حماس: آشتی ملی تصمیمی اجماعی و راهبردی بود/ آیا به یک دهه جدایی غزه از کرانه باختری پایان داده خواهد شد؟/ چه عواملی باعث موافقت آمریکا و اسراییل با آشتی ملی در فلسطین شده است؟

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) حازم قاسم سخنگوی جنبش حماس امروز شنبه با اعلام موضع بالا تاکید کرد: در ارزیابی های ما پایان اختلافات و دودستگی ها و تحقق آشتی ضرورتی برای فعال کردن مبارزه ای است که ملت ما بر ضد اشغالگران وارد ان شده است.

وی تصریح کرد:  حماس در همه سطوح خود در کنار تصمیم رهبران این جنبش برای آشتی ملی و پایان اختلافات قرار دارد.

اظهارات این عضو ارشد جنبش فلسطینی حماس در غزه در حالی است که قرار است دولت رامی حمدلله نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین که مقرش در رام الله است دوشنبه هفته جاری برای بدست گرفتن ماموریت اداره غزه وارد این باریکه خواهد شد.

چند روزی است که هیات های مختلف امنیتی و سیاسی تشکیلات خودگردان فلسطین و فتح برای فراهم کردن حضور دولت رامی حمدلله که از حمایت محمود عباس رییس خودخوانده تشکیلات خودگردان فلسطین برخوردار است وارد غزه شده اند و با مقامات حماس و با نظارت مصر وارد گفت و گو شده اند.

در همین حال نائب رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی حماس در غزه تاکید کرد که جنبش متبوعش برای وحدت ملت فلسطین بر سر گزینه مقاومت دست به هر کاری می زند.

خلیل حیه در سخنانی در مراسم تشییع پیکر پاک شهید محمد حسان از مبارزان گردان های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی حماس تصریح کرد که جنگ ما با دشمن صهیونیستی ادامه دارد و جز با آزادی کامل فلسطین متوقف نخواهد شد.

حیه اظهار داشت که ما نیازمند وحدت ملی بر اساس برنامه سیاسی واحد به منظور حفظ حقوق آوارگان، حق بازگشت و آزادسازی سراسر خاک فلسطین هستیم.

از سوی دیگر یکی از اعضای بلندپایه جنبش فتح فلسطین به پایگاه خبری الرساله نت (نزدیک به حماس) گفته است که موانع پیش روی اشتی ملی از جمله موضوع پرداخت حقوق کارمندان اداری غزه و موضوع سوخت و برق در گفت و گوههایی که این دو روز میان مقامات دو جنبش فتح و حماس در غزه صورت گرفت، حل و فصل شده است.

این مقام فتح که نخواست نامش فاش شود افزود: یکی از موانع پرداخت حقوق به کارمندان حماس در غزه بود که طی توافقی قرار شد قطر و ترکیه این حقوق ها را بپردازند و اتحادیه اروپا و سوئیس نیز حقوق کارمندان تشکیلات خودگردان فلسطین در غزه را متقبل شوند.

این عضو فتح فاش کرد: برای نهایی کردن اشتی ملی در میانه های ماه اکتبر آینده دیداری میان مقامات ارشد فتح و حماس در قاهره برگزار خواهد شد که این دیدار در نهایت به اختلافات باقی مانده میان این دو جنبش فلسطینی از جمله تحویل رسمی گذرگاهها از جمله گذرگاه زمینی رفح  به طرف فلسطینی پایان داده و آشتی ملی میان فلسطینی ها نهایی خواهد شد.

وی گفت: نیروهای گارد ریاست جمهوری وابسته به تشکیلات خودگردان ففلسطین آماده تحویل گذرگاههای مرزی در نوار غزه هستند.

 به گفته وی حکومت حمدلله ماموریت خود را که سیطره کامل بر غزه است را از روز دوشنبه و سه شنبه هفته جاری آغاز خواهد کرد.

به گزارش قدسنا همانگونه که در بالا هم ذکر شد دولت رامی حمدلله قرار است به همراه چندین هیات اقتصادی، امنیتی و سیاسی دوشنبه هفته جاری وارد غزه شود و ماموریت اداره نوار غزه را تحویل گیرد.

در صورت تحقق این امر به یک دهه جدایی جغرافیایی و سیاسی میان نوار غزه و کرانه باختری رود اردن پایان داده می شود.

