حقوق بشر در سرزمینهای اشغالی

هجوم یهود به فلسطین در واقع از سال 1881 میلادی شروع شد. قبل از اینکه اولین موج بزرگ مهاجران شکل بگیرد. جمعیت فلسطین به نیم میلیون نفر می رسید که اکثریت با مسلمانها بود و بعد مسیحیان قرار داشتند. جمعیت یهودیان به حدود 20 هزار نفر بالغ می شد.
در پایان جنگ جهانی اول حدود 60 هزار نفر یهودی در فلسطین ساکن بودند و پس از پایان گرفتن جنگ جهانی دوم نیز که همراه با کشتن فجیع یهودیان توسط غربیها بود یک نوع حس ترحم و دلسوزی در سراسر جهان نسبت به قوم یهود بوجود آمد و ضمنا" عقاید کهن دین یهود و مرام صهیونیسم نیز در شکل گیری دولت اسراییل نقش بسزایی داشت. با اینحال خط مشی های سیاسی، نظامی و اقتصادی دول بزرگ هم در پیدایش اسراییل نقش عمده را بازی می کرد. و در واقع انتخاب فلسطین توسط کشورهای استعمارگر برای ایجاد دولت اسراییل قبل از اینکه ناشی از انگیزه ها و وعده های توراتی باشد، ناشی از یک دید کارکرد گرایانه غربیها بود، که می خواست اهرم قدرتمندی برای حفظ منافع دراز مدت خود در منطقه حساس و مهم خاورمیانه بوجود آورد.
از دید غرب مناطق اشغالی به مناطقی گفته می شود که پس از جنگ 1967 به اشغال نیروهای رژیم اسراییل در آمده است.(1) گفتنی است که در طول اجرای سیاست استعماری تشکیل دولت یهودی در سرزمین فلسطین میان اعراب فلسطین و یهودیان اسراییل درگیریهای مستمر وجود داشت و هنوز هم درگیریهای نامنظم ادامه دارد. و تا بحال 4 جنگ در سالهای 1948 و 1956 و 1967 و 1973 میان اعراب و اسراییل رخ داده است. و موعقت و قلمرو اراضی اشغالی در واقع ماحصل این جنگ ها بوده که در نتیجه برتری نظامی دولت اسراییل بوجود آمده است.
بنابراین باید گفت که مناطق اشغالی عبارتند از خود سرزمین فلسطین و بلندیهای جولان (متعلق به سوریه) و بخشهای از جنوب لبنان و کرانه باختری رود اردن، که از زمان اشغال نظامی رژیم اشغالگر قدس از دست مالکان آن اراضی خلع شده و این وضعیت تاکنون ادامه داشته است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مجله نداء القدس نشریه جنبش جهاد اسلامی فلسطین، دفتر تهران، شماره 15- سال انتشار 76 ص: 21 و بعد آن

الف- پیدایش صهیونیسم
از جمله عوامل شکل گیری دولت غاصب اسراییل باورها و عقاید مذهبی قوم یهود بوده است. یعنی یهودیان بر این باورند که پیش گویی های تورات حاکی از آن است که یک امپراتوری قوی یهودی از رود نیل تا فرات عراق بوجود خواهد آمد. و این ایده شدیدا" توسط صهیونیست ها تبلیغ می شد و سران صهیونیست برای اثبات حقانیت این ادعای خود به مجلاتی از کتاب مقدس خود (تورات) استناد می کنند و بر همین مبنا فلسطین را سرزمین چندین هزار ساله خود می پندارند.
این گونه باورهای دینی شدیدا" توسط ناسیونالیست های یهودی به ویژه هرتصل تبلیغ و ترویج می شد. یعنی از لحاظ تاریخی می توان گفت که اهرم صهیونیسم سیاسی باورهای مذهبی بود (صهیونیسم مذهبی) که با انتشار کتاب "دولت یهودی" توسط تئودور هرتصل یکی از بانیان رژیم صهیونیستی اسراییل در سال 1896 و تلاشهای سیاسی و مالی چند تن از سرمایه داران یهودی خارجی تقویت شد. در واقع همین افراد بودند که بر ناسیونالیسم و تحریک روحیه ملت منحصر بفرد بودن یهودی و افکار نژاد پرستانه در میان یهودیان دنیا دامن زدند.
تاریخ پیدایش صهیونیسم را می توان تاریخ انتشار کتاب، "دولت یهود" توسط تئودور هرتصل اتریشی دانست. در این کتاب می توان بخوبی عناصر عقیدتی و مرام صهیونیسم مذهبی و واقعیات ناسیونالیستی را ملاحظه نمود.(1) بدین ترتیب که هرتصل یهودی در این کتاب مساله یهودیان را یک مساله صرفا" اجتماعی یا مذهبی تلقی نمی کند. بلکه آن را تا حد یک مساله ملی ارتقاء می دهد. و سپس آن را بصورت یک مساله سیاسی در روابط بین المللی عرضه می نماید. وی می گوید:
"در واقع ما یک ملت هستیم یک ملت متحد…"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اسراییل ساخت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی- پایان نامه فوق لیسانس- نصرت الله آشتی- به راهنمایی دکتر احمد قریشی- سال دفاع 1352- دانشگاه شهید بهشتی- دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی

به این ترتیب دکترین تشکیل یک دولت یهودی بعنوان تنها راه حل پایان دادن به دربدریهای یهودیان از طرف هرتصل مطرح شد. یعنی اینکه یهودیان در سراسر جهان یک ملت واحدی هستند! و تلاش شد تا روشن شود که آوارگان یهودی دارای منافع و علایق مشترک و هماهنگی هستند. وی سپس می افزاید که:
"منظور من از مساله ملی این است که مساله یهود نه فقط یک مساله مربوط به مردم فقیری که در شرایط غیر عادی کشورهای دیگر زندگی میکنند. بس مساله أی وابسته به تماس مردم یهود اعم از فقیر و غنی است. بدون توجه به واقعیت اقتصادی آنها و بدون ملاحظه به گرایش و یا عدم گرایش آنها به مذهب آنها چرا که ما یک ملت واحدی هستیم."
ایدئولوژی یهود عبارت است از تلفیقی از احساسات ملی توام با تعصبات نژادپرستانه. یهودیسم فقط برای یهودیان، یک دین، نیست بلکه از نظر آنها یک قومیت و ملیت است. به گونه أی که حتی اگر یک یهودی از دین یهود خارج گردد باز رابطه ناسیونالیسم او را به روح یهودیسم مرتبط می سازد.
به خوبی می توان افکار ضد حقوق بشری و نژادپرستانه را در گفتار و منش بانیان و رهبران یهودی یافت. در واقع همین عقاید ضد حقوق بشری بود که در نهایت با همدستی استعمارگران، تراژدی دنیای معاصر را بوجود آورد. و نتیجه این می شود که این ذهنیت برای یک یهودی تا دیروز از همه جا بیخبر ایجاد شود که او "منحصر به فرد" در تمامی دنیا است. و او را در "جرگه ملت برگزیده خداست". و او حق انجام کارهایی را دارد که سایر افراد ملل دنیا از این حق محروم هستند. و این ذهنیت افراطی و ضد حقوق بشری هم با تبلیغ اعجاب آور موضوع کشتار یهودیان توسط غربیها به ویژه در دوران هیتلری تشدید و تقویت می شود و اینجاست که مفهوم همزیستی مسالمت آمیز در ذهن یهودی، هرگز معنا پیدا نمی کند. از این طریق رهبران صهیونیستی نهایت بهره برداری را از فرهنگ و خلق و خوی ملت یهودی برای پیش برد اهداف و مقاصد خود کرده اند.
می توان گفت که صهیونیست ها کسانی هستند که هرگز خواستار یک کشور چند ملتی و یا بی ملت نیستند. آنها کشوری را می خواهند که براساس قانون یهودی و از یهودیان و برای یهودیان باشد. و دست کم اکثریت مطلق از یهودیان باشد. در واقع اسراییل هم منشاء تحقق آمال صهیونیسم قلمداد می شود. در کتابی تحت عنوان "ظهور راست افراطی"(1) دیدگاه جنبش گوش آمونیم را چنین مطرح می شود:
"اسراییل بزرگ براساس حکم الهی به یهود تعلق دارد و اعراب هر کسی که باشند هیچ حق جمعی بر این سرزمین ندارند و اگر مساله أی وجود داشته باشد مقوله أی فردی و بدین معناست که یک فرد چگونه در چهارچوب احکام یهودی زندگی می کند."!!؟
یکی از حاخام های یهودی به نام "هس" در یک مقاله بعنوان "کشتار دسته جمعی حکمی از خداوند"!؟(2) می نویسد:
"در هر نسلی ما با کسانی روبرو هستیم که در جهت نابودی ما هستند و در دوران حاضر نیز این گروه اعراب هستند که به شدت از ما متنفرند و اجازه تحقق وطن یهودی را به ما نمی دهند…!!؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- The Ascendance of Israel"s Radical Right Ehud sprinzak - New York- oxford 1991.
ترجمه شده توسط موسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا- 1376
2- Ibid

