پنج‌شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ 
qodsna.ir qodsna.ir

جنبش بین المللی تحریم اسرائیل: دستاوردها و سناریوهای احتمالی

خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ مرکز مطالعاتی الزیتونه ـ بیروت

چکیده:
جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی، خارج کردن سرمایه ها و اعمال مجازات علیه آن موسوم به "بی دی إس" که اواسط سال 2005 آغاز به کار کرد، توانسته است طی چند سال گذشته دستاوردهای خوبی را محقق سازد که کمترین حد آنها تحریم آکادمیک تعدادی از دانشگاه ها و موسسات علمی در اروپا، آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی علیه این رژیم است که به خاطر تاثیر آنها بر خدشه دار شدن وجهه این رژیم در میان شخصیت های فرهنگی جهان، باعث خشم و ناراحتی شدید مقامات صهیونیستی شده است. علاوه بر این، این جنبش دستاوردهای متعددی در عرصه خروج سرمایه ها و تحریم شرکت های فعال در شهرک های صهیونیست نشین کرانه باختری داشته است و همین مساله رژیم صهیونیستی را بر آن داشته است که در مقابل این اقدامات جنبش مذکور، سعی کند نام آنرا در لیست سازمان های غیر قانونی قرار دهد و در این راه از برخی همپیمانان غربی خود مانند فرانسه، انگلیس و آمریکا هم کمک بگیرد؛ هر چند که این تلاش های تل آویو گوش شنوایی در کشورهایی مانند سوئد، هلند و ایرلند نداشت و دولت های آنها دست رد به سینه این رژیم زدند.

به نظر می رسد که رژیم صهیونیستی به تلاش های خود برای تخریب وجهه جنبش بین المللی تحریم و غیر قانونی جلوه دادن آن ادامه می دهد و در همین راستا، آنرا به "سامی ستیزی" متهم کرده و قصد دارد از قدرت نرم خود در کشورهایی مانند آفریقایی ها که قبلا حامی مساله فلسطین بودند، استفاده کند. تل آویو همچنین سعی دارد از فرصت تصدی سمت ریاست کمیته حقوقی سازمان ملل متحد برای بهبود وضعیت حقوقی خود در برابر جنبش "بی دی إس" بهره برداری کند.

نخست: جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی:
جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی، خارج کردن سرمایه ها و اعمال مجازات علیه این رژیم موسوم به "بی دی إس" (Boycott, Divestment and Sanctions (BDS)campaign در تاریخ 9/7/2005 و یک سال پس از صدور حکم دادگاه عدالت بین المللی درباره غیر قانونی بودن احداث دیوار حائل توسط اسرائیل در کرانه باختری آغاز به کار کرد. در آن زمان، بیش از 100 سندیکای کارگری فلسطینی، جمعیت های سیاسی و سازمان های غیر دولتی در فلسطین و خارج از آن از همتایان بین المللی خود خواستند که راهبرد تحریم، خروج سرمایه ها و اعمال مجازات ها را به عنوان بخشی از مبارزات خود علیه نظام تبعیض نژادی (آپارتاید) اسرائیل در دستور کار خود قرار دهند. اما امروزه این جنبش گسترش یافته و به جنبشی بین المللی تبدیل شده است که تا حد زیادی به جنبش بین المللی که باعث سرنگونی نظام آپارتاید آفریقای جنوبی شد، شباهت دارد.

از لحاظ تاریخی می توان جنبش تحریم "بی دی إس" را شاخه جنبش های تحریم قبلی در دهه 80 قرن 19 و دهه 30 قرن 20 دانست. در اواخر قرن 19، فلسطینی ها حاضر به همکاری با شهرک های تازه تاسیس برای شهرک نشینان یهودی که باعث مصادره بیشتر اراضی آنها می شدند، نشدند. اما در دهه 30 قرن 20 مخالفت ها با پروژه استعماری رژیم صهیونیستی افزایش یافت و این مخالفت ها بیشتر در قالب اعتصاب ها و تحریم ها نمود پیدا کرد. در ادامه و در مرحله پس از (اشغال فلسطین در ) سال 1948، اتحادیه عرب، سازمان کنفرانس اسلامی (سازمان همکاری اسلامی امروز) جنبش عدم تعهد و پویش های بین المللی اقدام به تحریم روابط تجاری و مالی خود با رژیم صهیونیستی کردند.

