اسرائیل هرگز نمی‌تواند از راه هنر مشروعیت کسب کند/ اسرائیل هرگز به مشروعیت دست نخواهد یافت حتی اگر تمام جهان تغییر کند

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)، علامه «عفیف النابلسی» از علمای برجسته لبنانی در مطلبی تاکید کرده است تغییر و ثبات از سنت‌های زندگی طبیعی و عادی است، برخی چیزها نمی‌تواند به همان حالت خود باقی بماند، چرا که در غیر این صورت انسان احساس خستگی یکنواختی، بی‌حالی و اندوه پیدا خواهد کرد. به همین سبب تغییر برای این است تا به زندگی، تحول و دگرگونی ضروری و به انسان روح جدید ببخشد. تغییر در این مفهوم و معنا، کمال و پیشرفت است، در مقابل مسائل تکوینی یا اعتقادی، در صورتی که با تغییر ناگهانی همراه شود، زندگی مردم را در معرض ناآرامی، هرج و مرج، تزلزل و فتنه قرار می‌دهد.

علامه «عفیف النابلسی» در این مطلب که روزنامه البناء منتشر کرده، آورده است : بنابراین، تغییر و ثبات دو محوری است که زندگی بدون این دو نمی‌تواند پابرجا باشد و دوام داشته باشد و از طریق این دو عامل، سعادت و بهروزی به ارمغان می‌آید و نظم برقرار می‌شود و تکامل برتر محقق می‌شود و هرگونه خلل در ارزیابی و به کارگیری آن منجر به پیامدهای مادی و معنوی می‌شود که وجود و زندگی بشر را در معرض خطر بزرگ قرار می‌دهد. همانطور که «متبنی»(شاعر معروف عرب) می‌گوید: «ووضع الندى فی موضع السیف بالعلا  مضرّ کوضع السیف فی موضع الندى»، یعنی احسان و نیکی در جایی که باید شدت و قاطعیت به خرج دهی، زیانبار است، مثل اینکه بخواهی از شدت و قاطعیت در زمانی که باید نیکی و احسان کنی، استفاده کنی.

با این مقدمه می‌خواهیم به وضع سیاسی لبنان نگاهی بیندازیم تا بگوییم که : وحدت و یکپارچگی کشور و حمایت از آن در برابر خطرات و حمایت از ارتش و نهادهای دولت و احترام به شهروندان و تامین معیشت آنها و دفاع از نوامیس، اموال وجان‌هایشان و نیز مقابله با نژادپرستی و تجاوزگری رژیم صهیونیستی از اصولی قلمداد می‌شود که نباید گرد تغییر و دگرگونی بر روی آنها بنشیند. مثلا درباره چنین مسائلی نباید گفته شود که دیدگاه‌ها و نظرات متعدی وجود دارد که مثلا هتک نوامیس یا غارت اموال یا تضعیف ارتش و دولت را به بهانه‌هایی مجاز بداند که خیلی از این بهانه‌تراشی‌ها در دوران جنگ داخلی لبنان (جنگ پانزده ساله) شنیده بودیم . بنابراین هرگونه خدشه وارد کردن به این اصول و ارزش‌ها، نظم عمومی را از بین خواهد برد. بله ممکن است که تغییراتی در آداب و رسوم و قوانین وضعی و نحوه مقایسه مسائل توسعه یا نگاه به امور اجتماعی برای اینکه در بهترین حالت قراربگیرد، از بعد کمال طلبی فطری انسان ایجاد شود در حالی که نوبت این تغییر نباید به دشمنی برسد که همچنان پرچم دشمنی و خصومت ورزی با لبنان و مردم آن را بالا گرفته است و به تجاوزگری و اشغالگری و انواع خشونت و تروریسم علیه فلسطینی‌ها دست می‌زند.

در ادامه این مطلب آمده است :  این حرف‌هایی که می‌زنم، به خاطر موج عادی‌سازی (روابط با رژیم صهیونیستی) است که تلاش می‌کند لباس واقع بینی سیاسی و عمل‌گرایی و تحولات پرشتاب در منطقه و تمایل برخی دولت‌های عربی به ویژه دولت‌های حاشیه خلیج فارس را برای انجام آشتی‌های تاریخی بپوشاند که به وضعیت درگیری و نزاع میان رژیم اسرائیل و این دولت‌ها پایان دهد. برخی نیز لباس هنر را با عناوین مختلف می‌پوشند، که گاهی می‌بینیم نزدیکی و همسویی میان نویسندگان عرب و صهیونیست‌ها به وجود آمده و گاهی افرادی را پیدا می‌کنیم که در زمینه کنسرت‌های موسیقی مشترک تحت عنوان صلح و همزیستی میان ملت‌ها و ادیان کار می‌کنند و برخی را هم می‌بینیم که به بهانه کشف افق‌های جدید برای دوربین سینما یا به تصویر کشیدن موضوعاتی که از ماهیت درگیری و علت ادامه آن از زاویه حرفه‌ای سخن می‌گوید، به آغوش رژیم اسرائیل می‌روند. و از این قبیل بهانه‌ها که در نهایت تنها به نفع تثبیت رژیم صهیونیستی و وجود آن است و تمام این اقدامات را نمی‌توان تحت عنوان و بهانه تغییرات بزرگی که در صحنه‌ها و فضاهای سیاسی و فرهنگی منطقه به وجود آمده، پذیرفت. اخیرا نزدیکان نظام‌های سعودی، بحرینی و اماراتی به گام‌های نزدیک شدن و عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی مبادرت ورزیده‌اند و در ادامه برخی تحلیلگران، سیاستمداران، معارضان، هنرمندان و فعالان سینمایی به حرکت در همین مسیر روی آورده‌اند.

و شکی نیست که تمام این اقدامات و تحرکات می‌تواند در مفاهیم و اعتقاداتی اختلال ایجاد کند که بر اساس آن دشمنی با رژیم صهیونیستی بنا شده است. چنین دگرگونی‌هایی در رویکردهای عادی سازی به بینش و منطق جمعی عربی و اسلامی ضربه می‌زند که اگر با آن مقابله نشود، طوری می‌شود که  سفر به رژیم اسرائیل به منظور فیلمبرداری یا درمان یا گردشگری یا تجارت به یک مسئله مقبول و بسیار عادی تبدیل خواهد شد. چنین گام‌ها و اقداماتی که به صورت پیاپی صورت می‌گیرد، بدون شک با هدف از بین بردن تابو و مانع درونی و روانی صورت می‌گیرد به طوری که رابطه با صهیونیست‌های اشغالگر و غاصب، تثبیت کننده مشروعیت اشغال فلسطین و عبور از اصول درگیری و حقایق تاریخی و نادیده گرفتن آن می‌شود.

اگر برخی گمان می‌کنند که امکان تغییر درمواضع نسبت به رژیم صهیونیستی وجود دارد، ما همچنان این مسئله را از محرمات و موارد ممنوعه قلمداد می‌کنیم، اسرائیل هرگز به مشروعیت دست نخواهد یافت حتی اگر تمام جهان تغییر کند. حق فقط حق خواهد ماند و باطل هم فقط باطل می‌ماند، حتی اگر برخی بخواهند آن را بَزَک و تزیین کنند که چنین کاری هم جز سقوط در پرتگاه ارمغانی برای چنین افرادی نخواهد داشت.