سال 2007 گسترش مفهوم مقاومت

به اعتقاد بسیاری ازکارشناسان سال 2007  را می توان سال گسترش مصداقهای مقاومت درفلسطین دانست.

گروه تحلیل و تفسیر: منطقه خاورمیانه ، سال 2007 را درحالی پشت سر نهاد که به باور بسیاری از ناظران سیاسی این سال سرآغاز  معادلات جدید منطقه ای و بین المللی  و نیز تغییر ادبیات سیاسی جهان بود  که در نتیجه شکست متحد استراتژیک آمریکا در خاورمیانه (اسراییل) در جنگ 33 روزه لبنان  رخ داد. در حقیقت فروریختن اسطوره شکست ناپذیری ارتش رژیم صهونیستی که در پایان سال 2006 رخ داد  تجربه جدیدی را در صف بندی معادلات بین المللی رقم زد.  از این روست که سال 2008  را می توان دورانی پر از تنش و بحران برای خاورمیانه پیش بینی کرد.  با نگاهی به مهمترین تحولات سال 2007  می توان دنباله های شکست استراتژیک تل آویو و واشنگتن را در تمامی ابعاد منطقه ای و بین المللی جست و جو کرد . و از اینرو بود که واشنگتن و تل ْآویو برای برآوردن نیازهای استراتژیک خود  راهکارهایی را چون نشست آناپولیس ارائه کردند که به شکستی جدید برای آنها تبدیل شد.
سرزمین های اشغالی فلسطین در سال 2007  تحولات و متغیرات سیاسی مهمی را پشت سر نهاد که در دو بخش عرصه داخلی فلسطینی و جامعه صهیونیستی  قابل بررسی است :‌
الف ـ 2007 سالی پرتنش و بحرانی برای فلسطینیان بود که بخشی از آن  از تحرکات داخلی ناشی می شد و بخشی نیز نتیجه سیاست‌های توسعه‌طلبانه صهیونیست‌‌ها و غرب بود. یکی از مهمترین رویدادهای سال 2007 در عرصه داخلی فلسطین ادامه روند مقاومت بود که با وجود چالشهای داخلی و تهدیدات صهیونیستی  دنبال شد.
 فلسطینی ها  برغم یورش‌های صهیونیست‌ها و تحریم‌های اقتصادی و محاصره ، توانستند  به انتفاضه ادامه دهند .
گروههای مقاومت فلسطینی  توانستند با پاسخ‌های موشکی و عملیات‌ شهادت‌طلبانه، بحران شدیدی را برای صهیونیست‌ها ایجاد کنند چنانکه در نتیجه این فشارها  اولمرت توبیخ شد و روند مهاجرت مستعمره نشینان به خارج از سرزمین های اشغالی افزایش یافت .
بعد دیگر تحولات فلسطین در سال 2007 بیشتر در تقابل میان دولت حماس و گروه‌های مقاومت با تشکیلات خودگردان سپری شد. این تقابل‌ها در 14 ژوئن خروج تشکیلات خودگردان از غزه و تسلط حماس بر این منطقه را به همراه داشت که نتیجه آن آشکار شدن همکاری عناصر تشکیلات با رژیم صهیونیستی بود. در این میان صهیونیست‌ها و غرب با ادامه تحریم‌ها از یک سو و تقویت توان نظامی ابومازن (بیش از صد میلیون دلار) به این درگیری‌ها دامن زدند بگونه‌ای که به تقابل دو طرف منجر شد. این امر شکست توافق مکه را به همراه داشت بویژه اینکه ابومازن دولت  هنیه را بر کنار کرد و دولت غیر مردمی سلام فیاض را تشکیل داد. در حالی که فرایند جنگ فلسطینی با فلسطینی شکل گرفت ، در مقابل روند مذاکره میان  تشکیلات خودگردان با رژیم صهیونیستی ادامه یافت که نتیجه آن تنها آزادی 400 اسیر فلسطینی بود که در ازای آن بیش از هزار نفر بازداشت شدند.
 سرانجام تحولات 2007 نیز به  برگزاری نشست آناپولیس و پاریس انجامید  که بیشتر توطئه ای برنامه ریزی شده بود. در آناپولیس بدون تعمدی از سوی صهیونیست‌ها اعراب به گفتگو با صهیونیست‌ها پرداختند و بر مقابله با مقاومت تاکید کردند و در پاریس نیز 9/7 میلیارد دلار برای کمک به تشکیلات خودگردان با محوریت نظامی و سرکوب مقاومت تصمیم‌گیری شد. 
این در حالی است که رژیم صهیونیستی نیز در عرصه داخلی دورانی سخت را سپری کرد.  بسیاری از مقامهای بلندپایه  از جمله  دان حالوتس رئیس ستاد ارتش و  مقامات ارشد نظامی، اطلاعاتی و امنیتی بر اساس گزارش کمیته وینوگراد از کار برکنار شدند . برکناری پرتز و آمدن باراک به عنوان وزیر جنگ برکناری کاتساو به اتهام فساد اخلاقی و انتخاب  شیمون پرز به عنوان رئیس‌ رژیم صهیونیستی، اعتراضات گسترده مردمی به سیاست‌های تل‌آویو، ائتلاف احزاب در برابر کادیما و اولمرت ، کوچ معکوس یهودیان از اراضی اشغالی  ، تزلزل عمق استراتژیک اسرائیل که از  مستعمره سدیروت به عنوان یک سمبل متزلزل می توان یاد کرد  از چالش‌های درونی صهیونیست‌ها بود که با تشکیل پرونده فساد اولمرت و نزدیکان وی کامل شد.
این در حالی است که  صهیونیست‌ها با حمایت غرب و ایجاد جنگ داخلی در عصه داخلی فلسطین توانستند به توسعه شهرک‌ها در کرانه باختری و قدس شرقی ادامه دهند. در سیاست آنها اشغال جمعیت در اولویت قرار گرفت بگونه‌ای که اکنون با یهودی‌سازی بیت‌المقدس برای بلعیدن مسجد‌الاقصی فعالیت می‌کنند این درحالی است که زیر ساخت‌های مسجد‌الاقصی نیز به صورت پنهانی و آشکار در حال دگرگونی  است  بگونه‌ای که صهیونیست‌ها برای حذف نمادهای سایر ادیان و یهودی‌سازی آن فعالیت می‌کنند که نصب هیکل سلیمان و شمعدان مقدس بخشی از این طرح است، صهیونیست‌ها که با کشتار در غزه به توسعه‌طلبی درگیر نقاط می‌پردازند به ادامه فعالیت‌‍ا در قبال لبنان و سوریه نیز پرداختند که بمباران بخشی از خاک سوریه به عنوان مرکز فعالیت‌های هسته‌ای و تجاوز به حریم لبنان بخشی از این تحرکات است. در نهایت سال 2007 را می توان سالی با محوریت ادامه انتفاضه دانست که به دلیل چالشهایی داخلی میان برخی گروههای که به دلیل سیاستها ی  تفرقه افکنانه صهیونیستها ایجاد شد کمتر مورد توجه قرار گرفت و بیشتر تقابل گروهها به نمایش در آمد .