واکاوی دلایل استراتژیک جنایت غزه

مهدی عزیزی _ واکاوی دلایل مجازات دسته جمعی  ساکنان غزه  نشان می دهد  تمامی آنچه که امروز از نقض حقوق بشر در این منطقه رخ می دهد بیشتر پیامد دو حادثه استراتژیک و مهم در سطح  منطقه  است که نتیجه هر دو ، شکست برای تل آویو و واشنگتن را به همراه داشت .اگر چه دلایلی دیگر نیز در این رخ داد تاثیرگذار بوده اند.
 اگر چه  روند تحریم و محاصره به عنوان یک اهرم فشار بر شهروندان فلسطینی از ابتدا نیز بکار گرفته می شد  اما  این بار دلایل و نتیجه متفاوت از گذشته بود. اولین حادثه را می توان  پیروزی حماس در انتخابات شورای قانونگذاری فلسطین دانست ، زمانی که حماس به عنوان یک جنبش مقاومت توانست اکثریت آرای مجلس قانونگذاری فلسطین را از آن خود کند و دولت را در اختیار بگیرد . اهمیت این پیروزی از آنجایی بود که   اسرائیلی ها تلاش می کردند حماس را  در افکار عمومی جهان  یک جنبش تروریستی بدون پشتوانه مردمی معرفی کنند  و از سویی دیگر انتخاب دموکراتیک حماس به معنای انتخاب گزنیه مقاومت از سوی شهروندان فلسطینی بود که با رای  به حماس تثبیت شد. البته این پیروزی کار را برای اسرائیلی ها دشوار کرد و از همان ابتدا مشخص بود که آنها در برابر این دموکراسی  تاب نخواهند آورد و پروسه مجازات دسته جمعی مردم فلسطین را به خاطر انتخاب دموکراتیک حماس آغاز شد که  جنبش فتح با مدیریت آمریکا اولین گام های را برای اجرایی کردن این سناریو برداشت و بنای مخالفت را با دولت حماس در یک جدول زمانی مشخص آغاز کرد.
اما واکنش های حماس مانع از آن شد که این برنامه در همان ابتدا نتیجه بدهد .حماس برای پرهیز از تنش داخلی و بحران در عرصه سیاسی فلسطین تلاش زیادی کرد تا با فتح کنار آید و حتی برخی از کرسی های کابینه  را به فتح واگذار کرد. با این حال فتح که  بحران مدیریت شده ای را اجرا می کرد به این سهم  قانع  نشد و پس از چند دوره اختلاف و درگیری داخلی ،  دولت وحدت ملی تشکیل شد که بازهم بحران ادامه یافت تا آنجایی که برگزاری انتخابات دوباره مطرح شد و سرانجام ابومازن دولت وحدت ملی را کنار زد و سلام فیاض را مامور تشکیل کابینه غیرقانونی کرد. در حالی که این اهرم فشار کارساز نشد این بار فشار بر مردم فلسطین به خاطر عقب نشینی از انتخاب خود آغاز شد . قطع حقوق کارمندان غزه و تحریم هایی که از سوی تشکیلات خودگردان آغاز شد تا قطع برق و ابتدایی ترین امکانات رفاهی از اهرم هایی بود که برای تسلیم کردن مردم غزه بکار گرفته شد. اما  تمامی این تحریم ها راه به جایی نبرد و این بار مجازات دسته جمعی فلسطینیان در دستور کار قرار گرفت که مقدمه آن اعلام منطقه غزه به عنوان منطقه متخاصم بود.
در حالی که غزه منطقه متخاصم شناخته شد ابومازن در نشست پاریس بیش از 7 میلیارد دلار کمک گرفت تا کرانه باختری به منطقه ای پراز نعمت و غزه به سرزمین  نقمت تبدیل شود و این تاوانی بود که مردم فلسطین برای انتخاب دموکراتیک خود پرداخت کردند.
رخ داد مهم و استراتژیک دوم که به  افزایش فشارها و کشتار مردم غزه انجامید ، پیروزی حزب الله در جنگ تابستان 2006 بود که  عرصه سیاسی و نطامی منطقه را با متغیرات جدیدی روبه رو کرد. و به خاطر همین دلیل بود که " ایهود باراک " وزیر جنگ اسرائیل در روزهای گذشته و پس از کشتار غزه گفت : " تعداد مردمی که ما در غزه کشتیم بیش از نظامیان اسرائیلی بود که در جنگ لبنان کشته شدند." حقیقت اینست که شکست در جنگ لبنان که به برکناری بسیاری از مقامهای نظامی و سیاسی اسرائیل و ناامنی در جامعه اسرائیلی و بی اعتمادی آنها به سران ارتش انجامید یکی از دلایل کشتار غزه بود تا شاید اینگونه  اسطوره پوشالی ارتش اسرائیل بازگردد و جامعه صهیونیستی به قدرت این ارتش امیدوار شود . جامعه ای که تمامی پارامترهای مثبت خود را از قدرت ارتش می گیرد.