به خوبی معلوم است که این حاخام اسراییلی کشتار و قتل عام اعراب را یک تکلیف دینی و الهی تلقی می کند!؟ یعنی از دیدگاه رهبران یهود این گونه اقدامات ضد بشری در واقع حل معضلات یهودیان در چهارچوب قوانین آنها می باشد نه چیز دیگر!؟ بدین ترتیب معلوم می شود که صهیونیسم در واقع یک ایدئولوژی امپریالیستی استعماری و نژادی است. ایدئولوژی که عمیقا" ارتجاعی و توافق و منطبق بر سیاست نژادپرستانه و ضد حقوق بشر است. و شعار تبلیغاتی آن این بوده و هست که یهودی از ملت منحصر به فرد و برگزیده خداست. از این رو نباید با غیر یهودی برابر تلقی می شود!!!

ب: مفهوم حقوق بشر:
"یکی از قضایائی که کارنامه قرن ما را تاریک می کند این قرنی است که به دروغ نام حقوق بشر، نام آزادی و نام انسانیت به خودش می دهد، قضیه فلسطین است."(1)
در یک کلام ساده باید گفت که حقوق بشر یعنی آن چیزی که لازمه زیستن نوع بشر است. در واقع حقوق بشر به مثابه مساله ای فراملی، حوزه های حقوقی و سیاسی جامعه بشر را در بر می گیرد. و برای تمام مردم جهان بدون توجه به رنگ و نژاد و مذهب و ملیّت حقوق مشترک قائل است. با این وجود باید به این امر مسلم اذعان داشت که مفهوم و اصطلاح حقوق بشر ذاتا" انعطاف پذیر و شکننده است. و قواعد آن شدیدا" تحت تاثیر مشربهای فکری و فرهنگ و عرف و باورهای مذهبی و ایدئولوژی یک ملّت دارد. مثلا" آزادی را در نظر بگیرید. آزادی نوعا" مفهومی عام الشمول و مورد قبول جهانی است ولی همین آزادی در یک جامعه باید بر اساس ضوابط و مصالح و نظم عمومی ریشه دار در هنجارها و باورهای مذهبی و اخلاقی مردم آن جامعه تفسیر و تعبیر شود. بنابراین اختلاف برداشت ها امری طبیعی می باشد و نمی بایست در ترازوی ارزیابی و قضاوت نقض حقوق بشر قرار داده شود. به عبارت رساتر نباید تحت پوشش جهان شمولی بودن حقوق بشر هویت ملی و فرهنگی و مذهبی و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی یک ملت مخدوش شده و مستحیل گردد.
_____________________________________
1- شهید مرتضی مطهری(ره)- کتاب مظهر اندیشه ها- جلد 1-ص 245 و بعد آن-سال انتشار 1364- اثر محمد حسین واثقی راد

عدم توجه به این ملاحظات و نفع پرستی است که امروزه حقوق بشر چماق و آلت دست سیاست بازان و سودپرستان گردیده است. و کشورهای مستکبر غربی و در عیان حقوق بشر علیرغم و وقوف بر این امر بدیهی، هر کجا که مصالح و منافع آنها ایجاب کند از این حربه حقوق بشر برای تسلیم نمودن ملت های آزاده و متکی به قدرت ملی خود و غارت ثروت های آنها و بی هویت ساختن آنها و اجرای سیاست های به ظاهر موافق حقوق بشر و مدنیت ولی باطنا" ضد بشری و ضد انسانی که با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست سوء استفاده نموده و می نمایند.!؟
واقعیت این است که میان حمایت از حقوق بشر و اجرای آن از سوی حکومت ها شکاف زیادی وجود دارد. و امروزه متاسفانه این باور تلقین شده است که کشورهای پیشرفته و صنعتی سالهاست که پیش شرط های سیاسی و اجتماعی حقوق بشر را پشت سر گذاشته اند، به گونه ای که حقوق بشر و دمکراسی در این کشورها به هم گره خورده است.
در حالیکه در کشورهای توسعه نیافته اجرای حقوق بشر با مشکلات بسیاری روبرو می باشد. این آن چیزی است که تبلیغ می شود و در واقع تلقین شده است. ولی واقعیت و انصاف این است که بعنوان مثال در منطقه خاورمیانه حقوق بشر در کشور اسرائیل که از آن بعنوان یک کشور پیشرفته یاد می شود، علنا" و آشکارا نقض شده و نادیده گرفته می شود. و در عین حال کشورهای غربی این مدعیان حقوق بشر در مقابل این همه فجایع ضد انسانی که رژیم صهیونیستی ببار می آورد و سرزمین فلسطین را جولانگاه خود قرار داده و برای فلسطینیان که مالکان اصلی این سرزمین هستند و فلسطین، سرزمین آباء و اجدادی آنهاست حتی حق حیات هم قائل نیستند. تا چه برسد به امکانات زندگی کردن در این منطقه !؟، با کمال گستاخی سکوت می کنند. و با برپائی مجامع و تشکیلات بین المللی برای تضمین ظاهری صلح و امنیت و آرامش جهان و در باب حقوق بشر، اعلامیه ها و قطعنامه ها و بیانیه ها تدوین و صادر و امضاء می کنند و خود را هم مقید و ملزم به رعایت مفاد آنها می دانند.
مصادیق مستند نقض حقوق بشر در اراضی اشغالی
1) حقّ اقامت فلسطینیان:
رژیم صهیونیستی به هیج یک از مفاد و مواد اعلامیه های جهانی حقوق بشر پایبند نیست و ابتدائی ترین و بدیهی ترین و اساسی ترین حقوق مردم فلسطین را نادیده گرفته و نقض می نماید. بعنوان نمونه در زمینه اقامت فلسطینیان در سرزمین آباء و اجدادی خود قوانین تحمیلی را تدوین نموده که چهارچوب آن مبتنی بر سیاست نقض حقوق بشر و نژادپرستانه است و به منظور رسیدن به مقاصد غیر انسانی خود از جمله در اقلیت قرار دادن فلسطینیان و وادار نمودن آنها به ترک فلسطین و مهاجرت به کشورهای همسایه دست به اقداماتی می زند که در هیچ کجای این کره خاکی سابقه نداشته و ندارد. در این زمینه ماده 13 اعلامیه جهانی حقوق بشر مقرر می دارد:
"1- هر کس حق دارد که در داخل هر کشوری آزادانه عبور و مرور نماید و محل اقامت خود را انتخاب کند." 2- هر کس حق دارد هر کشوری را از جمله کشور خود را ترک کند و یا به کشور خود بازگردد." و ماده 12 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز در بند 1 خود مقرر می دارد:" هر کس قانونا" در سرزمین دولتی مقیم باشد حق عبور و مرور آزادانه و انتخاب آزادانه مسکن خود را در آنجا خواهد داشت."
2-"هر کس آزاد است هر کشور و از جمله کشور خود را ترک کند."
3- "هیچ کس را نمی توان خودسرانه از حق ورود به کشور خود محروم کرد."
مطابق قانون بازگشت اسرائیل با مهاجرت یهودیان به اسرائیل خود بخود ملیت و شهروندی اسرائیل را کسب می کنند اما برای اعراب امکان کسب ملیت فقط از طریق سکونت و تولد یا احراز تابعیت امکان پذیر است.
از جمله فلسطینیان برای اقامت در شهر بیت المقدس باید جواز اقامت داشته باشند. و این در حالیست که بند 2 ماده 12 اعلامیه حقوق بشر که در بالا ذکر شده مقرر می دارد که هر کس حق دارد در هر کشوری آزادانه تردد نماید و محل اقامت خود را انتخاب نماید. علاوه بر این طبق مقررات مصوب 1952 و مقررات سال 1974 در مورد اقامت در اسرائیل وزارت کشور اختیارات قانونی دارد برای اینکه تعیین نماید چه افرادی می توانند در بیت المقدس مقیم یا ساکن باشند. در حالیکه در مواد اخیر از عبارت "هر کس" استفاده شده که دلالت بر عموم دارد. از طرف دیگر می بینیم که مقررات دولت اسرائیل برای افرادی که صلاحیت سکونت و یا اقامت در قدس شریف را داشته باشند محدودیت های زیادی قائل شده است.
استراتژی مربوط به "تغییر ترکیب جمعیت" با هدف "جدا سازی" فلسطینی های مقیم بیت المقدس از اعراب فلسطینی کرانه باختری و نوار غزه و نیز ترس از "احتمال کاهش رشد جمعیت یهودی" آن شهر طرح ریزی شده اند. و این استراتژی با اعمال سیاست محدود سازی اقامت و ممنوعیت ساخت و ساز توسط فلسطینی ها و ابطال کارت هویت آنها و گذاردن تعرفه های متنوع موجب بیرون رانده شدن فلسطینی ها از بیت المقدس گردیده است. در واقع اعراب فلسطینی بر خلاف تازه واردهای اسرائیلی بیگانه و خارجی تلقی می شود. و قوانین برون مرزی که باید بر اتباع خارجی اعمال شود بر اعراب فلسطنیان تحمیل می گردد. که وجاهت حقوقی ندارد.
طبق مقررات دولت اسرائیل کسانی که بخواهند به خارج از بیت المقدس سفر نمایند باید برای ورود مجدد به آنجا روادید بگیرند! در غیر این صورت حق بازگشت خود را از دست می دهند! و این نقض آشکار مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و معاهده جهانی حقوق مدنی و سیاسی است که مواد مربوطه اخیرا" ذکر شد. همچنین چنانچه هر فلسطینی ساکن بیت المقدس درخواست اقامت یا شهروندی جای دیگری را بکند حق اقامت خود را در بیت المقدس از دست می دهد و نیز هر عرب فلسطینی که بیش از 7 سال در خارج از بیت المقدس زندگی نماید قهرا" حق اقامت او را در بیت المقدس برای همیشه ملغی می شود.(1)
عجیب تر از این اینکه وزارت کشور اسرائیل در سال 1994 اعلام می کند که فلسطینیان مقیم خارج از بیت المقدس باید اثبات نمایند که بیت المقدس مرکز زندگی آنها است تا بتوانند در آنجا حق سکونت داشته باشند. و فلسطینیان اگر بخواهند فرزندانشان ساکن قدس محسوب شوند باید پدر آنها دارای کارت هویت معتبر بیت المقدس باشد. و همین سیاست تقنینی باعث شده تا بسیاری از فرزندان که پدرشان واجد چنان کارتی نیست از نظر مقررات داخلی اسرائیل به طور غیر قانونی در بیت المقدس زندگی نمایند. و این امر بنوبه خود منتهی به محدودیت از امکانات و خدمات درمانی و آموزشی و تسهیلات اجتماعی آنها می شود. و در مقام مقایسه با یهودیان ساکن در سرزمین فلسطین اعراب فلسطین از شهروندان درجه 2 و 3 محسوب می شوند. و در همین سطح هم از امکانات رفاهی و زندگی برخوردار می باشند. یکی از وکلای زن اسرائیلی به نام "لیاه زعیل" در این زمینه اظهار عقیده می کند که:
"اگر نتانیاهو یک فلسطینی بود مطابق قانون خودشان حق اقامت خود را در بیت المقدس از دست می داد چرا که او 12 سال متوالی خارج از فلسطین اشغالی و در آمریکا به سر می برده است.!؟"(2)
اعمال این گونه سیاستهای ضد حقوق بشری توسط رژیم اشغالگر قدس علیه مسلمانان فلسطینی باعث گردیده تا فلسطینیان مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده و به حاشیه نشینی در اطراف شهر و در بیابانهای فلسطین که عاری و فاقد امکانات زیستی و تسهیلات زندگی است با نهایت سختی و مشقات فراوان روی آورده و اماکن آبادان خود را به یهودیهای تازه وارد همراه با تسهیلات فراوان زندگی وا گذارند!؟!
______________________________________
1- فصل نامه مطالعات خاورمیانه- شماره 1 و 2 منتشر شده در سال 76
2- نداء القدس- شماره 10- منتشر شده در سال 76

