«ققنوس» سینمای ایران با «به وقت شام» مخاطب را شگفت‌زده کرد

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) «ابراهیم حاتمی کیا» در حال حاضر یکی از مهم ترین فیلمسازانی است که نسبت به اتفاقات در جامعه به شدت توجه دارد و این بار به سراغ موضوعی بسیار مهم درباره منطقه رفت.

«پرواز به وقت شام» جدیدترین اثر ابراهیم حاتمی‌کیا است و به وقایع سوریه و جنایات داعش توجه دارد. این فیلمساز با ساخت «به وقت شام» بعد از مدت ها فیلمش در دل جنگ رخ می‌دهد . جنگی که او خود بارها و بارها برای درست به تصویر کشیدن آن به منطقه سوریه و عراق رفت. درست مانند دفاع مقدس که آن را تجربه کرد و آثار در خور توجهی در این موضوع ساخت. 

داستان فیلم با فراز و فرود درست روایت شده و مخاطب را تا لحظه آخر با خود همراه می‌کند. در این فیلم به مانند آثار قبلی فیلمساز، شاهد قهرمان هستیم که به درستی خلق شده و تا پایان مخاطب را با خود درگیر می کند. 

در این فیلم هم تقابل دو نسل را شاهد هستیم البته نه از جنس «موج مرده». حاتمی کیا در این فیلم تلاش کرده پدری از نسل جنگ و پسری که او هم خود را نسل جنگ معرفی می‌کند و در طول جنگ کمبود پدر را حس کرده به نمایش بگذارد. 

حاتمی کیا در فیلم «به وقت شام» به درستی تصویری از خشونت و در عین حال زبونی داعش را به مخاطب ارائه می دهد. فیلم به مانند آثار هالیوودی یک لحظه مخاطب را رها نمی کند و تا پایان نفسگیر است. 

شاید یکی از مواردی که بتوان گفت؛ مخاطب شگفت‌زده می شود جلوه های ویژه فیلم است. 

ابراهیم حاتمی کیا که  وابستگی خاصی به دفاع و انقلاب دارد، بی شک یکی از تاثیرگزار‌ترین فیلم سازان کشورمان است. 

احساس می‌کنم از زمان عقب افتاده‌ام

گفتنی است «ابراهیم حاتمی‌کیا» در مراسمی که به پاس سه دهه فعالیت سینمایی وی حدود دوسال پیش برگزار شده بود گفت: نمی‌دانم چرا چند وقت است تصویر بچه افغانی که در سوریه می‌جنگد و داعش سرش را بریده از جلوی چشمم مدام عبور می‌کند، هر بار می‌آیم (بغض) … خجالت می‌کشم (بغض)… که در سوریه نبودم و این نوجوان … احساس می‌کنم عقب افتاده‌ام زیرا در زمانی خود را پیشرو می‌دانستم وقتی جبهه آنقدر وسعت گرفت، می‌بینیم که خیلی عقب هستیم (بغض)… نه من کار زیادی نکردم.

من خاک پای حاج قاسم سلیمانی هستم

این هنرمند انقلابی ضمن تقدیر از محبت سردار قاسم سلیمانی در نامه‌ای که بعد از دیدن فیلم سینمایی «چ» منتشر شد، ابراز داشت: حاج قاسم محبت دارد که مرا می‌بیند من خاک پای او هستم واقعاً‌ دلم می‌خواست که این جسارت را داشتم که میان این بچه‌‌ها و رزمنده‌‌ها باشم.

وی افزود: یک وقتی می‌گفتم بچه‌‌های نیروی قدس چکار می‌کنند؟ آن روزگار تمام شده حالا ما سرداریم… حالا ما هستیم؛ بعد از جریان بوسنی این احساس را داشتم. وقتی داعشی‌ها به میان آمدند موضوع خاورمیانه مطرح شد، آن روز دیدم که چقدر عقبیم و حرف‌هایی برای گفتن داریم و عالم سینمای ما با این حرف‌ها غریب است.

جشنواره فجر جای افتخار برای جمهوری اسلامی ایران ندارد

کارگردان فیلم «چ» بیان داشت: این موضوعاتی که گفتم مسئله عالم سینمای ما نیست حتی مسئله مسئول ما هم نیست که وارد این حوزه شود، ما همچنان گیر کوچه‌پس‌کوچه‌‌های تنگ هستیم که به این مسئله می‌پردازیم ولی شرمم می‌آید از جشنواره فیلم فجر زیرا جای افتخار برای جمهوری اسلامی ایران ندارد که جشنواره‌اش این گونه باشد این موضوع سر را زیر برف کردن است.

حاتمی‌کیا با بیان اینکه صحبت من با مسئولین اصلی این حوزه است گفت: جمهوری اسلامی کجا و از این ارزشها و حرف‌‌ها کجا؟ جای آن پاسدارانی که در سوریه شهید می‌‌شوند کجای سینماست؟ این حرف‌ها کجاست؟ کجای منظومه هنر ایران این افراد جای می گیرند تا بتوانیم از آن‌ها صحبت کنیم؟ شاید بچه‌های مستند بتوانند بخشی از حرف‌ها را بزنند. این موضوعات مهم کجا جای می گیرد که باید درباره آن حرف بزنیم؟‌

حاتمی کیا به خاطره‌ای اشاره کرد و افزود: روزی یکی از بچه‌ها دستش سرصحنه آسیب دید و فریاد زد من برای سینمایی دستم را از دست می‌دهم که ارزش ندارد . ایشان را به بیمارستان رسانیدیم خوشبختانه مشکلی نبود و آسیب جدی نبود بعد که وضعیت ایشان بهتر شد گفتم عزیزم اگر برای سینما آمدی و دستت آسیب دیده باختی! اگر برای ارزشی بزرگتر آمدی اگر جانت را هم بدهی اشکالی ندارد. من هم دلم می خواهد اگر سرصحنه بمیرم با این ارزش بمیرم نه صرفاً برای هنر سینما باشد.

وی در پایان گفت: خدا عاقبت‌مان را به خیر کند آقای شرف‌الدین دعا کنید در بستر نمیرم، دعا کنید عاقبت به خیر شویم.

انتهای پیام/م.ش/۳۰