کنفرانس سازمان ملل متحد برای مبارزه با نژاد پرستی، تبعیض نژادی و تعصبات قومی که در دوربان آفریقای جنوبی برگزار شد، از مهمترین تحولات اساسی بود که راه را برای شکل گیری جنبش تحریم، خارج کردن سرمایه ها و اعمال مجازات در سال 2005 هموار کرد. در کنفرانس مذکور بیش از 3 هزار سازمان مدنی حضور داشتند و ضمن محکومیت شدید سیاست های رژیم صهیونیستی، این اقدامات را یکی از اشکال تبعیض نژادی برشمردند. در همان زمان، انتفاضه دوم فلسطین موسوم به انتفاضه الاقصی که در سال 2000 آغاز شده بود، روزهای اوج خود را پشت سر می گذاشت و با حمایت های گسترده بین المللی از ملت فلسطین همراه شده بود.

در آن زمان آگاهی نسبت به مساله فلسطین و لزوم همکاری و همبستگی گسترده و حداکثری با آن افزایش یافته بود و حمایت افکار عمومی از تحرکات سازمان های مدنی پشتوانه اصلی جنبش تحریم "بی دی إس" بود و جهانیان کاملا به این مساله پی برده بودند که نمی توانند به دولت ها و جریان های انحرافی که شعارهای پر زرق و برق شان هیچ پشتوانه عملی نداشت، اعتماد کنند.
جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی سه راهبرد اساسی در پیش گرفته است: تحریم، اعمال مجازات و خروج سرمایه ها. هدف این جنبش از سویی تحریم کالاها و شرکت هایی است که با رژیم صهیونیستی همکاری می کنند و نمود عینی و واقعی آنرا می توان در خودداری از خرید کالاهای تولیدی رژیم صهیونیستی یا تعامل با رژیم های مجری سیاست های تبعیض نژادی مشاهده کرد. از سوی دیگر، راهبرد دوم که خروج سرمایه هاست، مستلزم قطع همکاری و سرمایه گذاری در موسسات یا شرکت ها یا بانک هایی است که در اراضی اشغالی سال 1967 (و به ویژه کرانه باختری) فعالیت می کنند، یا از آنجا استفاده می کنند. اما بعد سوم که اعمال مجازات است، از شدیدترین و قاطعانه ترین راهبردها به شمار می رود، به طوری که در قالب آن تدابیر سختی از سوی دولت ها اتخاذ می شود که می تواند جنبه مجازات های اقتصادی، نظامی یا دیپلماتیک داشته باشد و یا منجر به لغو توافقنامه های تجاری امضا شده میان اتحادیه اروپا و رژیم صهیونیستی و یا لغو قراردادهای همکاری نظامی شود.

دوم: دستاوردها:
جنبش تحریم "بی دی إس" از زمان آغاز به کار خود موفق به اعمال تحریم علیه رژیم صهیونیستی در زمینه های مختلف مانند محافل آکادمیک، فرهنگی، ورزشی، شرکت های تجاری و مصرفی شد. حجم حمایت ها از جنبش تحریم آکادمیک رژیم اشغالگر قدس در حدی بود که امکان متوقف کردن آن وجود نداشت. به عنوان مثال، در آفریقای جنوبی، تعدادی از دانشگاه های شهرهای بزرگ؛ مانند کیپ تاون، ژوهانسبورگ و کوازولو تحریم هایی را علیه این رژیم اعمال کردند. در سپتامبر سال 2010 بیش از 250 شخصیت دانشگاهی از آفریقای جنوبی طوماری را امضا کردند که در آن از دانشگاه ژوهانسبورگ خواسته شده بود که روابط خود با دانشگاه صهیونیستی بن گوریون را قطع کند. این طومار به امضای فعالان با سابقه ای رسید که در پویش های مخالفت با نظام آپارتاید هم مشارکت داشتند و از جمله آنها می توان به اسقف "دیزموند توتو" و "آلان بویساک" اشاره کرد.
در همان سال، اتحادیه دانشگاه ها و دانشکده های انگلیس رای به قطع روابط با سندیکای کارگری رژیم صهیونیستی "هستدروت" داد و در سال 2011 نیز بیش از 250 شخصیت دانشگاهی اروپایی از 14 کشور نامه ای را امضا کردند که خواستار کنار گذاشته شدن شرکت های صهیونیستی شرکت کننده در نقض قوانین بین المللی در اراضی اشغالی سال 1967 فلسطین از برنامه های پژوهشی تحت حمایت اتحادیه اروپا شده بود.
در دوره اخیر و به ویژه در سال 2015 هم اتحادیه ملی دانشجویان و دانش آموزان سیاه پوست در انگلیس از جنبش تحریم "بی دی إس" حمایت کردند. اتحادیه های دانشجویی دانشگاه های ادنبره، لندن، لیورپول، ساسکس و ایست انجلیا هم از این جنبش حمایت کردند.
در آمریکا نیز شوراهای دانشجویی دانشگاه های کالیفورنیا، سن خوزه، برنستون، اوهایو و استانفورد از تصمیمات در زمینه خارج کردن سرمایه ها از شرکت هایی که از اشغالگری رژیم صهیونیستی بهره می برند، حمایت کردند.