2- حق عبور و مرور:
ماده 13 اعلامیه جهانی حقوق بشر را قبلا" نیز داشتیم که اعلام می کرد هر کس حق دارد هر کشوری از جمله (بطریق اولی) کشور خود را ترک نماید و یا به کشور خود باز گردد و آزادانه در داخل هر کشوری و به طریق اولی در داخل مملکت خود آزادانه عبور و مرور نماید.
در ماده 12 معاهده بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز بر حق عبور و مرور آزادانه و انتخاب آزادانه مسکن هر کسی که قانونا" در سرزمین دولتی مقیم باشد تاکید نموده است. اما در سرزمین فلسطین ما شاهد نقض مکرر و علنی این مواد مورد احترام جهانی علیه مسلمانان فلسطینی توسط دولت غاصب اسرائیل هستیم. به گونه ای که ورود و خروج هر فلسطینی در اراضی اشغالی کاملا" تحت تدابیر شدید امنیتی نظامی نیروهای رژیم صهیونیستی قرار دارد. تا آنجا که در مناطق مرزی اقدام به ایجاد پست های نظامی ثابت و سیار نموده است.
طبق مقررات اسرائیلی هر فلسطینی که یکی از اعضای خانواده وی در مناطق دور دست و خارج از بیت المقدس ساکن باشد وی حق اقامت و زندگی کردن در بیت المقدس را ندارد. و مطابق آنچه که کمیسیون حقوق بشر مستقل وکلای انگلیسی در گزارش(1) خود اعلام نموده است هر فلسطینی برای خروج از بیت المقدس باید کارت تردد و جواز خروج داشته باشد وگرنه پس از خروج غیر قانونی حق ورود اصلا" نخواهد داشت و در صورت نقض این مقررات خاطی محکوم به جریمه های سنگین و مجازاتهای بدنی و سلب آزادی می گردد. و فلسطینیان ساکن در کرانه باختری و نوار غزه نیز باید برای ورود به شهر قدس اجازه نامه دریافت نمایند. و گرنه ممنوع الورود خواهند بود، این قانون از سال 1994 برای ساکنان کرانه باختری و نوار غزه به اجراء گذارده شده است. و از سال 1994 هر فلسطینی که دارای گذرنامه خارجی باشد و نیز حق اقامت در بیت المقدس باید یکی از این دو را انتخاب نماید: یا اقامت دائمی در بیت المقدس و یا خروج از بیت المقدس برای همیشه ولغو حق اقامت خود در قدس شریف. و این نقض آشکار مفاد اعلامیه حقوق بشر (مواد 12 و 13)اخیر الذکر می باشد. که نیازی به ذکر مفاد آن مواد و تکرار آنها نیست.
_________________________________________
1- برای ملاحظه مشروح این گزارش ر.ک به نشریه نداء القدس شماره های 15 و 16 و 17 منشتره در سال 1376.

