معضل بیکاری در اسراییل(پژوهش آماری)

درصد جمعیت شاغل و فعال و درصد بیکاری یکی از شاخص های معرف وضعیت اقتصادی و اجتماعی جامعه است، که به نوبه خود بر برنامه ها و سیاستهای اقتصادی و روند توسعه اثر می گذارد.

هدف این مقاله بررسی بیکاری، علل و عواقب آن و وضعیت گروهها و اقشار مختلف در اسرائیل، با استفاده از منابع و اسناد موجود، بوده است.
سیمای بیکاری در سالهای 96 و 97
نرخ بیکاری در اوایل سال 1996 در اسرائیل حدود 6.5 درصد بوده که همچنان رو به افزایش است و انتظار مشاهده یک موج 180 هزار نفری از بیکاران در سال 1998 می رود. از آنجا که دولت به بیکاران متقاضی کار، مستمری پرداخت می کند این مسأله بار سنگینی را بر دوش دولت می گذارد
پدیده بیکاری در میان شهروندان عرب نیز به اوج خود رسیده است، نرخ بیکاری در بین اعراب اسرائیلی به 9 درصد و در برخی از شهرهای عرب نشین به 14 درصد می سد و مسأله بیکاری بخصوص جوانان و فارغ التحصیلان عرب را رنج می دهد.
کارشناسان وزارت کار و امور اجتماعی اسرائیل پیش بینی می کنند که سال آینده وضعیت بیکاری وخیم تر گردد. تعداد بیکارانی که جهت پیدا کردن شغل به دفاتر کار یابی مراجعه می کنند در سال 1998 به حدود 170 هزار نفر خواهد رسید که نسبت به سال 1997 یک افزایش 16 درصدی را نشان می دهد.
در گزارشی که وزارت کار و رفاه اسرائیل در 29 دی ماه 1376 منتشر کرده است خبر از افزایش 7 درصدی متقاضیان کار می دهد. به نقل از این گزارش هم اکنون 152800 بیکار در اسرائیل وجود دارد که نام آنان در دفاتر رسمی کاریابی ثبت شده و هر سال 24 هزار نفر بر این لیست افزوده می شود، در حالیکه در سالهای گذشته آمار متقاضیان کار در هر ماه 1100 و در یکسال 13200 نفر بوده است. در همین رابطه اداره مرکزی آمار اسرائیل اعلام کرده است که نرخ بیکاری در این کشور دارای رشدی مداوم بوده و در حال حاضر 8.1 درصد از جمعیت فعال اسرائیل بیکار هستند و این بالاترین رقم ظرف سه سال گذشته بوده است. از طرفی تورم در سال 1997 یک رشد 7 درصدی داشته و تولیدات ناخالص ملی در سال 97 نسبت به سال 96 بیش از 50 درصد کاهش یافته است. به نوشته روزنامه هآرتس مورخ 76.10.29، نتانیاهو متهم است که بیکاران را در مبارزه دولت بر علیه تورم قربانی می کند به نقل از این روزنامه ها سطح زندگی مردم اسرائیل در سال 1997 به طور محسوسی کاهش یافته به طوریکه این روند در 7 سال اخیر بی سابقه بوده است.
مردم به سیاستهای اقتصادی بدبین شده و 63 درصد از آنان معتقدند که این دولت قادر نیست آنها را از رکود اقتصادی نجات دهد. در این گزارش آمده است کارفرمایان و صاحبان صنایع اسرائیل بر این باورند که بی ثباتی سیاسی در مذاکرات اسرائیلی- فلسطینی روند توسعه اقتصادی را کاهش داده و از زمان به قدرت رسیدن نتانیاهو رابطه مستقیمی بین کاهش نرخ رشد اقتصادی و افزایش بیکاری و کند شدن روند صلح مشاهده می شود.
تلویزیون شبکه 1 اسرائیل ضمن ارائه گزارشی از اعتراضات پارلمانی به دولت در مورد بحران بیکاری، گزارش می دهد نمایندگان پارلمان سیاستهای دولت و نخست وزیر را جهت حل مشکل بیکاری مورد انتقاد شدید قرار دادند. حاییم اورون از حزب میرتص در این رابطه به خبرنگار تلویزیون اظهار داشت:
این رکود اقتصادی موجود به صورت تصادفی بوجود نیامده است. این بیکاری با دستهای همین حکومت به صورت آگاهانه ایجاد شده است.