در سال 2007 و دقیقا یک سال پس از آنکه حماس در انتخابات پارلمانی (مجلس قانونگذاری فلسطین) به پیرزوی قاطع رسید(74 درصد کرسی های مجلس را از ان خود کرد) به دلیل مخالفت فتح که در این انتخابات شکست سنگینی خورده بود حماس وادار شد فقط در نوار غزه دولت خود را برپا کند و نتوانست سیطره آن را بر کرانه باختری بسط دهد.

در همین سال و در پی مخالفت فتح با تشکیل دولت سراسری حماس در غزه و کرانه باختری، این جنبش فلسطینی نیز تمامی کادرهای فتح را از غزه که ریاست آن برعهده محمد دحلان بود اخراج کرد و به این ترتیب عملا در فلسطین دو دولت فع8الیت می کرد. دولت حماس در غزه و دولت فتح در کرانه باختری.
به دنبال این اقدام محاصره همه جانبه ای از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین،‌رژیم صهیونیستی،‌اتحادیه اروپا و آمریکا علیه مردم نوار غزه تدارک دیده شد و سه جنگ طی این یک دهه علیه اهالی غزه براه افتاد.

چه چشم اندازی می توان برای پایان این جدایی متصور شد؟ / نقش آمریکا ، اسراییل و مصر در این توافق چیست؟

تمامی مسلمانان در جای جای این کره خاکی در خصوص قضیه فعلی فلسطین یک آرزو دارند و‌ان هم پایان دادن به اختلافات میان فلسطینی ها چه اینکه ادامه این اختلافات جز به نفع رژیم صهیونیستی نیست و این رژیم همچنان با این بهانه که دارای یک شریک فلسطینی واحد برای مذاکره نیست به همه قوانین بین المللی پشت پا می زند.
اما پرسش اساسی این است که چه چیزی سبب شده است همه طرف های داخلی و منطقه ای و بین المللی حتی رژیم صهیونیستی و آمریکا که تاکنون هرگونه آشتی ملی در فلسطین را وتو می کردند این بار موافق بوده و حتی روند آن را تسهیل نمایند.؟

در نگاه اول و باتوجه به فشارهایی که طی دو سه ماه اخیر از قطع برق و نبود سوخت گرفته تا عدم پرداخت حقوق کارمندان وجود داشت اینگونه القا می شود که حماس احتمالا تحت فشار داخلی وادار به قبول این توافق شده و از بیم شورش داخلی به مطالبات تشکیلات خودگردان، فتح ، مصر و... تن داده است. این درست است که نوار غزه تحت شدید ترین تحریم ها و مجازات های بین المللی و منطقه ای طی این یک دهه قرار داشت اما مردم مسلمان و مقاوم غزه نشان دادند که حتی با وجود تدارک سه جنگ خونین (22 روزه در سال 2009 و هشت روزه در سال 2012 و 51 روزه در سال 2015 ) حاضر نشدند به مجاهدان فلسطینی حماس و جهاد اسلامی و سایر گروههای مقاومتی پشت کنند و همچنان بر میثاق خود با خون شهدای انتفاضه ایستادند. این امر باعث تقویت مواضع گروههای مقاومت فلسطینی در غزه شد و آنها را در معادله قدرت نه تنها از رقیب خود در فلسطین یعنی فتح بلکه حتی از رژیم صهیونیستی در موقعیتی برتر قرار داد هرچند زخم محاصره را بر پیکره یکایک اهالی غزه حس می کرد.

پس این فرضیه که حماس از بیم فشارها و شورش داخلی وادار شده است به مطالبات فتح تن دهد و از این رو آمریکا و اسراییل موافق این اشتی شده اند فرضیه ای نادرست خواهد بود.
پس چه موضوعی سبب همراهی همه طرف های منطقه ای و بین المللی هم پیمان با اسراییل با این توافق اشتی شده است؟
برای درک این همراهی باید نگاهی به تحولات منطقه و موقعیت جریانها و کشورهایی انداخت که به نوعی عقبه فکری و معنوی جریان های سازش و مقاومت در فلسطین محسوب می شود.

در حال حاضر کشورهای موسوم به محور مقاومت در آستانه یک پیروزی راهبردی و تاریخی در منطقه با غلبه بر گروه تروریستی و البته ساخته دست آمریکا و اسراییل و سعودی قرار دارند و این امر موقعیت محور موسوم به مخالف مقاومت را در وضعیت حرجی قرار داده است.