بعضی از فلسطینی ها هم مجبور به اقامت در منزل و عدم خروج از آنجا می باشند و برای خروج اضطراری از منزل خود باید از مقام نظامی ذیربط محل خود اجازه نامه دریافت نماید!؟!
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز در این زمینه مقرر داشته:
"هر کس حق زندگی و آزادی و امنیت شخصی دارد."
و حتی مشاهده شده که فلسطینیان دانشجو برای رفتن بر سر کلاسهای خود باید از گذرگاههائی بگذرند که مورد کنترل واقع می شوند و مورد بازجویی قرار می گیرند!؟
3- حقوق خانواده :
در حالیکه ماده 16 اعلامیه جهانی حقوق بشر مقرر داشته که خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع است. و حق دارد از حمایت جامعه و دولت بهره مند شود و هر زن و مردی که بالغ و واجد شرایط زناشویی باشند بدون هیچ گونه محدودیت از نظر نژاد و ملیت و تابعیت یا مذهب می توانند با همدیگر ازدواج نمایند و تشکیل خانواده دهند و شبیه همین مضمون نیز در ماده 23 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی آمده است تا با این وجود سیاست رژیم اسرائیل در مورد حقوق خانواده فلسطینیان سرکوبگرایانه و نژاد پرستانه می باشد. از جمله اینکه فرزندان فلسطینی تا رسیدن به سن بلوغ در اوراق هویت پدرشان باید به ثبت برسند. و بعد از بلوغ می توانند شخصا" کارت شناسایی داشته باشند و این در حالیست که در ماده 24 میثاق جهانی حقوق مدنی آمده که:
بند 2: "هر کودکی باید بلافاصله پس از ولادت به ثبت برسد و دارای نامی باشد."
بنابراین سیاست رژیم صهیونیستی مبنی بر الزام درج و ثبت مشخصات فرزندان فلسطینی تا سن بلوغ در اوراق هویت پدرشان نقض مقرره معاهده جهانی مزبور خواهد بود! از طرف دیگر هرگاه یک فلسطینی ساکن بیت المقدس با یک فرد ساکن در کرانه باختری یا خارج از کشور ازدواج نماید باید درخواست ویژه ای به وزارت کشور اسرائیل بدهد، تا بتواند قانونا" بیت المقدس را محل زندگی مشترک خود قرار دهند؟!
که اغلب نیز این تقاضا پی طی مدتهای طولانی بدون دلیل رد می شود. و تقاضای درخواست کنندگان زن تا سال 1994 بر این اساس که یک زن عرب باید با خانواده شوهرش زندگی کند پذیرفته نمی شد.
این نکته را باید به خاطر داشت که کلیه کسانی که از نظر سیاست رژیم اسرائیل در این کشور به طور غیر قانونی ساکن باشند از کلیه امکانات و تسهیلات و حقوق اجتماعی محروم خواهند بود. و حتی فرزندانشان حق تحصیل و آموزش را در مدارس این کشور ندارند!؟ بی شک اینگونه سیاست ناقص اصول و موازین حقوق بشر بوده وهیچ توجیه عقلانی ندارد و کاملا" مبتنی بر پایه های نژاد پرستانه می باشد.
4- حق کسب و کار و درآمد:
هر فلسطینی به ویژه تجار فلسطینی باید از ارگانهای ذیربط اسرائیلی پروانه کار دریافت نماید وگرنه اشتغال به کار وی غیر قانونی بوده و با مجازاتهای سنگینی روبرو خواهد بود. حتی راهنمایان جهانگردان نیز باید از وزارت جهانگردی اسرائیل گواهی دریافت نمایند. موشه دایان وزیر جنگ اسبق اسرائیل در این زمینه گفته:
"حاضریم یک فلسطینی خلبانی جنگده فانتوم 16 اسرائیل را بر عهده داشته باشد ولی در صنعت توریسم این کشور فعالیت نکند."
بدیهی است این گونه محدودیت ها نقض آشکار اعلامیه حقوق بشر است که در ماده 23 خود مقرر داشته:
"1- هر کس حق داردکار کند و نوع کار خود را آزادانه انتخاب نماید ..."
غصب و مصادره اراضی کشاورزی فلسطینیان باعث شده که اعراب چاره ای جز روی آوردن به کارهای یدی در نزد خود یهودیان نداشته باشند. و نتیجتا" نیروی کار ارزان نیز برای مراکز صنعتی و کل نظام سرمایه داری اسرائیل فراهم می شود. در زمینه تولید و صدور محصولات کشاورزی با توجه به اینکه جامعه عرب منطقه اصالا" یک جامعه کشاورزی است، مصادره و محدودیت های فراوان و دست و پا گیر در این زمینه عمدتا" باعث ورشکسته شدن و مهجور ماندن این بخش تولیدی جامعه شده است. و در میان اعراب منطقه نسلی پدید آمده که فاقد کار و شغل دائم می باشند. و نرخ بیکاری به طور روز افزون افزایش می یابد. و این گونه اقدامات تضعیفی و ضد حقوق بشری هم با ملاحظات استراتژیکی و سیاسی و امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی صورت می گیرد!؟
از طرف دیگر غالبا" کارفرمایان یهودی در وضع مشابه و برابر از استخدام اعراب خودداری می نمایند. در حالیکه قانون داخلی فرصت برابر برای اشتغال را اعلام نموده و به طور کلی یهودیان به طور مرتب مانع ورود اعراب به تعداد کثیری از شرکتها و مؤسسات می شوند. و وضع اشتغال زنان نیز تبعیض آمیز می باشد. با وجود اینکه قانون از نظر اشتغال زنان را در وضعیت برابر با مردان قرار می دهد اما در مجموع نیروی کار زن در وضع دشوارتری نسبت به نیروی کار مرد عرب قرار دارد. و دستمزد زن عرب نیز در اقتصاد یهود به مراتب پائین تر از دستمزد مرد عرب است!
با وجود اینکه سطح آموزش اعراب از لحاظ کمی و کیفی روز به روز افزایش می یابد اما وضعیت اجتماعی اقتصادی آنها تغییر چندانی نمی کند. و آنها به اجبار همچنان باید به کار یدی و غیر فنی مشغول باشند. در واقع به آنها اجازه داده نمی شود که سطح آموزش بالاتر را به سطح درآمد و احراز موقعیت اجتماعی بالاتر تبدیل کنند. اینگونه محدودیت ها و سیاست های ضد حقوق بشر ناعادلانه باعث وابستگی اقتصادی اعراب به یهودیان شده است. و متقابلا" سطح درآمدی یهودیان بالا نگهداشته می شود. بطوریکه حقوق و دستمزد یک عرب فلسطینی نصف حقوق و دستمزد یک یهودی با شرایط کار مساوی است. و این در حالیست که در ماده 23 اعلامیه جهانی حقوق بشر می خوانیم که:
"همه حق دارند که بدون هیچ تبعیض در مقابل کار مساوی اجرت مساوی دریافت نمایند." "هر کس کار می کند به مزد منصفانه در رضایت بخشی ذیحق می شود! ..."
گفته می شود بروز بحران خلیج فارس و کاهش قانون توجه حواله های پولی فلسطینیان از جانب کشورهای حوزه خلیج فارس (کمکهای مالی) نیز باعث کاهش تعداد کارگران فلسطینی در داخل این سرزمین اشغالی گردیده است.(1)
و شرایط محاصره حاکم بر کل منطقه و مسدود شدن مناطق ارتباطی درون شهری و منع کارگران فلسطینی برای تردد آزاد در داخل اراضی اشغالی هم سطح درآمدی فلسطینیان را تحت تاثیر خود قرار داده است و آن را کاهش می دهد.
_________________________________
1- نشریه نداء القدس- شماره 7 منتشره در سال 76

امنیت اعراب فلسطین
الف- بازداشت و دستگیریهای ممتد و خودسرانه و اوضاع وخیم زندانها و زندانیان فلسطینی:
دستگیری و بازداشت خودسرانه و بدون مجوز در هر موقع از شبانه روز و آدم ربائی از بدو اشغال سرزمین فلسطین توسط رژیم اسرائیل بخشی از برنامه عادی دولت غاصب صهیونیستی را تشکیل می دهد. و در هر مکانی خواه عمومی باشد و یا خصوصی به بهانه دلایل امنیتی و اتهام آشوبگری و خرابکاری و تروریست صورت می گیرد. و سرنوشت دستگیر شدگان نیز بعضا" نامعلوم می باشد. ماده 3 اعلامیه حقوق بشر جهانی در این زمینه اعلام می دارد:
"هرکس حق زندگی،آزادی و امنیت شخصی دارد."
و ماده 12 همین اعلامیه مقرر داشته که:
"احدی در زندگی خصوصی خود، امور خانوادگی، اقامتگاه یا مکاتبات خود نباید مورد مداخله های خودسرانه واقع شود و شرافت و اسم و رسمش نباید مورد حمله قرار گیرد. و هر کس حق دارد که در مقابل این گونه مداخلات و حملات مورد حمایت قانون قرار بگیرد."
تعداد زندانیان فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی بیش از 5 هزار نفر برآورد می شود(1) که به بهانه ها و دلایل واهی مختلفی زندانی می شوند. و در میان اینها حتی نوجوانان و سالمندان نیز قابل توجه می باشند. و مدت برای بازداشت شدگان نیز میان یک هفته تا حبس ابد بسته به مورد متغیر می باشد. و طبق تحقیقات منابع فلسطینی و نمایندگی های بین المللی بعلت وضع بسیار بد بازداشت گاهها و بدی شرایط زندان از لحاظ بهداشتی اغلب بازداشت شدگان فلسطینی هنگام آزادی مبتلا به بیماری و ناتوانائی های موقت و بعضا" حتی دائم می باشند. و رژیم اشغالگر فلسطین نیز از آغاز انتفاضه سیاست بازداشت های اداری را علیه شهروندان فلسطینی بکار گرفته است. بنحوی که هزاران نفر از فلسطینیان تحت عنوان بازداشت اداری دستگیر و روانه زندانهای رژیم اشغالگر فلسطین می شوند. و حسب مورد نیز رژیم صهیونیستی تلاش می کند که قبل از انتقضای مدت بازداشت، آن را تمدید نماید. تا آنجا که بعضا" مشاهده شده که بیش از 8 بار مدت 6 ماهه بازداشت اداری تمدید شده است!! گفتنی است که در اینگونه بازداشت ها فرد بازداشتی بدون هیچ گونه محاکمه و یا حکم قضائی روانه زندان و یا بازداشت گاه می شود و با آغاز انتفاضه از سال 1987 روند بازداشت ها گسترش یافته است. و بارها سازمانها و نهادهای حقوقی این سیاست رژیم صهیونیستی را محکوم نموده و آن را غیر قانونی و ناقص ابتدائی ترین معیارهای بین المللی و حقوق بشر اعلام نموده اند.
_________________________________________
1- نشریه نداء القدس- شماره 16 منتشر در سال 76