کارگران خارجی در اسرائیل
185 هزار کارگر خارجی در اسرائیل مشغول به کار هستند و بیش از نصف آنها یعنی 95 هزار نفر بدون مجوز قانونی در این کشور حضور دارند و به منزله یک بمب اجتماعی می توانند عمل کنند. کارشناسان وزارت کار و رفاه اجتماعی می گویند، نیروی کار بیگانه برای کارفرمایان بسیار ارزان تر از نیروی کار اسرائیلی تمام می شود و بخش عمده ای از کارگران خارجی را فلسطینی ها تشکیل می دهد، که از طریق دفاتر کاریابی به کار گرفته شده اند. شرکتهائی که کارگر خارجی جذب می کنند سودهای فراوانی عایدشان می شود، به عنوان مثال در سال 1997 این شرکتها در حدود 125 میلیون شیکل سود بدست آورده اند.
نصف این کارگران از آسیا آمده اند و 45 درصد از کشورهای اروپای شرقی و تعدادی نیز از کشورهای آفریقائی در اسرائیل به کار مشغولند. اکثر این کارگران با ویزای توریستی به اسرائیل آمده اند. اما روشن است که هدف آنها اشتغال به کار بوده است. کارگران خارجی معمولا" در شغل هایی مشغول به کار می شوند که اسرائیلیها رغبت و تمایلی بدان ندارند مثل مشاغل ساختمانی، زراعت و نظافت و غیره.
13 درصد از جمعیت بخش کارگری اسرائیل را کارگران خارجی تشکیل می دهند و تقریبا" از کلیه حقوق اجتماعی که به موجب قانون، هر کارگر می تواند از آن برخوردار شود محرومند و یا بهره اندکی دارند. از آنجا که بخشی از این کارگران ویزای کار و اقامت قانونی ندارند، کارفرمایان از این مسأله استفاده کرده و حداقل حقوق و مزایا را در اختیار آنان قرار می دهند. بسیاری از این افراد سالهاست که در اسرائیل اقامت دارند اما وضع معیشتی مناسبی ندارند.
عزر وایزمن رئیس جمهور اسرائیل در دی ماه گذشته در شهر حیفا به خبرنگاران گفت وجود 150 هزار بیکار در کشور مشکلی است که برای حل آن باید تمام وقت تلاش نمود. از طرفی 250 هزار کارگر خارجی در اسرائیل وجود دارد و چه بسا بتوان از بیکاران به جای آنها استفاده نمود.
لیکن نظر به اینکه مشاغل کارگران خارجی از نوعی است که اسرائیلیها تمایلی به آن ندارند لذا به نظر می رسد این راه حل کمکی به حل مشکل بیکاری نکند.

اخراج اولین دسته از کارگران خارجی
پلیس اسرائیل هشتم بهمن ماه گذشته (1376) 86 نفر کارگر مهاجر را به جرم جنایت و انجام فعالیتهای خشونت بار احضار کرده است و 76 نفر آنان به زودی از اسرائیل اخراج می شوند. لیندا مونوشن سخنگوی پلیس اسرائیل به خبرنگاران اظهار داشت این کارگران اتباع بیست کشور مختلف هستند که به خاطر اقدامات خشونت بار برای جامعه خطرناک هستند ولی اضافه کرد کارگران می توانند به این تصمیم اعتراض کنند اما شانس زیادی برای موفقیت ندارند. به دنبال مسدود شدن مرزهای میان اسرائیل و مناطق کرانه باختری و نوار غزه در سال 1994 اسرائیل به جای کارگران فلسطینی از کارگران خارجی استفاده می کند به نظر می رسد با توجه به روند رو به رشد بیکاری دولت تصمیم دارد به جای کارگران خارجی از بیکاران داخل اسرائیل استفاده کند. در حال حاضر بازداشت جمعی کارگران مهاجر از طرف پلیس و واحدهای ویژه ضد جنایت که توسط وزارت کار و امور اجتماعی ترتیب داده شده، در دست بررسی و انجام است.