سوم: تحریم شرکت ها:
شاید مهمترین موفقیت جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی، تحریم شرکت های چند ملیتی و شرکت های تجاری بود که با رژیم آپارتاید اسرائیل در ارتباط بودند. در ادامه این راه، تعداد بیشتری از سازمان های نیمه دولتی و نهادهای رسمی بین المللی به این کمپین پیوستند. در انگلیس، شاخه پویش همبستگی با فلسطین "تاور هاملتس" سال گذشته توانست شورای محلی را به لزوم لغو قراردادهای خود با شرکت هایی که با رژیم صهیونیستی همکاری می کنند، متقاعد کند. از جمله این شرکت ها می توان به ائتلاف شرکت های امنیتی "ویولیا" و "جی فور اس" اشاره کرد.
از سوی دیگر، دفتر خدمات سازمان ملل متحد به پروژه ها در اردن، تحت تاثیر فعالیت های جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی، در ماه مارس سال 2016 تصمیم به قطع همکاری با شرکت "جی فور اس" گرفت و این شرکت به خاطر حجم بالای خسارت های وارده به خود در نتیجه فعالیت های جنبش "بی دی إس" اعلام کرد که از بازار رژیم صهیونیستی خارج می شود. علاوه بر این، کمیساریای امور پناهندگان و برنامه حمایت از کودکان سازمان ملل "یونیسف" در اردن تصمیم به قطع ارتباط با این شرکت گرفتند. از سوی دیگر، بزرگترین شرکت تولید لوازم آرایشی اسرائیل "آهاوا" که طی سال های اخیر در معرض حملات جنبش "بی دی اس" قرار گرفته بود، تصمیم به انتقال کارخانه خود از شهرک صهیونیستی "متسپیه شالیم" در کرانه باختری به داخل کمربند سبز امنیتی (مرزهای فلسطین اشغالی) گرفت.

اما این روند تحریم به تنها به قطع ارتباط و تحریم شرکت های فعال در شهرک های صهیونیست نشین یا شرکت هایی که از اشغالگری رژیم صهیونیستی بهره می بردند، ختم نشد، بلکه در سپتامبر سال 2015،‌شهرداری شهر "ریکیاویک" ایسلند یادداشتی را به امضا رساند که به موجب آن باید کالاهای صهیونیستی تا زمان تداوم اشغالگری اسرائیل در اراضی فلسطینی تحریم شوند. این اقدام مورد استقبال کمیته ملی فلسطینی تحریم، خروج سرمایه ها و اعمال مجازات علیه رژیم صهیونیستی در اروپا قرار گرفت و "ریا حسن" مسئول این پویش های بین المللی اعلام کرد که «ما از به کار گیری عبارت "تبعیض نژادی" (آپارتاید) برای توصیف رژیم صهیونیستی استقبال می کنیم. وی افزود:« امروز این مساله بیش از پیش پذیرفته شده است که رژیم سرکوبگر اسرائیلی تمامی ویژگی های ذکر شده در تعریف نظام آپارتاید را که در قوانین بین المللی به آن اشاره شده است، دارد.»