مطابق معاهده ژنو و عهدنامه بین المللی مربوط به حقوق شهروندی و سیاسی بازداشت به دلایل امنیت عمومی باید در چهارچوب قوانین شناخته شده بین المللی صورت بگیرد. نه خودسرانه و علل توقیف نیز باید به فرد بازداشتی ابلاغ و نوع اتهام باید به وی تفهیم شود. و دستگاه قضائی باید بر آن نظارت بنماید. و چنانچه کشف شود که بازداشت غیر قانونی بوده و فرد بازداشت شده بی گناه بوده است باید از او جبران خسارت بعمل آمده و از وی اعاده حیثیت گردد! و ماده 9 اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز اعلام می دارد که:"احدی نمی تواند خودسرانه توقیف و حبس و یا تبعید گردد."
گفتنی است که اغلب زندانیان و بازداشت شدگان فلسطینی به خاطر ابراز عقیده شخصی زندانی می شوند. یعنی بدلیل داشتن افکار سیاسی مخالف با خط مشی رژیم اشغالگر قدس و مخالفت با روند سازش فلسطینی- صهیونیستی که ناعادلانه و نامعقول می بینند، بازداشت شده و بعدا" زندانی می شوند. در حالیکه در ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر صریحا" آمده که هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد. و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد!!؟
فرد بازداشت شده حق اعتراض و شکایت هم اصلا" ندارد. بدلیل اینکه پرونده ها عموما" محرمانه و سری می باشند. و حتی وکیل هم که بعضا" بازداشت شدگان می گیرند نمی توانند از محتوا و درون پرونده ها اطلاع حاصل نمایند. و با تشکیل محاکمات صوری و تشریفاتی مجددا" فرد بازداشتی را با اعمال نظر یک طرفه افسر اطلاعات زندانی می نمایند. و این سیاست رژیم صهیونیستی نقض آشکار حقوق بشر می باشد که در ماده 8 خود مقرر داشته است:
"در برابر اعمالی که حقوق اساسی فرد را مورد تجاوز قرار بدهد و آن حقوق بوسیله قانون اساسی یا قانون دیگری برای او شناخته شده باشد هر کس حق رجوع موثر به محاکم ملی صالح را دارد."
و کدام قانون است که حق دفاع را برای متهم پس از تفهیم اتهام به وی و سیر مراحل قضائی و حقوقی پرونده در دادگاههای عام به رسمیت نشناسد!
از طرف دیگر مسلمانان فلسطینی پس از دستگیر شدن و بازداشت شان شدیدا" مورد ضرب و شتم نیروهای اسرائیلی قرار می گیرند. بطوریکه معمولا" شدت ضربات منجر به شکستگی استخوانهای آنها می شود. و سیاست "شکستن استخوان" در واقع صریحا" توسط اسحاق رابین نخست وزیر معدوم اسبق اسرائیل با شروع قیام انتفاضه اعمال گردید. و اخیرا" با روی کارآمدن دولت دست راست افراطی حزب لیکود (نتانیاهو) این سیاست تشدید یافته است. و در این زمینه به ماده 10 معاهده جهانی حقوق مدنی و ساسی توجه نمائید:
"در باره کلیه افرادی که از آزادی خود محروم شده اند باید با انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی شخص انسان رفتارکرد."
گزارشات کمیسیونها و نهادهای حقوق بشر تاکید کرده اند که رژیم صهیونیستی به معیارها و میثاق های بین المللی به هنگام بازجوئی از بازداشت شدگان پایبند نیست. و بازپرستان ضد اطلاعات رژیم مزبور (شاباک) هنگام بازجوئی از افراد بازداشت شده به هر گونه اقدامی دست می زنند و در مقابل هم دارای نوع مصونیت می باشند. اخیرا " نیز پارلمان رژیم اشغالگر فلسطین حکم شکنجه کردن بازداشت شدگان فلسطینی را برای گرفتن اعتراف و اقرار به موارد واهی اتهام انتسابی آنها از جمله دست داشتن در عملیات انتحاری و تروریستی و یا فعالیت در سازمانهای انقلابی و آزادی بخش فلسطین را قانونی کرده است!؟ و این سیاست نقض آشکار مواد 72 و 73 موافقت نامه چهارم ژنو می باشد که اجبار بازداشت شدگان برای گرفتن اعتراف از طریق اعمال زور و خشونت و شکنجه علیه آنها را ممنوع نموده است. و ماده 15 اعلامیه جهانی حقوق بشر در این مورد مقرر می دارد:
"احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد!"
به هیچ عنوان بهانه قرار دادن مسائلی چون جنگ و تهدید به جنگ و عدم استقرار سیاست داخلی و یا هرگونه حالت فوق العاده دیگر برای انجام شکنجه قابل قبول نیست. و عجیب این است که رژیم صهیونیستی اخیرا" اعمال شکنجه علیه زندانیان فلسطینی را قانونی اعلام کرده است. و اعمال شکنجه های بدنی و ضرب و شتم همچون شکستن استخوان،خفه کردن تا مرز مرگ، ایجاد شوک های الکتریکی بسیاری قوی، خاموش کردن سیگار روی بدن زندانی، تولید صداهای ناهنجار تا حد از کار افتادن قوه شنوایی و محرومیت از خواب به مدت طولانی در زندانهای رژیم صهیونیستی معمول می باشد؟! و گزارش شده که تا بحال بیش از 50 نفر از زندانیان فلسطینی از زمان فعالیت انتفاضه در زندانهای رژیم اشغالگر فلسطین جان خود را از دست داده اند.
سازمان عفو بین الملل نیز بارها این گونه اقدامات ضد حقوق بشر رژیم صهیونیستی را محکوم و تقبیح کرده است! بر اساس گزارش سازمان مزبور بسیاری از بازداشت شدگان بعلت ابراز نظرات و دیدگاههای خود زندانی شده اند! و این زندانیان وضع بسیار وخیم و دردناکی دارند و شکایات زیادی از اوضاع و احوال غیر انسانی و دردمنشانه زندانهای رژیم صهیونیستی توسط زندانیان بی دفاع فلسطینی به سازمان مزبور می رسد.
در مارس 1996 گزارشی به سازمان عفو بین الملل از وضع زندانیان فلسطینی در زندانهای رژیم اسرائیل واصل شد که سازمان مزبور ضمن تائید آن به انتشار آن اقدام نمود و مورد تائید کمیسر ویژه سازمان ملل نیز قرار گرفته است و کمیسر مزبور در این مورد اظهار نظر کرده است که:
"آنچه که در زندانهای رژیم صهیونیستی" روی می دهد در واقع شکنجه ای به تمام معناست."(1) !؟
________________________________________
1- ندا و القدس- شماره 12- سال 76