بویژه اسراییل و سعودی ها تلاش فراوانی داشتند تا با ساخت بحران در سوریه و عراق و جداکردن زنجیره های مقاومت از هم مانع از گسترش دامنه بیداری اسلامی منطقه به سمت مرزهای فلسطین اشغالی و عربستان شود بیداری که متاثر از ظلمی بود که رژیم صهیونیستی علیه ملت مظلوم فلسطین روا داشته بود.

شکست اسراییل در نهادینه کردن بحران در سوریه و عراق از یک سو به معنای تقویت زنجیره های مقاومت در منطقه از ایران و عراق گرفته تا یمن و فلسطین بوده و از سوی دیگر به معنای بازگشت فلسطین به اولویت محور مقاومت و توجه به موضوع فلسطین و رویارویی با اشغالگران صهیونیست است امری که در سال 2011 و با وقوع بیداری اسلامی تا پشت دروازه های فلسطین (اشاره به حرکت میلیونی مسلمانان در روز زمین به سمت مرزهای لبنان و فلسطین و اردن و فلسطین )نیز پیش رفت. این بازگشت دوباره به معنای تجمیع همه ظرفیت های مقاومت -که اینک در عراق و سوریه با تجربه های مقاومتی جدیدی روبرو است- برای جنبش های مقاومتی فلسطینی جهت رویارویی با اشغالگران صهیونیستی است و لذا هضم کردن و یا مصادره کردن آنان در کشورهای هم پیمان با اسراییل دستورکاری است که با توافق آشتی ملی در صدد‌  آن هستند.

بدون شک کسی مخالف اتحاد و وحدت میان فلسطینی ها نیست که اگر کشوری باشد که چنین آرزویی داشته باشد خائن به امت اسلام و مسلمین است لیکن باید از خود پرسید کشورهایی که در چهار دهه اخیر همواره مانع این وحدت بوده اند چگونه به یکباره دایه مهربانتر از مادر شده اند.

تاریخ 4 دهه اخیر فلسطین بویژه نوار غزه پر است از وعده های توخالی نهادهای بین المللی و منطقه ای برای رهایی اهالی این منطقه از محاصره و جنگ اما دریغ از تحقق حتی یکی از این وعده ها. وعده کمک به بازسازی غزه در کنفرانس شرم الشیخ در سال 2009 میلادی و کنفرانس اقتصادی پاریس یکی از همین وعده هاست. وعده بازسازی فرودگاه بین المللی غزه، ورزشگاه بین المللی غزه و... هزاران وعده دیگر.

جنبش حماس و سایر جنبش های مقاومتی در مرحله بسیار حساسی قرار دارند. اولا به موقعیت خود می بایست اشراف داشته باشند به این معنی که دشمنان قضیه فلسطین بواسطه نیازشان وارد مذاکره با این جنبش ها برای اشتی ملی شده اند و مرعوب صحنه سازی خطرناک عدم پرداخت حقوق و قطع برق در استانه فصل سرما نشوند.

راز همراهی آمریکا و اسراییل با اشتی فلسطینی ها

هدف دشمن از ورود به مذاکره همراه با بسته های تشویقی خلع سلاح مقاومت از طریق وارد کردن آنان به معامله آتش بس طولانی مدت است.
رژیم اشغالگر قدس به رغم همه تبلیغاتش همچنان از مقابله با موشک های استراتژیک مقاومت غزه عاجر مانده است. یک راه بیشتر ندارد و آن اینکه جنبش های مقاومت فلسطین را از طریق کشورهای عربی هم پیمانش وارد یک معادله اتش بس طولانی مدت کند و از این طریق از شر کابوس موشک های مقاومت رهایی یابد. این تجربه ای است که پیشتر اسراییلی ها با خود مصری و اردنی ها انجام داده اند وگرنه رویارویی با ارتش اسطوره ای مصر به تنهایی می تواند کابوسی باشد برای هر قدرت بازدارنده ای اما می بینیم که تل اویو هیچ نگرانی نسبت به جنگندگی ارتش مصر ندارد. چرا؟ چون بال این ارتش را در قالب قرار داد صلح کمپ دیوید و نظارت بین المللی بسته است.

این موضوع راز موافقت آمریکا و اسراییل با برقراری توافق آشتی ملی فلسطین است.

انتهای پیام/