به گزارش شبکه 1 تلویزیون اسرائیل بیکاری در نوار غزه 31.6 درصد و در کرانه باختری رود اردن 38.2 درصد می باشد. (مورخ 76.9.6)
بر اساس گزارش ماهنامه فرهنگی شوفار شماره 198، تولید نرم افزار شغلی پر درآمد برای مهاجران متخصص است: مهاجران یهودی تحصیلکرده ای که به اسرائیل می آیند اکثرا" پس از یک یا دو سال در همان شغلی که در خارج از کشور داشته اند مشغول می شوند ولی برخی شغلها در اسرائیل خریدار ندارد و مهاجرین را با مشکل مواجه می کند. ساخت نرم افزار و برنامه های کامپیوتری یکی از پر مشتری ترین بخشها می باشد. به طوریکه 30 درصد از شاغلین این بخشها را تحصیل کرده های مهاجر از کشورهای شوروی سابق تشکیل می دهند. بسیاری از مهندسان و اساتید برجسته که به اسرائیل مهاجرت کرده اند ترجیح می دهند در این رشته به کار بپردازند. زیرا در آمد حاصله از اشتغال در این رشته زندگی آنها را به خوبی تأمین می کند. برای گذراندن یک دوره کوتاه آموزشی در این رشته از داوطلبان هیچ گونه مدرکی خواسته نمی شودو معمولا" با دیدن یک دوره فشرده آموزشی 6 ماهه جذب بازار کار می گردند.

بیکاری در میان فلسطینی های ساکن در اراضی 48 (عربهای اسرائیل)
دوران حاکمیت نظامی اسرائیل که 18 سال طول کشید (1966- 1948 .م) آسیبهای جدی بر تمامیت اقتصاد عربهای داخل اسرائیل گذاشت. وضع معیشتی آنان بسیار بد شده بود. زیرا اکثر آنها در روستاها مانده بودند و مصادره های پی در پی زمین و محدودیت های استفاده از منابع آبی آنان را از کار بر روی زمینهای کشاورزی ناتوان ساخته بود و از طرفی این آزادی را نداشتند که در شهرهای اسرائیلی کار پیدا کنند.
ویژگی بارز این دوران اهمال کامل نسبت به اوضاع عربهای اسرائیل بوده است.
دوره دوم (1974- 1967 م)
در این دوره دولت اسرائیل هر چه کوشید نتوانست عربها را به ترک زمینهای خود و پناهندگی به دیگر کشورهای عربی وا دارد بلکه بر عکس تعداد عربها در آن دو دهه به صورتی افزایش یافت که صاحب اعتبار و قدرت اجتماعی مشخص شدند. بنابراین حکومت به این نتیجه رسید که آنها را طوری هدایت کند که منافع اسرائیل را تهدید نکنند.
در این دوران با مصادره یا اشغال زمینهای جدید و کمکهای مالی آمریکا توانست مهاجران یهودی دهه 50 و 60 را اسکان داده و در جامعه اسرائیل جذب نماید و اقتصاد خود را بهبود بخشد رشد و تحول اسرائیل به درجه ای رسید که توانست از عربهای داخل اسرائیل حداکثر استفاده را بنماید چه از نظر بازاریابی کالاهای خود در کشورهای عربی و چه از نظر به کارگیری نیروی کار ارزان عربها در موارد مورد نیاز خود از قبیل ساخت شهرکهای یهودی و حفاریهای چاه و لوله کشی اما عربها از پروژه های اصلی اقتصادی همچنان دور نگه داشته شدند.

دوره سوم (1974 تا زمان معاصر)
این دوره بیانگر افزایش آگاهیهای قومی و ملی در میان عربهای اسرائیل بوده و شکست اسرائیل برای اولین بار در اکتبر 1973 در کانال سوئز امید و شعور ملی و آرزوهای سرکوب شده اعراب را بیدار کرد.
پس از این جنگ دوره رکود اقتصادی اسرائیل آغاز شد و رشد تولید ناخالص ملی کاهش یافت. بخش اعظم بودجه دولت به جای حمایت از صنایع تولیدی صرف هزینه های نظامی گردید. یکی دیگر از عوامل رکود اقتصادی اسرائیل در این دوران بالا رفتن قیمت نفت بوده است که بر اقتصاد اسرائیل تاثیر منفی داشت.