چهارم: موانع:
یک دهه قبل، مسئولان اسرائیلی جنبش تحریم بین المللی این رژیم را بی اهمیت دانسته و هر گونه احتمال موفقیت آنرا بعید دانستند. آنها مدعی بودند که "اسرائیل" تنها "کشور دموکراتیک" در منطقه خاورمیانه است و از همین رو، ملت های سراسر جهان باید از آن حمایت کنند. اما آنها کاملا اشتباه می کردند؛ چرا که این جنبش تاثیر بسیار عمیقی داشت و دارد؛ تا جایی که رژیم صهیونیستی را مجبور به درخواست از کشورهای غربی برای غیر قانونی اعلام کردن فراخوان ها برای عضویت در این جنبش کرده است. در اکتبر سال 2015 دادگاه عالی استیناف فرانسه محکومیت 12 نفر از فعالان جنبش همبستگی با فلسطینیان به خاطر دعوت به تحریم کالاهای صهیونیستی را تایید کرد و امروز در فرانسه صرف پوشیدن لباسی که بر روی آن آرم جنبش "بی دی اس" نقش بسته باشد، یک تخلف قانونی (که شاید با مجازات جرم کیفری برابری کند) به شمار می رود. مراجع فرانسوی مانند گذشته با استفاده از قوانین مربوط به "سامی ستیزی" سعی در ایجاد رعب و وحشت در میان فعالان صلح حامی مساله فلسطین و بازداشتن آنها از اقدامات شان را دارد.
در انگلیس، دولت محافظه کار این کشور که طرفدار رژیم صهیونیستی است، از برخی طرح ها برای ممانعت از هر گونه اقدام شوراهای محلی، نهادهای دولتی و حتی برخی اتحادیه دانشجویی در زمینه تحریم شرکت های فعال در شهرک های صهیونیست نشین غیر قانونی استفاده می کند که سخنگوی "جرمی کوربین" رئیس حزب کارگر این کشور آنرا نوعی "حمله به دموکراسی" در انگلیس توصیف کرده است.
این مساله هیچ جای تعجب نداشت که گروه های طرفدار رژیم صهیونیستی در انگلیس دست به تحرکات گسترده ای برای سرکوب جنبش بین المللی "بی دی إس" بزنند. در ژوئن گذشته (2016) دادگاه عالی لندن ادعاهای سازمان دیده بان حقوق بشر یهودی علیه شوراهای شهرهای لستر، سوانسی و جویند را که تصمیماتی در حمایت از فلسطینی ها اتخاذ کرده بودند، رد کرد. این سازمان یهودی مدعی شده بود که تصمیمات شوراهای شهرهای مذکور که در حمایت از فلسطینیان و در راستای تحریم کالاهای صهیونیستی اتخاذ شده بود، با قانون برابری و مقابله با هر گونه تبعیض علیه یهودیان و نیز پایان دادن به محدودیت ها علیه آنها، مغایرت دارد.
قاضی لورد جاستیس سایمون که ریاست این جلسه دادگاه را بر عهده داشت، اظهار داشت که شوراهای شهرهای مذکور هیچ کار غیر قانونی انجام نداده اند. وکلای مدافع این شوراها هم اعلام کردند که شوراهای این سه شهر از حق قانونی خود در زمینه آزادی بیان استفاده کرده اند و قانون انگلیس و ولز و ماده 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر این حق را برای همه به رسمیت شناخته است.
اما نکته جالب توجه این بود که با وجود تسلیم برخی قدرت های بزرگ غربی مانند انگلیس، فرانسه، کاندا و آمریکا در برابر فشارهای اسرائیل، کشورهای کوچکی مانند سوئد، هلند و ایرلند با تمامی تلاش ها برای سرکوب جنبش "بی دی اس" مقابله کردند. وزارت خارجه سوئد در ماه مارس سال 2016 بر اصول و مبانی اساسی دموکراسی در این کشور تاکید کرد و گفت جنبش بین المللی تحریم اسرائیل یکی از جنبش های جامعه مدنی است و دولت ها نباید در گرایش ها و رویکردهای سازمان های مدنی دخالت کنند.
از سوی دیگر، دولت های هلند و ایرلند هم با قاطعیت مشابهی با این تلاش ها برخورد کردند. در هلند، "برت کوندرز" وزیر امور خارجه این کشور تاکید کرد که مقامات صهیونیستی همچنان در دیدارهای دو جانبه خود با مقامات هلندی مساله جنبش بین المللی تحریم این رژیم "بی دی إس" را مطح می کنند. وی با وجود تاکید بر اینکه دولت هلند از جنبش مذکور حمایت نمی کند، اما تصریح کرد که حمایت از جنبش "بی دی إس" اقدامی در راستای آزادی بیان است. وزیر خارجه هلند خاطر نشان کرد که بیانیه ها و نشست های جنبش "بی دی إس" به خاطر حق آزادی بیان و آزادی تجمعات که در قانون اساسی هلند و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر به آن اشاره شده است، مورد حمایت هستند.
شکی نیست که مساله "سوزانده شدن یهودیان" یا همان "هلوکاست" نوعی احساس گناه در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا را ایجاد کرده است و رژیم صهیونیستی نیز از همین مساله برای باجگیری و سوء استفاده از این اتحادیه استفاده می کند. این رژیم اکثرا انتقادات قانونی مطرح شده علیه خود را در ردیف اقدامات "سامی ستیزی" قرار می دهد و همین مساله باعث می شود که کشورهای اروپایی از هر گونه اعمال مجازات علیه آن خودداری کنند. اما وضعیت محافل مدنی تا حد زیادی فرق می کند. در واقع، این سازمان ها مواضع سفت و سختی در قبال سیاست های تبعیض نژادی اسرائیل اتخاذ می کنند که درخواست ماه مه گذشته (2016) بیش از 300 سازمان حقوق بشری و سازمان های امداد رسانی وابسته به کلیساها، اتحادیه های کارگری و احزاب سیاسی 19 کشور در سراسر اروپا از اتحادیه اروپا برای دفاع از حقوق افراد و موسسات در زمینه مشارکت در پویش های تحریم، خروج سرمایه ها و اعمال مجازات که فلسطینی ها به راه انداخته اند از جمله آنها بود.

