و همپیمانان منطقه ای آن خاصه عربستان و قطر سرمایه گذاری گسترده ای برای ایجاد گروه های تروریستی جیش الاسلام، فیلق الرحمان و جبهه النصره را تامین کرده و این گروه ها نیرویی25 هزار نفره فراهم کرده بودند و همواره به عنوان خنجری در پهلوی دمشق عمل می کردند. حضور محمد علوش، رئیس دفتر سیاسی جیش الاسلام در اجلاس های ژنو و مطرح کردن پیش شرط های مختلف به همین جایگاه و موقعیت بر می گردد.

موفقیت دولت سوریه در آزاد سازی این منطقه راهبردی و شکست این نیروی مهم تروریستی، تحولات جدی در معادله قدرت ایجاد کرده بود. پس از آزاد سازی غوطه شرقی ارتش سوریه موفق به کشف تونلی به طول 20 کیلومتر با قابلیت تردد خودروهای مختلف نظامی شد که در اختیار این گروه ها قرار داشت. همچنین مجموعه ای از ماشین آلات آلمانی حفر تونل کشف شد که در سوریه بی سابقه است. (در سوریه نه از مترو و نه از ماشین آلات حفر تونل خبری نیست)

حمله امریکا و فرانسه و انگلیس به بهانه حمله شیمیایی در منطقه دوما با هدف تلخ کردن این پیروزی بزرگ در کام ملت سوریه انجام گرفت. دولت امریکا حتی قبل از اینکه تصمیم شورای امنیت سازمان ملل متحد به اجرا در آید و گروه تحقیق و تفحص شیمیایی گزارش خود را ارائه کند، حمله نظامی را با همکاری فرانسه و انگلیس انجام داد. هدف امریکا از این حمله تغییر معادله نظامی به ضرر دولت سوریه بود تا با تضعیف دولت سوریه مجددا شرایط قبل از پیروزی را بازسازی کند. اما ایستادگی و اراده دولت سوریه شرایط دیگری را رقم زد.

از مجموع 103 (در برخی گزارش ها 105 آمده است) فروند موشک پرتاب شده (83 امریکا – 12 فرانسه - 8 انگلیس) 71 فروند آن رهگیری و منهدم شد و بیش از 20 فروند آن هم در جنگ الکترونیک منحرف شد و تنها چند موشک به برخی از اهداف در سوریه اصابت کرد. این توان دولت سوریه در مقابله با این حمله نظامی نشان داد که با وجود اراده و احساس حقانیت می تواند حمله بزرگترین قدرت نظامی دنیا را نیز خنثی سازد.

در این حمله تلفات انسانی چندانی رخ نداد زیرا بیشتر موشک های پرتابی یا منهدم و یا منحرف شده است و یا به ساختمان هایی اصابت کرده است که قبلا مورد اصابت واقع شده و تخلیه شده بودند.
در آغاز دولت امریکا اعلام کرد بیش از 400 هدف در سوریه را شناسایی کرده است و ممکن است حمله ای علیه آنها تدارک ببیند. این اهداف شامل کاخ ریاست جمهوری، مهمترین مراکز دولتی، پایگاه های هوایی و پادگان های ارتش سوریه بود. دونالد ترامپ هم اعلام کرده بود که این حمله بدون هماهنگی با روسیه انجام خواهد گرفت. اما واکنش روسیه و ایران موجب شد تا امریکا قبل از حمله از این سیاست عقب نشینی کند و از طریق خط تلفن قرمز با روسیه تماس گرفته و ضمن تاکید بر اینکه هیچ تعرضی به مراکز روسی و ایرانی انجام نخواهد شد، مراکز مورد حمله را هم به آنها اطلاع داد. امریکا تاکید داشت که این حمله بیشتر برای حفظ آبروی غرب و البته دوشیدن کشورهای عربی انجام خواهد گرفت. با این تماس عملا امریکا واکنش احتمالی روسیه و ایران را خنثی کرد و نشان داد که در «بازی بر لبه پرتگاه» از توان و ریسک بالایی برخوردار نیست.

پس از این حمله نظامی دولت روسیه فورا اعلام کرد که تصمیم دارد سامانه موشکی S300  را که در سوریه مستقر کرده است به دولت و ارتش سوریه واگذار کند. اقدامی که موضع دفاعی سوریه را در آینده بشدت تقویت خواهد کرد. اعتراض اسرائیل به روسیه در برابر این تصمیم در واقع ناشی از نگرانی این رژیم از تقویت ساختار دفاعی سوریه است که می تواند آسمان سوریه را برای جنگنده های این رژیم بشدت ناامن سازد.

در جمع‌بندی می توان گفت که توان کنونی دولت سوریه پس از این حمله نظامی نسبت به گذشته افزایش یافته است و چنانچه سامانه S300  نیز به آن اضافه شود از توان بیشتری نیز برخوردار خواهد شد. تلاش امریکا برای تغییر معادله با این عملیات، عملا با شکست مواجه شده است و بسیاری از تحلیلگران امریکایی و نیز اسرائیلی در تحلیل این حادثه اذعان داشته اند که حمله امریکا و انگلیس و فرانسه به سوریه یک اقدام شکست خورده بود که شرایط میدانی را به نفع امریکا و همپیمانان آن نه تنها تغییر نداد بلکه شرایط را برای دولت سوریه و همپیمانان آن کاملا بهبود داده است.

انتهای پیام/