قیمت کالاها 95 درصد و دستمزدها 200 درصد افزایش یافت و در این زمان فضا برای عربهای اسرائیل بازتر شد.
از اوایل دهه هفتاد عربها اجازه تاسیس کارگاههای کوچک صنعتی مربوط به برش سنگهای معدنی و حفاری و پارچه بافی و ... را پیدا کردند.
قبل از دهه هفتاد اقتصاد عربها تماما" یک اقتصاد زراعی بود و هر نوع فعالیت غیر زراعی فرعی و حاشیه ای تلقی می شد.
به عربها اجازه داده شد در مشاغل کم درآمد و غیر حساس اسرائیلی به کار مشغول شوند و نیروی کار ارزان آنان بیشتر در خدمت توسعه اسرائیل به کار گرفته شد.
ممنوعیت ورود به ارتش از دروزیها و مسیحیان اسرائیل برداشته شد و این بخش از جامعه عرب توانست با خدمت در ارتش اسرائیل تا حدودی از امتیازات مادی و اجتماعی مربوطه استفاده کند.

جدول روند افزایش جمعیت در اسرائیل (1985 - 1948 )
جمعیت اسرائیل در 1948==============عرب================یهود==============جمع
156000 نفر=====================156000 نفر============649600 نفر=========805.600
افزایش طبیعی جمعیت در سالهای 85-1948===649600 نفر===========1.487.000 نفر=======2.002.700
افزایش ناشی از مهاجرت 85-1948========8700 نفر==============1.403.800 نفر=======1.412.200
افزایش کلی جمعیت 85-1948==========524.200 نفر=============2.890.800 نفر=======3.414.900
جمعیت اسراییل در 1985=============749000 نفر==============3.517.200 نفر=======4.6%
نرخ کلی رشد جمعیت 85-1948============4%===================4.6%==========4.5%

روز پنج شنبه 22 آبان ماه 1376 در جلسه ای میان هیستادروت و نمایندگان وزارت کار و رفاه اجتماعی اسرائیل تصمیمات ویژه ای جهت مقابله و کنترل بیکاری در میان شهروندان عرب اسرائیل اتخاذ گردید. جهاد عقل یکی از اعضای کمیته کار در هیستادروت در این زمینه به خبرنگاران گفت:
پدید ه بیکاری در این روزها در میان شهروندان عرب به اوج خود رسیده است. در جلسه ای که با وزارت کار برگزار شد مقرر گردید به عنوان نخستین گام 30 دوره آموزشی فنی و حرفه ای برای بیکاران عرب گذارده شود تا پس از اتمام این دوره ها این افراد در مشاغل مربوطه به کار گماشته شوند.
مطالعه مقدماتی و میدانی جهت اجرای این پروژه با هیستادروت است اما اجرای آن با وزارت کار و رفاه اجتماعی.
شبکه 1 تلویزیون اسرائیل در تاریخ 76.8.6 اعلام کرد در کمیته مشترک امور اجتماعی و شهری (المدنی) که یکی از کمیته های اسرائیلی فلسطین است توافق شد که تعداد کارگران فلسطینی که مجازند در داخل اسرائیل کار کنند از 46 هزار نفر به 70 هزار نفر افزایش یابد در 76.9.24 اعلام شد تعداد کسانیکه در دفاتر کاریابی ثبت نام کرده اند به 151.500 نفر رسیده است. به گزارش خبرنگار اقتصادی تلویزیون اسرائیل 6 شهر و روستای جدید به لیست مناطقی که نرخ بیکاری در آنها بالاتر از 10 درصد است اضافه شده اند از جمله شهرهای مزبور عسکا و عین ماهل را می توان ذکر کرد.
گزارشهای فوق بیانگر افزایش بیکاری در میان اعراب و وضعیت نامناسب شغلی آنهاست.