پنجم: سناریوهای احتمالی:
بدیهی است که اسرائیل گزینه های زیادی برای سرکوب جنبش بین المللی تحریم خود ندارد و به عبارت دیگر، در آینده نزدیک به اعمال فشارهای دیپلماتیک علیه دولت ها؛ در هر زمان و مکانی ادامه خواهد داد. در همین راستا، تل آویو تلاش های خود برای برقراری روابط دوستی و جلب رضایت کشورهای قاره آفریقا را که اتفاقا جنوب این قاره خاطره تلخی از نظام آپارتاید دارد، آغاز کرده است.
شکی نیست که رژیم صهیونیستی از قدرت نرم خود در این زمینه استفاده خواهد کرد و به کشورهای آفریقایی، آسیایی و آمریکای لاتین وعده انتقال کمک های فنی و علمی را خواهد داد. این رژیم همچنین در سایه سامانه های پیشرفته صنایع تسلیحاتی خود به کشورهای ضعیف و در معرض خطر وعده ارائه کمک های نظامی را خواهد داد تا نواقص امنیتی خود را برطرف کنند. اگر بخواهیم درباره مسائل مهندسی، آبیاری یا علوم رایانه ای صحبت کنیم، به جز ترکیه تقریبا هیچ کشور عربی یا اسلامی قدرت یا تمایل مقابله با این تهاجم دیپلماتیک رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا را ندارد. لذا، جای تعجب ندارد که تل آویو این حجم از کمک های دولتی را فدای دستیابی به یک کرسی در داخل اتحادیه آفریقا می کند.
در آسیا نیز رژیم صهیونیستی به تلاش های خود برای متوقف کردن کمک های رایج به فلسطین ادامه می دهد و شاید کمترین حجم تلاش های آن، اقداماتی باشد که در قبال کشورهای عدم تعهد اتخاذ کرده است. به عنوان مثال، هند که از بنیانگذاران این جنبش به شمار می رود، امروز به یکی از شرکای اصلی اسرائیل در زمینه های علمی و نظامی تبدیل شده است و امیدی به اعمال مجازات و تحریم از سوی این کشور علیه تل آویو نیست.
از سوی دیگر، پس از دستیابی رژیم صهیونیستی به کرسی ریاست کمیته حقوقی سازمان ملل، این رژیم فرصت زیادی برای مقابله ریشه ای با مساله ای دارد که از مدت ها قبل به چالشی اساسی برای این رژیم تبدیل شده و خواب راحت را از چشمان آن ربوده است؛ و آن چیزی نیست جز پویش هایی که فعالان حامی مساله فلسطین از آن با عنوان پویش "سلب مشروعیت" یاد می کنند. واقعیت این است که پایه و اساس این راهبرد رژیم صهیونیستی، سلب مشروعیت از طرف هایی است که از سیاست های این رژیم انتقاد می کنند. لذا، بحث ها درباره نحوه بهبود وجهه رژیم صهیونیستی و بازتعریف اصطلاح صهیونیسم متوقف نخواهد شد و هر گونه انتقادی از آن به منزله اقدامی "ضدیهودی" تلقی خواهد شد.

