وینوگراد : جنبه ها و انتظارات

اوضاع سیاسی اسرائیل و سرنوشت ائتلاف حاکم و اقدامات حزب کار به رهبری ایهود باراک و احتمال برگزاری انتخابات زودهنگام یا سوء استفاده از برخی بهانه ها بمنظور ادامه حکومت تا سال 2010 از جمله مسائلی بود که پس از انتشار گزارش نهایی کمیته وینوگراد(کمیته بررسی دلایل ناکامی های اسراییل در جنگ تابستان 2006) ذهن دنبال کنندگان اوضاع اسرائیل و فلسطین را درگیر کرده بود .
گزارش وینوگراد در دو جزء اولیه و نهایی حتی خارج از قسمتهای سری خود نیز بر شکست سیاسی و نظامی اسرائیل در برابر حزب الله اعتراف دارد ولی این دلایل برای محکوم کردن و اجبار اولمرت کافی نیست و اصلا این کمیته بدست خود اولمرت تشکیل شده است و بنابراین حق صدور احکام و دستورات و درخواستهایی برای استعفای وی را نخواهد داشت و از این رو اولمرت صریحا اعلام می کند که قصد کناره گیری نداشته و ندارد .
اما کمیته همچنین راه را برای برخی احزاب مخالف و سران تشکل های سیاسی باز گذاشته تا با استناد به برخی مواد مواضعی سخت در قبال حکومت فعلی اتخاذ کنند و اسرائیلی ها اکنون در حال مطالعه آن و تصمیم گیری از نتایج بدست آمده می باشند .
اولمرت نیز که گفته است هرگز استعفا نمی کنم تنها با خروج احزابی چون شاس و کار و یا با تظاهرات گسترده در شهرها و با تحریک احزاب معارض کنار خواهد رفت ولی او با استناد به عوامل محیط به اسرائیل نظیر تهدید برخی کشورها بر ضد این رژیم غاصب و شکنندگی امنیت اسرائیل بدلیل شرایط غزه و نیز پرونده سوریه و لبنان و نیز به بهانه ادامه مذاکرات با تشکیلات خودگردان برای خود راههای گریزی می جوید .
رئیس حزب کار نیز انتخابات زودهنگام را مناسب ندیده و به تدریج بسوی اولمرت حرکت خواهد کرد و باراک که در گزارش بدلیل شکست در جنگ سال 2000 شکست خورده و باعث و بانی شکست کنونی بوده است ،نیز در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام شانسی برای پیروزی نخواهد داشت و از این رو برای مقابله با قدرت نتانیاهو مجبور به همکاری و همراهی بیشتر با اولمرت می باشد .
خاخام"عوفادیا یوسف" رئیس حزب شاس هم که همواره به خروج از ائتلاف تهدید می کرد تا زمانی که درخواستهای مالی خود را از اولمرت دریافت می کند به انتخابات زودهنگام نیم نگاهی نیز ندارد چرا که در غیر این صورت احتمال دارد جانشین وی مساله قدس را که از حساسیت خاصی نزد این تندروان صهیونیستی برخوردار است به خلاف اولمرت در ضمن موارد مذاکرات قرار دهد . 
اما این احتمال هم وجود دارد که برخی درگیریها در داخل احزاب کادیما و کار باعث شود که بعضی سران حزب کار از ائتلاف خارج شوند تا حزب جایگاه مردمی خود را از دست نداده و آراء آنان و حتی برخی سران کادیما را پشت سر خود داشته باشد که این احتمالات برخلاف میل باراک است که در صدد کسب برخی دستاوردها بمنظور تقویت خود در انتخابات آتی می باشد .
 این تفسیر چرایی حرکت باراک بسوی غزه ،سهل ترین میدان برای پیاده کردن خوی مخاصمه گر خود و بدست آوردن برخی پیروزی ها در برابر مقاومت فلسطین است .
 اما در کادیما درگیری های بین سران تاخیرافتاده ولی احتمال و امکان بیشتری دارد چرا که بسیاری معتقدند که باقی ماندن اولمرت باعث از دست رفتن مویدان و نابود شدن حزب است که این خود خواسته باراک نیز هست ،چون وی نمی خواهد با خروج از ائتلاف به قدرت برسد بلکه منتظر نشسته است تا درگیریهای داخلی کادیما کار را برای وی تسهیل کرده و زمینه را فراهم نماید .
در برابر این شرایط اولمرت سعی خواهد کرد که همپیمانی خود با باراک در اقدامات سیاسی و نظامی را به امید کسب دستاوردها و پیروزی ها  ادامه دهد که اولین این اقدامات نیز به شکست کشاندن مذاکرات با طرف فلسطینی از طریق بحث نکردن درباره مسائل ریشه ای و اصلی و آنگاه آمادگی کامل برای حمله گسترده به غزه و شاید ماجراجویی نسنجیده ای بسوی یکی از کشورهای منطقه نظیر ایران، لبنان یا سوریه است تا بدین ترتیب به آنچه که کمیته وینوگراد درباره آمادگی نظامی بدان فراخوانده عمل کرده باشد .
بنیامین نتانیاهو نیز در برابر این تحولات دست بسته نخواهد نشست و از رخنه های موجود در عملکرد رقیبان خود استفاده خواهد کرد و از این رو از گزارش وینوگراد بعنوان عاملی برای بسیج و آرایش نیروها بشکلی جدید و به شور و خروش در میدان حزبی اسرائیل و واداشتن مردم در تظاهراتی عمومی بمنظور فشار به اولمرت و باراک و از بین بردن ائتلاف خواهد پرداخت .
بی شک گزارش وینوگراد که اولمرت اکنون به راحتی خود را بری از آن دانسته و وانمود می کند تاثیری بر مسیر سیاسی وی نداشته است بازتابها و پیامدهای شدید خود بر عرصه سیاسی اسرائیل نمودار خواهد ساخت و اقدامات و تحولات و تغییرات ناگهانی غیرمنتظره و قابل پیش بینی در جنبه های مختلف آشکار خواهد شد .
م.پ/