برای حل این مشکل دولت اسرائیل تدابیری اندیشیده است از جمله صدور اجازه اقامت شبانه برای کارگران فلسطینی در اسرائیل. به گزارش شبکه 1 تلویزیون اسرائیل در اول دیماه 76 مسؤولان بلند پایه امنیتی گفتند از امروز صدها تن از کارگران فلسطینی نوار غزه می توانند با اجازه نامه های خاصی به داخل اسرائیل آمده و شب نیز پس از کار در داخل اسرائیل بخوابند و این تصمیم حکومت حتی در زمانیکه شرایط اضطراری است و مناطق فلسطینی محاصره می شود برای این دسته از کارگران اعمال شده و میتوانند شب را در اسرائیل باشند. همچنین توافق شده است که 30 هزار نفر از فلسطینیها جهت برای اداره و راه اندازی بندر غزه در آموزشگاه الجلیل واقع در شهرک کریات تیفون به خرج سازمان ملل آموزشهای لازم را ببینند.

زنان مهاجر و مشکلات اقتصادی و اجتماعی آنان در اسرائیل
مهاجرین یهودی جدیدی که از کشورهای مشترک المنافع (شوروی سابق) به اسرائیل می آیند با مشکلات مختلفی در سرزمین جدید مواجهند. در این میان وضعیت زنان و دختران مهاجر ناگواراتر از بقیه مهاجرین بوده و شهروندان اسرائیل به دیده افراد فاسد و هرزه به آنها نگاه می کنند اگر هم به عنوان زنان فاسد تلقی نشوند حداقل به عنوان طعمه ها و قربانیان سهل الوصول به شمار می آیند. گزارشهایی که توسط یکی از تشکل های زنان جمع آوری شده بیانگر آن است که این زنان مهاجر بیش از هر کس دیگری به ویژه در محل کار مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفته اند . استخدام و به کارگیری زنان جدید مهاجر در شغلهای مختلف بسیار آسان انجام میگیرد. طی انجام یک پژوهش میدانی توسط مرکز بروکدایل ملاحظه می شود در میان مهاجران جدید، گروههای سنی مختلف زنان ، بیشترین ضرر و زیان را از بیکاری متحمل شده اند. در سال 1995 زنان مهاجر بیکار 14.2 درصد از کل زنان بیکار در اسرائیل را تشکیل می دادند و از میان این مهاجران تنها 12 درصد از آنان که سنین 55 تا 64 سال داشتند توانستند محلی برای کارکردن پیدا کنند. اگر گفته شود زنان مهاجر علاقه ای به کار کردن ندارند و دوست دارند پرسه بزنند و ولگردی کنند، این سخن درستی نیست زیرا در روسیه میزان مشارکت زنان در کار و فعالیتهای اقتصادی به 90 درصد می رسید. در حالی که سهم مشارکت زنان در اسرائیل کمتر از 45 درصد است. بسیاری از زنان غیر جوان مهاجر که حتی اکثر آنها تحصیلات دانشگاهی داشته اند در اسرائیل به عنوان صندوق دار فروشگاهها یا جمع کننده برگ درختان از خیابانها و اعمالی از این قبیل مشغولند. تنها 6 درصد از زنان مهاجر متخصص در شغلهای مربوط به تخصص خود مشغول به کار هستند و بیشتر آنان یعنی 34 درصد در امور خدماتی کار می کنند. میانگین دستمزد زنان مهاجر 30 درصد یا 1.3 دستمزدی است که زنان شهروند اسرائیلی در مقابل کار خود دریافت می کنند. پیشداوریهای منفی که درباره زنان مهاجر روسی وجود دارد ناشی از آن است که اساسا‌" مهاجرین جدید خودشان یک گروه اجتماعی درجه دوم هستند چه رسد به زنان مهاجر که به نوبه خود یک گروه فرعی تر محسوب می شوند. دشواری مسأله هنگامی بیشتر می شود که شخص مهاجر بیوه یا مطلقه باشد و یا اینکه تکفل والدین مسن خود را بر عهده داشته باشد. لازم به ذکر است نسبت خانواده های تک سرپرست در میان مهاجران خیلی بیشتر از خانواده های یهودی قدیمی در اسرائیل می باشد.

