qodsna.ir qodsna.ir

ماموریت یونسکو در ممانعت از
واکنش فلسطینیان

احمد روح الله زاد

 

خبرگزاری قدس (قدسنا) «احمد روح الله زاد»* : رژیم صهیونیستی از سال 1981 علی رغم اینکه شهر قدس بر پایه قطعنامه 242 سازمان ملل متحد یک منطقه اشغالی شمرده می شود، این شهر را ضمیمه حاکمیت صهیونیستی کرده و بیت المقدس متحد(شرقی و غربی ) را پایتخت ابدی اسرائیل اعلام کرده است. البته این اعلامیه تاکنون از طرف سازمان های بین المللی و دولت های جهان به رسمیت شناخته نشده است و حتی دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا که در بستر تبلیغات انتخاباتی، قول انتقال سفارت امریکا از تل آویو به بیت المقدس را داده بود، پس از انتخابات، این تصمیم را ملغی اعلام کرد و حتی در سفر به بیت المقدس و به هنگام بازدید از دیوار براق، اجازه نداد مسئولان رژیم صهیونیستی وی و همراهانش را همراهی کنند.

اقدامی که تحلیلگران معتقدند به دلیل نگرانی از واکنش جهان اسلام از سوی ترامپ متوقف شده است.اما علی رغم این شرایط روشن حقوقی؛ رژیم صهیونیستی سیاست یهودی سازی قدس را همچنان ادامه می دهد و حمله صهیونیست های افراطی به مسجد الاقصی را نیز پشتیبانی می کند.
 

بسیاری از تحلیلگران این اقدام یونسکو را مثبت ارزیابی کرده اند اما نباید فراموش کرد که این موضعگیری نسبت به موضعگیری سال گذشته یونسکو نرم تر بوده است. زیرا هیچ گونه اشاره مستقیمی بر مالکیت انحصاری مسلمانان بر مسجد الاقصی و دیوار براق نداشته است.
 

همچنین طبق برنامه، یونسکو قرار است در روز جمعه 16 تیر ماه 1396 در باره حرم ابراهیمی در شهر الخلیل فلسطین نیز تصمیم گیری کند. بر اساس پیش نویس یونسکو، مالکیت حرم ابراهیمی به طور کامل به فلسطینیان تعلق دارد و حضور صهیونیست ها بر بخشی از این حرم، حضور اشغالگرانه محسوب می شود.
 

برخی دیگر از تحلیلگران سیاسی بر این باورند که موضعگیری یونسکو هیچ گونه ضمانت اجرایی ندارد و بیشتر با هدف ایجاد امید در جامعه فلسطینی و جلوگیری از هر گونه واکنش جدی در مقابل ادامه و استمرار تجاوزات صهیونیست ها در این شهر مقدس اسلامی است. به عبارت دیگر در سازمان ملل متحد نوعی تقسیم کار صورت گرفته است. بدین معنی که در شورای امنیت که ضمانت اجرایی دارد؛ امریکا همواره از اسرائیل و اقدامات تجاوزکارانه آن حمایت می کند و در عین حال، یونسکو که مصوبات آن ضمانت اجرایی ندارد به گونه ای خود را طرفدار اعراب و مخالف رژیم صهیونیستی نشان می دهد. برآیند این فرایند؛ نمایش سازمان ملل متحد به عنوان یک سازمان متعادل خواهد بود که گویا در آن دیدگاه های متکثری جریان دارد. حال آنکه واقعیت چیز دیگری است و اگر موضعگیری های سازشکارانه سازمان ملل متحد نبود؛ شرایط فلسطین به شکل دیگری جریان داشت و نه به این شکلی که در حال حاضر جریان دارد.

*کارشناس مسائل منطقه
انتهای پیام/22/