در سال میلادی گذشته نیز یک زن کنیست (پارلمان اسرائیل) و رئیس کمیسیون علائم پارلمانی رژیم صهیونیستی فاش ساخته است که: سالانه بیش از هزار داروی خطرناک آزمایشگاهی برای اطمینان از بی خطر بودن آنها بروی زندانیان فلسطینی زندانهای رژیم صهیونیستی آزمایش می شود! و وزارت بهداشت این رژیم نیز سالانه برای انجام چنین آزمایشهائی مجوز آزمایش داروهای جدید را بر روی زندانیان مسلمان فلسطینی که در بند رژیم اسرائیل هستند صادر می کند! و بدین ترتیب شرکت های داروسازی رژیم صهیونیستی آخرین آزمایشات دال بر بی خطر بودن داروی اختراعی را بر روی زندانیان فلسطینی انجام می دهند!(1) و در همین زمینه به ماده 7 معاهده بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب 1966 UN سازمان ملل متحد توجه نمائید:
"هیچ کس را نمی توان مورد آزار و شکنجه یا مجازاتها و یا رفتارهای ظالمانه یا خلاف انسانی یا ترزیلی قرار داد. مخصوصا" قرار دادن یک شخص تحت آزمایشهای پزشکی یا علمی بدون رضایت آزادانه او ممنوع است.!"
ب - اقدامات تروریستی و آدم ربائی:
نگاهی کوتاه به تاریخچه سالهای بعد از جنگ خاورمیانه نشان می دهد که بافت سیاسی این منطقه از ترور چه بصورت انفرادی و چه گسترده و در سطح دولتی فارغ نبوده است. خاطره خشونت و ترور گروههای تروریستی اسرائیلی به نام هاگانا و اشترن سابق هرگز فراموش شدنی نیست. و متاسفانه امروزه نه با یک گروه و سازمان بلکه با یک دولت تروریستی در منطقه با حمایت قدرتهای استکباری مواجه هستیم.
____________________________________________
1- نشریه نداء القدس- شماره 12 منتشره در سال 76- نشریه جنبش جهاد اسلامی فلسطین- دفتر تهران

در این منطقه که هر لحظه آبستن حوادث غیر قابل پیش بینی می باشد اسرائیل که مصداق بارز تروریسم دولتی است در این زمینه فعالیتهای درون مرزی و برون مرزی گسترده ای را انجام می دهد.
از جمله روزنامه صهیونیستی معاریو اعلام می کند که رژیم صهیونیستی خلیل الوزیر (ابوجهاد) را در سال 1988 در تونس ترور کرده است. که طراح این عملیات تروریستی نیز ایهود باراک معاون وقت ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی بوده و کماندوهای ستاد، این عملیات را انجام داده اند!؟
بنا بر اطلاعات فاش شده حدود 35 گروه و فرقه تروریستی در اسرائیل مشغول فعالیت می باشند از جمله سازمانهای تروریستی می توان به "سازمان سرکوب خائنان" که دارای تشکیلات زیرزمینی بوده و مسئولیت و پشتیبانی و تهیه طرحهای ترور افراد دشمن را بعهده دارد. و سازمان موسوم به "شمشیر داوود" نیز یکی از خطرناک ترین سازمانهای تروریستی یهودی در اسرائیل است. و نیز سازمان تروریستی یهودی موسوم به "جنبش کاخ" را می توان نام برد ... که هسته مرکزی و اصلی فعالیتهای این سازمانهای تابع تروریستی، سازمان جاسوسی موسوم به "موساد" می باشد که با بودجه گزاف و سازماندهی فنی مدیریتی بسیار پیچیده و قوی که اغلب سران صهیونیستی نیز عضو آن بوده و در آن فعالیت می کرده و یا می کنند در امور جاسوسی و فعالیتهای تروریستی و خرابکاری در اسرائیل و کشورهای خارج اسرائیل مشغول به فعالیت هست.
از سال 1972 تا سال 1996 حدود 17 نفر از سران و اعضای برجسته گروههای مقاومت و شخصیت های سیاسی و انقلابی فلسطین توسط سازمان جاسوسی و تروریستی اسرائیل (موساد) ترور و به شهادت رسیده اند. که آخرین اقدام تروریستی در 5 ژانویه سال گذشته میلادی ترور یحیی عیاش معروف به مهندس در نزدیکی اردوگاه جیالیا بوسیله جاسازی مواد منفجره در تلفن همراه وی بوده است. و اخیرترین اقدام تروریستی رژیم صهیونیستی نیز که نافرجام بود، ترور ناموفق رئیس دفتر سیاسی حماس بنام خالد مشغل می باشد.
از اینها گذشته آدم ربائی نیز از جمله سیاست های ضد حقوق بشر رژیم اسرائیل می باشد که بارها در مناطق اشغالی رخ داده است.در مرداد ماه سال 76 کماندوهای رژیم صهیونیستی با نفوذ به شهر طولکرم به تحت نفوذ تشکیلات خودگردان عرفات نیز قرار دارد که یکی از اعضای جنبش جهاد اسلامی فلسطین به نام غان مهداوی را ربودند! و رژیم اسرائیل معتقد بود که مهداوی به تشکیل باندهای تروریستی برای ضربه زدن به منافع اسرائیل دست می زده است. و متعاقبا" هم در همین راستا تنشهائی میان جنبش جهاد اسلامی فلسطین و تشکیلات خودگردان فلسطین رخ داد. چرا که قبلا" مهداوی توسط نیروهای تشکیلات خودگردان فلسطین دستگیر شده بود و به مدت 8 ماه در زندانهای اریحا بوده است.
و بعد به طولکرم منتقل شد و محکوم به اقامت اجباری در آنجا شده بود!
نیروهای رژیم صهیونیستی هر فردی را که به تصور و گمان خود برای مصالح و منافع و امنیت آنها خطرناک باشد در هر کجای فلسطین که باشد حتی در مناطق به اصطلاح خودگردان و تحت نفوذ گروه یاسر عرفات (سازمان ساف) وارد منطقه شده و بطور غافلگیرانه فرد مورد نظر را دستگیر کرده و با خود به مکان نامعلومی می برند. و طی سال 97 دست کم 615 مورد آدم ربائی در کرانه باختری و در مناطق تحت سلطه و نفوذ تشکیلات خودگردان ساف توسط نیروهای رژیم صهیونیستی اسرائیل رخ داده است. و هیچ گونه امنیتی برای فلسطینیان وجود ندارد. و این در حالیست که در ماده 3 اعلامیه حقوق بشر که قبلا" نیز مفاد آن را بیان کردیم مقرر می دارد:"هرکس حق زندگی و آزادی و امنیت شخصی دارد."
وضع حقوق مدنی و سیاسی یهودیان اراضی اشغالی :
اقدامات ضد حقوق بشر و نژادپرستانه رژیم غاصب اسرائیل فقط علیه اعراب فلسطینی نیست در داخل جامعه یهودی نیز این گونه اقدامات به چشم می خورد. در واقع در جامعه اسرائیل دو نوع تقسیم بندی دیده می شود: تقسیم بندی بر مبنای قومیت و تقسیم بندی بر مبنای طبقه. تقسیم بر مبنای قومیت می تواند به شکل زیر باشد:1- تقسیم درون قوم یهود و میان اشکنازها(یهودیان غربی تبار) از یک سو و سفاردیم ها (یهودیان شرقی تبار و آفریقائی) از سوی دیگر. 2- تقسیم بندی یهود و عرب 3- تقسیم بندی یهودیان شرقی تبار و یهودیان عرب و ساختار طبقاتی از راس هرم به پائین به این شکل خواهد بود: اشکناز- سفاردیم و عرب در واقع ایدئولوژی یهود (صهیونیسم) و دخالت سیاسی دولت در امور اقتصادی باعث پیدایش روابط طبقاتی و در نتیجه استثمار گردیده است. و الگوی استعمار داخلی در این الگوی قومیت و طبقه با یکدیگر در هم آمیخته است و موجب استثمار یک قوم توسط قوم و طبقه دیگر شده است.
علیرغم ادعاهای رهبران یهودی در ابتدای پیدایش اسرائیل میان طبقه مرفه یهودی و طبقه فقیر و فرودست تفاوتهای آشکار و تبعیض آمیزی وجود دارد. و طبقه مرفه عملا" از اختیارات خاص و ممتازی برخوردار می باشد.تا آنجا که در سالهای اولیه ثروتمندان و طبقات مرفه یهودی از تکالیفی چون سربازی و پرداخت مالیات معاف بودند!
در حال حاضر نیز اسرائیل از چند دستگی و شکافهای درونی و جنگ قدرت بین مذاهب و فرق مختلف یهودی و صهیونیستی در داخل خود رنج می برد. البته این جدال قدرت که بین گروههای صهیونیستی که خواهان لادینی رژیم اسرائیل هستند و میان کسانی که خواهان بازگشت رژیم صهیونیستی به چهارچوب دین یهود می باشند در گرفته است.
اختلاف بر سر تعریف صهیونیسم و تشخیص و تعیین میراث صهیونیستی است. این تناقضات و اختلاف نظرات عمیق درونی و در داخل موسسه فرهنگی و آموزش رژیم مزبور باعث گردید که ایسگال امیر دانشجوی حقوق آتش خود را علیه اسحاق رابین نخست وزیر اسبق اسرائیل بگشاید. و نشان از حجم شکاف پنهان میان گروهها و سازمانهای صهیونیستی و یهودی جامعه اسرائیل بدهد.
آریه درعی رهبر حزب شاس از احزاب ائتلافی دولت نتانیاهو طی نطقی در جمع راهپیمایان معترض اظهار داشت که صهیونیسم و اسرائیل در یهودیان غربی خلاصه می شود! و رژیم صهیونیستی را متهم کرد که به تلاش برای انحراف یهودیان شرقی از اخلاق و عقایدشان دست می زند. و دستگاه قضائی رژیم صهیونیستی را متهم به جانبداری از یهودیان غربی در مقابل یهودیان شرقی نمود. از طرف دیگر یکی از اعضای حزب "شاس" که معاون وزیر ادیان رژیم صهیونیستی می باشد در مورد بحران نژاد پرستی در جامعه صهیونیستی می گوید:
"این دو حزب لیکود و کارگر امروزه بخوبی ثابت شده که از ما (یهودیان شرقی) نفرت دارند و نفرت آنها از یهودیان شرقی از زمان رهبری هرتصل تابن گورین و رؤسای فعلی اسرائیل ادامه دارد!!"(1)
________________________________
1- نداء القدس- شماره 10- سال 76 ص 17