اشتغال و نیروی کار در اسرائیل
بر اساس آمار سال 1995 توسط مرکز آمار اسرائیل منتشر شده است تعداد کل شاغلین آن سال 1.968.000 نفر که 12.8 درصد آن یعنی 252.700.000 را عربهای اسرائیل تشکیل می دهند. نیروی کار عربهای اسرائیل بیش از هر چیز یعنی 22.6 درصد در امور ساختمان سازی فعالیت دارند و پس از آن کارگری در امور فنی و صنعتی با 22 درصد و 11.7 درصد به تعمیرات و خرید و فروش وسایل نقلیه. 1.10 درصد در مشاغل آموزش و تدریس و 5.8 درصد نظافت رستورانها و منازل، 4.8 درصد امور بهداشتی و خدمات عمومی، 5.1 درصد فعالیتهای بازرگانی و 5.3 درصد به امور حمل و نقل و ارتباطات.
در برخی از مشاغل که دولت اسرائیل نسبت به آنها حساس است مثل بانکداری و امور مالی، مدیریت تاسیسات، آب و برق کشاورزی، سهم شاغلین عرب بسیار اندک است (به ترتیب در تاسیسات آب و برق، بانکداری و امور مالی 0.8 و کشاورزی 4.3 درصد)
بیشترین شاغلین عرب در امور ساختمانی آن هم به صورت کارگر و بنا مشغول به کار هستند.
در اواخر دهه هشتاد میلادی وضعیت پراکندگی شغلی اعراب اسرائیل بدین شرح بوده است:
12 درصد بخش کشاورزی، 45 درصد در صنعت و ساختمان و 43 درصد در بخش خدمات (در زمان قیمومیت انگلستان بر فلسطین 70 درصد اعراب به کشاورزی مشغول بودند که این رقم در سال 1955 به 50 درصد کاهش یافت.)
طی سالهای پس از تشکیل دولت اسرائیل روند اشتغال اعراب از کشاورزی به کارگری تغییر هویت داده و به اصطلاح پر ولتاریزه شده که نتیجه طبیعی آن شهرنشین شدن عربها بوده است. (urbanization). در ابتدای تشکیل دولت اسرائیل (1948) تنها 25 درصد عربها شهرنشین بودند اما در دهه هشتاد میزان شهرنشینی عربها به 70 درصد افزایش یافت و عربها بر اساس یک برنامه ریزی تدریجی و حساب شده از یک قشر مولد اقتصادی به یک قشر وابسته و مصرف کننده تبدیل شدند.
نکته دیگری که در زمینه اشتغال عربهای اسرائیل مطرح است وجود پاره ای تبعیضات و محدودیت ها در مورد شاغلین عرب می باشد که عبارتند از:
الف- اجازه عضویت در شرکت ها و شهرکهای تعاون زراعی (کیبوتص و موشاو) را ندارند.
ب- حق کار در هیچ یک از شرکتهای صنعتی مرتبط با صنایع نظامی را ندارند.
ج- حق استخدام در مشاغل و ادارات مهم حکومتی را ندارند.
د- بخش عمده عربها یعنی مسلمانان حق ورود و اشتغال به هیچ یک از بخشهای ارتش اسرائیل را ندارند.

افزایش بیکاری در اسرائیل
در تاریخ سوم آذرماه 76: اداره مرکزی آمار اسرائیل اعلام نمود نرخ بیکاری در اسرائیل در سه ماهه سوم سال 1997 با رسیدن به سقف 8.1 درصد جمعیت فعال همچنان در حال افزایش است. این میزان بالاترین نرخ بیکاری در اسرائیل از سه سال پیش تا کنون به حساب می آید. به گزارش خبرگزاری فرانسه و طبق اعلام اداره آمار مجموع کل درخواست شغل در سه ماهه سوم به یکصد و هفتاد و نه هزار مورد رسید که این میزان نسبت به سه ماهه دوم 4 % افزایش نشان می دهد. از نظر رئیس بانک مرکزی اسرائیل فعلا" زمان آن نرسیده که برای افزایش فعالیتهای اقتصادی نرخ بهره پائین آورده شود. میزان بهره در فلسطین بسیار بالاست . به اعتقاد وی طرح دولت مبنی بر عدم افزایش مالیات در سال آینده برای کاهش نرخ بیکاری کافی به نظر می رسد.