ششم: راهبرد مطلوب:
با وجود اینکه جنبش بین المللی تحریم در طول تاریخ خود شرایط و وضعیت های خاصی را تجربه کرده است، اما همچنان از جنبش مخالفت با نظام آپارتاید آفریقای جنوبی که توانست به حاکمیت چندین ساله نظام تبعیض نژادی پایان دهد، الگو می گیرد. از جمله دلایل موفقیت جنبش تحریم مخالف نظام آپارتاید آفریقای جنوبی می توان به این مساله اشاره کرد که این جنبش توانست ائتلاف خوبی با مشارکت دولت ها و شخصیت های وفاداری که توانسته بودند به صورت مساوی بر روی سیاست های داخلی و بین المللی در نهادهایی مانند سازمان ملل متحد تاثیر بگذارند، تشکیل دهد. لذا، جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی "بی دی إس" هم که علیه رژیم آپارتاید اسرائیل شکل گرفته است باید ائتلاف های مشابهی تشکیل دهد و حمایت کشورهای مختلف در شمال و جنوب کره خاکی را تضمین کند.
جنبش بین المللی تحریم رژیم صهیونیستی "بی دی إس" پس از گذشت 15 سال از آغاز فعالیت خود کارآیی خود در زمینه حمایت از مساله فلسطین را نشان داده است، اما اگر این جنبش سعی در استفاده تمام توان خود را دارد، باید حمایت سیاسی بی حد و حصر و بی قید و شرط تمامی گروه های فلسطینی را جلب کند. در حال حاضر، سوالات و شک و تردیدهای زیادی درباره حمایت کامل تشکیلات خودگردان فلسطین از این جنبش مطرح است و از همین رو، فلسطینی ها باید ابتکار عمل را در دست بگیرند؛ چرا که با وجود پافشاری تشکیلات خودگردان بر تلاش های خود برای پایان دادن به اشغالگری رژیم صهیونیستی با استفاده از راهکارهای مسالمت آمیز سنتی، این تشکیلات همچنان با ابزارهای کارآمدتری مانند پویش تحریم بین المللی "بی دی إس" فاصله دارد و با آن ارتباط برقرار نکرده است.
محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین همچنان به صراحت بر مخالفت خود با درخواست ها برای توسعه دامنه مخالفت های مسالمت آمیزش با رژیم صهیونیستی و انتقال به مرحله تحریم کامل این رژیم در راستای همسویی با فعالیت های پویش بین المللی تحریم اسرائیل "بی دی إس" تاکید دارد. عباس در سال 2013 طی سفری به آفریقای جنوبی از مخالفت خود با تلاش های جنبش بین المللی تحریم "بی دی إس" در این کشور خبر داد و گفت:« ما از پویش های تحریم اسرائیل حمایت نمی کنیم.» وی افزود:«ما در عین حال، از تمامی طرف ها می خواهیم که کالاهای تولیدی شهرک های صهیونیستی را که در اراضی اشغالی فلسطین بنا شده اند و غیر قانونی هستند، تحریم کنند.» این اظهارات خشم فلسطینیان و حامیان مساله فلسطین را به دنبال داشت؛ هر چند که سفارت فلسطین در آفریقای جنوبی با ارائه توضیح درباره این اظهارات درصدد فرونشاندن آتش خشم فلسطینیان و حامیان مساله فلسطین برآمد.

هفتم: پیشنهادات و توصیه ها:
1 – فلسطینیان باید سطح فعالیت های خود در راستای تحریم، خارج کردن سرمایه ها و اعمال مجازات علیه رژیم صهیونیستی و نیز حمایت و فعال سازی کمیته ها و موسسات فعال در این زمینه ها در جهان را افزایش دهند.
2 – تلاش جدی برای جداسازی اقتصاد فلسطین از اقتصاد رژیم صهیونیستی و پایان دادن به وابستگی به اقتصاد این رژیم و تحریم کالاهای صهیونیستی توسط فلسطینی های ساکن اراضی اشغالی سال 1948 فلسطین.
3 – جلب بیشترین میزان ممکن از حامیان جنبش بین المللی تحریم در سطوح رسمی و مردمی.
4 – فعال سازی مجدد کمیته های مقابله با پویش های عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی در اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی.

منبع: مرکز اطلاع رسانی فلسطین


| شناسه مطلب: 217882







فیلم

خبرگزاری بین المللی قدس


خبرگزاری بین المللی قدس

2017 Qods News Agency. All Rights Reserved

نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.