یهودیان غربی، یهودیان شرقی را به عقب ماندگی و جهان سومی خطاب می نمایند و خودشان را نماینده و مظهر تمدن و پیشرفت به حساب می آورند و در مقابل یهودیان شرقی آنها را متهم می کنند که از دین یهود خارج شده اند. اعمال سیاست تبعیض آمیز و نژاد پرستانه (آپارتاید) علیه یهودیان شرقی تبار در جامعه اسرائیل به طور روز افزونی گسترش یافته است. این گونه سیاست ها میان یهودیان سفید و سیاه از سال 1948 موجب شده ترکیب جمعیت یهود به نحو قابل ملاحظه ای به سود یهودیان شرقی تبار تغییر بیابد.
میان یهودیان غربی و شرقی همواره اختلاف و تبعیض وجود داشته و دارد. از نظر تسهیلات و امکانات مالی و نوع کار و میزان درآمد در سطح کاملا" نابرابر قرار دارند. و این در حالیست که در ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر مقرر شده است:
"هر کس می تواند بدون هیچ گونه تمایز، مخصوصا" از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادیهائی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است بهره مند گردد ...."
اغلب مردم اسرائیل هنوز موقعیت اجتماعی خویش را بر حسب منشاء قومی و جغرافیایی مشخص می کنند. و کارگران اسرائیلی از دسته بندیهای قومی استفاده می نمایند. و خود و دیگران را با الفاضی همچون لهستانی و شرقی و غیره خطاب می نمایند. یهودیان اروپائی با یهودیان شرقی (آسیایی و آفریقائی ) با اهانت رفتار می کنند. یک یهودی لهستانی گفته که:
آدم نمی تواند عملی را که از یک یهودی اروپائی قبول می نماید از یک فرنک (صفتی تحقیرآمیز برای یهودیان شرقی تبار) بپذیرد!
و یا یک مادر اسرائیلی در مورد دامادش گفته که:
"البته پسر خوبی است اما حیف که سیاه پوست است و اهل لیبی است و با عرب فرقی ندارد!"
یکی از یهودیان عراقی تبار بنام داوید حاخام می گوید:
"اشکنازی ها نمی خواهند که ما سربلند کنیم ما در ته هستیم و آنها در راس و ما از دست تبیعض نژادی به اسرائیل پناه آوردیم و حالا آن را در اینجا هم می بینیم!
ظاهرا" رؤسای اسرائیل از شرقی شدن این کشور در اثر افزایش تعداد یهودیان شرقی بیم و هراس دارند.(1) از نظر رهبران اسرائیلی یهودی یعنی غربی نه عربی و نه شرقی بدیهی است یک چنین نگرشی مبتنی بر پایه های سیاست نژادی است. و این سیاست ها باعث شده تا یهودیان اروپائی از وضع و حیثیت و اعتبار و مرتبه اجتماعی ممتازی برخوردار باشند. که نمود عینی وجود چنین شکاف و تبعیض نژادی میان یهودیان غربی و شرقی در تظاهرات سال 1950 در اسرائیل دیده شد. و تظاهر کنندگان که اغلب آفریقائی بودند علیه خشونت پلیس و وضع بد مسکن و موقعیت اجتماعی نامطلوب و تبعیض آمیز خود اعتراض کردند. گفته می شود که اکثر زندانیان رژیم صهیونیستی نیز از همین گروه یهودیان غیر غربی که تحت عنوان کلی "سیاه" خوانده می شوند، هستند!"
یک نویسنده ایرلندی بنام "هالیدی" لغت نامه قطوری از ناسزاهای نژادپرستانه که به یهودیان شرقی تبار گفته می شود و تقریبا" در جامعه صهیونیستی شایع است تدوین نموده است. از جمله این اهانت ها و الفاظ رکیک عبارتند از سخت جان ها (بیریونیم) انگل ها (عصفصوص) و آشوبگران و غارنشینان ...!!!(2)
________________________________________
1- نداء القدس- شماره 8- سال 76- ص 14
2- همان- ص 14

سال گذشته یک سرباز اتیوپی تبار اسرائیلی بنام ایلان تومانا بعد از اینکه نتوانست بیش از این بعلت سیاهی چهر ه اش در جهنم تبعیض نژادی ارتش رژیم صهیونیستی باقی بماند اقدام به خودکشی کرد. خواهر این سرباز می گوید" هر وقت که برادرم به خانه برمی گشت تنها حرفهایش در مورد تبعیض نژادی نسبت به سیاه پوست بودنش بود. وی می افزاید که:
او چقدر از اینکه نامش را که با آن از اتیوپی آمده بود و به اسم کریه ایلان تومانا تغییر داده بودند ناراحت بود.
بارها سازمان یهودیان اتیوپیائی (فلاشاها) نگرانی و اعتراض خود را به این گونه اقدامات ضد حقوق بشر و نژاد پرستانه رژیم صهیونیستی علیه یهودیان سیاهپوستان ابراز داشته است. و در همین راستا" اریوماسالا" تنها و اولین نماینده اتیوپی تبار از طرف حزب کارگر ارتش رژیم صهیونیستی را متهم به تبیعض نژادی علیه یهودیان اتیوپیائی و شرقی تبار نموده بود.!؟(1)
و این در حالیست که در ماده 26 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی می خوانیم:
"کلیه اشخاص در مقابل قانون متساوی هستند و بدون هیچ گونه تبعیض استحقاق حمایت بالسّویه قانون را دارند. از این لحاظ قانون باید هر گونه تبعیض را منع و برای کلیه اشخاص حمایت موثر و متساوی علیه هر نوع تبعیض خصوصا" از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقاید سیاسی و عقاید دیگر اصل و منشاء ملی یا اجتماعی، مکنت، نسبت یا هر وضعیت دیگر تضمین بکند."
از طرف دیگر قانون مذهبی یهودیان که رهبران مذهبی یهودی موسوم به حاخامها که مظهر ضامن اجرای آن هستند بعضا" مبتنی بر سیاست ضد حقوق بشر و نژاد پرستانه است. رهبران مذهبی اسرائیل لیست یهودیان صد درصدخالص را آماده می کنند. و حتی گفته شده که قرار است یک کمیسون ویژه ای از حاخام های افراطی رژیم صهیونیستی در آینده نزدیک فهرست یهودیان حقیقی را تهیه و منتشر نماید. تا این عده از ازدواج با کسانی که در یهودی بودنشان شک وجود دارد خودداری نمایند! و کمیسیون هم در صدد است که کتابی را هم شامل نام کسانی که یهودی خالص می باشند با استناد به شهیرنامه خانوادگی آنها یا اعتبار نامه ای که مورد تائید این حاخام ها قرار می گیرد منتشر کند! این افراطیون عقیده دارند که تعداد کمی از 700 هزار نفر مهاجری که طی چند سال اخیر از جمهوریهای شوروی سابق به فلسطین اشغالی آمده اند یهودی خالص می باشند. و این در حالیست که مسؤولین رژیم صهیونیستی عکس این مطلب را ادعا می نمایند. از طرف دیگر افراطیون یهودی بیشتر افرادی که به دین یهود نزد دیگر حاخام ها گرویده اند را قبول ندارند.
گفتنی است که مردان و زنان این گروه افراطی فقط با مردان و زنان داخل گروه خود ازدواج می کنند. و از ازدواج با دیگران و یا مذاهب دیگر جدا" خودداری و پرهیز می نمایند.
__________________________________
1- نشریه نداء القدس- شماره 8 منتشره در سال 76 ص 14

