کودتای اقتصادی علیه آرمان های فلسطینیان

حقیقت اینست که رژیم صهیونیستی تلاش می کند تا  آرمانهای اصلی طرف فلسطینی را تا اندازه یک امتیاز و پروژه اقتصادی تنزل دهد. به عبارتی تل آویو قصد دارد در قبال عقب نشینی طرف فلسطینی از آرمانهای اصلی و حقوق خود یکسری امتیازات ابتدایی اقتصادی به آنها واگذار کند.

در حالی که ملت فلسطین آزادی وطن و پایان اشغالگری را خواستار است ، صهیونیست ها  مسائل اقتصادی را دلیل فعالتیهای فلسطینیان عنوان می کنند که با ارائه طرح های‌ اقتصادی می توان به‌آنها پایان داد . ایهود اولمرت از طرح ساخت کارخانه و مراکز کاری در کرانه باختری سخن می گوید ، لیونی ابتکار اقتصادی برای حل بحران فلسطین و کاهش تنش میان تل آویو و فلسطینی ها را مطرح می کند ، آمریکایی ها تاکید دارند که در نشست آناپولیس کشورهای عربی با ارائه طرح اقتصادی مشترک با صهیونیست ها برای کمک به فلسطینان فعالیت کنند ، کشورهای اروپایی بویژه فرانسه بر اجرای اجلاسی با محوریت اقتصادی برای فلسطینیان آن هم با محوریت کمک به کرانه باختری اصرار دارند . این گونه موضع گیری ها که پیش از این نیز ازطرف ژاپن برای احداث کریدور اقتصادی میان تل‌آویو ، فلسطین و کشور های عربی مطرح شده بود ، چنان تعریف شد که گویی ملت فلسطین نه برای آرمان های سیاسی بلکه برای تکه ای نان به مقابله با صهیونیست ها پرداخته و هزاران شهید را فدا کرده است . صهیونیست ها با این طرح تلاش دارند تا ضمن سرپوش نهادن و توجیه جنایات خود  ، مسئولیت بحران فلسطین را به کشورهای منطقه نسبت دهند که به دلیل عدم رسیدگی اقتصادی به فلسطین که بایدبا همکاری تل‌ آویو صورت می گرفت ، موجب تحرکات فلسطینیان شده است . به عبارت دیگر صهیونیست ها آرمان تشکیل کشور مستقل فلسطین به پایتختی قدس شریف را با تحصن های خیابانی کارگران واتحادیه ها در کشورهای دیگر یکسان دانسته که تنها  جنبه اقتصادی دارد . جالب توجه‌آنکه صهیونیست ها با اعلام آمادگی برای ساخت کارخانه در کرانه باختری آن هم تحت نظارت خودشان ، چهره ای دموکراتیک از خود به نمایش می گذارند که برای اجرای صلح حاضر به پذیرش هزینه های اقتصادی می شود .

صهیونیست ها و متحدان غربی آنها در حالی برای این طرح ها جنجال آفرینی می کنند که در مقابل، به تحریم ساکنان غزه پرداخته اند و این منطقه را با بحران انسانی مواجه ساخته اند . سیاست های متناقض آنها اثبات می کنند که وعده ها و اظهارات به اصطلاح بشر دوستانه آنها در زمینه اقتصادی فریبی است برای تنزل دادن آرمان های‌ فلسطینیان به خواسته های اقتصادی که حل آنها دیگر بهانه ای برای ادامه تحرکات‌ آنها باقی نمی گذارد لذا سرکوب اعتراض کنندگان از سوی صهیونیست ها امری الزام‌آور می نماید . البته ناگفته نماند که رویکرد صهیونیست ها و غرب به مشوق های اقتصادی بیانگر اعتراف‌آنها به ناکارآمدی تحریم ها است که پیروزی بزرگی برای مقاومت قلمداد می شود با این وجود این تهدید وجود دارد که این طرح ها به حذف آرمان های‌ فلسطینان و تخریب جایگاه جهانی آنها از مردمانی که برای آزادی وطنشان تلاش می کنند به افرادی که برای رفاه و اقتصاد فعالیت می کنند تنزل می دهد که خطری جدی برای مقاومت و در بلند مدت توجیه کننده جنایات صهیونیست ها خواهد بود .