بیستم آذرماه صدها تن از کارگران یهودی و عربی و دروزی وابسته به کارخانجات بافندگی کتان و گیبور سابرینا در معبر مرزی پل شیخ حسن تظاهرات کردند. تظاهرات آنان در اعتراض به بسته شدن این کارخانجات و انتقال آنها به داخل خاک اردن و در نتیجه بیکار شدن 1.100.000 کارگر می باشد. بنیامین گوئین یکی از مسؤولان هیستادروت در این زمینه به خبرنگار تلویزیون اسرائیل اظهار داشت:
در حال حاضر ارتش اردن هیچ خطری برای ما ندارد بلکه خطری که امروزه اسرائیل را به طور جدی تهدید می کند. افزایش بیکاران است که تعداد آنها در آستانه 200 هزار نفر قرار دارد و این همان خطری است که جامعه اسرائیل و اساسا" روند صلح را تهدید می کند. چندی پیش گزارشی توسط بنیامین پرمان مدیر قسمت برنامه ریزی نیروی انسانی در وزارت کار و رفاه اجتماعی تهیه شده بود که در آن پیرامون وضعیت احتمالی بازار کار و مسأله بیکاری در سال آینده نکات قابل توجهی ذکر شده است . وی در گزارش خود می گوید: در ماههای آینده نیز کندی حرکت و فعالیتهای اقتصادی تداوم می یابد و بیکاری ابعاد عمیق تری پیدا می کند به گفته وی انتظار می رود در سال آینده این میزان به 8.2 درصد افزایش یابد. لازم به ذکر است در سال 97 نرخ بیکاری در اسرائیل 7.7 درصد بوده است. در حال حاضر مجموع بیکارانی که حق بیکاری دریافت می کنند در حدود 120 هزار نفر است که این تعداد در مجموع 2.4 میلیارد شیکل دریافت می کنند. اما تا سال آینده تعداد آنها 17.7 درصد افزایش خواهد یافت و مبلغ دریافتی آنان در سال 1998 به طور کلی بالغ بر 2.8 میلیارد شیکل می گردد. بر حسب این گزارش میزان بیکاری در اقشار مختلف جامعه با یکدیگر متفاوت است. بیکاری در میان ساکنین شهرهای بزرگ و یهودیانی که از قدیم در این سرزمین زندگی می کردند و مردها کمتر از مهاجران، زنان و ساکنین شهرهای در حال توسعه است . این گزارش پیش بینی نموده نرخ بیکاری سال آینده در میان مهاجران به 17.5 درصد و در میان شهروندان قدیمی به 18.5درصد برسد. پرمان در این گزارش یکسری پیشنهاد ارائه داده که عبارتند از:
- اولویت دادن به بیکاران ساکن در شهرهای یهودی نشین که دور از شهرهای بزرگ و مراکز شهری قرار دارند.
- پس از شهرکها، اولویت دادن به بیکاران ساکن در شهرهای در حال توسعه.
- افزایش مربیان در آموزشگاههای فنی و حرفه ای
- استفاده از کارگران اسرائیلی به جای کارگران خارجی و فلسطینی
- اخراج حداقل 8 هزار کارگر خارجی که بدون ویزای کار در اسرائیل مشغول به کار هستند.
ریشه این مشکلات به این نکته بر می گردد که کارگران و کارمندان فاقد نمایندگان واقعی در این حکومت هستند و به همین علت قدرت آنان رو به کاهش است. ائتلاف لیکود که در بخش عمده قدرت انتخاباتی اش را از همین کارکنان گرفته بود در حال آسیب زدن به وضعیت معاش آنهاست بقول وی این حکومت یک کنفدراسیون از گروههای خاص و نورچشمی می باشد که هیچ امنیتی برای نظرات کلی جامعه قائل نیست .

منابع
1- تعاون در روستاهای اسرائیل، موریس کونوپینکی، ترجمه وحید ادیبی، انتشارات دانشگاه تهران سال 1349
2- اخبار روزانه فلسطین اشغالی- موسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا
3- رویداد وگزارش- خبرنامه دو هفته یکبار- موسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا شماره های مختلف (1 تا 8)
4- روزنامه هآرتص
5- الاقتصاد اسرائیلی فی الطار الشروع الصهیونی، 1995، بیروت
6- ماهنامه فرهنگی شوفار شماره 198
7- Statisical Ab..........…