و حق تابعیت اسرائیلی نیز خاص یهودی مسلک ها می باشد و یا کسانی که نزد حاخام به دین یهود گرویده اند. و یا مادرش یهودی مذهب باشد. لذا مهاجران غیر یهودی و اعراب می توانند در اسرائیل زندگی نمایند ولی هرگز تبعه اسرائیل محسوب نخواهند شد.!!
نیم نگاهی به سیاست تعدی و توسعه طلبی ارضی اسرائیل:
یکی از نمونه های بارز و مستمر سیاست ضد حقوق بشر دولت غاصب اسرائیل اقدامات شهرک سازی وی می باشد که در اراضی اشغالی صورت می گیرد و این سیاست با روی کار آمدن دولت افراطی حاکم (نتانیاهو) تشدید یافته است. در حالیکه نقشه های اسکان دهی حزب کارگر با هدف کسب قلمرو هر چه بیشتر با کمترین تعداد جمعیت عرب بوده است. هدف حزب افراطی لیکود افزایش تعداد شهرک های یهودی نشین و مهاجران تازه یهودی در سرزمینهای اشغالی و ترجیحا" روی تپه های اطراف مرکز جمعیت فلسطینی به منظور تضعیف تمامیت جوامع فلسطین است.
سیاست های رژیم صهیونیستی از بدو اشغال فلسطین تا بحال بیش از 6 هزار واحد مسکونی متعلق به مسلمانان فلسطین را به بهانه های مختلفی از جمله امنیت اسرائیل و ساخت و ساز غیر قانونی ویران نموده است. پاکسازی نژادی و تغییر ترکیب جمعیت به نفع یهودیها و وادارکردن فلسطینی ها به ترک سرزمین آباء و اجدادی خود از جمله اهداف این نوع سیاست ضد حقوق بشر رژیم اشغالگر فلسطین می باشد.
یک استراتژی بسیار معمول برای رسیدن به مقاصد اخیرالذکر منطقه بندی زمینهای فلسطینی ها بعنوان "مناطق سبز" بوده است. نقشه های منطقه بندی بیت المقدس نواحی وسیعی را با رنگ سبز نشان می دهد. این نواحی به طور رسمی به عنوان فضاهای عمومی تلقی می شوند! اما در واقع موجودیت آنها برای ثابت نگه داشتن میزان ساخت و سازهای فلسطینی هاست. هم اکنون نیز 31 هزار دونم (هر دونم حدود 1800 متراست) در بیت المقدس شرقی بعنوان مناطق سبز منطقه بندی شده است. برای نخستین بار ساختمان سازی یهودی و ایجاد یک شهر یهودی نشین با استفاده از این استراتژی فریبنده در سال 1973 حدود 500 جریب از روستای شوفات که بعنوان منطقه سبز اعلام شده بود، در آن شهرک یهودی نشین راموت نباشد. در آخرین حرکت هم در این مورد "حیل ابوغنیم" بود که به شهرک یهودی نشین "حارحوما" تبدیل شد. لذا هدف از طرح این مناطق حفظ محیط زیست نیست بلکه غصب اراضی برای توسعه شهرکهای یهودی نشین و در واقع توسعه طلبی اراضی و دست اندازی به زمین های اعراب است.
این سیاست توسعه طلبی ارضی از همان ابتداء توسط رهبران دنبال می شد. بن گورین یکی از نخست وزیران اسبق اسرائیل در زمان تصدی پست خود خطاب به دانشجویان گفت:
"در این نقشه، نقشه کشور ما نیست، ما نقشه دیگری داریم که شما جوانان و دانشجویان مدارس اسرائیل باید آن را تحقق بخشید و دولت اسرائیل باید قلمرو خود را از فرات تا نیل توسعه دهد."
هرتصل از بنیانگذاران ارشد اسرائیل می گفت:
"ما می خواهیم یک ملت بی سرزمین از یهود را در یک یک سرزمین بی مردم جای دهیم."(1)
مجامع بین المللی به ویژه مجمع عمومی UN بکرات خواستار اجرای معاهده 4 ژنو مصوب 1949 در مورد مناطق تحت اشغال رژیم صهیونیستی شده اند. و خواستار توقف فوری عملیات اشغال و شهرک سازی و تعلیق کلیه اموری که موجب بروز تشنج گردیده و روند سازش را در خاورمیانه متوقف کرده، شده اند. و بارها قطعنامه ناظر بر محکومیت سیاست توسعه طلبی ارضی رژیم صهیونیستی صادر شده است. از جمله در تاریخ 13 مارس 97 مجمع عمومی سازمان ملل که با تصویب قطعنامه ای روند شهرک سازی رژیم صهیونیستی را از جمله در منطقه جبل ابوغنیم در قسمت شرقی بیت المقدس محکوم نمود و از دولت نتانیاهو خواست تا به تعهدات بین المللی خود پایبند باشد.
به هرحال این گونه اقدامات نقض آشکار اصول و قواعد حقوق بین الملل بوده و تعدی و تعرض به حاکمیت یک ملت و اخلال در نظم و ثبات و صلح جهانی به شمار می آید.
انهدام و ویران کردن منازل مسکونی فلسطینیان، کاهش مساحت ارضی قابل ساخت برای فلسطینیان در بیت المقدس، عدم اعطای اجازه ساخت منازل برای فلسطینیان و افزایش قید و بندهای صدور چنین جواز و محاصره سیاسی قدس و تعیین مالیاتهای زیاد و عدم اعطای مجوز و پروانه ساخت بیش از 2 طبقه برای فلسطینیان و مصادره وغصب زمینهای فلسطینیان به انحاء مختلف از جمله اقدامات و سیاستهای ضد حقوق بشر رژیم صهیونیستی علیه مسلمانان فلسطینی است.
__________________________________
1- رساله کارشناسی ارشد- اسرائیل ساخت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی- نصرت الله آشتی.

-------------------------------------
فهرست منابع و مآخذ:
1) متن اعلامیه جهانی حقوق بشر و متن میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی
2) کتاب سرگذشت فلسطین یا کارنامه سیاه استعمار- اثر: اکرم زعتیر- مترجم: اکبر هاشمی رفسنجانی
3) اسرائیل ساخت سیاسی- اجتماعی و اقتصادی- اثر نصرت الله آشتی- رساله فوق لیسانس- دانشگاه شهید بهشتی(ره)- دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی- رشته علوم سیاسی- سال دفاع 1352
4) کتاب: نژادپرستی دولت اسرائیل- اثر: اسرائیل شاهاک- مترجم: امان الله ترجمان
5) حقوق بشر در اسناد بین المللی و موضوع جمهوری اسلامی ایران- اثر: دکتر حسین مهرپور
6) اعراب و اسرائیل- اثر: ناصر پورقمی- انتشار 1357
7) تروریسم صهیونیستی در فلسطین اشغال شده- اثر: غازی خورشید- مترجم: حمید احمدی
8) مساله فلسطین وماهیت طرح صهیونیسم- اثر: راشد الغنوش- مترجم: سیدهادی خسروشاهی
9) مجله سیاست دفاعی- انتشارات دانشگاه امام حسین(ع)- پژوهشکده علوم انسانی
10) فصل نامه مطالعات خاورمیانه- از انتشارات دفتر مطالعات خاورمیانه ای- سری 76
11) مجله نداء القدس- نشریه جنبش جهاد اسلامی فلسطین- دفتر تهران- سری 76
12) مثلث سرنوشت- اثر: نوم چامسکی- مترجم هرمز همایون پور
13) رویداد و گزارش- نشریه دو هفته یکبار موسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا